ลุ้นรักท่านประธาน

ลำดับตอนที่ #1 : เปิดตัว

เปิดตัว

-1-

“นี่ลุง หนูไม่แต่งกับลุงได้มั้ยอ่า นะๆๆๆๆ หนูไหว้ล่ะ หนูยังไม่อยากแต่งงานอ่า”

ไม่รู้วันนี้ผมคิดถูกหรือเปล่า ที่มาพบลูกค้าแทนพ่อของผม แล้วไหงเป็นการนัดดูตัวไปซะได้เนี่ย -*-

สวัสดีครับ ผมชื่อ เจน คับ ผมกำลังจะถูกจับแต่งงานครับ ไม่รู้ว่าพวกที่บ้านผมไปวางแผนกันตั้งแต่เมื่อไหร่ อยู่ดีๆก็หาผู้หญิงที่ไหนไม่รู้มาให้ผมซะงั้น แถมเจ้าตัวเองยังมาแบบไม่ยินยอมซะด้วย

“นี่ๆๆๆ เอางี้มั้ย เด๋วหนูจะแนะนำเพื่อนหนูให้รู้จัก สวยทุกคนเลยนะลุง เอ้า ไม่เชื่อเหรอ จิงๆนะ รับประกันเลย ไม่สวยยินดีคืนเงินเลย”

เธอพยายามจะติดสินบนผมด้วยเพื่อนๆของเธอครับ

เธอชื่อ มิ้ม ครับ ยังเป็นนักศึกษาอยู่เลย เมื่อเทียบกับผมที่ตอนนี้อายุก็ปาเข้าไป จะ 30 แล้ว ฟังดูเหมือนกินหญ้าอ่อนยังไงไม่รู้แฮะ

“เนี่ย ลุงดูนะ ผู้หญิงอย่างหนูอ่ะ ไม่สวยหรอก ดูดิ หน้าก็ไม่เรียบ หุ่นก็ไม่ดี ออกจะเป็นที่สะสมไขมันซะด้วยซ้ำ แล้วนี่ๆๆ เห็นไรมั้ย ฟันเกตรงมุมปากเนี่ย แถมยังมีฟันคุดตรงนี้อีก โหยยย ผู้หญิงฟันซ้อนกัน ไม่น่ายุ่งหรอก ยังมีอีกนะ หนูทำกับข้าวก็ไม่เป็น บ้านก็ไม่เคยถู แม้แต่ไม้กวาดยังไม่จับเลย”

เธอพยายามบอกข้อเสียของเธอออกมาครับ ซึ่งผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรดี ได้แต่นั่งฟังไปเงียบๆ เห็นเธออ้าปากพร้อมกับชี้ที่ฟันเธอ ก็ตลกดีเหมือนกัน

“ทำไมเหรอลุง ไม่พอเหรอ เอางี้มั้ย หนูแถมรุ่นน้องให้อีกเอ้า แต่อยู่ปี 2 ปี 3 นะ อาจจะสวยน้อยกว่าเพื่อนหนูหน่อย แต่ก็รับประกันได้นะว่าสวยจริง มีคนที่เคยเป็นดาวด้วยนะสนใจมั้ยๆ รับรองว่าทุกคน ขาว สวย หมวย X สด แต่ซิงอันนี้ไม่รู้นะ”

เธอยังไม่ละทิ้งความพยายามครับ เพื่อนยังไม่พอ นี่ลามไปถึงรุ่นน้องอีก เฮ้ออออ นี่ถ้าผมยอมรับข้อเสนอของเธอ ผมก็คงกลายเป็นพวกแก้งค้าหญิงข้ามชาติแล้วเนี่ย ดูกระดาษที่เธอส่งให้ผมสิ ชื่อที่อยู่พร้อมเบอร์โทรของเหล่าเพื่อนๆน้องๆของเธอเต็มไปหมด

