คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : พ่อเทพบุตร
เจ้าหน้าที่สาว หน้าตาไม่รับแขกถามเสียงเย็น เอ๋า ... ภาคไหนล่ะ? ภาคกลาง ภาคเหนือ งงนะ นางเห็นฉันยืนเอ๋ออยู่จึงชี้ไปที่โต๊ะข้างๆ
ฉันรู้สึกได้ว่าไม่มีใครต้องการฉัน หลายๆครั้งฉันก็คิดว่าพ่อกับแม่รักฉันรึเปล่า? ช่างเถอะ ออกไปเดินเล่นดีกว่า จังหวะที่ฉันออกมานอกตึก ผู้หญิงสวย ตาคมยังกะพิ้งกี้ สาวิกา ผมดำม้วนลอนยังกะตุ๊กตาบาร์บี้ เธอสูงมากเลย คือจริงๆแล้วฉันสูง155 ซม. เดินกะใคร ฉันก็เตี้ยอยู่ดี ยัยบาร์บี้มองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วอมยิ้ม ก่อนเดินผ่านหน้าฉันไปพร้อมกับลูกสมุน 2คน
นางเบอร์หนึ่งพูดกระซิบแต่ฉันได้ยินนะยะ พวกนี้? พวกไหนฟะ?
นางเบอร์2 พูดแล้วเบะปากใส่
โอ้ยยย จะบ้าตาย ฉันเป็นคนมีหัวใจนะ น้ำตาฉันร่วง ฉันต้องมากินอยู่ที่นี่ตั้ง3ปีเชียวนะ ทุกวันต้องมาเจอคนประเภทที่ชอบเหยียดคนอื่น ใช่เซ่....ฉันไม่มีสกุลนิ ฉันก็แค่ลูกพ่อค้าส่งออกผลไม้ไปต่างประเทศ ไม่ได้เป็นผู้ดีเก่า หรือ ลูกหลานขุนนาง ฉันเหมือนตัวคนเดียวในที่แห่งนี้ ฉันออกวิ่ง วิ่ง วิ่ง ไปไหนก็ได้ ฮือๆๆๆๆๆๆ ฉันวิ่งสะเปะสะปะ ออกมาตั้งไกล ตายล่ะ (+0+) ฉันจะกลับยังไงล่ะเนี่ย นี่มันป่าอาถรรพ์ชัดๆ ฉันเดินกลับทางเดิมหวังว่าจะถึงห้องก่อนฟ้ามืด ยิ่งเดินก็ยิ่งหลง
เสียงชายหน้าหล่อเหมือนเจ้าชายอาหรับเดินตรงเข้ามาหาฉันที่ยืนตะลึงตาค้าง ผู้ชายอะไรจะว่าหล่อก็หล่อ จะมองว่าสวยก็สวย โอ้ววว พ่อเทพบุตร
เขาว่า ตอนนี้เจ้านกนั่นบินไปแล้ว จมูกเขายาวดีจัง ตาโตๆของเขาเป็นสีทอง ผมสีดำหยักศกยาวแค่ไหล่ เขาจ้องมาที่ไหล่ฉัน
เขายืนนิ่งกอด อกฟังเงียบๆ โอ้ววว เท่ห์ระเบิด
ฉันเดินตามหลังเขามาอย่างเงียบๆ เขาเป็นใครนะ ? ครูเหรอ?ภารโรง? ไม่น่าใช่ เขาดูดีมาก ขายาวๆของเขาก้าวเดินอย่างระวัง แต่ก็เดินเร็วชะมัด ฉันทั้งเดิน ทั้งหอบ จะรีบเดินไปไหนกันเชียว อ๋อ!!ลืมไปใกล้มืดแล้ว ระหว่างทางเขาก็หันมามองฉันเป็นระยะ
ช่างเป็นคนดีเหลือเกิน จู่ๆเขาก็เคลื่อนตัวเข้ามาจับไหล่ฉันที่เลือดออก อุ้ย!มีพยุงด้วย ช่างเป็นสุภาพบุรุษ
"เลือดเธอ..."
เขาพูดเบาๆ ก่อนจะดึงฉันเข้าไปกอด โอ.. สวรรค์ อ้อมกอดของชายหนุ่มรูปงาม เขาดันจนหลังฉันชนต้นไม้ ตอนนี้หน้าฉันคงแดงมากเพราะมันร้อนจนถึงหู เขินนะ อย่าจ้องกันแบบนั้นสิ เสียงหัวใจฉันเต้นแรงราวกับกลองศึก เดี๋ยวนะ เราเพิ่งเจอกันนะตัวเทอ ฉันยังไม่เคยจูบกับใครมาก่อนเลยอะ ตื่นเต้นจุง หลับตารอเลย....ตึกๆๆๆๆๆๆ หืม..เหมือนเสียงอะไรดังกึก ทำไมปวดๆไหล่ เหมือนอะไรอุ่นๆเกือบร้อนนะ ฉันเหล่ตามอง
"อ๊ากกกกกก"
พ่อเทพบุตรกำลังกินไหล่ฉัน
"ช่วยด้วยจ้า ช่วยด้วย"
ฉันดิ้นสุดแรง เขาผละออกจากฉัน เลือดสีแดงฉานไหลออกมาไม่หยุด โอ้ยยย จาเป็นลม ขาฉันสั่น พั่บๆ ฉันเกลียดเลือด ฉันทนเห็นเลือดไม่ได้ โดยเฉพาะเลือดของตัวเอง โอ้ยยหน้ามืด ....
ความคิดเห็น