คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : พลับพลึงดอกที่ 4 เรื่องเล่า (ครึ่งหลัง)
จนกระทั่งเหลือดอกสุดท้ายทั้งสองตกลงกันว่าจะปาพร้อมกัน หากแต่ในตอนที่กำลังจะปาลูกดอกออกไปนั้น รอบข้างก็เต็มไปด้วยเสียงเซ็งแซ่ที่ดังขึ้นจนภพธรต้องหันไปมองตาม เพราะเสียงนั่นดังจะเขารู้สึกรำคาญ
ทันทีที่หันไปมอง ชายหนุ่มก็ได้พบกับหญิงสาวคนหนึ่งที่อยู่ในชุดลิเกแบบพอดีตัว กำลังเดินถือบาตรพระตรงมายังโซนของพวกเขาเพื่อเรี่ยไรเงินไปทำบุญกับคณะลิเกในคืนนี้ หญิงสาวยิ้มแย้มให้กับทุกคนที่เดินผ่านและกล่าวขอบคุณเสียงหวานกับคนที่ร่วมทำบุญกับตน เมื่อมีใครสอบถามอะไรหญิงสาวก็ยิ้มหวานตอบออกไปเช่นเดิม ภาพรอยยิ้มหวานๆ ของหญิงสาวทำให้สติของภพธรหลุดลอย
ภพธรที่เหม่อลอยไปชั่วขณะกับรอยยิ้มหวานๆ ของลิเกสาว ทำให้จังหวะที่จะต้องปาลูกดอกออกไปพร้อมเดชชะงักไปช่วงหนึ่ง หากแต่เขาก็ไม่ได้สนใจมันเลยสักนิด เพราะในตอนนี้ในสายตาของเขานอกจากหญิงสาวที่กำลังเดินมาชายหนุ่มก็ไม่อยากสนใจอะไรอีกต่อไปแล้ว ชายหนุ่มปาลูกดอกดอกสุดท้ายออกไปมั่วๆ โดยที่สายตายังคงมองไปที่ลิเกสาวไม่ลดละ แต่เหมือนว่าเขาจะมีตาที่สามเพราะลูกดอกดอกนั้นที่ปาออกไปมั่วๆ มันกลับทำให้ลูกโป่งแตกเหมือนตั้งใจ เดชและคนอื่นๆ ที่อยู่แถวนั้นได้แต่มองมาที่ชายหนุ่มด้วยสายตานิ่งอึ้ง
“ไอ้หนุ่ม เอาตัวไหนล่ะ” เจ้าของร้านเอ่ยถามขึ้นมาเมื่อเห็นว่าลูกค้าสุดหล่อของตนสามารถปาลูกโป่งให้แตกตามเงื่อนไขของแกได้ เสียงของเจ้าของร้านทำให้สติของชายหนุ่มที่หลุดลอยตามคนสวยร่างบางกลับมาอยู่กับตัว แต่มันก็ยังไม่เต็มร้อยนักทำให้เขายังคงมีอาการมึนๆ เบลอๆ อยู่
เจ้าของร้านที่เห็นแบบนั้นก็พอจะเข้าใจอาการของชายหนุ่มตรงหน้า เขาจึงเดินไปหยิบดอกกุหลาบผ้าดอกใหญ่มาให้โดยที่ลูกค้าหนุ่มไม่ได้บอก
ภพธรรับดอกไม้จากหนุ่มใหญ่มาอย่างงงๆ แต่พอจะอ้าปากถามประโยคต่อมาก็ทำให้เขาเข้าใจในทันที
“นั่นน่ะ ชื่อ ผ้าแพร นางร้ายตาสวยคณะเพชรน้ำผึ้ง สวยใช่มั้ยล่ะ” เจ้าของร้านเอ่ยจบก็พยักหน้าให้ชายหนุ่มหนึ่งครั้งอย่างรู้กัน ก่อนจะเดินกลับไปทำหน้าที่ของตนเองต่อ
