❀ OC Apartment ❀

ลำดับตอนที่ #10 : ❀ Room 010 - Shiori Okane

HOPE AND DREAM

"ไม่ว่าจะเป็นความหวัง แสงสว่าง หรือแสงอาทิตย์อัศดงอันงดงามที่ส่องผ่านช่องว่างของใบไม้ลงมานั้น"

"....แน่นอนว่าจะต้องงดงาม งดงามและบริสุทธิ์อย่างเดิมไม่มีเปลี่ยนแปลง...อย่างแน่นอน"

❤ ️ Application ❤️

   ❤️ ชื่อ – นามสกุล ::  ชิโอริ โอกาเนะ (Shiori Okane) 

   ❤️ ความหมายของชื่อ :: 'บทกวีแห่งเงิน' (ชิโอริ แปลว่า บทกวี โอกาเนะ แปลว่า เงิน)

   ❤️ สัญชาติ :: ญี่ปุ่น

   ❤️ อายุ :: 21 ปี

   ❤️ ลักษณะรูปร่างหน้าตาของตัวละคร ::

   เด็กสาวร่างสูงที่มาพร้อมดวงตากลมโตทอประกายสีน้ำตาลอ่อนที่ถูกประดับอย่างน่ารักพอเหมาะแต่กลับแฝงไปด้วยความเข้มงวด  ริมฝีปากบางสีชมพูระเรื่ออย่างเป็นธรรมชาติแสดงถึงความนุ่มนวลน่าหลงใหล จมูกเล็กดูน่ารักจิ้มลิ้ม  ประกอบกับรูปร่างผอมบางและส่วนสูงที่กำลังพอเหมาะ ผิวขาวดูสุขภาพดีราวกับน้ำนมและโครงหน้าที่สมบูรณ์ราวกับถูกถอดแบบมาจากตุ๊กตา ผมปล่อยยาวสยายตามธรรมชาติสีน้ำตาลอ่อนๆ คลอเคลียกับแผ่นหลังขาวนวล แต่แทนที่จะผูกโบว์น่ารักเหมือนเด็กสาวทั่วไป เธอกลับคาดผมด้วยที่คาดผมสีขาวเรียบๆ  ทำให้รู้สึกนึกถึงเครื่องแบบของสาววัยทำงานที่ไม่ค่อยได้มีเวลาไปสนุกสนานกับใครนัก มักจะสวมชุดกระโปรงสีขาวบริสุทธิ์เหมือนขนนกและผูกโบว์สีครีมขาวกลางหลังอย่างน่ารักและเป็นธรรมชาติ

   ❤️ ส่วนสูง/น้ำหนัก :: 170 เซนติเมตร / 51 กิโลกรัม

   ❤️ นิสัย ::  

   โอกาเนะ... เด็กสาวฐานะปานกลางค่อนไปทางยากจน เธอเป็นคนจิตใจดีจนคนรอบข้างบอกเป็นเสียงเดียวกันว่าเธอคือ 'นางฟ้า' ไม่ผิดแน่ เธอเป็นคนที่มีน้ำใจและชอบช่วยเหลือคนอื่น โอกาเนะเป็นคนที่มีบรรยากาศอ่อนโยนและช่วยให้คนรอบข้างรู้สึกผ่อนคลาย ยิ้มง่าย จนถึงขั้นสามารถกล่าวได้ว่า เมื่อเธอยิ้มอย่างร่าเริงและอ่อนหวานเมื่อใด ไม่ว่าใครที่ไหนก็จำต้องยิ้มตามกันอย่างมีความสุขทุกคน โอกาเนะเป็นเด็กสาวผู้สดใสและนุ่มนวล ถึงกิริยามารยาทจะไม่ได้สุภาพเรียบร้อยเหมือนเจ้าหญิงในนิยายแต่ก็ได้ลุคเรียบร้อยแบบสาวชนบท

