[รวม Fic. Death Note] Every ship is happening

ตอนที่ 72 : Taking pictures (มิสะ & ซายุ)

Pairing : มิสะ & ซายุ , แอล & ไลท์

มันยังคงเป็นอีกหนึ่งวันที่ฝนตกของต้นเดือนกรกฎาคมดวงตาสีน้ำตาลเข้มจับจ้องไปที่หน้าต่างห้องนอน เสียงสายฝนไหลเอื่อยจากบานกระจกแผ่วเบาชวนให้มีสมาธิ เด็กสาวไม่ได้รู้สึกผิดหวังกับอากาศหนาวเย็นแบบนี้เท่าไรนักเพราะอย่างไรเสียอีกเดือนกว่าก็จะเข้าฤดูร้อนเต็มตัวแล้ว

ละสายตาจากบรรยากาศภายนอก เจ้าของห้องเดินไปที่โต๊ะทำงานของตนเพื่อหยิบอัลบั้มเล่มใหญ่ ตัดสินใจจะเพิ่มรูปใหม่ๆ ที่เพิ่งถ่ายมา ก็เวลาไหนจะสงบต่อการจัดการความทรงจำมากไปกว่าวันฝนตก?

มือเล็กดึงลิ้นชักชั้นบนสุดและเอารูปภาพจำนวนหนึ่งออกมา พลิกอัลบั้มไปถึงหน้าล่าสุดก่อนหยิบรูปใบแรกของกองสอดเข้าแผ่นเคลือบพลาสติก มันคือรูปของยางามิ ซายุในเดรสสีชมพูจุดขาว เท่าที่จำได้พี่ชายเธอเป็นคนถ่ายตอนไปช็อปปิ้งด้วยกัน รูปที่สองคือครอบครัวคุณเป็ดว่ายน้ำในบ่อสวนสาธารณะแถวบ้าน รูปที่สามเป็นไลท์พร้อยหลับขณะอ่านหนังสือที่โต๊ะทานข้าว คอพับซบไหล่ทั้งใบหน้ามีรอยยิ้มราวกับฝันดีในมือกอดตุ๊กตากระต่ายอยู่...ใช่ ซายุเป็นคนแอบเอามันไปวางไว้เอง ยังไงพี่เขาก็ไม่รู้เรื่องรู้ราวอยู่แล้วเลยถือโอกาสแกล้งนิดหน่อย คนเป็นน้องยิ้มชั่วร้ายแต่เมื่อถึงรูปที่สี่เธอก็นิ่งไป​ ดวงตาสีน้ำตาลเข้มจับจ้องภาพที่เหมือนเปล่งออร่าความสดใสออกมา​ ภาพของเธอกับมิสะที่กอดกันเกลียว

เธอยังไม่ลืมวันนั้นหรอก มันพึ่งผ่านมาประมาณสองสามสัปดาห์ตอนที่ไลท์ ริวซากิ มิสะแล้วก็ซายุไปเที่ยวฉลองวันเกิดเด็กสาวอายุน้อยที่สุดในกลุ่มด้วยกัน มันเป็นไอเดียของเธอเอง ลึกๆ แล้วในใจซายุยังคิดว่าการเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างชายหนุ่มสองคนนั้นเป็นเรื่องจำเป็น พวกเขาต้องซ่อมเรื่องนิสัยดื้อด้านอยากเอาชนะอีกยาวเลยแหละกว่าจะเข้ากันได้ เพราะงั้นถ้าได้ทำเรื่องสนุกๆ ด้วยกันก็อาจทำให้สนิทกันยิ่งขึ้น มันต้องมีตอนจบที่ดีกว่าใครสักคนฆ่าอีกฝ่ายตายสิ

วันนั้นมันก็ผ่านไปด้วยดี ขณะวิ่งออกกำลังกายตอนเช้าไลท์จะอยู่ข้างเธอตลอดเวลาในขณะเดียวกันก็กันมิสะออกไปจากพวกเขาสองคนด้วย  ส่วนริวซากิ...ก็ทำตัวแบบริวซากินั่นแหละ​ ยากมากที่เขาจะห้ามปากตัวเองไม่ให้กระแนะกระแหนไลท์​ เช่นเดียวกับที่พี่ชายเธอก็ด่ากลับเกือบทุกครั้ง สวนสาธารณะมีอากาศที่สดชื่นแต่ซายุก็อดทำหน้าแหยไม่ได้ที่คำพูดติดลบพวกนั้นกำลังทำลายมันจดป่นปี้​ จากนั้นพวกเขาใช้เวลาไปกับบทสนทนาสนุกสนานในคาเฟ่​ จะเครื่องดื่มหรือขนมก็ถูกปากไปเสียหมด​ บางทีว่างๆ​ ซายุอาจลองมานั่งคนเดียวบ้าง​ เมื่อทานเสร็จจึงเดินเที่ยวห้าง​ มิสะเกือบโดนถีบออกจากกลุ่มเพราะเด่นจนคนมอง หญิงสาวต้องมัวแต่แจกลายเซ็นเทคแคร์แฟนคลับเสียแทบไม่มีเวลาส่วนตัว ทั้งสี่จบเย็นวันนั้นที่ภัตตาคารแห่งหนึ่ง เชื่อไหมว่าขนาดเรื่องเล็กน้อยอย่างการเลี้ยงข้าวไลท์กับริวซากิยังทะเลาะแย่งกันจ่ายได้ ดีหน่อยที่มิสะฉลาดพอจะสอดมือยัดเงินให้บริกรเนียนๆ ด้วยเหตุผลที่ว่าเธอเป็นดาราเธอรวยสุด พวกนั้นจึงได้แต่กลอกตาเล่นสงครามประสาทกันอยู่ในใจ

