คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 # The Dead Rise
City Of The Living Dead
เมืองศพคืนชีพ
Chapter 2 # The Dead Rise
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก..... ช่วย ด้วยยยย......”ราปิกรีดร้องเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนเสียงจะเงียบไปโดยปริยาย
“คะ....คุณน้อง.......” ดีเจแมนดี้และทุกๆคน ฟังด้วยความรู้สึกที่ช็อกสุดขีด สายถูกตัดไปโดยทันที หลังจากเสียงเงียบไปสักพักใหญ่....... นี่.... คือการล้อเล่นของพวกบ้าบอใช่ไหม? แมนดี้พยายามกล่อมตัวเองอย่างถึงขีดสุด...
.....................................................
............................................................................
“เดี๋ยวนี้พวกโรคจิตชักแกล้งกันใหญ่แล้วนะ ทำเป็นโดนฆาตกรรม ที่แท้ก็อาจรวมหัวกับเพื่อนเพื่อแกล้งคนที่ฟังอยู่ก็ได้ ... คิดว่าฮัลโลวีนนี้มันตลกมากหรือไง อีกตั้ง 4 วันกว่าจะถึงฮัลโลวีน”Jennifer Worton (เจนนิเฟอร์ วอร์ตัน) สาวสวยหน้าตาดี ผมดำยาว บ่นอย่างเบื่อหน่าย เธอเป็นลูกครึ่ง อเมริกัน-ฟิลิปปิน ผิวขาวออกเหลืองๆที่บ่งบอกความเป็นลูกครึ่งเอเชีย (ฮ่วย! ความจริงก็บ่งบอกตั้งแต่สีผมแล้ว) รูปร่างสมสัดส่วน สูง 165 เซนติเมตร ดวงตาสีน้ำตาลสวย ขนตางอนน่ารัก
“ช่างมันเถอะ.. พวกวัยรุ่นก็แบบนี้แหละน่า คิดมากไปได้”David Alana (เดวิด อลาน่า) หนุ่มใหญ่วัย 38 ปี ผู้ที่นั่งจิบช็อคโก้ปั่นอยู่ข้างๆ เจนนิเฟอร์ในร้านกาแฟสุดหรูพูดปัดๆไป ความจริงมันก็น่าแปลก ทำไมถึงต้องแกล้งกันขนาดนี้ด้วย
“อาจจะเป็นเพียงการล้อเล่นแรงๆก็ได้นะคะ อย่างไรก็ตาม ลองมาฟังเพลงใหม่ New Release ประจำวันนี้กันค่ะ”ดีเจแมนดี้ ถอดสีหน้าแล้วเล่นเพลงต่อไป แต่กฎประจำสถานีก็บอกไว้อยู่แล้ว ว่าเมื่อรับสายหน้าไมค์ออกทั่วประเทศ ทุกๆคนที่ออกนั้นจะถูกอัดใส่เทปประจำวันไว้
...............................................................................
ณ.จตุรัสกลางเมือง
ขณะนี้เป็นเวลา 2ทุ่มกว่าๆ ผู้คนกำลังเดินพลุกพล่านทั่วนิวยอร์ค เป็นเวลาอันดีที่จะไปไหนมาไหน เพราะแดดก็ไม่มี อากาศก็เย็น ไม่ร้อน สบายตัวมากๆ
