ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : กินไอติมสุดโปรดให้อร่อยต้อง...นานๆกินที!?
ฉันเคยได้ยินใครต่อใครพูดคำหวานใส่โทรศัพท์กันในความรักที่เริ่มจะเบ่งบาน...ตอนนั้นฉันยังไม่เคยประสบ
...ไม่เคยสัมผัสและจับต้องความรู้สึกนี้เลยซักกะนิด เดินผ่านโทรศัพท์สาธารณะตู้ไหน... ฟังแล้วขนหัวลุก!!...
(มันฟังได้ไงอ่ะ...น้ำเน่า) มีบางครั้งที่มีอารมณ์หงุดหงิดเอามากๆ เพราะมันไม่รู้จะคุยอะไรกันนักหนา...
แต่พอได้มาเจอกับตัวเองเข้าอย่างไม่ทันจะตั้งตัว และไม่เคยคิดมาก่อนก็รู้สึกว่า...ความรู้สึกแบบนี้มันมีค่ามากไม่
ว่าเราจะเป็นผู้ให้หรือผู้รับก็ตาม
เชื่อมั้ยสิ่งแบบนี้มันก็เหมือนไอติมน่ะแหล่ะ(โปรดคิดว่าเป็นรสหวานนะ) ฉันเป็นคนชอบสังเกตคนอยู่แล้ว
โดยเฉพาะในโรงเรียนมักจะมีอะไรดีๆมาให้เห็นเสมอๆ ทุกครั้งที่โรงเรียนมีงานหรือจัดกิจกรรมอะไรแล้วเลิกช้า
กว่าปกติ ฉันจะโทรฯ ไปบอกทางบ้านให้เรียบร้อย (ด้วยความที่ไม่ชอบพกมือถือนั่นเอง) ฉันมาโทรตู้ทีไรก็เห็นเจ๊
แกคนนั้นทุ้ก...ก..ที แหม...ไม่รู้จะอะไรกันนักหนา โทรศัพท์ทุกวันตอนกลางวัน แล้วท่าทีก็สยดสยองนะ...คุย
โทรศัพท์แล้วบิดไปบิดมาอยู่ได้! (555) จนกระทั่งมาเจอกับตนเองเลยได้ข้อคิดดีๆ เป็นข้อเปรียบเทียบน่ะ
“เคยมั้ยที่เวลาเรา อู้ย...ย! อยากกินจังไอติมรสนี้น่ะ พอกินเสร็จแล้วตามันแผล็บแล้วลุกขึ้นไปซื้อมานั่งกิน
อย่างสบายใจอีกแท่งนึง....แล้วเราจะรู้สึกความหอมหวาน...มันมีค่า...โอ้จอร์จ!! มันสุดจะบรรยายเลย! ผิดกับ
บางทีนั่งกินมันทุกวัน แล้วก็มีความรู้สึกว่า เบื่อล่ะ...เลี่ยนเจียนอ้วก...เปลี่ยนรสใหม่ดีกว่า...เห็นมั้ยว่ามันแตกต่าง
กัน!”
หลังจากที่ฉันคิดบทความนี้นะ ฉันลองมาสังเกตอาการของเจ๊แกคนนั้น รู้มั้ย...ไม่มาคุยโทรศัพท์อีกนาน!
(คงจะไปหากิ๊กใหม่แล้วล่ะ)
ใครที่ไม่เชื่อ ลองเอาบทความนี้ไปพิสูจน์ใช้ดู แล้วจะรู้ว่ามันได้ผลจริงนะ ... นานๆกินมันจะได้เก็บความ
ประทับใจไว้นานๆแล้วจะรู้สึกว่า...มันมีค่า!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น