❀ OC Apartment ❀

ลำดับตอนที่ #15 : ❀ Room 015 - Emily Quinton

Application 

"คุณคิดว่าการแก้ปัญหาที่ดีที่สุด คือการหนีเอาตัวรอดไปคนเดียวอย่างนั้นเหรอคะ ? "

✬ ชื่อ -นามสกุล :: เอมิลี่ ควินตัน l Emily Quinton  

     ชื่อเล่น :: เอมี่ l Emy

     เพศ :: หญิง

     อายุ :: 15 yrs.

✬ รูปร่างภายนอก :: ไม่ว่าใครก็ต่างสะดุดตากับเรือนผมของเด็กสาวเป็นอันดับแรก เธอมีผมยาวระแผ่นหลังสีชา ..ที่ออกจะดูยุ่งเหยิงไปสักหน่อย แต่กลับดูดีเมื่อถูกผูกไว้ด้วยริบบิ้นสีม่วงแดง ดวงตากลมโตหวานหยดสีดำแต่งแต้มไปด้วยประกายสุกใส ราวลูกกวางตัวน้อยที่เพิ่งลืมตาดูโลก สัดส่วนของปากและจมูกดูจิ้มลิ้มน่ารักเหมือนตุ๊กตากระเบื้องเคลือบ ไร้การแต่งแต้มเครื่องประทินผิวใดๆ แต่ผิวกายก็ยังเรียบเนียนเป็นสีขาวน้ำนม เด็กสาวมีรูปร่างและเครื่องหน้าบอบบาง ..เหมือนเด็กสาวทั่วไป ? ไม่หรอก แค่เกือบจะเหมือน หากไม่ใช่ดวงตาลูกกวางของเธอที่ถูกประดับด้วยเสน่ห์บางอย่าง เสน่ห์บางอย่างที่วัยอย่างเธอไม่พึงมี

     ส่วนสูง / น้ำหนัก :: 1.60 m. / 48 kg.

✬ อุปนิสัย :: ใครคนหนึ่งบอกว่า เด็กหญิงเอมิลี่ ควินตัน ไม่ได้เป็นคนฉลาดหลักแหลม หากแต่เป็นคนช่างสังเกต ? อา.. ทุกคนต่างพูดกันแบบนั้น และอันที่จริง มันก็ถูกเสียด้วย เธอนั้นมีไหวพริบ รู้ทันคนในระดับที่เด็กหญิงทั่วไปพึงมี ...แต่ว่าออกจะอมพะนำไปสักหน่อย เพราะถึงเธอจะรู้อะไรแล้ว ก็ยากจะบอกต่อคนรอบข้าง 

ใครคนนั้นบอกต่ออีกว่า เธอไร้เดียงสาราวกับเด็กหญิงตัวน้อย นั่นไม่เป็นความจริงนัก อุปนิสัยของเธอที่คล้ายกับเด็กหญิงคงเป็นความอยากรู้อยากเห็นกระมัง เอมิลี่รักการอ่านหนังสือนวนิยาย และจะจินตนาการถึงการผจญภัยสักเรื่องที่มีผู้ร่วมเดินทางเป็นเธอ เด็กสาวแม้อยากรู้อยากเห็น รักอิสระ ไม่ชอบการผูกมัด แต่กลับหยิ่งทะนง ปากหนัก ไม่เอ่ยปากถึงความชอบของตน 

 ใครคนนั้นแม้ไม่ได้พูดต่อ แต่ผู้คนมากมายต่างกระซิบกระซาบกันว่า เด็กหญิงเอมิลี่ ควินตัน ไม่มีรอยยิ้มประดับใบหน้า เธอยิ่งคล้ายกับตุ๊กตากระเบื้องที่ตั้งให้ฝุ่นจับอยู่ในกรงทอง ? ..นั่นมีเค้าลางของความจริงเล็กน้อย แม้อ่านหนังสือมากมาย แต่เอมิลี่ ควินตันยังคงอ่อนต่อโลกอยู่หลายระดับ ทว่าด้วยความทิฐิสูง ยากนักที่เธอจะถามถึงเรื่องราวโลกภายนอกกับคนอื่น หากไม่ใช่คนที่เคยช่วยเธอมาครั้งหนึ่ง หรือคนที่ถูกชะตาด้วย อย่าหวังเชียวว่าจะได้รับคำขอบคุณหรือคำขอร้องจากปากของเอมิลี่