ชายหนุ่มร่างใหญ่ สูง 183 เซนติเมตร หน้าตาดีผมบลอนด์ทองสั้น บุคลิกดี ออกแนวคนรวย ผิวขาว แต่ไม่ขาวมากนัก ดวงตาสีฟ้าน้ำทะเล สวมชุดสูท ยืนคอยคนบางคนอยู่ ฝั่งตรงกันข้ามของตีกเอ็มไพร์สเตท
“เฮ้!”หญิงสาวร่างสูงใหญ่โบกมือให้กับชายหนุ่มที่ยืนรอคอยเธอ
“เฮ้! ซาร่า”ชายหนุ่มเรียกชื่อหญิงสาวก่อนเธอจะวิ่งข้ามทางม้าลายมาหาชายคนนั้น
“ขอโทษนะ ที่ทำให้เธอรอ”Sarah Corner (ซาร่า คอร์เนอร์) สาวสวย ผมบลอนด์ยาวพูดขอโทษ เธอมีหน้าตาสวยแบบผู้ใหญ่ แต่ความจริงแล้วอายุเพิ่ง 22 ผิวขาวออกเหลือง รูปร่างสูงใหญ่ได้สัดส่วน สูง 175 เซนติเมตร ดวงตาสีน้ำตาลสวยปิ้ง จมูกโด่ง ตาโต
“ไม่เป็นไรหรอก ก็เธอเป็นลูกพี่ลูกน้องฉันนี่”Brad Travolta (แบรด ทราโวลต้า) พูดขึ้น เขามอง ซาร่า แบบเหมือนมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น
“มีอะไรเกิดขึ้นหรือปล่าวจ้ะ เห็นสีหน้าไม่ค่อยดีเลย”ซาร่าถามแบรดช้าๆ เมื่อเห้นหน้าลูกพี่ลูกน้องที่โตมาด้วยกันดูท่าทางไม่สู้ดีนัก
“เมื่อวานน่ะสิ... ดิโมนก้า กับ บ็อบบี้ ไอ้พวกบ้าสองตัวนั้นมันไปสำรวจอะไรแถวเท็กซัสก็ไม่รู้ แล้วจู่ๆก็หายไปเฉยเลย.... ประสาทจริงๆ สงสัยจะแอบไปไหนโยไม่บอกเพื่อนอีกแน่ๆเลย”
………………………
………………………
“แมนดี้! แมนดี้จ้ะ ตื่นได้แล้ว แล้วมาทานข้าวเช้าเร็ว”Iwa แม่ของ แมนดี้ เรียกเธอเพื่อปลุกเธอให้ตื่นจากที่นอนในยามเช้า แมนดี้กำลังนอนซมอยู่บนห้องนอนชั้นบน เธอยังคิดไม่ตกเรื่องเมื่อวานนี้ ‘เทศกาล trick or treat (หลอก หรือ เลี้ยง) รึยังไง ?’
“ค่ะ จะรีบลงไปเดี๋ยวนี้แหละค่ะ คุณแม่”แมนดี้ สาววัยรุ่น อายุ 21 ปี ตะโกนตอบกลับไปอย่างสุภาพ เธอทำหน้าที่เป็นดีเจได้มาปีหนึ่งแล้ว ทำให้เธอชินกับเพลงร็อคในยุค 80 เอามากๆ ตอนนี้ห้องนอนเธอเต้มไปด้วยโปสเตอร์วงต่างๆ รวมถึงศิลปินเดี่ยวที่ไม่เกี่ยวข้องกับเพลงร็อคเลย อย่างพวก Elton John ,
......
“มีอะไรหรือเปล่าจ้ะ.. เห็นดูไม่ค่อยดีเลย”แม่ของแมนดี้ถามแบบอยากรู้ เธอเป็นห่วงในตัวลูกสาวมาก
“มะ...ไม่ค่ะ...”แมนดี้ตอบแบบปัดๆไป เธอเริ่มทานสปาเก็ตตี้ที่แม่ทำให้อย่างช้าๆ พลางเอื้อมมือไปเปิดวิทยุที่อยู่ตรงโต๊ะอาหาร สถานีประจำถูกตั้งไว้ที่ 89.5 FM
“ขณะนี้ เป้นเวลา 7 นาฬิกาตรง ทางสำนักข่าว