   ด้วยความที่โอกาเนะเกิดมาจากครอบครัวที่เคยยากจนและมีเงินไม่ค่อยพอใช้มาก่อน เธอจึงเป็นคนที่รักและหวงในเงินเอามากๆ  แต่ก็ไม่ถึงโลภมากอะไรนะ แค่เก็บเงินเก่งเท่านั้นเอง เธอจึงหาเงินด้วยความมุ่งมั่นและเก็บเงิน เรียกได้ว่าทุกเยน ไม่ว่าจะเยนเดียวหรือสองเยน เธอไม่เคยทิ้งแม่แต่น้อย จะบอกว่าข้อเสียของเธอคือเป็นคนขี้เหนียวขี้งกเงินสุดๆ ก็ได้ เธอมีหัวนักธุรกิจ บริหารและจัดการได้ราวกับเป็นคนที่เรียนมาด้านนี้โดยเฉพาะ คำนวณหมด ถ้าซื้ออันนี้มาขายจะได้กำไรเท่านี้ บ้าง ถ้าเพิ่มสิ่งนี้เข้าไปจะได้กำไรสองเท่า บ้าง และยังเป็นคนที่ทำอะไรเร็วไม่เชื่องช้า เหนื่อยยาก หรือจะบอกว่าอึดผิดกับรูปร่างผอมบางก็ได้ เธอจึงสามารถทำงานพิเศษได้อย่างรวดเร็วและแข็งแรง ทำให้ผลลัพธ์คือได้เงินค่าแรงพิเศษมาเก็บไว้มากขึ้นอีกด้วย และบางครั้งก็จะได้เงินเพิ่มขึ้นไปอีกเพราะความมีน้ำใจและรอยยิ้มอันน่ารักของเธอ และถ้ามาอยู่กับเธอจะรู้ว่าเธอไม่มีทางที่จะซื้ออะไรฟุ่มเฟือยให้ตัวเองเด็ดขาด ไม่ว่าจะของอะไรเธอเก็บรายละเอียดทุกเม็ด ยี่ห้อ ราคา ความจำเป็น ประโยชน์ใช้สอย เธอไม่เคยให้ใครยืมเงินเลยแม้แต่คนที่สนิทมากๆ  หรือแม้แต่ของจำเป็นอย่างอาหาร เธอยังต้องคำนวณอย่างรอบคอบและทำบันทึกรายรับ-รายจ่ายอย่างเป็นระเบียบทุกวัน

   โอกาเนะเป็นคนมีสติ ชอบค่อยๆ คิดไตร่ตรองอย่างมีเหตุผลและไม่ตกใจอะไรง่ายๆ นั่นคงเป็นอีกเหตุผลกระมังที่เธอยังสามารถเก็บเงินอย่างมีระบบได้อยู่ เพราะความพอประมาณและใช้เงินอย่างพออยู่พอกินยังไงล่ะ และก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่สาวหวานอย่างเธอกลับดูมีจิตใจเข้มแข็งไม่วี้ดว้ายกระตู้วู้เหมือนคนอ่อนแอทั่วไป แต่เธอก็ไม่ได้เข้มแข็งก้าวร้าวถึงกับไปทะเลาะหาเรื่องกับคนอื่น เธอยังมีความอ่อนหวานน่ารักน่าปกป้องแบบผู้หญิงอยู่ และเธอยังเป็นคนที่ฉลาดในเรื่องเงินและการต่อรองมากๆ อีกด้วย ดังนั้นเธอจึงเหมือนกับนักธุรกิจระดับสูงในคราบสาวน้อยก็ว่าได้ และเธอยังคิดถึงความเสี่ยง การขาดทุน ต้นทุนและอื่นๆ ตามประโยคที่เคยได้ยินว่า 'การลงทุนมีความเสี่ยง' อีกด้วย