ใครคนหนึ่งพูดออกมาด้วยความภูมิใจอย่างยิ่งว่า เอมิลี่ ควินตัน รักศักดิ์ศรียิ่งชีวิต เมื่อพูดจบก็ปิดปากหัวเราะด้วยความขบขัน หารู้ไม่ เอมิลี่รักความยุติธรรมยิ่งกว่า เธอเกลียดคนเห็นแก่ตัวและคนเสแสร้ง สำหรับเธอแล้ว ผู้คนเหล่านั้นเป็นเพียงเศษขยะที่ไม่ควรค่าแก่การร้องขอความช่วยเหลือ ..เอมิลี่น้อยผู้ถูกผูกไว้ด้วยขนบธรรมเนียมและทิฐิ ไม่ยอมลดศักดิ์ศรีของตนลงเพียงเพื่อขอร้องคนเห็นแก่ตัว เพราะการเลี้ยงดูอบรมที่ราวกับเจ้าหญิงในพระราชวัง และความเอาแต่ใจของเธอเองหรือ ? คล้ายกับจะเป็นอย่างนั้นอยู่ส่วนหนึ่ง อีกอย่างที่สำคัญคือ เอมิลี่ไม่เคยสิ้นหวัง และมักจะพยายามไขว่คว้าหาความหวังอย่างเอาเป็นเอาตาย

ใครอีกคนพูดต่อด้วยความแค้นเคือง เอมิลี่ ควินตันเป็นคุณหนูน้อยอ่อนต่อโลกผู้ราวกับหลุดมาจากเทพนิยาย ซ้ำยังรักสะอาดและมีกิริยาสุภาพ แต่กลับไม่ยอมลดความปากเสียและคำพูดรุนแรงของตน น้ำเสียงนอบน้อมเหมือนเป็นผู้น้อย แท้จริงแฝงความหยิ่งผยองชนิดหนึ่ง แม้จะอ่อนต่อโลกภายนอก ยากที่จะรับมือกับสิ่งประหลาด น่าแปลกที่ทำท่าทางเหมือนเป็นผู้ทรงความรู้ ทั้งที่ความจริงเป็นเพียงนกน้อยในกรงทองที่น่าเวทนา ไม่เคยมีแม้กระทั่งการไปเที่ยวชมนกชมไม้แบบที่ตนเคยอ่านเจอในหนังสือ เมื่อพูดจบ ใครคนนั้นกลับผุดรอยยิ้มหมั่นไส้ให้กับเอมิลี่ ควินตัน นกน้อยที่พร้อมจะโผบินออกจากกรงทุกเมื่อที่มีโอกาส

     ลักษณะการพูดจา :: เอมิลี่ ควินตัน มีน้ำเสียงนุ่มนวล สุภาพเรียบร้อย มักจะแทนตัวเองว่าฉัน และแทนคู่สนทนาด้วยคำว่าคุณ พูดมีหางเสียง คะ / ค่ะ แต่กลับแฝงไปด้วยความยึดถึอตนเป็นที่ตั้ง มองใครหลายคนต่ำกว่า คำที่เอ่ยปากออกมามักจะเป็นคำพูดตามมารยาทที่พบเห็นได้ทั่วไป ไม่ถนัดการเล่าความลับหรือเรื่องสำคัญให้ใครฟังนัก เว้นแต่ว่าเป็นคนที่เธอไว้ใจ

    "ฉันเอมิลี่ ควินตันค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก"

    "มีเหตุผลอะไรที่ฉันต้องทำตามคำสั่งของคนอย่างคุณ ?"

    "ความเห็นแก่ตัวไม่ได้ทำให้คุณรอดออกไปหรอกนะคะ ตราบใดที่ไม่มีโชคช่วย 

    คุณก็ได้แห้งตายเป็นเศษขยะของที่นี่อยู่ดี"

    "ฉันไม่ต้องการจะอ้อนวอนของชีวิต ถ้าฉันอ้อนวอนแล้วคุณจะละเว้นฉันล่ะก็...

     ฆ่าฉันให้ตายที่นี่จะยังดีกว่าคร่ำครวญขอร้องกับคนอย่างคุณเลยค่ะ"

     "คนโง่อย่างฉันยังรู้เลยว่า การกระทำของคุณในตอนนี้มีแต่ตายกับตาย ไม่ทราบ

     ว่าคุณเป็นคนโง่ขนาดไหนกัน ถึงไม่รู้ในเรื่องที่ฉันรู้ ?"

