♤ Haze | R○○M ♤

ลำดับตอนที่ #7 : Haze | Room 7 ♧ Find the king

 Chimpanzé 

             
          

Application

#ขออนุญาตเปลี่ยนภาพค่ะ ภาพนี้แหล่ะที่เราเคยโม้ให้ฟัง 55+ ไปหาภาพที่ไฟล์ไม่ใหญ่ได้แล้ว ฮืออออ

“กริ๊ดดดดด พูดเบา ๆ หน่อยสิค่ะ ! มันหนวกหูนะ รู้ไหม !”

- Latifah Mannix ได้กล่าวไว้ขณะที่คนที่ พูดด้วย พูดเบามาก -

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

บทที่สมัคร : ผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มอัศวินกลุ่มแรก / อัศวินชั้นต้น

สาย : คาริติเกรซ

สถานที่เกิด / สถานที่ปกครอง : เมืองหลวง

ชื่อ – นามสกุล :  ลาติฟาห์  แมนนิกซ์

○ Latifah Mannix ○

อายุ : 5,282 ปี 

เพศ : หญิง

บทที่ต้องการ :  สาววายสิค่ะ !

ลักษณะร่างจำแลงมนุษย์ : หญิงงามผู้เกิดมามีรูปร่างราวจนวีนัสเทพีแห่งความรักและความงามอิจฉาในความงามที่เหมือนออกแบบมาเพื่อตัวของนางเพียงคนเดียว ดวงตาสีเทาคลับคล้ายสีเงินวาววับแต่ก็สว่างสะท้อนอะไรหลายอย่างในเวลาเดียวกัน ขนตารับเข้ากับดวงตาสวย เรือนผิวสีขาวสะอาดราวกับไม่ถูกแปดเปื้อนด้วยอะไรทั้งนั้น หูยาวกว่าคนทั่วไปเล็กน้อยจนเหมือนเอลฟ์ เรือนผมสีขาวพิสุทธิ์ราวนกกระเรียนศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่ควรค่าแก่การแปดเปื้อน เล็บถูกทาด้วยสีลูกพีชเหมือนริมฝีปากของเธอ แก้มสีส้มอ่อนไม่เข้มที่ทำให้เธอดูหน้าอ่อนหวานและสวยสง่า สูง 170 น้ำหนัก 51 *

ลักษณะร่างจำแลงสัตว์ : จำแลงเป็นสัตว์ที่เลี้ยงว่า "นกเอี้ยง" ค่ะ

ลักษณะในรูปลักษณ์ของมังกร :

นิสัย :      ลาติฟาห์ แมนนิกซ์ หากพูดชื่อนี้ขึ้นมา ทุกคนจะนึกถึง "ผู้หญิงประหลาด" ที่มักทำให้ทุกคนต้องพร้อมใจกันไม่อยากจะพูดอะไรออกมา ไม่ว่าจะด้วยน้ำเสียงแบบไหน หากพูดเสียงดัง ลาติฟาห์ก็จะไม่ได้ยินเสียงอะไรทั้งนั้น ราวกับเธอหูตึงก็ว่าได้ แต่หูตึงของเธอมันผิดปกติจากคนทั่วไป หูของเธอจะได้ยินถ้อยคำกระซิบมากมาย อย่างชัดเจน พร้อมด้วยแม่นางจะแผดเสียงดังลั่นว่าให้คนอื่นเงียบสักที มันหนวกหู ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ แล้ว คนอื่นพูดเบามาก เบาที่สุดในชีวิตด้วยซ้ำ ลาติฟาห์จึงเป็นผู้หญิงที่ไม่มีใครอยากจะพูดอะไร เวลาที่เห็นหน้านางเลยก็ว่าได้ แถมยังเป็นผู้หญิงที่มีสกิลความเบลอสูงอีกต่างหาก เบลอยังไง เบลออาการเบลอแบบเบลอจริง ๆ เบลอคล้ายคนเมา หน้าตาส่วนใหญ่มักจะแสดงออกมาด้วยท่าทีเมา ๆ บางทีก็เสียดายหน้าตาของตัวนางเหลือเกิน ณ จุด ๆ นี้ ลาติฟาห์เบลอแล้วมักจะมีอะไรประหลาด ๆ ให้เราได้ดูเยอะแยะ มีความเบลอจนคิดว่าผ้าเตี่ยวเป็นหมวก แล้วนำมาสวมล่าท้าลมแดดอย่างเบลอ ๆ ผ้าเตี่ยวของนางจะดีกว่านี้ ถ้าไม่ใช่ผ้าเตี่ยวสีรุ้งสะท้อนแสงให้ได้ชมเป็นขวัญตาเลยก็ว่าได้ แมนนิกซ์ ลาติฟาห์ ไม่ใช่คนกล้าได้กล้าเสีย ที่สามารถทำอะไรก็ได้ แต่เป็นคนที่มักจะถูกความเบลอเข้าครอบงำจนไปทำอะไรประหลาด ๆ ได้ 

