คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : วันๆในคาลเดีย พันธสัญญารักนิรันดร์และเด็กสาวปริศนา
"เราะไปสวนน้ำัน" ผมพูึ้นพร้อมอาเรียที่ทำท่าีใ
"สวนน้ำเหรอ" อาัพุออมา้วยสีหน้าเรียบๆ
"ทำไมเหรอ" ผมถามออไป้วยสีหน้าสสัย
"เปล่าหรอแ่ไม่เยไปนะเพราะอนที่้ามีี
วิอยู่นะสวนให่ะทำแ่านนะ" อาัอบออ
มาเสียเรียบ
"ั้นเหรอ" ผมยิ้มึ้นพร้อมเินเ้าไปลูบหัวเธอ อาัหน้าแพร้อมหลบาผม
"ั้นหลัานี้อยู่้วยันลอไปนะ" ผมพูพร้อมยิ้มให้
"เพื้อวามัว" ผมพูพร้อมวาวเวทย์
"ันอให้สัว์สาบานว่าั้แ่นี้ไม่ว่าอะไระเิอะไรึ้นไม่ว่าเธอะอยู่ทีไหนหรือ่อให้เธอเป็นศัรูับใร่อให้เป็นพระเ้าหรือปีศาันะอยู่้าเธอไม่ว่าะเป็นอะไรหาเธอปราถนาันะทำให้เป็นริในทาับันีวิอเธอ้อเป็นอันวิาอเธอวามปราถนาอเธอรวมถึหัวใอเธอ้อเป็นอันนเียว้วยอำนาแห่พัธสัาผูมัวิาันอให้สัย์สาบานั่แ่นี้เธอะเป็นผู้หิอันเป็นแ่ผู้หิธรรมานนึและันะปป้อเธอลอไป"
หลัานั้นวเวทย์็ส่อแสึ้นมา
"เอาละอาัเธอนะยินีเป็นอันหรือเปล่า" ผมถามพร้อมยื่นมือไปให้เธอ
"อื่มันให้้สาบาน" อาัอบมา้วยรอยยิ้มพร้อมน้ำาแห่วามยินี เพราะพันธสัานี้มันไม่่าาารแ่านเลย เพราะำปราถนาอเธอนั้นแ่อยาเป็นเ็ผู้หิธรรมานนึมีีวิมีวามรัเหมือนนธรรมาเท่านั้นเอ
วูปป แสาวเวทย์หายไปพร้อมปราสัาลัษ์รูปหัวใึ้นมาริแล้วมันือพันธสัาทาสระัยูเพราะมันไม่มีทาถอนไ้นว่าะายแ่ผมัแปลมันให้มันเป็นพันสัารูปแบบใหม่เพราะวามสามารถอมันือ ทำใหู้่สัารู้ำแหน่ันไ้และ่วยให้ผ ทำสัาไม่มีวันไ้อันรายถึีวิแ่ารบาเ็ยัมีผลอยู่
"นี่พันธสัานี้ื่ออะไรหรอ" อาัถามผม้วยรอยยิ้มอนนี้ำปราถยาอเธอเป็นริแล้วไม่้อแบรับอะไรอีแล้วไม่้อแล้ทำัวเ็มแ็อีแล้วเและเธอัสินใแล้วว่าะเป็นอเานนี้อเานเียวเท่านั้น
"นั่นสินะันั้ื่อว่าพันธสัารันิรันร์ละัน" ผมอบออไปพร้อมนำมือไปโอบเอว่อนะยื่นหน้าเ้าไปใล้เธอมพร้อมพูว่า
ั้แ่นี้เธอเป็นอันนเียวนะอาั"
"นี้ลืมไปแล้วเหรอว่าหนู็อยู่้วย" อาเรียพูึ้นมาเพื่อััหวะเราทัู้่พวเราหน้าแันทัู้่่อนะผละัวออา
"ั้นพวเราไปเทียวันแีว่าเนอะอาั" ผมพูเบี้ยเบียนออไป
"ใ่แล้วรีบไปันเถอะ" ที่อนนี้หน้าแอยู่นั้นพูมานับสนุน
วาบบ แสสีสีำปราึ้นรูปร่าเหมือนหลุมำพวผมเินเ้าไปในนั้นและเมื่อพ้นออมาในอนนี้ผมอยู่ในเมือแล้ว พวผมเินเ้าไปใน่ลับาน่อนะทำารสร้าุให้พวเธอทัู่่ โยออาัเป็นเสื้อยืุม้วยเสือนอสีำ(ุในแบบบทิ้นุุ)ส่วนออาเรียนั้นเป็นุเรสสีาว
"เหมาะมาเลยทัู้่" ผมพูพร้อมยิ้มใ้พวเธอเพราะพวเธอใสุ่แล้วมันน่ารัมา
"อื่ม" พวเธอหน้าแและพยายามหลบสายาผม น่ารัันริๆ ผมิในใ
"ั้นพวเราไปันเถอะ" ผมพูพร้อมเินออมาาอย
10 นาที่อมา พวผมรีบเินออมาาฟูนันอย่ารวเร็วเพราะผมลืมเรื่อสำัไปเพราะพวเธอแม้ะแ่ัวามยุสัยแล้ว็ามแ่พวเธอ็ยัเป็นนสวยอู่ีมันึเป็นปริที่ะเป็นเป้า่อฝูน ระหว่าทา็ะไ้ยินเสียพู่าๆนาว่า "าราหรือเปล่า" "วบสอเลยเหรอ" "ไปายะไอ้พวมีู่"(ไรท์็อยู่ำพวที่3และไอ้พวมีู่หายไปะ)็เ้าใวามรู้สึอะนะแ่็ทำใะ