ทางด้านของภพธรหลังจากที่ได้รับกุหลาบผ้าดอกใหญ่มาพร้อมกับข้อมูลของสาวสวยคนนั้นเขาก็เผลอแสดงรอยยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว ซึ่งรอยยิ้มนี้ก็ทำให้สาวๆ ที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงเกิดอาการเขินอายจนหน้าแดง บางคนก็ทำท่าจะเป็นลมเสียให้ได้ โดยทุกอย่างนี้อยู่ในสายตาของเพื่อนอย่างเดชทั้งสิ้น
เดชที่ตั้งแต่รู้จักกับภพธรมานาน ย่อมรู้ดีว่านี่ไม่ใช่อาการปกติของเพื่อน
“ชอบก็จีบดิวะ น้องสาวคนนั้นอ่ะ” เดชยุยง
ภพธรที่ได้ยินคำยุยงของเพื่อนก็รีบสาวเท้าเดินตามหลังหญิงสาวไป ก่อนจะเอ่ยเรียกอีกฝ่ายเสียงทุ้ม
“น้องครับ” ภพเอ่ยเรียกหญิงสาวพร้อมกับใช้นิ้วชี้สะกิดเบาๆ ที่ไหล่ขาวบอบบาง
“คะ?” หญิงสาวที่รับรู้ได้ถึงแรงสะกิดและเสียงเรียกจึงได้หันหลังกลับไปมอง และทันทีที่หันกลับหญิงสาวก็ได้พบกับชายหนุ่มคนหนึ่งที่มาพร้อมกับดอกไม้ผ้าที่ถูกยื่นมาให้ในระดับพอดีกับสายตา
“ขอบคุณ...ค่ะ” ทันทีที่หญิงสาวรับดอกไม้ดอกนั้นมาไว้ในมือ ใบหน้าของชายหนุ่มที่ถูกบดบังอยู่จึงได้ถูกเปิดเผยออกมา หญิงสาวจึงเผลอสบตาคมดุคู่นั้นเข้าพอดี ใบหน้าหล่อเหลาและรอยยิ้มนั้นทำให้สาวเจ้าหัวใจเต้นแรงโดยไม่รู้ตัว
“ครับ” จากที่เป็นเสือผู้หญิงมานานแต่เมื่อได้สบตากับหญิงสาวตรงหน้าก็ถึงกับทำให้ชายหนุ่มถึงกลับไปไม่เป็นและรู้สึกได้ในทันทีว่าอาการรักแรกพบมันเป็นอย่างไร
หญิงสาวก้มหัวขอบคุณหนุ่มหล่อก่อนจะออกตัวเดินไปต่อไป แต่ในตอนที่กำลังจะเดินจากไปหญิงสาวก็มีท่าทีลังเลเล็กน้อย ก่อนจะหันกลับมาหาคนข้างหลัง
“ถ้าไม่ได้รีบไปไหน มาดูลิเกได้นะคะ”
ใครจะไปรู้ว่าหลังจากประโยคนั้นของหญิงสาว ในทุกครั้งที่ลิเกคณะนี้มีการแสดง ชายหนุ่มก็จะตามหญิงสาวไปด้วยทุกที่เสมอ
กลับมาที่ทางด้านของเดช ชายหนุ่มได้มองเห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง เขาจึงไม่ลังเลเลยที่จะเข้าไปยุยงให้เพื่อนจีบสาว พร้อมกันนั้นก็ไม่ลืมที่จะแซวอีกฝ่ายพอหอมปากหอมคอ
“เป็นไงมึง ถูกใจนางร้ายตาสวยคนนี้หรอวะ?”
