คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ❀ Room 002 - Natvalan booppasakun
-Application-
"อืม....ฉันว่ามันก็น่าสนใจไม่เลว..."
บทที่สมัคร : นักเรียน
ชื่อ-นามสกุล : ณัฐวลัญจ์ บุปผสกุล (Natvalan booppasakun)
ชื่อเล่น : ลัญจ์ (Lan)
เพศ : หญิง
เชื้อชาติ : ไทย-อังกฤษ
อายุ : 17 ปี
รูปร่างหน้าตา : เรือนผมยาวสลวยสีดำขลับ ดวงตากลมโตสีเดียวกับผม ผิวขาวนวลเหมือนกับไม่เคยแตะต้องแสงแดด รูปร่างผอมบางเหมือนเด็กประถม ใบหน้าดูเปื้อนยิ้มอยู่ตลอดเวลา
ส่วนสูง-น้ำหนัก : 158/43
นิสัย : ลัญจ์...เด็กสาวที่บุคลิกดูน่าคบหา ใบหน้าดูร่าเริงน่ารัก แต่แววตาแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์และไม่น่าไว้ใจ ลัญจ์มักจะชอบทำอะไรแปลกๆ จนคนอื่นมองด้วยสายตาแปลกๆ เช่น มองซ้ายมองขวาหรือสังเกตอะไรตลอดเวลา ที่จริงลัญจ์แค่เป็นคนที่มีบุคลิกเหมือนนักสืบมากกว่า เธอชอบสังเกตสิ่งรอบข้างและชอบหาเรื่องสืบสวนไปตลอด แต่เนื่องจากเธออยู่ในสภาพแวดล้อมที่ปกติเกินไปเลยไม่มีเรื่องอะไรทำ ลัญจ์เลยกลายเป็นคนช่างสอดรู้สอดเห็นไป
เมื่อใครมีเรื่องเดือดร้อน ลัญจ์จะเป็นคนแรกที่เข้าไปปลอบโยน ให้กำลังใจ หรือแม้แต่คนนั้นจะเป็นคนที่เธอไม่รู้จักเธอก็จะยอมรับเป็นเพื่อนสนิทโดยง่าย แต่แท้ที่จริงเธอทำไปเพื่อความสนุกเท่านั้น เธอมักจะหาเรื่องที่ไม่ปกติเพื่อขบคิดไม่ให้หัวสมองโปร่งโล่งจนเกินไป และเมื่อใครไม่มีสิ่งที่น่าสนใจในตัวอีกแล้ว คนๆ นั้นก็จะโดนสลัดทิ้งอย่างไม่ใยดี
ลัญจ์มีแววตาที่น่าเชื่อถือและมีคำพูดที่น่าไว้ใจ เธอจึงสามารถทำให้คนอื่นโน้มเอนมาทางตนหรือเชื่อฟังคำพูดได้อย่างง่ายๆ บวกกับบุคลิกภายนอกที่ดูร่าเริงสดใสแล้ว ลัญจ์มักจะใช้จุดนี้มาเล่น ไม่ว่าจะเป็นการพูดโกหกจนติดปากชนิดที่ว่าสามารถหาคำโกหกได้ทันทีและปกปิดคำโกหกนั้นด้วยรอยยิ้ม หรือการจายข่าวลือเล็กๆ น้อยๆ ในห้องเรียน หรือในอินเทอร์เน็ต แต่เธอก็ไม่เคยทำให้ใครเสื่อมเสีย เธอมักจะสร้างข่าวลือเกี่ยวกับเรื่องเหนือธรรมชาติมากกว่า