ลาติฟาห์แม้จะเป็นคนที่มักเบลอ ๆ แต่น้ำเสียงเป็นคนที่พูดด้วยน้ำเสียงแหลมชวนแสบแก้วหูเอาเสียมาก ๆ  อนึ่งว่านางจะแหลมหาพระแส--- เป็นผู้หญิงที่มีความเบลอจำยาพาราสลับกับกัญชา ค่ะ สลับกันจริงจัง เพราะฉะนั้นหากใครป่วยใกล้จะลงแดงตาย อย่ามาให้ลาติฟาห์เห็นเด็ดขาดนะคะ พวกท่านได้ตาย ไม่คุ้มเสีย ลาติฟาห์เป็นพวกเมากาวคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ เป็นผู้หญิงที่มีความมโนในกระแสเลือดสูง วันหนึ่งกำลังดื่มชากับผู้เป็นแม่ แล้วตะโกนออกมาดังลั่นว่า "ไม่ ท่านแม่ ! ท่านอย่าพึ่งจากข้าไปสิ ชีวิตท่านชั่งน่าเศร้านัก" อนึ่งผู้เป็นแม่ของนางปากระทะโฮมรันเลยทีเดียว ลาติฟาห์มักคิดว่าตัวเองเป็นเทพเจ้าแห่งความตาย ใครอยู่ใกล้ก็จะตาย อันที่จริงเป็นแค่การเพ้อพกจากการดูโคนัน ทานข้าวไม่เป็น ทานอาหารมนุษย์ไม่เป็น และเกลียดอาหารมนุษย์อย่างรุนแรง ลาติฟาห์กินอาหารเม็ดของสุนัขทุกมื้อค่ะ แถมหน้าตานางดูฟินราวกับ...อ่าส์ (?) ลาติฟาห์เป็นผู้หญิงที่ชอบแอ็บท่าบอบบาง อ่อนแอ สมรศรี กุลสตรีไทย แท้ที่จริงเป็นหญิงอึด ถึก ตายยากตายเย็น เพียงแค่มีคนนินทา นางก็โผล่ไปได้ทุกที่ (?)

เป็นผู้หญิงขี้ลืมและไม่คิดจะจดจำอะไรให้รกสมองตัวเอง ประมาณว่าจะจำไปเพื่ออะไรรกสมองค่ะ !  ไม่อยากจะจำอะไรมาก ชื่อคนไม่เคยอยู่ในสมอง กลายเป็นเวลาเรียกก็ "เจ้านั่นน่ะ เจ้านี่นะ เจ้านู้น เจ้าโน้น" ถ้าจะขนาดนี้ สู้จำชื่อไปเลยดีกว่าไหม... ไม่แคร์สายตาที่มองอะไรมาสักนิด ไม่แคร์คำพูดชาวบ้านชาวช่อง ครั้งหนึ่งในอดีต ขณะที่นางกำลังซักผ้าอยู่ มีคนเกินมาถามนางว่า นางกำลังทำอะไร นางกลับตอบอย่างมั่นใจ "คุณเห็นผ้าเตี่ยวลายดอกสะเดาของฉันไหมคะ" เป็นคนถือคติแรงเยอะต้องใช้สอยให้มากกว่าสมอง ผู้หญิงที่ใช้สมองไม่เป็น ใช้แต่แรง นางมีกำลังเยอะมาก เห็นร่างบาง ๆ มึน ๆ เบลอ ๆ แบบนี้  เป็นผู้หญิงที่โง่และไม่ได้ฉลาด โง่ทุกเรื่อง อย่าว่าแต่เรื่องเรียนเลยค่ะ ทักษะชีวิตก็เอาตัวไม่รอดเลย เธอเป็นผู้หญิงที่อ่อนเรื่องเวทย์มนต์เอาเสียมาก....  นับเป็นความเสื่อมเสียของชนเผ่าเจ้าตัวเป็นอย่างมาก เป็นพวกพูดไม่คิด พูดไม่ได้เรื่อง จนออกแนวปากเสีย.... อนึ่งปากนางเลี้ยงฟาร์มด็อกไว้เยอะค่ะ... 

