คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : สับสนมึนงง..ใจสั่น
หิสาวลืมาึ้น เนื่อาแสไฟที่อยู่บนเพานสาเ้ามาที่วา าพร่ามัวยัับโฟัสอะไรไม่่อยันั
“ฟื้นแล้วหรือะ” พยาบาลเินเ้ามาพยุัวใบบอน พร้อมทั้นำหมอนมาหนุนหลัให้นั่สบายึ้น
“ันมาอยู่ที่นี่ไ้ยัไะ” ใบบอนถามแบบสับสน ในสมอ็พยายามนึิถึเหุาร์ที่เิึ้น่อนหน้านี้
“ุหล้มหัวฟาพื้น่ะ ไม่ไ้สิมาหนึ่วัน วันนีุ้หมอะให้สแน MRI ยัไรบวนนไ้่วยเปลี่ยนุที่เรียมไว้รนี้นะะ” นาพยาบาลปรับสายน้ำเลือพร้อมทวนื่ออหิสาว
“นไ้ื่อนาสาวมินาเรย์ ภวพิสุทธิ์ ถู้อไหมะ”
“่ะ”ใบบอนอบพลาเอามือุมหน้าผา เธอยัรู้สึมึน
“ถ้านไ้เปลี่ยนุเสร็แล้วนไ้ริ่รนี้เรียพยาบาลนะะ”
หน้าเาน์เอร์ารเิน
ใบบอนยื่นมือรับยาพร้อมับใบนัฟัผลอีสามวัน ้อมาอีแล้วหรือเนี่ย หิสาวรู้สึเหนื่อยใ แ่วามรู้สึทาาย็ไม่ไ้รู้สึว่าเ็บปวรไหนแม้แ่น้อย มีเพียหน้าผายับวมอยู่นิหน่อย แ่เอาเถอะไหน ๆ เสียเินไปแล้ว็ามนั้นละัน
าหน้าโรพยาบาลเธอเินเลียบใ้แนวรถไฟฟ้า เินทบทวนถึเหุาร์ที่เิึ้น่อนหน้า พลันวามินึ็แล่นึ้นมาราวับภาพายในภาพยนร์ ภาพนั้นหิสาวล้มลหน้าว่ำแ่่อนที่ะลไปวัับพื้น ร่าายนนั้นลับมารอรับร่าบอบบาอเธอ ทันในั้นหน้าผาอเธอลับฟาเ็มแรเ้าับปลายาออิานั่น ่อนภาพะัหน้าอเธอ็บลไปรหน้าออันว้านั้น แม้ภาพะัเร็วมา แ่วามรู้สึถึลิ่นายเย็น ๆ และเสียลมหายใอเ้านนั้นลับยัรารึในวามรู้สึ ใบบอนหน้าร้อนึ้นมาทันที
“ไม่นะใบบอน ทำไมรู้สึหน้าร้อนแบบนี้ วามรู้สึนี้มันอะไรันนะ” ่อนที่วามิอหิสาวะล่อลอยไปไลว่านี้
เสียโทรศัพท์ัึ้น หิสาวล้วระเป๋าแบบทุลัทุเล
“สวัสีรับุมินาเรย์” เสียปลายสายไม่ใ่ใร พสินโทรมาสอบถามอาารอหิสาว
“ผมเ็ไปทาโรพยาบาล ทานั้นแ้ว่าุออาโรพยาบาลแล้ว”
“ีึ้นแล้ว่ะอบุนะะ” ใบบอนอบไปเหมือนนึอะไรึ้นไ้ แ่ยัไม่ทันไ้เอ่ยถาม
“ผมพบุล้มหมสิอยู่ในห้อประุมึสุ่ไปโรพยาบาล” ปลายสายอธิบายถึเหุาร์่อนหน้าอย่าละเอีย
“ผมะโทรมาแ้ว่าทาเราลรับุเ้าทลอานเป็นเวลา 3 เือน ุสะวเ้ามาเ็นสัาไ้เลยไหมรับ”
“ะ ะ ริใ่ไหมะ! พร้อม่ะ พร้อมมาเลย อบุมานะะ” ใบบอนีใแทบระโโลเ้น
ความคิดเห็น