ถึงบุคลิกจะดูเป็นเด็กน้อยวัยประถม แต่ลัญจ์เป็นคนที่มีความคิดเป็นผู้ใหญ่มากๆ และจะไม่ค่อยชอบคนที่คิดอะไรงี่เง่าและใช้แต่อารมณ์ ลัญจ์จะรู้สึกว่างและเบื่อมากๆ ถ้าไม่ได้ใช้สมองคิดอะไรหนักๆ เธอเลยชอบอ่านหนังหรือแก้โจทย์เวลาว่าง เวลาที่คิดอะไรหนักๆ เธอจะมีสมาธิชนิดที่ว่าไม่สนใจสิ่งรอบข้างเลยทีเดียว ลัญจ์มักจะทำตัวรักษากฏและอยู่ในกฏตลอด จนคนรอบข้างคิดว่าเธอเป็นคนทำตามระเบียบ แต่ความจริงเธอมักจะทำตัวตามใจอยู่เงียบๆ มากกว่า
เธอเป็นคนใจเย็นมากถึงขั้นเย็นยะเยือก หรือเหมือนน้ำแข็ง แถมยังไม่ตกใจอะไรง่ายๆ แม้จะทำตัวร่าเริงยังไงแต่ความเลือดเย็นในใจก็ยังคงปรากฎให้เห็นอย่างชัดเจน อย่างบางครั้งเธอจะเจอกระรอกที่ตายแล้วตกลงมา ก็จะทำสีหน้าเป็นปกติคล้ายจะพูดว่า 'สวัสดี เธอมาทำอะไรที่นี่เหรอ' ทั้งที่นักเรียนหญิงคนอื่นๆ คงจะลูบแขนตัวเองด้วยความสะพรึงกลัวไปแล้ว
ลัญจ์เป็นคนมีน้ำใจช่วยเหลือคนที่ลำบากอยู่เสมอ และยิ้มแย้มกับทุกคน มีบรรยากาศที่ทำให้รอบข้างดูอ่อนโยนลง นั่นคือข้อดีหลักๆ ของเธอ คนรอบข้างจะรู้สึกอุ่นใจและสบายใจเมื่อมีเธออยู่ข้างๆ
เธอชอบอ่านหนังสือหรือหาอะไรทำและทำตัวอึดถึกทนไม่ยอมหลับยอมนอน เธอเสียดายทุกครั้งที่เธอต้องหลับหรือต้องกินอาหาร เพราะเธอมีเรื่องอื่นที่อยากทำกว่านั่นเอง...
ลัญจ์มีบุคลิกที่ตรงกับคำว่า 'สดใส ไร้เดียงสา' หลายอย่าง แต่คนที่สนิทกับเธอจะรู้เลยว่าเธอผ่านอะไรมามากมายจนไม่สามารถพูดคำว่า 'ไร้เดียงสา' ใส่เธอได้
ไม่ค่อยมีใครเห็นลัญจ์ทำหน้าเครียด ทุกคนจะเห็นเธอในสภาพที่ยิ้มแย้มเหมือนสนุกอยู่ตลอดเวลา มาพร้อมกับน้ำเสียงสดใสร่าเริงและมั่นใจเหมือนไม่เคยเจอเรื่องร้ายๆ มาก่อน แต่ที่จริงเธอชอบกังวลอะไรง่ายๆ เธอมักจะกังวลว่า สิ่งที่ทำไปถูกต้องไหม ที่โกหกไปจะจับได้ไหม คนๆ นี้ทำไมทำหน้าตาไม่ดีใส่เรา หรืออะไรก็ตามเล็กๆ น้อยๆ เธอเก็บมาคิดหมด บางครั้งเธอก็ร้องไห้ต่อหน้าเพื่อนนะ แต่เป็นการยิ้มทั้งน้ำตา และเธอกลั้นน้ำตาไว้ไม่ให้ไหลออกมา คนอื่นจึงมองไม่ออกเลย
ลัญจ์ดูเป็นคนที่มีเพื่อนเยอะ ด้วยบุคลิกที่ดูพูดง่ายคบง่าย รอยยิ้มอ่อนโยน และน้ำเสียงที่ดูนุ่มนวลแม้ในยามกังวล จึงมีแต่คนที่เดินเข้าหาหวังจะเป็นเพื่อนกับเธอ แต่ถ้าสังเกตจะรู้ว่าไม่มีคนไหนที่เธอเดินเข้าหาเองเลย เพราะเธอมีเพื่อนสนิทเพียงคนเดียว เพื่อนที่เธอเป็นคนเข้าไปทัก เพื่อนที่ยอมรับฟังเธอทุกเรื่อง... เพื่อนที่เธอจะไม่ยอมปล่อยมือแม้เขาจะทรยศ...