ผมได้แต่นั่งเงียบๆ ฟังเธอพูดไปเรื่อยๆ อาจจะมีแอบมองเธอนิดๆ ก็มันตลกดีนี่ครับ เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็นผู้หญิงไม่อยากแต่งงานมากๆ ก็คราวนี้ ปกติแล้วเวลาผมเจอสาวคนไหน มีแต่คนจะวิ่งเข้ามาหาผม อ้อ ลืมบอกไป ผมเป็นประธานของบริษัทใหญ่แห่งนึง แน่นอน หล่อด้วย เอ้า หล่อจิงๆนะ ที่ผ่านมาผมมีผู้หญิงผ่านเข้ามาในชีวิตมากมาย แต่ไม่มีคนไหนเป็นเหมือนยัยมิ้มเลยครับ ตั้งก่าเจอกันวันนี้ เธอยังพูดไม่ได้หยุดเลยครับ พูดหลีกเลี่ยงที่จะแต่งงานกะผมให้ได้ ทั้งๆที่ผมก็ไม่ได้รู้สึกชอบหรืออะไรกับเธอเลยนะ

อยู่ดีๆ เธอก็หยุดพูดครับ สงสัยจะเหนื่อย ก็พูดมาทั้งวันแล้วนี่นา เธอพักกินกาแฟที่สั่งมาครับ จะว่าไปผมว่ามันก็ไม่ใช่กาแฟแล้วนะ น้ำแข็งมันละลายจนกลายเป็นอะไรซักอย่างแล้วก็ไม่รู้ เธอยกแก้วกาแฟ กินทีเดียวหมดแก้ว -*- พร้อมกับเอาหลังมือเช็ดปากแบบลวกๆ แล้วถ้าผมได้ยินไม่ผิด เหมือนเธอจะเรอซะด้วย - -“

“ตกลงไม่แต่งกะหนูนะลุง หนูจะได้บอก ป๊า กับ ม๊า ว่าไม่แต่งแล้ว ส่วนรายชื่อเอาไปหมดนั่นเลยแล้วกัน ถ้าสนใจคนไหน ก็โทรมาหาหนูนะ”

พูดจบเธอก็คว้าปากกาเขียนเบอร์ใส่กระดาษแล้วยัดใส่มือผม

“โทรได้ตั้งแต่ 11โมงเช้า ถึง 4 ทุ่ม”

มีเวลาเปิดปิดด้วยเว้ยเฮ้ย -*-

“งั้นหนูไปก่อนล่ะ หวังว่าคงไม่ได้เจอกันอีกนะคะ ไม่ว่าชาตินี้ ชาติหน้า หรือชาติไหน ส่วนนี่ค่ากาแฟค่ะ ที่เหลือไม่ต้องทอนนะ หนูติ๊บให้ ไปนะคะ ลาก่อนค่ะ”

พูดจบเธอก็วิ่งไป หายไปในฝูงชนและกลีบเมฆอย่างรวดเร็ว สรุปง่ายๆคือ วันนี้ผมโดนพ่อหลอกให้มาพบกับ ยัยมิ้มเด็กกะโปโล ซึ่งเป็นคนที่พวกที่บ้านผมวางแผนจะให้แต่งงานด้วย โดยมานั่งฟังเธอบ่นว่าไม่อยากแต่ง ตั้งแต่เช้าจรดเย็น สุดท้าย นั่งฟังเธอบ่นมาทั้งวัน ก็ได้กระดาษรายชื่อสาวๆพร้อมที่อยู่บวกเบอร์โทรมาหนึ่งแผ่น แล้วก็ติ๊บค่ากาแฟอีก 10 บาท มันคุ้มกันมั้ยล่ะ - -

เช้าวันรุ่งขึ้น ไม่รู้ผีอะไรสิงผม ผมถึงได้กดเบอร์โทรศัพท์โทรหาเธอซะหยั่งงั้น

ก็นะ เบอร์มันติดมาแค่นั้นเอง

“สวัสดีครับ มิ้มใช่มั้ยครับ?”

“ใช่ แต่ไม่ว่าง มีอะไรฝากเบอร์ไว้ ส่วนจะโทรกลับหรือเปล่านั้น แล้วแต่อารมณ์......... ตรู๊ด ตรู๊ด ตรู๊ด........”

เฮ้ย อะไรวะ ยังไม่ทันจะพูดไรเลย อีกอย่าง นี่มันก็บ่าย 2 แล้วนะ เจอแบบนี้ เล่นเอาทำตัวไม่ถูกเลย ว่าจะโทรไปบอกข่าวดีซะหน่อย ว่า........