คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เกริ่นเรื่อง
เรื่องราวมันเริ่มมานานแล้ว
นานมากแล้ว จนเหลือแค่เพียงเรื่องราวที่เล่าสืบต่อกันมา
ตั้งแต่เด็กผู้หนึ่งได้ถือกำเนิดขึ้น ณ ดินแดนอันอุดมไปด้วยความว่างเปล่า ยังมิได้มีสิ่งใดๆถือกำเนิดขึ้น มีเพียงทารกร่างกระจ่อยร่อยนอนอยู่ภายในกลีบดอกไม้ขนาดยักษ์อย่างไร้เดียงสา ดอกไม้ที่ถือกำเนิดขึ้นกลางทะเลทรายพร้อมกับร่างนั้น ไม่มีใครู้ว่าร่างเล็กนั้นจะเป็นผู้มาเปลี่ยนชตากรรมของโลกที่เป็นอยู่ไปชั่วกัลป์ จนเมื่อหลายปีผ่านไป
ผู้คนเรียกเขาว่าพระเจ้า พระผู้สร้าง
เขาได้สร้างสิ่งต่างๆขึ้นมาแต่งแต้มเติมสีสันให้กับโลกนี้
เขาเกิดมาที่นี่อย่างโดดเดี่ยว ไม่มีเพื่อน ไม่มีพ่อแม่ ไม่มีอะไรให้ดูนอกจากความว่างเปล่า
เขารู้สึกเหงา และว้าเหว่ น้ำใสๆได้หลั่งรินออกมาจากหน่วยตา
เขาใช้พู่กันวิเศษที่ติดตัวมาแต่เกิดซึมซับมันเข้าไป แล้วกวาดปลายพู่กันไปเหนือหัวอย่างเลื่อนลอย ไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันคืออะไร ความว่างเปล่ากลับแปรเปลี่ยนเป็นสีฟ้าได้อย่างน่าประหลาด
แต่น้ำนั้นนัยน์ตายังมิได้เหือดแห้งไป กลับหยดลงสู่พื้นปฐพีกลายเป็นหยดน้ำ ตกลงมา เพิ่มความชุมชื้นให้กับทะเลทรายอันว่างเปล่า
เด็กน้อยประหลาดใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่เขาก็คิดว่าถ้านำดอกไม้นั้นที่มีเพียงดอกเดียวมาแยกเป็นส่วนๆ โปรยลงบนผืนดิน มันน่าจะก่อเกิดดอกไม้นั้นขึ้นอีก แต่ถ้าตอกไม้นั้นมิได้กำเนิดขึ้นมาอีก ที่ทำไปก็สูญเปล่า
เด็กผู้นั้นตัดสินใจทำลายดอกไม้ยักษ์ เขาหั่นมันเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยได้ในพริบตาด้วยฝ่ามือเล็กๆของเขาและโปรยเศษเสี้ยวดอกไม้นั้นไปตามผืนดินก่อเกิดเป็นพรรณไม้นานาชนิด
เด็กน้อยเริ่มตระหนักถึงชีวิตตนเอง ถึงจะมีพรรณไม้เกิดขึ้นใหม่อีกมากมาย แต่พรรณไม้เหล่านั้นก็มิได้ให้ควารู้สึกอบอุ่นคุ้นชินเฉกเช่นดอกไม้ยักษ์ดอกนั้น
เด็กน้อยกัดปลายนิ้วตนเอง ของเหลวสีแดงสดหลั่งใหลออกมาจากบริเวณนั้น เขาแต้มมันลงจุดหนึ่งลงบนฟ้า เป็นจุดสีแดงสว่างสุกใส
เด็กน้อยเริ่มคิดว่าร่างกายของเขาทุกส่วนคงจะไห้กำเนิดสิ่งใหม่ๆขึ้นแก่โลกได้ เขาจึงตัดสินใจตัดแขนและขาออกเลือดสีแดงและเขียวหล่อรวมกันบนผืนดินแตงแต้มสีสันให้โลก เด็กน้อยยิ้มอย่างพอใจเมื่อชิ้นส่วนของร่างกายเขาที่ถูกตัดออกไปเริ่มก่อตัวกลายเป็นร่างน้อยๆ4ร่างบนผืนดิน เด็กน้อยจบชีวิตตนเองลงด้วยการแยกส่วนคอออกจากส่วนหัว และวิญญาณของเขาก็ยังคอยวนเวียนคอยดูแลร่างเล็กๆที่ผุดเกิดขึ้นจากผืนดินอย่างพึงใจ
ความคิดเห็น