เพื่อนคนนั้นมีชื่อว่า...คาร่า
ลักษณะการพูด : มักจะใช้น้ำเสียงที่ดูเป็นมิตรสดใส ส่วนในยามที่คนข้างๆ เป็นทุกข์จะปรับน้ำเสียงให้นุ่มนวลลง แทบทุกครั้งหากไม่มีเหตุการณ์ให้เธอประหลาดใจมากๆ เธอก็จะยิ้มแย้มเสมอ ใช้คำพูดแทนตัวเองว่า 'ฉัน' แทนคนอื่นว่า 'เธอ/อาจารย์' ไม่มีหางเสียงแต่ก็ดูอ่อนโยนน่ารัก แต่ถ้าพูดกับคนที่ไม่รู้จักจะมีหางเสียงและสุภาพ เวลาที่อยากตำหนิหรือคิดว่าอะไรไม่ดีก็จะพูดแบบอ้อมๆ เสียมากกว่า และเวลาจริงจังก็จะพูดแบบใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์
ตัวอย่างประโยค (พูดกับคนรู้จัก)
แนะนำตัว: สวัสดี ฉันณัฐวลัญจ์นะ! จะเรียกว่าลัญจ์ก็ได้! มีอะไรให้ช่วยรึเปล่าล่ะ!
ปลอบคนอื่น: ไม่ต้องห่วงจ้ะ... ฉันจะช่วยเธอเอง เข้มแข็งเข้าไว้นะ!
โกรธ: ...ช่วยใช้ความคิดด้วยนะ ว่าสิ่งที่เธอทำน่ะ มันถูกต้องรึเปล่า
ประวัติ : -
ของที่ชอบ : เรื่องสืบสวนสอบสวน , หิมะ
ของที่เกลียด : คนเลว , คนที่เอาเปรียบผู้อื่น
แพ้ : -
ความสามารถพิเศษ : สืบสวนสอบสวน , วิเคราะห์เหตุการณ์เฉพาะหน้า , โน้มน้าวใจคน
งานอดิเรก : สืบสวน
เพิ่มเติม : มีความเชื่อมโยงกับตัวละครที่ชื่อ 'คาร่า' ค่ะ!
แนะนำตัวซักนิดค่ะ
-สวัสดีค่ะ ฉัน ณัฐวลัญจ์ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ!
คำถามเล็กน้อยค่ะ..ตัวละครตอบนะคะ!
“อยากได้จำกัดความของคำว่า มิตรภาพ น่ะเจ้าคะ..ช่วยบอกหน่อยได้มั้ยเจ้าคะ ว่าสำหรับคุณ มิตรภาพ คืออะไร?”
- มิตรภาพ... มิตรภาพ ในความหมายของฉันคงเปรียบเหมือนมนุษย์ คอยร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเราไม่ว่าเวลาไหน และพร้อมจะช่วยเหลือดูแลเราค่ะ
“คิดยังไงเกี่ยวกับเพื่อนในห้องเจ้าคะ?”
-....แต่ละคนคงล้วนมีบุคลิกเป็นของตัวเอง แตกต่างกัน แต่ก็ยังเป็นมนุษย์เหมือนกันอยู่ดี
“ถ้ามีดอกไม้ 3 ดอกมาให้คุณเลือก โดยสีของแต่ละดอกก็แตกต่างกัน มีสีดำ สีแดง และสีขาว..คุณจะเลือกดอกไม้ที่มีสีอะไรเหรอเจ้าคะ”
-สีดำก็แล้วกัน... สีดำเป็นสีของยามราตรีที่มืดมิด เหมือนกับบรรยากาศลึกลับในหนังสืบสวน! แล้วก็ชวนให้ขบคิดค้นหาอยู่ตลอดเวลาด้วยล่ะ!
คุยกับ ผปค.ของน้องๆซักนิดค่ะ!
“เราชื่อฮารุค่ะ (นามสมมติ) ผปค.ชื่ออะไรคะ?”
-ฮานะค่ะ!
“ถ้าสมัครตัวละครเอาไว้แต่ไม่ออกมาแสดงตัวให้เห็นบ้างเลย ลูกของท่านผปค.อาจต้องจากไปไวกว่าเดิม พอรับได้มั้ยอ่า T^T”
-ได้เลยค่า!
“อยากให้ลูกๆหลานๆของผปค.คู่กับตัวละครเพศอะไรคะ?”
- กับเพศอะไรตามใจเลยค่ะ ^^
“ตัวละครทุกตัวจะมีสตอรี่พิเศษนะคะ..ถ้าผปค.รอไปจนถึงตอนนั้นได้ก็คงจะได้อ่าน...”
-อยากอ่านค่ะ ;;w;;
“เอาล่ะ..หมดคำถามแล้ว มีอะไรจะฝากบอกฮารุมั้ยเอ่ย?”
-ไม่มีค่า
ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ!!
ความคิดเห็น