กลับถึงบ้านริวซากิขอตัวไปนอนก่อนเพราะพรุ่งนี้เช้ามีไฟล์ทบินไปต่างประเทศ เมื่อเขาเดินหลังโก่งขึ้นบันไดไปไลท์จึงสบถออกมาด้วยรู้เลยว่าหวยจะออกเป็นห้องไหน เขาถอนหายใจหยิบหนังสือไปอ่านที่โต๊ะทานข้าวส่วนสองสาวคนละวัยนั่งพื้นดูภาพยนตร์รอมคอมด้วยกันไปเกือบสามชั่วโมง พอหันไปมองอีกทีหนุ่มผมน้ำตาลก็หลับไปเสียแล้ว โอกาสแบบนี้ไม่ได้มีบ่อยๆ และแน่นอนว่าเบื้องหลังคดีแอบถ่ายนี้มีผู้สมรู้ร่วมคิด!

หลังได้รูปก็เอาน้องหูยาวออกจัดฉากให้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซายุปลุกพี่ชายไปนอนเมื่อเห็นว่ามันดึกมากแล้ว เนื่องจากคุณพ่อคุณแม่ไปธุระที่ต่างเมืองพอดีห้องจึงว่างถึงสาม ไลท์ออกปากว่าจะพักที่ห้องชั้นล่างเพราะจะไม่ยอมนอนกับริวซากิเด็ดขาด สองสาวหัวเราะเมื่ออยู่ดีๆ ทางเลือกก็เหลืออย่างสุดท้ายคือต้องไปห้องซายุด้วยกันสองคน...เพราะพวกเธอก็ไม่สะดวกใจจะนอนกับเจ้าแพนด้านั่นเหมือนกันนั่นแหละ!

หลังอาบน้ำจนสดชื่นแล้วสองสาวก็ผลัดกันสางผมให้อีกฝ่าย ซายุหลับตาพริ้มด้วยความสบายเมื่อมือนุ่มของคนอายุมากกว่าลูบหัว เธอชอบที่จะอยู่กับมิสะ ดาราสาวคนนี้ไม่เย่อหยิ่งในชื่อเสียงทั้งยังร่าเริงสนุกสนาน เป็นคนประเภทที่ทำให้บรรยากาศสดใสและพร้อมเป็นเพื่อนกับใครก็ตามบนโลก บางทีซายุยังคิดเลยว่าเธออยากเป็นแบบนี้บ้าง ถ้ามีคารมน่าฟังเหมือนมิสะก็คงดี

ไม่ใช่แค่เรื่องนิสัย ซายุยังชื่นชมในความงามของมิสะอีกด้วย ก็นะ ซายุอยากโตไปสวยแบบนี้บ้าง เมื่อกี๊คนเป็นดารายังคว้ากระปุกครีมมาบำรุงผิวเสียยกใหญ่ทั้งยังแบ่งมาให้เธอใช้ด้วย มิสะดูแลรูปลักษณ์เก่งเสียจนเธอรู้สึกเหมือนเป็นเด็กผู้ชายเลยเมื่อลองเทียบตัวเองกับพี่สาวคนนี้

"นี่ ซายุจัง"

เสียงหวานของอีกฝ่ายดังขัดความคิด เจ้าของชื่อลืมตาขึ้น "คะ มิสะซัง?"

"วันนี้สนุกไหม?" คนอายุมากกว่าถามทั้งยังสางผมสีช็อกโกแลตให้อย่างเบามือ

"แน่นอนอยู่แล้วค่ะ พวกเราไม่ได้ไปเที่ยวกันแบบนี้นานแล้ว" เด็กสาวยิ้มกว้าง

"ใช่ไหมล่ะ? ช่วงนี้ก็มีงานเข้ามาเยอะแยะแถมเวลาว่างไม่ค่อยตรงกันอีก ความจริงพี่อยากจะให้เราพักผ่อนด้วยกันบ่อยๆ นะ ทำงานเหนื่อยทุกวันแล้วคิดถึงซายุจังมากเลยอะ!"

