Original Character Laboratory #001

ลำดับตอนที่ #1 : Lestyn L.

ใบสมัคร

ชื่อนามสกุล: เลสตินณ์ จี. เอธาชห์ , เลสตินณ์ กาเอลล์ เอธาชห์ [ Lestyn G. Athach , Lestyn Gael Athach ]

อายุ: 27 ปีบริบรูณ์

เพศ: ชาย

รูปร่างลักษณะ: ชายหนุ่มรูปงามลูกครึ่งนอร์เวย์ - อิสราเอล ผู้มีเรือนผมสีมรกตอ่อน คล้ายกับสีของดวงตาอันดูคมและดุดัน จมูกโด่งรั้นเชิดได้ทรง ริมฝีปากเรียวบาง รูปหน้าทรงเสน่ห์เป็นที่สุด ผิวกายขาวผุดผ่อง รูปร่างของชายหนุ่มคนนี้สูงใหญ่ มองดูผืวเผินจะอาจคิดว่าเขาเป็นนายแบบก็ได้ แขนขาเรียวยาว และ เขามีรอยแผลเป็นตรงหลังคอ และตรงกลางหลัง ซึ่งเขามักจะบดบังบาดแผลนั้นตลอดๆ โดยการใส่เสื้อคอเต่าที่มักจะเห็นได้บ่อยๆ ถึงมันจะร้อนก็เถอะ(?) การแต่งกายของเขามักจะแต่งโทนดำเป็นประจำ บางทีอาจปรากฏกายมากับชุดนอนมาทำงานด้วย มันก็ยังถือว่าเป็นเรื่องปกติ ส่วนสูง 182 น้ำหนัก 61

นิสัย:

          เลสตินณ์ กาเอลล์ เอธาชห์ ชายหนุ่มผู้ไร้ซึ่งมนุษย์สัมพันธ์ เขาเป็นคนที่ไร้เพื่อนโดยสิ้นเชิง เขามักจะโผล่มาด้วยสีหน้าที่เรียบนิ่งจน หลายๆคนมักจะคิดว่าเขาหยิ่ง แต่เอาจริงๆ เขาก็หยิ่งนั่นแหละ ไม่ว่าอย่างไรก็ตามเขาจะไม่ปริปากคุยกับใครทั้งสิ้น ด้วยความที่ตัวเองรู้สึกขี้เกียจจนไม่อยากจะทำอะไร ได้เพียงแค่นั่งนิ่งๆ และ เหม่อลอยไปวัน เขาเป็นคนที่ไม่ค่อยปกติสักเท่าไหร่ ถึงภายนอกจะเหมือนคนปกติ แต่ถ้าลองสังเกตดีๆ เขามักจะคงอยู่ในสีหน้าเดิมๆ ไม่รู้สึกอะไรทั้งสิ้น ถึงจะดีใจ เสียใจ โกรธ กลัว เบื่อ หรือ อื่นๆ เขาก็จะเพียงแค่มองด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง แล้วพูดว่า "แล้วไงต่อ .." ด้วยน้ำเสียงโมโนโทน เขาเป็นคนที่ประหยัดคำพูด วันๆก็พูดเพียงแค่ อืม อือ เอ่อ แล้วไงต่อ เขาพยายามจะตอบด้วยคำที่สุดจนติดเป็นนิสัย เขาเป็นคนที่ขี้รำคาญ เขาเกลียดการตอแยมากที่สุด เพราะ มันทำให้เขารู้สึกหงุดหงิด เขามักจะตอกกลับไปแบบหยาบๆให้มันจบๆ เขาเป็นคนที่ด่าเจ็บ บางทีด่าจนหน้าสั่นบ้างเหอะ เขาเป็นคนที่หยาบกระด้าง เขาเป็นคนที่พูดห้วนๆ นุ่มนวลไม่เป็น และ ไม่พิศมัยกับหญิงใดๆทั้งสิ้น ยกเว้นมันจะถูกใจจริงๆ เขาจึงจะยอมอ่อนข้อให้จริงๆ แต่จะชนะใจเขายังไง มันก็ยากอยู่พอสมควร

          เลสตินณ์ไม่ใช่คนที่อับปัญญา เขาเป็นคนที่ไม่หลงตามกับเล่ห์มายาของเหล่าหญิงสาวทั้งหลาย เขามักจะหลีกเลี่ยงการปะกับคนมากมาย และ พยายามปลีกตัวไปกลมกลืนกับธรรมชาติ

          เลสตินณ์เป็นคนที่ขี้เกียจ และ ขี้เซามาก นัยว่า นิ่งเป็นหลับ ไม่มีขยับนอกจากจะตื่นเอง จึงมักจะโผล่มาในชุดนอนบ่อยๆ เขาเป็นคนที่ออกแนวสโลว์ไลฟ์ ประหนึ่งเป็นหมีแพนด้าที่เกิดมาเพื่อวัฏจักรกินและนอน วนลูปไปเรื่อยๆ

