ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : วันๆในคาลเดีย รวมพลตัวบรรลัยทั้ง6
หลัาที่ผมเริ่มสบใไ้แล้ว็เินออมาาบ้านหลันั้น
"ลั ลับมาแล้วหรอรับท่านลูีเฟอร์" ลุนหัวหน้าพูึ้นมา้วยน้ำเสียิัเพราะสัมผัสิสัหารอผมเมื้อี้นี้
"แล้วเออะไรบ้าไหมรับ" แ่วามเป็นห่วอลินั้นมาว่าึรีบถามผม้วยวามร้อรรน ื่อสัว์ันริๆเ้าพวนี้
"เออเอสิ" ผมพู้วยน้ำเสียที่แสถึวามโรธอย่าเห็นไ้ัพร้อมนำระาษในมือผมให้พวลุ
"นี่มัน" พวลุทำหน้าสใสพร้อมรับไปอ่าน
"พวมัน้อาย" พวลุทั้หลายหลัเห็น้อวามเลือบนระาษนั้น็ไม่่าาผมเท่าไหร่ิสัหารอลุๆทั้หลายระายไปทั้ว
"ว่าแ่มาสเอร์/ว่าแ่พี่าย ในระาษมันเียนว่าอะไรเหรอ" เสียอสอสาวัึ้นมาทำลายบรรยาาสึเรีย พวเธอถามออมาเพราะมัวแ่ใับิสัหารอผมเลยไม่ล้าอู
ผมนำระาษนาผ่นนั้นให้สอสาวู
"หน้ายะแยที่สุ" อาเรียพูออมา็ริอเธอนะมันบอว่าทำเพื่อโลแ่ิวิาอโลยัรัเียเลย
"ไป่าเลยไหมะ" อาัพูออมาพร้อมิสัหาร
"อย่าพึ่ถ้ารีบร้อนเินไปอาะมีอันรายเิึ้นับอลิไ้" ผมพูออมา้วยสีหน้าริั
แล้วะทำไะ" อาัถามออมา
"เรื่อนั้นเียวันัารเอ" ผมอบอาัพร้อมหยิบโทรศัพท์ออมาพร้อมส้อวามไปที่น5น
เที่ยวันลอนอนประเทศอัฤษ
"ี้ิ" เสียโทรศัพท์เรื่อนึัึ้นมา
"ฮืมใรส่้อวามมาเนี้ย" ายนลุึ้นมาาเียพร้อมหยิบโทรศัพท์ึ้นมาอ่าน้อวาม
{รวมพล่วนภาริุเินรวมัวันใน5ัวโมที่านลับประเทศี่ปุ่น
า ลูีเฟอร์}
"บอสเรียรวมพลเหรอถ้าะเรื่อให่นะเนี้ยรีบไปีว่า" ายนนั้นรีบเปลี่ยนุพร้อมวิ่ออไปเาือหนึ่ในลุ่มมหาบาป บอสา เทเมโร่ โ๊เนม เบลเฟอ ายา นั่านิทรา
วีรรรม เานนี้เรียไ้ว่าเป็นนใีที่สุในลุ่มเพราะาร่าอเาส่วนให่ะใ้ยานอนหลับับเหยื่อ่อนะสัหาร
ในโรแรมแห่ในรุปัิ่ประเทีน
"นี่ถอเสื้อออสิ" ายนนึพูับหิสาวสวยนนึ
"ิ้"
"แปปนึนะะ" หิสาวนนั้นหยิบโทรศัพท์ออมาอ่าน้อวามแบบเียวับบอสา
"ั้น่วยหลับา่อนสิ" หิสาวนนั้นพูออมา
"ไ้ะ" ายนนั้นหลับาลโยไม่รู้เลยว่าะไม่ไ้ลืมึ้นมาอีเลย
"ุบ" เสียหัวอายนนั้นหลนระทบพื้น
"บอสเรียรวมพลเหรอรีบไปีว่า" เธอพูออมา่อนะเินออมาาห้อ เธอนนี้ือ ลีน่า อาเนเรีย โ๊เนมแอสโมิว ายา เอะัิวบัส