“นางร้ายอะไรน่ารักขนาดนี้วะ”
จบประโยคของเพื่อน เดชก็ส่ายหัวในทันทีและเห็นอนาคตได้รางๆ ว่าคนตรงหน้า คงไม่พ้นกลายเป็นคนคลั่งรักอย่างไม่ต้องสงสัย
หลังจากวันนั้นเป็นต้นมาภพธรก็ได้เดินหน้าตามจีบหญิงสาวในทุกครั้งที่มีโอกาส แม้ในช่วงแรกๆ จะมีอาการหวั่นใจว่าหญิงสาวที่สวยและน่ารักขนาดนี้อาจจะมีคนรักอยู่แล้วก็ได้ จึงยังมีท่าทางที่ห่างๆ อยู่บ้าง แต่เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นสาวโสดที่ยังไม่มีคนรัก ชายหนุ่มก็เดินหน้าตามจีบหญิงสาวอย่างเต็มกำลัง จนถึงขั้นเข้าไปสมัครเป็นมือระนาดให้กับคณะเพชรน้ำผึ้งเพื่อให้ได้อยู่ใกล้ๆ กับผู้หญิงที่ชอบ
แม้ในตอนแรกคณะลิเกจะมีมือระนาดอยู่ก่อนแล้ว หากแต่เมื่อได้เห็นฝีมือการเล่นที่เทียบเคียงกับคนเก่า พ่อครูเจ้าของคณะจึงได้รับชายหนุ่มเข้ามา แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าจุดประสงค์หลักในการมาของชายหนุ่มคือนางร้ายตาสวยอย่างผ้าแพรก็ตาม
ภพธรใช้เวลาในการตามจีบผ้าแพรอยู่พักใหญ่หลังจากที่เข้ามาในคณะ บางครั้งในขณะที่กำลังตามจีบคนสวย ชายหนุ่มก็จะโดนรุ่นพี่ในคณะแกล้งเรียกให้กลับไปฝึกตีระนาดตามทำนองต่างๆ เสมอทั้งที่ก่อนหน้านั้นก็เพิ่งจะฝึกไป แม้จะขัดใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ด้วยรู้ดีว่าคนพวกนี้ก็แค่แกล้งตนเล่นเฉยๆ ไม่ได้ไม่ชอบหน้าหรืออยากขัดขวางเส้นทางความรักของตนกับนางร้ายตนสวยแต่อย่างใด นอกจากจะได้ทักษะการตีระนาดที่ดีขึ้นแล้ว ชายหนุ่มยังได้คาถาและบทสวดหลายบทติดตัวกลับมาด้วย
หลังตามจีบนางร้ายคนสวยมาได้ครึ่งปี ผ้าแพรก็ยอมใจอ่อนตกลงปลงใจที่จะคบหากับภพธร โดยหลังจากตกลงคบหากันชายหนุ่มก็รีบวิ่งไปบอกข่าวดีให้กับคนในคณะจนหมดมาดหนุ่มหล่อ
คบหากันได้ไม่นานทั้งสองคนก็ตกลงที่จะแต่งงานกันในอีกสี่เดือนต่อมา ข่าวการตกลงปลงใจกันของมือระนาดสุดหล่อกับนางร้ายตาสวย ทำให้สาวๆ หลายคนต่างอกหักไปตามๆ กัน แม้จะเสียดายหากแต่พวกเธอก็รู้สึกยินดีกับทั้งสองคน
แต่เมื่อทั้งสองแต่งงานอยู่กินกันมาหลายเดือน ผ้าแพรกลับไม่มีท่าทีว่าจะท้องเสียที ไม่ว่าชายหนุ่มจะพยายามแค่ไหน ในท้องของภรรยาสุดที่รักกลับยังคงว่างเปล่า จนกระทั่งในวันที่มีการบวงสรวงไหว้ครูของคณะลิเกที่ทำเป็นประจำในทุกๆ ปี