เป็นผู้หญิงสองบุคลิกนะคะ อีกบุคลิกหนึ่งออกแนวลุย ๆ เป็นผู้หญิงบ้าระห่ำ ราวกับความเบลอของนางหายไปอย่างรวดเร็ว เธอจะเป็นพวกที่ทำอะไรห่าม ๆ ไม่คิดหน้าคิดหลัง ไม่คิดถึงศักดิ์ศรีของตัวเอง ออกแนวยึดหลักสนุกสนาน เฮฮาไว้ก่อน เรื่องเครียดเอาไว้ทีหลัง เป็นบุคลิกที่มาพร้อมกับความบ้า ชอบใช้กำลัง เป็นคนที่หยาบคายทั้งกิริยา การกระทำ และคำพูด แล้วเป็นคนที่พูดอะไรไม่แคร์สื่อ ราวเอาปูนฉาบใบหน้ามาอย่างดี ให้อารมณ์ประมาณว่า "รับไม่ได้เหรอ...ไปตายไปค่ะ" นางไม่สนใจคนอื่น ไม่สนใจความรู้สึกคนอื่นนอกจากตัวเองให้อารมณ์ ใครจะรักก็รักกันไปค่ะ ใครจะตายก็ตายสิ ต้องสนเหรอ ? หนักหัวสมองค่ะ เป็นผู้หญิงที่ไม่ชอบเรื่องน่าเบื่อ  เป็นผู้หญิงพูดมาก และก็ยังมีปัญหาด้านการได้ยินอยู่ดี ค่อนข้างบ้าระห่ำ พูดอะไรเองเออเองก็มี เป็นคนไม่เกรงใจใคร ความเกรงใจไม่มช่สมบัติของผู้ดี ~ (?)  นางเป็นทาสหมากฝรั่งนะคะ ! ให้อารมณ์แบบที่ใดมีหมากฝรั่ง นางจะอยู่ทุกที่เลยก็ว่าได้ แบบหมากฝรั่งของข้าใครอย่าแตะ ชอบเคี้ยวหมากฝรั่งมาก มาก มาก ของมากที่สุด คุณเชื่อไหมคะ...บางคนคายหมากฝรั่งลงพื้นดินหินทราย แม่นางก็ยังแผ่กายลงไปนอนกับพื้น ก่อนจะเอาลิ้นเลียหมากฝรั่งอย่างเอาเป็นเอาตาย.....

ประวัติ : ครั้งก่อนคราวลาติฟาห์ได้ก่อเกิดขึ้นมาบนโลก นางถูกทิ้งไว้ในป่าเพียงผู้เดียว ไม่สิ...ถูกทิ้งไว้กับผู้เป็นนกเอี้ยง (?) เหมือนเป็นของดูต่างหน้าของพ่อแม่เธอเลย.... สุดท้ายยามเด็กพยายามจะดิ้นรนเอาชีวิตรอด ลาติฟาห์จึงจับนกเอี้ยงนั้นเผาไฟแล้วย่างกินไปเลย สุดท้ายก็มีคนเก็บนางไปเลี้ยง ทุกวันนี้ลาติฟาห์ก็ยังภาวนาศีลให้นกเอี้ยงอยู่

การแต่งกาย : 

ลักษณะการพูด :  เธอเป็นคนเสียงเล็กแหลมเอาเสียมาก เสียงไม่เพราะเสนาะหู มักจะแทนตนเองว่า "ฉัน / ดิฉัน" แทนคนอื่นว่า "คุณ" แต่บางทีก็หลุด "แก" มักจะลงท้ายหางเสียง บางคำพูดอาจแอบแรงนิดหนึ่ง ด้วยความหยาบคายของอีกบุคลิก

ความสามารถพิเศษ : - เบลอ และ เบลอ

- แรงเยอะ (?) 