วีรรรม นที่เธอ่าทุนเป็นผู้าย่าโยใ้เสน่อเธอหรอเหยื่อว่าะยอมมีอะไรันแล้ว่อย่าเหมือนัิวบัสที่หรอเหยื่อมาร่วมรัแล้วูพลัีวินหมปัุบันเธอยัินะ
รุเทพประเทศไทย
ในร้านอาหารแห่นึ
"่ำๆ" มีายอ่วนนนึำลันัินอาหารโยไม่สนใเลยว่าเาินไปมาว่า10านแล้ว
"ีิิ" เสีย้อวามในโทรศัพท์ัึ้นายนนั้นหยิบโทรศัพท์อ่าน้อวามเมื่ออ่านบเา็รีบ่ายัและวิ่ออไปาร้านทันที
"เรื่อให่สินะ" เาพูออมา้วยน้ำเสียริัึ่ไม่เหมาะับรูปร่าเาเลย เาือ
ิรายุ ุโราเนะ ลูรึ่ไทยี่ปุ่น โ๊เนม เบลเบับ ายา นัทรมาแห่อาหาร
วีรรรม เานนี้เป็นนนี้ไม่ไ้มีือเสียเรื่อ่าเท่าอื่นแ่มีื่อเสีย้านทรมาและเป็นแฮเอร์อี้ยโยเาเยนำนไปย่าไฟ่อนะเสียบไม้และไปทิ้ไว้ในป่าให้เป็นอาหารสัว์และอื่นๆ
ในนิวยอร์ประเทศอเมริา
ในฤหาสแห่นึายนนึำลันั่ื่มไวอยู่
"วืๆ" เสียโทรศัพท์อเาัึ้นเาอ่าน้อวามในโทรศัพท์่อนะยิ้มออมาแล้วเินไปึ้นเรื่อบินส่วนัวอเา
"ฮึมีเรื่ออะไรเิึ้นนะ" เาพู้วยท้าทาสบายๆโยไม่รู้เลยว่าท่าทาอเาะหายไปเมื่อไ้ินเรื่อทั้หม เาือ โรุส โลี้ โ๊เนม แมมม่อน ายาารพันหน้า
วีรรรมเานนี้เป็นนั่าที่มีใบหน้ามามายไม่มีใรรู้ว่าอันไหนหน้าริอเานที่รู้มีเพียลุ่มอเาเท่านั้นและวีรรรมอีอย่า็ือเมื้อ่าเสร็มันปล้น้วยยเ้าอหมบ้านโยไม่มีใรรู้ว่ามันทำไ้ไแม้แ่ลุ่มัวเอ็ยัไม่รู้
บ้านหลันึในรุโเียวประเทศี่ปุ่น
"ิ" เสียโทรศัพท์ัึ้นหิสาวนนึหยิบโทรศัพท์มาอ่าน้อวาม
"บอสเหรอ" เธอพูออมา้วยเสียนิ่ๆแ่็ไม่อาะส้อนรอยยิ้มบนฟน้าเธอไ้
"อ่า หวัว่าบอสะลโทษเรานะ" เธอพูพร้อมเินออไป เธอือ อาาเนะ ายะ โ๊เนม ลิเวียทานายานัทรมาแห่สายน้ำ
วีรรรม อบ่า้วยารทรมาเหยี่อ้วยน้ำไม่ว่าะเป็นน้ำหรืออัน้ำลท้อนแายโยเธอนั้นเป็นทั้เอสและเอ็มแ่ะเป็นเอ็มับทัสึยะเท่านั้น
บ้านพัแห่นึในประเทศี่ปุ่น
ทัสึยะนั่อยู่บนเ้าอี๋ัวหน้าสุโย้า้ายและวามีพวอาเรียประบอยู่
"มาแล้วสินะทุน"
ารรวมัวันอัวบรรลัยทั้ 6 ไ้เริ่มึ้นแล้ว
__________________________________________________________________________________
บไปอีอนไรท์ไปนอนละฝาเม้น้วยนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น