“พบรถสปอร์ตสีแดง ทะเบียน CT-2085 ที่รัฐเท็กซัส ตรงทางข้ามระหว่างรัฐ” “คาดว่าเกิดเหตุฆาตกรรมหรือเช่นใดมีทราบ เจ้าหน้าที่ตำรวจได้แจ้งมาว่ามีเลือดสาดกระจายอยู่ทั่วบริเวณรถ รวมถึงตับไต้ใส้พุงและเครื่องในที่หลุดกระจายเต็มเบาะหน้า เบื้องต้นพบว่าผู้ตายมีชื่อว่า ราปิ ดอกอลัส หนุ่มวัย 19 ปี ปัจจุบันกำลังศึกษาอยู่ ณ. มหาวิทยาลัย มิชิแกน แถมยังเป็นการตายที่น่าประหลาด เมื่อศพที่หล่นออกมาตายข้างรถนั้น ได้ทิ้งโทรศัพท์ที่ดูเหมือนจะคุยไม่เสร็จทิ้งไว้ ท่าทางจะเป็นการฆาตกรรมที่ต้องมีปมซับซ้อนแล้วล่ะค่ะ” “ตำรวจได้ระบุมาอีกว่า ราปิ น่าจะมีคู่ขาหรือเพื่อนที่มาด้วยกัน เพราะถ้ามันเป็นการฆ่าตัวตายจริง ก็เป็นการฆ่าที่แปลกประหลาดมาก เลยล่ะค่ะ รอยฉีกตรงท้องที่ทำเอากระเพาะและตับไตไส้พุงหลุดออกมา และบางส่วนยังหายไปอีกด้วย แถมยังมีรอยเหมือนถูกบีบคอหรืออะไรบางอย่าง ทั้งสมองที่ถูกเจาะออกมาจนข้างในกะโหลกเหลือเพียงแต่รูกลวง ทำให้ตำรวจและผู้ทำข่าว เกิดอาการขวัญผวาอย่างหยุดไม่อยู่เลยค่ะ”
“โอ...พระเจ้าช่วย.......”ไอว่า แม่ของแมนดี้อุทานแบบตกใจ
“.........” แมนดี้ตกใจเล็กน้อย แต่มันดูเหมือนกับว่าจะพ่วงกับเรื่องเมื่อวานได้... แต่ถ้าเธอจะคิดแบบนั้น มันไร้สาระชัดๆ คนทั้งอเมริกามีเท่าไหร่ ถ้าเหตุการณ์เมื่อวานจะบังเอิญเกิดขึ้นกับเธอ มันยิ่งเป็นไปได้แบบ 0.01 ใน 100 ทีเดียว
ก๊อก....ก๊อก.....
เสียงเคาะประตูบ้านเธอดังขึ้น มันดูรีบร้อนและจริงจังมาก นี่มีใครจะมาหาเธอกับแม่แต่เช้าเลยหรือ
“ค่ะค่ะ จะไปเปิดเดี๋ยวนี้แหละค่ะ”แม่ของแมนดี้ เดินไปเปิดอย่างรวดเร็ว เมื่อเปิดประตูออกมา ใบหน้าของ ไอว่า ถอดสีหน้าทันที
......
“ผมขอพบกับ แมนดี้ อีรีนท์เบิร์ก ได้ไหมครับ”เจ้าหน้าที่ตำรวจ รูปร่างสูงใหญ่ สูง 189 เซนติเมตร ยืนอยู่หน้าประตู พร้อมกับพูดด้วยใบหน้าที่เหี้ยมเกรียม
“ได้ค่ะ....” แม่ของแมนดี้ตอบแบบกลัวๆ
..............................................................................................................................................................
“เดี๋ยว ถ้ามีอะไรคืบหน้า พวกเราจะรีบแจ้งให้ทราบก็แล้วกันนะครับ อย่างไรก็ตาม ไม่ต้องกังวลใจหรือวิตกต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น พวกเราจะคลี่คลายกันเอง ทางนักสืบของเราพร้อมจะปฏิบัติหน้าที่ครั้งนี้แล้ว” ตำรวจมือใหม่หัดทำหน้าที่พูดติดๆขัดๆ เขาบอกกับนักข่าวแบบกลัวๆ เนื่องมาจากเหตุการณ์ตายอันน่าสยดสยองครั้งนี้
