แต่งเล่นๆสนองนีทตัวเอง

ลำดับตอนที่ #2 : ตกรถไฟ

__________
________
______
____
__

“เฮ้ออ เหนื่อยชะมัด”ชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีผมสีขาวดวงตาสีดำมีชื่อว่า วาคาบะ เรย์ ได้บ่นออกมาขณะกำลังเดินไปที่รางรถไฟ

“เย็นนี้กินอะไรดีน้าา อะ!!”เรย์ได้สดุด(อากาศ??)ล้มไปทางที่รถไฟกำลังวิ่งมา
แสงจากรถไฟสาดส่องไปทั่วหน้าของเรย์และได้ดับวูบไป

ณ ทีี่ที่หนึ่งที่มีแต่แสงสว่าง

“ตื่นได้แล้วนะ จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน”ชายที่ใส่ผ้าคลุมสีขาวสว่างพูดกับเรย์ที่กำลังนอนอยู่บนพื้น
จนเรย์คนนั้นตื่อนขึ้นมามองดูรอบๆที่มีแต่แสงสีขาว

“หืม ที่ไหนอ่ะ”นั่นเป็นคำพูดแรกของเรย์และได้พูดอีกว่า
“อ่อ อย่างนี้นี่เองชั้นตายแล้วสินะ”เรย์กล่าวพร้อมทุบมือตัวเองเพื่อความแน่ใจหนึ่งที่

“สนใจข้าก่อนได้มั้ยเล่า”ชายที่ดูหล่อเหลาคนหนึ่งพูดขึ้น

“ใครอ่ะ….อ่อ ตามเตปเดิม พระเจ้าสินะ”เรย์พูดเว้นไว้แล้วพูดต่อ

“เข้าเรื่องเร็วดีแฺฮะ งั้นก็ขอแนะนำตัวนะชั้นคือพระเจ้าฝึกหัดต้องขอโทษด้วยที่ต้องบอกว่านายตายแล้วจากความผิดพลาดของชั้น เพราะชะนั้นชั้นต้องรับผิดชอบโดนการให้นายขอพรมา4ข้อ แต่เรื่องโลกที่จะไปนายไม่สามารถเลือกได้”ชายคนนั้นโค้งตัวเป็นการขอโทษ

“อืมมม งั้นขอให้ชั้นต่อสู้เก่งล่ะกัน แบบป้องกันตัวได้น่ะ”
“ส่วนข้อต่อไปขอให้ไปเกิดใหม่เป็นเด็กป.3 ส่วนข้อต่อไป…”
“ขอให้ทนความเจ็บปวดได้แต่รู้ว่าร่างกายไหวรึเปล่า”เรย์ได้กล่าวออกมา

"สุดท้ายขอให้ฟื้นฟูเร็วด้วยนะ"เรย์พูดข้อสุดท้ายออกมา

“แค่นี้สินะ ส่วนชื่อนายจะตั้งว่าอะไรก็ได้ เชิญเข้าประตูหลังจากที่ชั้นบอกว่าตรวจสอบเสร็จแล้วนะ"พระเจ้าพูดแล้วชี้ไปที่โซฟาที่อยู๋ใกล้ๆประตู จากนั้นพระเจ้าก็ตรวจสอบหลักฐานเล็กน้อย

___

__

_

“เอาล่ะ เสร็จแล้วเชิญเข้าประตูได้”พระเจ้าได้ชี้ไปที่ประตูหลังจากนั้นเรย์ก็ได้เดินเข้าไปสู่ความมืดมิดจากนั้นค่อยมีแสงสีขาวสว่างตามมา

เขาได้ลืมตาขึ้นแล้วเห็นว่าตัวเองดูตัวเล็กลงมากจึงสำรวจตัวเอง ปรากฎว่า
“ทำไมกลายเป็นแมวไปได้ฟ่ะ!!”เขาตะโกนออกมาแต่เหมือนว่าจะเป็นเสียงของลูกแมวซะงั้น
“เอาอีกแล้วนะอีพระเจ้า!!…เห้อออ”เขาที่ตะโกนเสร็จก็ได้ถอนหายใจออกมา