   โอกาเนะเป็นคนที่ไม่ใจอ่อนเรื่องเงินทอง แต่กลับยอมคนมากๆ และใจอ่อนต่อคนอื่น เวลาโดนหาเรื่องจะตอบโต้อย่างนุ่มนวลผิดคาด เช่น หากมีผู้หญิงมาทะเลาะหรือแกล้ง เธอเพียงแค่พูดกลับไปว่า 'ขอโทษนะคะ แต่การกระทำแบบนี้ไม่ค่อยสมควรเท่าไหร่ ช่วยถอยไปได้ไหมคะ' แค่นี้ก็เป็นพอ สำหรับคนที่ไม่ได้สนิทนะ แต่ถ้าสนิทหน่อยแล้วมีเรื่องกันจะตอบกลับแบบไม่เป็นทางการขนาดนี้ แต่จุดอ่อนของเธออยู่ตรงเวลาโดนผู้ชายหาเรื่อง ไม่ใช่กลัวหรือเกลียดนะ แต่เป็นความ 'เกรงใจ' และรู้สึกแปลกๆ ที่จะต่อต้านผู้ชายด้วยคำพูดที่นุ่มนวล บางทีเธอก็คิดอยู่นานกว่าจะประมวณผลออกว่าควรทำอย่างไรดี และเธอก็อาจจะต้องใช้กำลังเล็กน้อยแต่ไม่ได้แรงมาก แค่ผลักเบาๆ หรือวิ่งหนีเท่านั้นหากมีการแกล้งกัน

   โอกาเนะเป็นคนที่น่ารักและช่างดูแล อัธยาศัยดีมากและชอบเข้าหาคนอื่นโดยเฉพาะผู้ใหญ่ หากสนิทกับใครจะทำขนมมาให้ลองชิมบ่อยๆ ด้วย เป็นเพราะความช่างดูแลของเธอน่ะ แถมเมื่อก่อนก็ทำอาหารไม่เป็นเลย ช่วง 1- 2 ปีมานี้ เลยเริ่มฝึกทำขนมบ้าง บางทีก็ทำมาเยอะจนกินคนเดียวไม่หมด เลยเอาไปให้คนอื่นชิมและได้รับคำวิจารณ์กลับมาเสมอๆ เลย ช่วงนี้ก็เริ่มฝีมือดีขึ้นแล้วนะ นอกจากเป็นผู้ทำที่ดีแล้วยังเป็นผู้ชิม(?) ที่ดีด้วย แต่เป็นคนที่กินทีละน้อยๆ เลยมักจะอิ่มก่อนที่อาหารจะหมด แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก เพราะความงกเงินนี่ล่ะถึงสั่งอาหารทีละน้อยๆ บางครั้งจะทำกินเองด้วย ปลูกผักสวนครัวด้วยนะ! ประหยัดเงินไง เงินคือทุกอย่าง ถ้ามีคนเลี้ยงก็จะสบายใจใหญ่เลย แต่ก็เกรงใจเล็กน้อยเช่นกัน งานบ้านงานเรือนอย่างอื่นอย่างพับผ้า รีดผ้า กวาดบ้าน หรือถูบ้านก็ไม่ได้น้อยหน้าใครเลย ยังทำได้อย่างสะอาดเรียบร้อยดีไร้ที่ติ

   โอกาเนะชอบปลอบใจผู้อื่นและจะดีใจมากหากปลอบใจสำเร็จ เธอเป็นคนที่ปลอบใจเก่ง ให้กำลังใจและให้ความหวังได้อย่างน่ารัก แต่กลับปลอบใจตัวเองไม่ได้เลย บ่อยครั้งที่เธอมักจะร้องไห้คนเดียวหรือนั่งพึมพำอยู่คนเดียวเสมอ แต่เธอไม่ชอบให้ใครเห็นเธอร้องไห้และไม่อยากให้ใครพลอยเจ็บปวดไปด้วย เธอเลยชอบแอบไปร้องไห้คนเดียว ถึงภายนอกจะดูสงบและจิตใจแข็งแกร่งดี แต่ที่จริงแล้วภายในกลับเปราะบางอย่างไม่น่าเชื่อ และหากมีใครปลอบใจจะยิ่งร้องไห้หนักกว่าเดิมด้วยอารมณ์ที่หลากหลายค่ะ ทั้งดีใจที่มีคนปลอบและเสียใจจากเรื่องที่เศร้าอยู่ บางทีก็จะระบายอารมณ์ความรู้สึกออกมาให้คนที่มาปลอบฟังด้วย ( เพิ่มเติม เวลาร้องไห้โอกาเนะชอบยิ้มไปร้องไห้ไปค่ะ เป็นการแสดงสื่ออย่างหนึ่งว่า 'ฉันไม่เป็นไร' )