“เอ่อ...... แล้ว คนพวกนั้นล่ะคะ เกี่ยวข้องอย่างใดกับคดีที่คาดว่าเป็นการฆาตกรรมของคู่ขา นี่หรือเปล่าคะ คุณตำรวจ”จอดี้ นักข่าววัย 40 ปี ถามนายตำรวจด้วยสีหน้าที่สงสัย เธอบอกให้ช่างกล้องยกกล้องขึ้นมาเพื่อเตรียมที่จะถ่ายทอดสดออกทีวี ทาง CNN NEWS
“คนพวกไหนหรือครับ คุณจอดี้....”นายตำรวจถามอย่างนุ่มนวลก่อนจะหันไปมองด้วยใบหน้าที่ตกใจแบบสุดขีด
“เฮ่อ..... ฮ่า.....แฮ่....” ฝูงซอมบี้นับได้ราวๆ 5 ตัว เดินแหวกทุ่งหญ้าออกมา หนึ่งในนั้นมีซอมบี้ร่างฮิวโก้ ที่เพิ่งโดนซอมบี้สาวกัดคอจนเสียชีวิตเมื่อวานนี้ด้วย ใบหน้าอันไร้ชีวิต แววตาอันไร้ความรู้สึก สีหน้าที่แสดงออกถึงความหิวกระหาย เลือดสดๆที่เปรอะเปื้อนไปทั่วตัว ร่างอันน่ากลัวและน่าขยะแขยง กำลัง คืบคลานเข้ามาหาฝูงนักข่าวและตำรวจอย่างช้าๆ
“นั่นเค้าไม่เรียกว่ากลุ่มคนแล้วครับ คุณจอดี้!!!!” นายตำรวจมือใหม่ตะโกนอย่างหวาดกลัว ฝูงคนที่ดูเหมือนผีดิบพวกนี้ กำลังคลืบคลานเข้ามาหาพวกเขาอย่างช้าๆ นายตำรวจ 5 คน รวมทั้ง นักข่าวอีก 7 คน กำลังเฝ้ามองดูพวกมันอย่างหวาดกลัว พวกเขาคิดว่านี่อาจเป็นเพียงการล้อเล่น หรือตลกร้ายเท่านั้น
“ขอสัมภาษณ์หน่อยสิคะ ว่าเมื่อวานนี้เกิดอะไรขึ้น พวกคุณเป็นผู้เห็นเหตุการณ์หรือเปล่าคะ”Weedo วีโด สาวจอมซ่า แสบและบ๊อง วัย 35 ปี เดินเข้าไปสัมภาษณ์กลุ่มผีดิบ โดยคิดว่าพวกเขาเป็นแค่คนแต่งตัวมาหลอกเล่นเท่านั้น ผมสีดำสั้นของเธอ แววตาที่เข้มๆบ๊องๆ ทำให้หลายๆคนรู้จักเธอดีในนาม “ยัยเบ๊อะ”
“เฮอะ......อา........”ผีดิบผู้ชาย รูปร่างเล็ก ผมสีดำสั้น ร้องครางเสียงโหยหวน หน้าตาไร้สติ แววตาที่เลื่อนลอยไปไหนต่อไหน เลือดเกรอะไปทั่วปาก ผิวหนังมีรอยฉีกขาดเป็นจุดๆทำให้เลือดไหนซิบๆ ทำให้นักข่าวกับตำรวจอีกหลายๆคนถอยออกห่าง เว้นเพียงแต่ วีโด ที่อยากรู้ไปหมดเสียทุกอย่าง
“แหม~ ทำได้สมจริง จริงๆนะคะเนี่ย”วีโดยิ้มและหัวเราะคิกคัก เธอจับไหล่ผีดิบแล้วยิ้มเยาะอย่างไม่กลัวสิ่งใด
“นี่ๆ มาถ่ายรูปฉันกับคุณผีดิบหน่อยสิ แหม~ แต่งหน้ากับทำเสียงได้ดีจริงๆนะเนี่ย บอกหน่อยสิ ว่าเล่นหนังอยู่สตูดิโอไหน จะได้ไปหา”วีโดยิ้มแบบดีใจ ก่อนที่วาระสุดท้ายของเธอจะมาถึง
สวบ...