"เฮ้น้อายมาับพวเราหน่อยสิ" ระหว่าเินพวผม็เอพวัวประอบที่มัะโพลามาให้พระเอระทืบแทบทุเรื่อ
"ใรรน้อแ" ผมพูออไป้วยสีหน้าวนประสาท
"แหาเรื่อใ่ไหม" พวมันพูออมา้วยวามโรธ
"เปล่านิ็ันไม่ใ่น้อแริๆนิหว่า" ผมยัพูาวนมัน่อไป
"เล่นมันเลยีว่า" มันเริ่มโรธและิว่าะเล่นานผม
"นั้นสิ" พวที่เหลือสนับสนุน
"พวแเลือเอนะ" ผมพู้วยน้ำเสียเย็นา
พวมันเินถอยหลัไปเมื่อไ้ยินน้ำเสียที่เปลี่ยนไปอผม
"อย่าไปลัวพวเรามีมาว่าอย่าไปลัว" พวมันนหนึ่พูออมาพวที่เหลือเริ่มบุเ้ามาหาผม
"ไอ่พวโ่" อาัพูออมา ใ่พวมันโ่มา่อให้ไม่มีพลัยัไผม็แ่แร่ว่าอยู่ี
"อ๊า" พวมันนนึร้อออมันทั้2้าหลัานั้นผม็เริ่มหัแนหัาอพวมัน
"อย่าทำันเลย" พวมันเริ่มอวามเมาแ่อย่าหวัว่าผมะปล่อยไปแบบรบ32เลย
"ยอมแล้ว" หัวหน้าอพวมันพูออมา้วยวามลัว
"ันว่าันพูไปแล้วนะว่าพวแเลือเอนะอยาหวัว่าะลับไปแบบรบ32เลย" ผมเริ่มัารนสุท้ายไม่่าานอื่น่อนะเินามา
"ไม่ทำเินไปหน่อยเหรอพี่าย" อาเรียถามผมออมา
"ไม่หรอไอ้พวที่ิะทำอย่านั้นับพวเธอนะโนแ่นั้นมันน้อยไป" ผมพูออมา้วยน้ำเสียโรธั ผมเียมาเลยล่ะไอ้พวที่ทำผู้หิเหมือนเป็นอเล่นแบบนั้น
"ั้นเหรอ" อาเรียพูออมา้วยรอยยิ้ม
พวผมเินมานถึสวนน้ำผมทำาร่าย่าั๋วและเินเ้าไป
"ว่าแ่พวเธอมีุว่ายน้ำันหรือเปล่า" ผมถามออไปเพราะไม่รู้ว่าพวเธอมีันหรือเปล่าถึพลัอผมะสามารถสร้าออมาไ้แ่ผม็้อรู้3ไร์อพวเธอ่อนแ่ารที่ไปถามเรื่อแบบนี้ับผู้หิมัน็เป็นารเสียมารยาท
"พวหนูเอามาแล้วล่ะ" อาเรียพูออมา
"เียวพวหนูไปเปลี่ยนุัน่อนนะ" พวเธอสอนเินันไปเปลี่ยนุ
"เราเอ็ไปเปลี่ยนุบ้าีว่า" ผมเริ่มเินไปเปลี่ยนุ
15นาที่อมา
"พวเธอนี่เปลี่ยนุ้าันริๆ" ผมพึมพำออมานเียว
"มาแล้วพี่าย" เสียออาเรียัออมา
"พวเธอนี่้าันริริ-" ผมถึับพูไม่อออาัในุทูพีสีำึ้เ้าับผิวสีีอเธออย่าวีผมเอ็ปล่อยออมาส่วนอาเรียนั้นใสุ่ว่ายน้ำโรเรียนสีาวึ่มันเหมาะับรูปร่าเหมือนเ็อเธออย่ามาึ่เมื่อมายืนู่ันแล้วมันทั้สวยและน่ารัมา
"เป็นไมั้ะมาสเอร์" อาัถามออมา้วยสีหน้าเินอาย
"น่ารัมาเลยทัู้่" ผมพูออไป้วยสีหน้าแๆอผม น่ารัันเินไปแล้วโว้ยผมิอยู่ในใ
"ั้นเหรอะ" ทัู้่พูออมาและพยายาม้อนสีหน้าที่แอพวเธอ
"ั้นพวเราไปเล่นันให้เ็มที่ึว่า"
"ะ/ไปเล่นันเถอะพี่าย"
พวผมเริ่มเล่นน้ำันไม่ว่าะเป็นสไลเอร์ ทะเลเทียม และอื่นไอีมามายสร้าวามแ้นให้ายโสหลายนในนั้นเมื้อเล่นันไปพันึผม็สัเว่าอาเรียหายไป
"อาเรีย" ผมวิ่ามหาอรียไปทั่วแผม็เออาเรียำลัถูพวลุหน้าโหใส่แว่นำล้อมอยู่
"อาเรีย" ผมรีบวิ่เ้าไปหาเธอ
"พวแ้อารอะไร" ผมพูออไป้วยน้ำเสียโรธั ทำไมวันนี้เอแ่เรื่อแบบนี้วะเนี้ย
"เปล่าหรอแ่มาถามเ็นนี้ว่าเยเห็นนนีหรือเปล่า" ลุหน้าโหนนึพูพร้อมนำรูปใบนึออมาให้ผมูเมือผมเห็นนในรูปผม็แสสีหน้าะลึออมา
“อลิ”
_____________________________________________บไปอีอนแล้วเ็สาวปริศนานนั้นเป็นแล้วทำไมถึมาอยู่ในโลแห่เฟทไ้นะอยารู้ิามอน่อไปนะรับ อมเม้นเป็นำลัใให้้วยนะเหล่าาวเหลือทั้หลาย
ความคิดเห็น