'ว่าแต่นี่โลกอะไรหว่า' เรย์ตั้งคำถามขึ้นมาเพราะตอนนี้อยู่ในกล่องใบหนึ่ง

“เอ๊ะ ลูกแมวนิ”เสียงชายวัยกลางคนพูดขึ้นมา

“เก็บไปไมค์กี้จะเลี้ยงมั้ยนะ”เขาพูดแล้วยกกล่องขึ้นมา

'เอ๊ะคนนี้คุ้นๆนะ อ่อคนที่น้องสาวเราพูดถึงอยู่บ่อยๆนี่นาเห็นบอกว่าดีโน่นดีนั่น ชื่ออะไรนะ' เรย์คิดในใจ

'อ่อ ชินอิจิโร่สินะ อืมมม เห็นว่าเป็นพี่ตัวหลักด้วยนิ' เรย์คิดในใจ

หลังจากนั้นชินอิจิโร่ก็ได้นำเรย์ที่อยู่ในกล่องหอบกลับบ้านไป

บ้านชินอิจิโร่

“ไมคืกี้เลิกเรียนรึยังนะ หวังว่าจะไม่ไปก่อเรื่องอีกล่ะ”ชินอิจิโร่พูด

'บ้านเป็นร้านขายมอไซค์หรอเนี่ย' เรย์คิดในใจ

“แต่คงต้องเคลียร์เรื่องแกก่อนแล้วล่ะ”ชิินอิจิโร่พูดแล้วยื่นมือไปจับเรย์ขึ้นมา หลังจากนั้นก็พาไปที่คลีนิลเพื่อที่จะฉีดวัคซีน

'เจ็บเป็นบ้าเลยย!!' เสียงแมวร้อง

หลังจากนั้นก็มีเสียงร้องของแมวลากยาวแล้วก็หยุดลงไป 

“เสร็จแล้วล่ะ ไม่ต้องกลัวนะ”เสียงของชินอิจิโร่ที่พูดปลอบแมวตัวนึง

“งั้นแก ชื่อว่า ชิโระ ละกันนะ”ชินอิจิโร่พูดแล้วยิ้มบางออกมา

'เพราะตัวชั้นสีขาวสินะ ง่ายดีนิ..โอ้ย!เจ็บๆๆ' ชิโระคิดในใจแล้วขึ้นไปยืนบนไหล่ของชินอิจิโร่

“เป็นแมวที่ฉลาดจังนะ”ชินอิจิโร่พูดแล้วพาชิโระนั่งมอเตอร์ไซค์กลับบ้าน

บ้านชินอิจิโร่

“กลับมาแล้ว- เอ๊ะ แมวเหรอ”ไมค์กี้ หรือ ซาโนะ มันจิโร่ ที่เพิ่งกลับมาได้เปิดประตูแล้วเห็นแมวที่นอนอยู่หน้าประตูบ้าน และได้อุ้มขึ้นมา

'คนนี้สินะที่ชื่อไมค์กี้' เสียงแมว

“นี่ชิน เอาแมวมาเลี้ยงหรอออ!!”ไมค์กี้ได้ตะโกนออกมาเพื่อเรียกพี่ชายตัวเอง

“อ้าว กลับมาแล้วเหรอ”ชินอิจิโร่ที่โผลงออกมาได้เดินมาหาไมค์กี้
“เรื่องนั้นก็ใช่ล่ะนะ สนิทกันเข้าไว้ล่ะ”พี่ชินตอบคำถามของไมค์กี้

“มันจะไม่ข่วนใช่มั้ย”ไมค์กี้ถามเพื่อความแน่ใจ เขาไม่อยากทำร้ายสัตว์หรอกนะ

“ไม่หรอกแถมฉีดยามาแล้วด้วย แล้วก็พรุ่งนี้หยุดใช่มั้ยเฝ้าร้านด้วยล่ะ ชั้นจะออกไปซื้อของ”ชินอิจิโร่พูดกับไมค์กี้

“อืมก็ได้อยู่หรอก”ไมค์กี้พูดออกมา

วันต่อมา

'ชินคงออกไปแล้วสินะ' เสียงของชิโระที่ตื่นเช้ากว่าไมค์กี้ได้พูดแล้วเดินออกมาจากห้องของไมค์กี้เนื่องจากเมื่อคืนเขาได้นอนด้วยกัน