     ประวัติคร่าวๆ :: ใครคนหนึ่งจ้องมองดวงตาที่ราวกับลูกกวางน้อยของคุณหนูเอมิลี่ แล้วเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงรำพึงรำพัน ในอดีต ครอบครัวของเธอเป็นตระกูลใหญ่ ทุกคนในตระกูลล้วนต้องการให้ลูกหลานออกมาเป็นเด็กที่สมบูรณ์แบบ เพื่อแก่งแย่งทรัพย์สมบัติมากมายของตระกูล ...เรื่องราวเริ่มขึ้นจากตรงนี้เอง เอลิซาเบท ควินตัน มารดาของเอมิลี่ ให้กำเนิดทารกน้อยบนกองเงินกองทองคนนี้ขึ้นมา แต่อนิจจา ..มันไม่ใช่ลูกของเอลิซาเบทกับสามีของเธอ เอมิลี่ ควินตัน เป็นลูกที่เกิดจากการคบชู้ เอลิซาเบทปิดเรื่องนี้เป็นความลับ แม้แต่สามีผู้อ่อนโยนมีเมตตาของเธอ เอลิซาเบทผู้เกลียดการผูกมัดยังคงลอยนวลจากการฝ่าฝืนกฎของตระกูล และในปีต่อมา โดยที่ยังไม่ได้รับความผิด เอลิซาเบทเสียชีวิตด้วยอาการหัวใจวายฉับพลันในห้องนอนของเธอนั่นเอง

      เวลาผ่านไป จวบจนคุณหนูเอมิลี่ที่ศึกษาร่ำเรียนอยู่ในคฤหาสน์ตลอดเวลาอายุได้สิบปีเศษ เธอผู้มีนิสัยอิสระไม่ต่างกับแม่ของเธอ ต้องการที่จะออกจากที่นี่ ไปผจญภัยเหมือนกับในนวนิยายที่เธอเคยพบเจอ กลางดึกคืนหนึ่ง เอมิลี่ได้ลอบออกจากคฤหาสน์ หวังจะมุ่งตรงไปยังร้านสะดวกซื้อที่อยู่ไกลออกไป คุณหนูน้อยเดินผ่านตรอกมืดแคบไร้คนเดินผ่าน เด็กหญิงแอบหวั่นใจไม่น้อย การหลบหนีเกือบจะเป็นไปได้ด้วยดี หากไม่ใช่เพราะผู้ชายใจบาปหยาบช้าคนหนึ่งที่บังเอิญเดินผ่านมา..

      เอมิลี่ ควินตัน ถูกข่มขืนอยู่ ณ ที่แห่งนั้นเอง

      ใครคนนั้นซับน้ำตาขณะเล่าต่อ เป็นโชคดียิ่งที่คุณหนูน้อยไม่ได้ตั้งท้อง แต่แผลใจที่สลักสำคัญนี้ไม่เคยถูกลบออก เรื่องนี้ยังคงถูกปิดบังเป็นความลับ พรหมจรรย์ของเธอที่ไม่คงอยู่อีกต่อไปแล้ว ทำให้คุณหนูผู้บินออกจากกรงได้คราหนึ่ง ต้องจำยอมบินกลับเข้ามาอยู่ในกรงทอง และไม่คิดจะหลบหนีออกไปเลยนับแต่นั้น

       ...อย่างนั้นหรือ ?

       เปล่าเลย อันที่จริง เอมิลี่ ควินตันยังคงโหยหาอิสระอยู่ตลอดเวลา 

      เพียงแต่ที่ไม่ไขว่คว้ามันอีกแล้ว เพราะเธอกำลังรอ ..รอวันที่โอกาสจะฉุดรั้งให้เธอได้โผบินอีกครั้ง

✬ งานอดิเรก :: อ่านหนังสือนวนิยาย , ผูกริบบิ้น (?)

     ชอบ :: อิสระ , ริบบิ้น , ชุดที่มีระบายฟูฟ่อง , นวนิยาย , การผจญภัย , กวาง

     ไม่ชอบ :: คนเห็นแก่ตัว , คนเสแสร้ง , การผูกมัด

     กลัว :: การข่มขืน , ความตาย , ความพ่ายแพ้

     แพ้ :: ไม่มีสิ่งที่แพ้เป็นพิเศษ

❧ เพิ่มเติม :: -

 

BABY ♥ THEME