ฮิวโก้แทงมือทะลวงลำไส้ของวีโด ก่อนซอมบี้ข้างๆเธอจะลงมือฉีกแขนซ้ายที่จับไหล่ของมันอยู่ แล้วกินแขนของวีโด อย่างเอร็ดอร่อย มันดูดแขนจนเนื้อหายไปในเวลาไม่กี่นาที เนื้อขาวๆกับเลือดสีข้น ถูกกลืนอย่างรวดเร็ว จนเหลือแต่กระดูก วีโด ทำอะไรไม่ถูก ก่อนฝูงซอมบี้อีก 3 ตัวจะ เข้ารุมทึ้งฉีกร่างเธอกระจายออกเป็นชิ้นๆ ก่อให้เกิดภาพอันน่าสยดสยองยิ่งนัก อย่างเช่น ลำไส้ที่ถูกรุมฉีกกระจาย แขนขาอีกหลายข้างที่ถูกดึงจนขาดเลือดพวยพุ่งราวน้ำก๊อกรั่ว และเรื่องอันน่าสะอิดสะเอียนอีกนับไม่ถ้วน
“พระเจ้าช่วย!!!!”นายตำรวจหนุ่มมิอาจหาคำบรรยายกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ เขาได้เพียงแต่ยกปืนขึ้น แล้วขู่ไปอย่างหวาดกลัว “หยะ...หยุดนะ.... นี่พวกแกเป็นฆาตกรหรืออะไรกันแน่” เขาถือปืนสั่นไปมาตามความหวาดกลัว นี่คนทั้ง 5 คนนี้ ยังเป็นคนปกติอยู่หรือเปล่า ทำไมพวกเขาถึงดูคล้ายกับที่เขาคิด ว่าเป็น .... !?!
“ว้าย!!!!!! ใครก็ได้ โทรแจ้งตำรวจที้~~~” มาลาไจน์ นักข่าวสาวที่โวยวายเก่งเป็นที่หนึ่ง รูปร่างสูง แต่หน้าตาสวยสมหญิง เสียที่อ้วนไปนิดหน่อย โวยวายอย่างไม่คิดชีวิต เธอคว้ามือถือขึ้นมาแล้วกดไปที่ 911
“ยัยทึ่ม!!!”แค่นั้น เพื่อนที่เป็นตำรวจข้างๆก็โบกเกรียนแตกเข้าให้ (เฮ้ย! ผู้หญิงมีเกรียนด้วยเรอะ) “ตำรวจก็อยู่นี่แล้วยังจะเรียกตำรวจอีกทำไม!!”
“เออ...นั่นสิ”มาลาไจน์พูดแบบงงๆ เหมือนเพิ่งคิดออก
“น่าน อิพวกติงต๊องเอ๊ย!!!”ตำรวจชายวัยกลางคนอีกสองคนที่ยืนอยู่มองแบบละเหี่ยใจ ตามด้วยผู้หมวดที่ยืนอยู่ข้างหลังสุด ผู้หมวดแข็งแกร่งและร่างยักษ์!!
“1! 2! 3! เอาเลย!”นักข่าวที่เหลือ ให้ตากล้องทำข่าวถ่ายทอดสดทันที “ขณะนี้ ทาง CNN NEWS ได้พบกับเหตุการณ์อันน่าสยดสยอง หลังจากยกกองมาถ่ายทำข่าวเรื่องการฆ่าของคู่ขานะคะ มีฝูงกลุ่มคนประหลาดลงมือทำร้ายนักข่าวของสำนักข่าวเรา วีโด โอนากิ จนเสียชีวิตคาที่ กลุ่มคนพวกนี้มิได้แนะนำตัวหรือแต่อย่างใด พวกเขาเหมือนกับคนที่พูดจาสติเลอะเลือน และดูเหมือนจะพูดไม่ได้ด้วย พวกเขาทำได้แต่กัดกิน ชิ้นส่วนร่างกายของมนุษย์ ราวกับว่า ความกระหายของพวกเขานั้น จะคล้ายกับพวก carnivore อย่างนั้นล่ะค่ะ”
“นี่ เถิบไปหน่อยได้ไหม ยัยนักข่าว ทางเรากำลังยุ่งนะ”ผู้หมวดผลักนักข่าวออกไป ขณะที่ฝูงซอมบี้ 5 ตัวกำลังเดินเข้ามา
“โอ๊ย!! ไอ้ผู้หมวดตัวโต ไอ้หมียักษ์”นักข่าวสาวด่าผู้หมวดแบบโกรธๆ
“เด๋วโดนถีบ”นายตำรวจบอกแล้วหันสันปืนขึ้นมา ทำท่าเหมือนจะทุบ สักพักก็หันไปมองฝูงซอมบี้ที่กำลังเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ เรื่อยๆ..... เรื่อยๆ.............
“ไอ่พวกนี้ มึงไม่ได้ตายดีแน่ ไอ้เว-ร”สบถเสร็จแล้ว ก็สั่งให้นายตำรวจทุกคนยกปืนขึ้นมา
To Be Continued….
ความคิดเห็น