'รู้สึกว่างจังแฮะ' ชิโระพูโออกมาแล้วมีเสียงออกมาจากด้านหลังพบว่าเป็นไมค์กี้ทีึ่กำลังถือผ้าที่ดูเก่าๆอยู่

“อ่าวชิโระ ตื่นแล้วเหรอ”ไมค์กี้พูดออกมาเมื่อเห็นชิโระนั่งอยู่ด้านหน้าประตูห้อง

'ก็ใช่น่ะสิ' ชิโระได้เดินมาคลอเคลียไมค์กี้

“ ฮ่าๆหวังว่า ขนแกจะไม่ร่วงนะ”ไมค์กี้ได้ย่อลงไปเกาคอของชิโระที่ดูเหมือนจะชอบ

'นี่ชั้นติดนิสัยแมวมาด้วยหรอเนี่ย' เสียงแมว

หลังจากนั้นทั้งคู่ก็เล่นกันจนชินอิจิโร่กลับมาและได้จนหมดเวลาของวันนี้ ดูเหมือนว่าจะสนิทกันมากขึ้นนะ

หลายวันผ่านไป

วันนี้ไมค์กี้ก็กลับมาจากโรงเรียนเหมือนเดิมแต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือ

“พอดีวันนี้ต้องออกไปอีกรอบนึงน่ะ”ไมค์กี้ได้แวะมาเก็บกระเป๋าที่บ้าน
“แกจะไปด้วยมั้ยชิโระ?”ไมค์กี้ได้ถามชิโระ

'ไป' ชิโระได้พูด(ภาษาแมว)ออกไปแล้วไปเกาะที่ไหล่ของไมค์กี้หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ได้ไปหาเด็กที่ชื่อว่า ริวงูจิ เคน หรือ ดราเค่น ที่ดูเหมือนจะโดนส่งมาให้เรียกไมค์กี้ไปไหนก็ไม่รู้ แต่เหมือนจะเป็นการต่อยตีนะ

“มาแล้วเหรอ งั้นตามมานะ”ดราเค่นพูดแล้วเดินนำ

สถานที่นัด

“มาแล้วครับ”ดราเค่นพูดและเพิ่งเหลือบไปเห็นแมวที่กระโดดลงมาจากไหล่ของไมค์กี้ทำให้เขาสะดุ้งเล็กหน่อย

"เจ้านี่แหละไมค์กี้.."คราเค่นพูดเบาลงเพราะกำลังเห็นไมค์กี้ที่วิ่งไปหาคนกลุ่มนั้น...แล้วกระโดดถีบคนๆนึงจนล้ม

"อัก!!"คนที่โดนถีบจนล้มร้องออกมาส่วนคนที่เหลือก็พากันวิ่งหนีออกไป

ทางฝั่งชิโระเขากำลังคิดว่า'เด็กเชี่ยไรเนี่ย'พลางเหงื่อตกไปด้วย

หลังจากนั้นก็มีการเที่ยวเล่นเล็กน้อย

_____

___

_

"ป่ะ กลับกันเถอะเนอะชิโระ"ไมค์กี้เอ่ยชวนอีกฝ่ายที่เกาะหัวของดราเค่นอยู่ ไมค์กี้พูดเสร็จชิโระก็กระโดดลงแล้วค่อยกระโดดขึ้นไปเกาะไหล่ของไมค์กี้

แล้วก็พากันกลับบ้านไป

2ปีผ่านไป ชิโระบรรยาย
ที่ผ่านมาเหมือนว่าไมค์กี้จะสร้างแก๊งขึ้นด้วยล่ะ คงจะสร้างพร้อมกับเพื่อนๆแหละนะหนึ่งในนั้นมีบาจิที่มาฝึกกับไมค์กี้ด้วยล่ะส่วนคนที่เหลือก็น่าจะมี คราเค่น มิตซึยะ คาสึโทระ ปาจิน และเปยัง นะ ก็โดนดูถูกอยู่บ้างว่าเป็นแค่แก๊งเด็กแต่ไมค์กี้ก็เก็บหมดเหมือนเดิม อีกไม่กี่วันจะเป็นวันเกิดของไมค์กี้วันนี้ชั้นสังหรใจว่าจะเกิดเรื่องขึ้นเลยยังไม่นอน
จบการบรรยาย