- ความคลั่งหมากฝรั่ง

- สามารถเปลี่ยนพลังเวทย์เป็นอาวุธได้**

อาวุธ : ***

                         อำพัน : สี [ ม่วง !!! #สีของศาสด-- ] รูปทรง [ดาวแปดแฉก จุดนี้ถ้ารูปทรงนี้ไม่ได้ก็เป็นแปดเหลี่ยมนะคะ 555]  

งานอดิเรก : หายใจเข้า หายใจออก , หาหมากฝรั่ง , ทำหมากฝรั่งรสปาปริก้า

เกลียด กลัว ชอบ แพ้ : เสียงอะไรดัง ๆ ชวนหูแตก / หมากฝรั่งหมดโลก / หมากฝรั่ง / -

สิ่งที่ปรารถนาสูงสุด :  การตายพร้อมนำหมากฝรั่งรสปาปริก้าไปให้นกเอี้ยงบนสวรรค์

สเปค : -ไม่มีสเปคตายตัว- #เราไม่แน่ใจค่ะ ว่า ไรท์เตอร์เขียนแค่ยาโอยอย่างเดียวรึเปล่าเลยไม่ใส่สเปคนางเน--- แต่ถ้าใส่นางเองก็ไม่มีสเปคตายตัว เอาเป็นว่านางชอบคนปกติค่ะ ฟฟฟ

เพิ่มเติม :

- ลาติฟาห์ แมนนิกซ์ มีชื่อเล่นว่า "ฟาห์" ค่ะ

- อนึ่งนางกำลังวิจัยรสหมากฝรั่งอยู่ค่ะ ปัจจุบันกำลังคิดจะทำรสปาปริก้า (?)

- บุคลิกนางจะเปลี่ยนหากมีใครพูดคำว่า "นกเอี้ยง" (?)

++++++++++++++++++++++++++++

บทสัมภาษณ์ตัวละคร

ถ้าเกิดราชาหายตัวไปจะทำยังไง?

- ลาติฟาห์เงียบ ไม่แสดงสีหน้าอะไรออกมา.... ราวกับคำถามนั้นไม่ได้เข้าหูเธอเลยแม้แต่น้อย..... อนึ่งว่าอีกฝ่ายพูดเสียงปกติ... แต่นางไม่ได้ยินอะไรเลย ใช่ 'ไม่ได้ยินอะไรเลย' นางมองอีกฝ่ายก่อนจะพูดต่อ "เออ...ขออภัยนะคะ พูดใหม่ดัง ๆ ด้วยค่ะ ไม่ได้ยิน"เมื่ออีกฝ่ายพูดดังขึ้นมา... นางก็ส่ายหน้า พลางบ่น "ทำไมพูดเบาแบบนี้ค่ะ ให้ตาย.."

แล้วถ้าตนดันเกิดโชคดี (?) ได้เป็นผู้ร่วมตามหาราชาล่ะ จะดีใจไหม?

- ไม่มีคำตอบรับจากลาติฟาห์เนื่องด้วยเหตุผลคุณมันเสียงเบาเกินไป ! ฉันไม่ได้ยิน !

++++++++++++++++++++++++++++++++++

บทสัมภาษณ์ผู้ปกครอง

ไรท์มีนามแฝงว่าสล็อตคุงนะคะ! ทางผปค.ชื่ออะไรเหรอคะ?

- ม่านหมอกค่ะ !

คิดยังไงมาสมัครคะ? (?)

- ชอบพล็อตมากค่ะ นาน ๆ ทีจะมีเรื่องเกี่ยวกับมังกรมาให้อ่านค่ะ 55

ใบสมัครอาจเรื่องมากไป (ไม่) นิด ขออภัยด้วยนะคะ //โค้งล่วงหน้า---

- ทางนี้เขียนยาวไม่เท่าใบสมัครค่--- ขออภัยรุนแรง 555 สารภาพว่าสั้นกว่าใบสมัครใบอื่นที่เคยเขียนมาแปลก ๆ 

ถ้าลูกไม่ติดบท สนใจยัดไหมคะ? (ถ้ายัดจะอยู่ในบทที่เขียนไว้ค่ะ ไม่ก็เป็นบทชาวบ้านที่เด่น ๆ) //แต่บางคนก็ยัดให้ไม่ได้นะค---

- สนใจค่ะ แต่ถ้าไม่ได้จริง ๆ ก็ไม่เป็นอะไรนะคะ บทนี้มีของคุณ Kimura Kaito ลงด้วย คาดว่าเราอาจไม่ได้บทที่ต้องการอยู่แล้ว

ยังไงก็ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ สงสัยอะไรถามได้เลยค่ะ---//ตั้งโต๊ะเตรียมแถลง (?)

- จะแวบไปถามทางข้อความลับนะค---

ป.ล.สัมภาษณ์ผู้ปกครองเขียนครั้งเดียวได้ค่ะ----/