ในวันนั้นภพจำได้ดีว่าช่วงแรกพิธีบวงสรวงได้เริ่มดำเนินการไปตามปกติ จนกระทั่งมีเหตุการณ์ที่นอกเหนือจากที่เตรียมไว้เกิดขึ้น การเข้าทรงของพ่อแก่ ที่ทุกคนในคณะลิเกกราบไหว้บูชา
“พวกมึงสองคนน่ะ อยากมีลูกใช่มั้ย?” พ่อแก่ในร่างของพ่อครูเจ้าของคณะเอ่ยปากถามชายหญิงสองคนที่นั่งอยู่ด้วยกันไม่ไกล
“ใช่จ่ะพ่อแก่ หนูอยากมีลูก” ผ้าแพรที่รู้ว่าพ่อแก่เอ่ยถามตน ก็พนมมือพยักหน้ารับก่อนจะตอบคำถามนั้น
“เข้ามาใกล้ๆ กู” พ่อแก่บอกกับผ้าแพรให้ขยับเข้าไปหา ซึ่งหญิงสาวก็ไม่ลังเลเลยสักนิดที่จะทำตาม เมื่อเข้าไปใกล้แล้ว หญิงสาวก็ยกมือขึ้นมาพนมอีกครั้ง พ่อแก่ที่เห็นแบบนั้นก็จับไปที่กระหม่อมบางของนางร้ายคนสวย
ฟู่วว
“ในเมื่อมึงอยากมีลูกกูก็จะให้” พ่อแก่เป่าหัวของหญิงสาวไปหนึ่งครั้ง “กูให้แล้วมึงก็จงดูแลเขาให้ดีๆ ลิ้นอย่าให้ได้ไต่ ไรอย่างให้ได้ตอม”
“ขอบคุณพ่อแก่นะคะ หนูสัญญาว่าถ้าเขามาเกิดหนูจะดูแลเขาเป็นอย่างดี” ผ้าแพรตอบรับสีหน้ายินดี ที่ได้รู้ว่าพ่อแก่จะมอบเด็กให้มาเกิดเป็นลูกของตนกับชายคนรัก
พ่อแก่ละจากใบละสายตาจากนางร้ายคนสวยลูกมองที่ชายหนุ่มอย่างภพธร “มึงคงเป็นผัวมันสินะ รูปร่างดีใช้ได้ มา! เข้ามาใกล้ๆ กูหน่อย”
“ครับ” ภพธรตอบรับแล้วคลานเข่าเข้าไปหา เมื่อเข้าไปใกล้จนได้ระยะแล้ว พ่อแก่ก็ใช้นิ้วโป้งของตัวเองกดไปที่หน้าผากของชายหนุ่ม แล้วพูดบางอย่างออกมาให้ได้ยินกันสองคน
“หลังจากนี้มึงจะได้เห็นในสิ่งที่ไม่เคยเห็น จำไว้ว่านั้นคือสิ่งที่ลูกมึงมองเห็น” พูดจบก็ผละออก ภพที่รู้หน้าที่ก็ก้มกราบไปหนึ่งครั้งและขยับออกห่างไปนั่งข้างๆ เมียรัก
พ่อแก่เงียบไปชั่วอึดใจ ก่อนจะสั่งให้เด็กคนหนึ่งในคณะลงไปตัดดอกพลับพลึงที่กำลังเบ่งบานอยู่ในกระถางไม่ไกลจากเรือนฝึกซ้อม
เด็กหนุ่มในคณะพยักหน้ารับและเดินหายไปพักใหญ่ ก่อนจะเดินกลับมาพร้อมกับดอกพลับพลึงดอกใหญ่
สิ่งที่ทำให้คนในคณะต่างนิ่งงันไปนั้น นอกจากขนาดของมันที่ใหญ่กว่าปกติแล้ว ยังรวมไปถึงสีของดอกที่มีสีขาวสว่าง ดอกพลับพลึงที่ถูกเด็ดมาส่งกลิ่นหอมฟุ้งไปทั่วบริเวณที่พวกเขานั่งอยู่