          เลสตินณ์ ผู้ที่แอบมีโมเม้นท์คิ้วท์ๆ ที่ไม่ค่อยมีใครเห็น เขาเป็นคนที่รักเด็ก เขาถือว่าเป็นคนนึ่งที่เลี้ยงเด็กดีกว่าแม่หลายๆท่านอีก เขารักสัตว์และธรรมชาติมาก เขามักจะทำตัวกลมกลืนกับธรรมชาติ และ เขามีโมเม้นท์ที่แอบนั่งอมยิ้มคนเดียวเมื่อเขานั้งสเก็ตภาพวิวทิวทัศน์ ท่ามกลางแสงแดดอุ่นๆ เขาเป็นคนที่มีความละเอียดอ่อน รักสะอาด และ เป็นพ่อบ้านพ่อเรียนที่ดี .. จริงๆนะ ... เขาเป็นมังสวิรัต เขาไม่ชอบทานเนื้อสัตว์สักเท่าไหร่ และ เขา ชอบที่จะนอนมากกว่าสิบชั่วโมง .. ถึงภายนอกเขาจะดูสแว๊ก พูดน้อย หน้านิ่ง ด่าเจ็บ ต่อยแรง หยาบกระด้าง ด่าได้แม้แต่ผุ้หญิง.. แต่เขาก็มักจะอ่อนโยนกับเด็กและสรรพสัตว์ ถ้าปรับนิสัยเขาสักนิดอาจเป็นสามีที่ดีในอนาคตก็ได้นะคะ ..

เอเลเมนท์: พืชพรรณ

ศาสตราวุธ: เถาวัลย์

ชื่อของศาสตราวุธ: โครนอส

คำร่าย: จงเจริญงอกงาม .. โครนอส

ความสามารถพิเศษ: เลสตินณ์สามารถทำให้พืชทุกชนิดรวมถึงดอกไม้ และ ครอบคุมไปทุกส่วนของพืชเจริญเติบโตได้อย่างรวดเร็วเพียงในระยะเวลาสั้นๆ

ประวัติก่อนสร้างศาสตราวุธ:

          เลสตินณ์ จี. เอธาชห์ บุตรชายของนักพฤกษาศาสตร์ชาวอิสราเอล กับ พยาบาลสาวชาวนอร์เวย์ เลสตินณ์เกิดในวันที่ 4 ธันวาคม คศ. xxxx เขาเกิดมาถ่ามกลางความยินดี เขาเติบโตมาอย่างมีความสุขเหมือนเด็กปกติ จนกระทั้งเขาอายุ 7 ปี เกิดเหตุการ์ณที่ไม่คาดฝันขึ้นความสัมพันธ์ระหว่างพ่อและแม่ของเขาเริ่มเกิดจุดแตกหัก ท่านเริ่มทะเลาะกันทุกวัน หนักยิ่งขึ้น พ่อของเขาเริ่มที่จะอุทิศเวลาทั้งหมดไปกับงานเพื่อจะหลบการพบเจอหน้าแม่ของเขา แม่ของเขาเริ่มดื่มหนักยิ่งขึ้น .. ยิ่งขึ้น .. แม่เขาเริ่มเปลี่ยนไป แม่เริ่มวางอำนาจกับเขา หลังจากที่เมื่อก่อนใจดีเยี่ยงนางฟ้า แล้วตอนนี้ แม่เขาเปลี่ยนไป แม่เขาเริ่มที่จะตะคอก ด่าทอต่างๆนาๆ และจบด้วยการทำร้าย หัวใจของหนุ่มน้อยเริ่มแข็งและหยาบกระด้าง เป็นเวลาสามปีที่เขาต้องพบเจอกับสิ่งที่เด็กหนุ่มไม่สมควรเจอ เขาเริ่มกลายเป็นเด็กที่มีปัญหา พอเขามักจะกลับมาในวันหยุด ทุกๆสัปดาห์เพื่อมาหาเขา พ่อของเขาเหมือนผู้ที่ปกป้องเขาจากแม่ และ ขัดเกลาจิตใจของเขาให้ดีขึ้นกว่าเดิม เขาเริ่มกลับมาดีขึ้นเรื่อยๆ เป็นเวลาห้าปี แต่แม่ของเขากลับเริ่มริษยาลูกของตน ที่ได้รับความรักจากพ่อของเขาจนไม่สนใจภรรยา เรื่องไม่คาดฝันจึงเกิดขึ้น

เหตุการณ์ที่ทำให้ได้พลังมา:

          ตลอดเวลาห้าปี เลสตินณ์ได้ย้ายไปอยู่กับพ่อที่มักจะยุ่งกลับงานเสมอๆ และ เหตุการ์ณที่เขาได้พลังมามันตรงกับวันเกิดเขาพอดี ... เขาไปเรียนตามปกติ เขาได้ข้อความจากพ่อของเขาให้เจอกันที่ระเบียงที่ตึกพฤกษา เวลา 22:30 แต่หารู้ไม่ว่าคนที่ส่งข้อความนั้นไม่ใช่พ่อของเขา .. เขาไปตามนัดทันทีถึงจะมีเลทมาสักห้านาที เพราะ ขี้เกียจ (?) แต่สิ่งที่เขาเห็นนั้นไม่ใช่พ่อแต่เป็นศรีษะของเขา ศรีษะที่ถูกตัดด้วยมีดที่ไม่คมนักจึงทำให้มีรอบช้ำเล็กน้อย ทำให้เขารู้ว่าคนที่สังหารของพ่อคงจะทุลักทุเลน่าดู กว่าจะตัดศรีษะให้ขาดได้ ในใจนึกพลางขมวดคิ้วหรี่ตามองศรีษะของพ่อ ก่อนที่จะรู้สึกถึงความ น่าสมเพช จู่น้ำตาสีใสเริ่มหยดก่อนที่จะนึกถึงภาพพ่อที่ทำทุกอย่างเพื่อเขา ความแน่นในอกเริ่มแรงขึ้น เขาไม่เคยรู้สึกเจ็บขนาดนี้ที่ต้องสูญเสียคนสำคัญ แต่ช่างโชคร้ายที่ไม่ทันจะเสียใจดี มือปริศนาผลักเขาจนเซถลาตกลงไปจากระเบียงก่อนที่จะปรากฏหน้าของมารดาผุูเป็นที่รักยิ้มอย่างมีความสุข ทั้งที่ดวงตามีน้ำตาไหลอาบแก้ม ก่อนที่เธอจะพูดว่า

"ไปตายซะ .. ไอ้เด็กเวx .. แกแย่งความรักจากสามีฉันไป .."

คำพูดของมารดาดังก้องไปในโสตประสาทก่อนที่สติจะดับวูบหายไปทันที ร่างของชายหนุ่มเสียบเข้าที่ตอไม้แหลมที่หักโค่นทะลุหลังของเขา

ฉึก!!!!

.

.

'หึ .. ตลกชะมัด'

ความคิดสุดท้ายของเขาก่อนที่จะถูกตอไม้เสียบทะลุอย่างน่าอนาถใจแท้ ..

.

แล้วไงต่อหล่ะ

.

นิทานบางเรื่องอาจจะตัดจบแบบยังไม่ทันเข้าได้เข้าเข็ม .. แต่บางที .. นิทานเรื่องนี้อาจไม่ได้ใจร้ายขนาดนั้น ..

.

ชายหนุ่มลืมตาขึ้นบนพื้นหญ้าที่นองไปด้วยเลือดก่อนที่จะคลาแคลงใจว่า

.

'อ้าว .. ยังไม่ตายหรอ ..'

ขีดจำกัด: พืชไม่สามารถต้านทานกับไฟได้นาน ถึงพืชอาจจะต้านทานได้เกือบทุกเอเลเมนท์ก็จริง .. แต่จุดอ่อนของพืชก็คือไฟ .. และ ขีดจำกัดของเขาจะอยู่ที่เมื่อเขาใช้พลังมากเกินไปอาจทำให้ถึงชีวิตได้ ..

ชอบ: การนอน , ต้นไม้และดอกไม้ต่างๆ , ธรรมชาติ , สรรพสัตว์ , เด็กน้อย , การสเก็ตภาพ ( แถมๆนะ --- )

เกลียด: การตามตื้อ หรือ สิ่งที่มันน่ารำคาญ

กลัว: การโดนทำร้ายโดยคนที่รัก

สนใจใครเป็นพิเศษในองค์กรไพรออริตี้ วันหรือเปล่า? (จองตัวเป็นแฟนได้นะ หรือ อยากสิ้นใจในอ้อมแขนคนๆนั้นก็เลือกได้เลยนะครับ #งานดราม่าต้องมีนะเออ): "ไร้สาระ .. น่ารำคาญ.. จะนอนแล้ว .." ชายหนุ่มผู้สวมชุดนอนลายรีแล็คคุมะ พูดด้วยความง่วงสุดขีด ก่อนที่จะเดินไปนอนที่หลังโซฟา ( ขอตอบว่าต้องดูก่อนค่ะว่าคนไหนน่าสนใจ ส่วนตัวตอนนี้ไม่มีใครน่าสนใจค่ะ ..)

เพิ่มเติม: ตอนที่เขียนประวัติคือง่วงมากเลยค่ะ --- ถ้างงเดี๋ยวจะแก้ให้นะคะ ..

B
E
R
L
I
N
❀