กุกกักๆ เสียงของบางสิ่งที่ขยับชนกับสิ่งของบ้าง

“พอมาดูใกล้ๆแล้วนี่มันของใหม่เลยนะ”คาสึโทระ

“แจ๋ว! เข็นออกไปกันเถอะ”เสียงบาจิ

“ยังไวเกินไป เดี่ยวไปดูข้างนอกก่อน”คาสึโทระ

“อ…อา..โอเค”บาจิพูดแล้วคาสึโทระค่อยวิ่งออกไป

“เฮ่ย คิดว่ากำลังเข้ามาในร้านของใครมิทราบ ไอเวร”ชินอิจิโร่

“นาย…เคย์สึเกะเหรอ”ชินอิจิโร่

“ช….ชินอิจิโร่คุง ทำไมถึงอยู่ที่นี่”

“อ..หยุดนะ!!! คาสึโทระ!!”บาจิที่เห็นคาสึโทระจะใช้ประแจทุบหัวชินอิจิโร่พูดออกมา

“เมี๊ยว!!"ชิโระได้พุ่งไปกัดขาทำให้คาสึโทระล้มลงก่อนจะใช้ประแจตีหัวชินอิจิโร่

“ช…ชิโระ??!!”บาจิ

“โอ้ย!”เสียงคาสึโทระที่ร้องออกมาเพราะเจ็บแล้วล้มลงไป

“เมี๊ยว!!”ชิโระใช้มือ?ข่วนเสื้อของคาสึโทระไปมา

“ย..หยุดก่อนน่าชิโระ”บาจิเข้าไปอุ้มชิโระออกมา

“…”ชิโระไม่ได้ขัดอะไร
_____
___
_

“เมี๊ยว..เมี๊ยว..เมี๊ยว..”ตอนนี้อยู่ในสภาพที่คาสึโทระกับบาจินั่งคุกเข่าอยู่หน้าชิโระที่กำลังใช้เท้าตบหัวทั้งสองคนอยู่แต่เหมือนจะไม่เจ็บเลย แล้วมีชินอิจิโร่ที่นั่งมองอยู่แล้วสูบบุหรี่ไปด้วย

“เอาหล่ะ..พวกนายทำทำไม”ชินอิจิโร่พูดขึ้น

“พ..พวกเรากะว่าจะเอาบั๊บไปเป็นของขวัญวันเกิด ให้ไมค์กี้..ครับ”บาจิ

“คิดว่าไมค์กี้จะอยากได้เรอะที่นายขโมยมาแบบนี้น่ะแต่ช่างเถอะ คราวหลังอย่าทำอีกหล่ะ”ชินอิจิโร่

“ครับ .-.”ทั้งสองพูดพร้อมกัน
 
_____
___
_

หลายวันผ่านไปจนถึงวันที่20สิงหาคมซึ่งเป็นวันเกิดของไมค์กี้ วันนี้ไมค์กี้ออกไปหาทุกคนเหมือนทุกวันเพื่อไปขับรถ?เล่น
ที่ผมไม่ออกไปน่ะหรอ? เบื่ออะ…ตัดจบ

“กลับมาแล้ววว”ไมค์กี้

“เมี๊ยว”เอาอาหารมา

“เดี๋ยวเอาให้กินนะ วันนี้ได้ของขวัญมาเยอะมากเลยล่ะ”ไมค์กี้

“แล้วนายมีอะไรให้ชั้นมั้ย”ไมค์กี้

“เมี๊ยว”นั่งลง

“หืมนั่งแบบนี้หรอ-”เขานั่งเอาห้าเข้าไปใกล้ชิโระ

จุ๊บ

ชิโระจุ๊บเข้าไปที่แก้มของไมค์กี้แล้วเดินหนีไปปล่อยให้ไมค์กี้นั่งอยู่อย่างนั้น

✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂✂

ตัดๆๆๆๆๆๆ

งอกกกใหม่จ้าาาาาาเพิ่งแต่งได้ไม่กี่ตอนก็งอกอีกแล้วววววว

ขอให้สนุกกับเรื่องนี้นะคะ บ๊ายบาย