ทางด้านของเด็กหนุ่มที่ถูกใช้นั้นแม้ว่าเขาจะไม่ค่อยมั่นใจว่าตนเองว่าตัวเองได้เก็บดอกที่พ่อแก่พูดออกมารึเปล่า แต่เพราะนอกจากดอกพลับพลึงดอกนี้แล้ว ในบริเวณรอบๆ กันนั้นก็ไม่มีดอกพลับพลึงดอกไหน หรือดอกไม้อื่นใดบานอีก
ทางด้านพ่อแก่ที่ยื่นมือไปรับดอกพลับพลึงมาจากเด็กหนุ่ม เขาก็ท่องคาถาอะไรบางอย่างออกมา ซึ่งภพธรก็สามารถรู้ได้ว่าคาถาที่ถูกท่องออกมามีคำว่าอะไรบ้าง หากแต่เขาก็ไม่รู้ถึงความหมายของมัน เพราะความไม่เข้าใจนี้เองทำให้คิ้วของชายหนุ่มขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย พ่อแก่ที่เห็นท่าทางนั้นของชายหนุ่มก็ได้หัวเราะในลำคอหนึ่งครั้ง ก่อนจะยื่นดอกพลับพลึงสีขาวไปตรงหน้าของผ้าแพร
“รับไป”
“ขอบคุณค่ะพ่อแก่” แม้จะสงสัยว่าดอกพลับพลึงดอกนี้มันมีอะไรพิเศษ แต่หญิงสาวก็ยื่นมือไปรับอย่างว่าง่าย
หลังจากที่หญิงสาวตรงหน้ารับดอกพลับพลึงดอกนี้ไปแล้ว ร่างของพ่อครูเจ้าของคณะก็กระตุกหนึ่งครั้งแล้วก็นิ่งไป เป็นอันรู้กันดีว่าการเข้าทรงในครั้งนี้ ได้จบลงแล้ว
ไม่นานหลังจากนั้น ในคณะลิเกชื่อดังก็มีข่าวดีเกิดขึ้น ข่าวดีที่ว่าคือนางร้ายคนสวยนั้นได้ตั้งท้องลูกคนแรกแล้วนั่นเอง ข่าวคราวนี้ทำให้ทุกคนในคณะต่างตื่นเต้นดีใจกันยกใหญ่ และตั้งหน้าตั้งตารอดูหน้าตาของดาวร้ายตัวน้อยกันถ้วนหน้า
เพราะเนื่องจากคนเป็นแม่จะหน้าตาสะสวยน่ารักแล้ว คนเป็นพ่อยังเป็นถึงมือระนาดสุดหล่อ ทำให้พวกเขาอดตื่นเต้นที่จะเห็นใบหน้าของเด็กที่จะเป็นส่วนผสมของทั้งสองคนไม่ได้
แล้วก็ดาวร้ายตัวน้อยก็ไม่ทำให้ทุกคนที่ตั้งตารอคอยผิดหวัง เพราะเมื่อถึงวันที่ดาวร้ายตัวน้อยออกมาจากท้องของผู้เป็นแม่ ก็ได้สร้างความฮือฮาไม่น้อย เพราะนอกจากเด็กน้อยจะเกิดมาเป็นเด็กผู้หญิงแล้ว หน้าตายังน่ารักน่าชังเสียจนพ่อครูแทบจะยกให้เป็นนางเอกตัวน้อยแทนที่จะเป็นนางร้ายอย่างผู้เป็นแม่ หากไม่ติดว่าตนเองก็มีหลานสาวที่น่ารักน่าชังและเป็นว่าที่นางเอกรุ่นต่อไปแล้ว เด็กคนนี้ก็คงไม่พ้นเป็นนางเอกคนต่อไปของคณะลิเกเพชรน้ำผึ้งแน่นอน
ฝากกดเข้าชั้น+คอมเม้น+หัวใจ
เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์หน่อยน้าาา
ความคิดเห็น