ซายุหันไปมองอีกคนอย่างไม่มั่นใจ "จริงเหรอคะ?"

"จริงสิจ๊ะ! พี่ชอบอยู่กับซายุจังแล้วก็ไลท์มากๆ เลย! อ้อ...ริวซากิด้วยนิดนึง" ใบหน้าหวานที่ลบเครื่องสำอางหมดแล้วยิ้มจนตาหยี ซายุช่วยไม่ได้เลยที่มองแล้วต้องยกยิ้มตาม เธอมีความสุขที่อีกฝ่ายเองก็อยากใช้เวลาร่วมกัน

"มิสะซัง ขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ?"

"เอาสิ ว่ามาเลย"

"มิสะซังทำได้ยังไงเหรอคะ?"

คนฟังได้แต่เลิกคิ้วกับคำถามนั้น "อะไรอะ พี่มิสะทำอะไรเหรอ?"

"หนูหมายถึง พี่ทั้งสวยน่ารักอัธยาศัยก็ดี พี่ทำได้ยังไงคะ มีเทคนิคอะไรรึเปล่า?"

หญิงสาวกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะกลับมายิ้มร่าเหมือนเคย นิ้วชี้ที่ทำสีเล็บแตะที่ปลายคางสาวน้อยให้เงยหน้าขึ้นจนดวงตาสบกัน

"ไม่มีเทคนิคอะไรที่ดีไปกว่าการเป็นตัวของตัวเอง พี่ชอบที่จะแสดงออกโดยไม่ต้องกังวลว่าคนอื่นจะมองยังไงแต่ก็ต้องมีขอบเขตไม่ให้พวกเขารู้สึกอึดอัด นี่ รู้ไหมกว่าจะเป็นดาราได้เนี่ยต้องดูแลตัวเองตั้งหลายขั้นตอน ถ้าเป็นคนอื่นคงบ่นว่ายุ่งยากเสียเวลาแต่เพราะพี่ชอบอยู่แล้วก็เลยทำได้สบาย เราน่ะไม่ควรฝืนทำอะไรที่ไม่ใช่ ทุกอย่างมันต้องเริ่มจากความสบายใจก่อน แล้วก็นะ...มิสะมิสะน่ะดีใจม๊ากมากเลยที่ซายุจังชมว่าสวย แต่ก็ไม่อยากให้เธอเปลี่ยนตัวเองหรอกนะ เพราะนี่คือความเป็นซายุ นี่คือตัวตนของซายุเอง เพราะทุกคนแตกต่างกันความสวยจึงไม่มีข้อจำกัด และสำหรับพี่ซายุจังน่ะสวยมากกกก~"

น้ำเสียงขี้เล่นกล่าวเสียยืดยาว ยังไม่ทันที่เด็กสาวจะได้กล่าวอะไรก็โดนอีกฝ่ายก้มลงจุ๊บหน้าผากไปเสียก่อน ทั้งสองหัวเราะออกมาก่อนซายุจะเอื้อมตัวไปหอมแก้มคืน สาวผมทองลุกขึ้นไปคว้ากล้องตัวเก่งจากโต๊ะทำงานทั้งดวงตาเป็นประกาย "ยังไม่ได้ถ่ายกับซายุจังเลยนี่นา! ขอเก็บไว้เป็นความทรงจำหน่อย"

"เอ๋ แต่ว่ากล้องมันสลับด้านไม่ได้นี่คะ แล้วเราจะถ่ายคู่กันได้ยังไง?" คนอายุน้อยกว่าถามขึ้นมาอย่างไม่เข้าใจ

สาวผมทองหัวเราะคิกคัก "อย่าได้ดูถูกมิสะมิสะเดอะโปรเฟชชันนอลไป! ของแบบนี้น่ะมันเรื่องง่ายๆ!" หญิงสาวเอื้อมมือขวาคล้องเอวซายุขณะที่มือซ้ายชูกล้องหามุมสวย ดวงตาสีน้ำตาลพยายามมองไปที่เลนส์กล้องไม่รู้เลยว่าภาพที่ปรากฎในหน้าจอข้างหลังจะเป็นอย่างไร มิสะนับสามสองหนึ่งก่อนกดแชะ

ซายุกำลังจะขอดูภาพเลยตอนที่มิสะลุกขึ้นไปวางกล้องที่โต๊ะ ปิดไฟห้องแล้ววิ่งร่ากระโจนลงบนเตียงจนสปริงเด้ง สองแขนยาวคว้าตัวเด็กสาวไปกอดแน่นจนรู้สึกอบอุ่นไปทั่ว ริมฝีปากกดจุ๊บหน้าผากอีกทีพึมพำคำว่าฝันดี

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------