   โอกาเนะเป็นคนที่ดูถึกทนดีถึงสามารถทำงานพิเศษติดต่อกันได้หลายชั่วโมง แต่จริงเธอเป็นคน 'แรงน้อยมาก' แต่แค่เหนื่อยยากก็เลยทำงานได้นานๆ น่ะ ที่จริงแล้วดูสมเป็นผู้หญิงมากๆ ด้วยซ้ำเพราะสิ่งที่ออกแรงมีแค่ยกของเท่านั้นเอง กีฬาน่ะเหรอ บอกเลยว่าเล่นไม่เป็น แค่เตะฟุตบอลฟุตบอลก็ดันทรยศกระเด้งฟาดหน้าบ้าง เล่นบาส ลูกบาสก็กระแทกหัวบ้าง พอวิ่งซัก 50 เมตรเร็วๆ ก็ล้มหัวเข่าถลอกบ้าง หรือพอว่ายน้ำก็ไม่ไหวได้แต่ลอยคอหรือจมน้ำไปเลยก็มี เรียกได้ว่าไม่มีทักษะด้านนี้เลย อาจจะเป็นเพราะไม่มีเงินเรียนพิเศษด้วยล่ะมั้ง?

   โอกาเนะไม่ค่อยเข้าใจเรื่องความรักหนุ่มสาวและใสซื่อกับเรื่องนี้ผิดคาด เธอมักจะเข้าใจเรื่องความรักระหว่างพ่อแม่ลูก มากกว่าความรักหญิง-ชาย ที่เห็นได้ทั่วไปในละคร เธอคิดว่ามันยังเป็นเรื่องไกลตัว และคงอีกหลายปีกว่าจะเข้าใจมัน ถึงแม้ว่าเวลาทำงานอยู่ที่ร้านจะมีทั้งเด็กชายตัวน้อยๆ เด็กรุ่นเดียวกัน หรือเหล่าลุงแก่ๆ หมีๆ ทั้งหลายชอบมาขายขนมจีบอยู่เป็นนิจ แต่เธอกลับปฏิเสธอย่างนุ่มนวลทุกครั้ง เธอคิดว่าหากเธอจะเริ่มสร้างความสัมพันธ์อะไรกับใครคงต้องดูใจกันไปก่อน ไม่ใช่ว่าเจอหน้ากันก็จีบกันเลยแบบนี้ เธอคิดว่าให้เป็นเพื่อนยังดีกว่าเสียด้วยซ้ำ แต่เธอก็ไม่สร้างศัตรูหรอกนะ ไม่เคยเกลียดใครด้วย

   โอกาเนะเป็นคนที่จะบอกว่าโลกสวยก็ได้ เธอเชื่อ และยึดมั่นในความหวัง หรือความฝันที่วาดไว้ ว่าไม่ว่ายังไงทุกอย่างจะต้องผ่านพ้นไปด้วยดี เฉกเช่นเมฆฝนที่สลายไปและเผยให้เห็นท้องฟ้าสีครามที่อยู่เบื้องบน เธอยังเชื่อว่า ภายใต้ความน่ากลัวของคนเลว ยังมีความเมตตา หรือภายใต้หน้ากากของฆาตกร ยังมีสำนึกของความเป็นมนุษย์ ดังนั้น เธอก็พร้อมที่จะให้อภัยเสมอและไม่โกรธใครง่ายๆ แถมยังมีเมตตาจะโดนคนล้อว่าแม่พระในบางครั้ง แต่เธอก็ไม่เพ้อฝัน ยังคงเชื่อในความจริงที่โหดร้ายและโลกแห่งความจริงอันโสมมนี้อยู่ จนทำให้คิดว่าสรุปแล้วเธอจะเอายังไงก็แน่กับโลกของเธอ จะสวยหรือไม่สวย แต่สรุปแล้ว เธอเชื่อมั่นใน 'โลกที่สวยงาม' มากกว่า

   โอกาเนะค่อนข้างเป็นเด็กขี้เหงาเพราะโตมากับงานและสิ่งของ ดังนั้นเพื่อนที่เธอมีก็มีแค่ลูกค้าที่มาทักทาย 2-3 ครั้งแล้วก็ผ่านไปเท่านั้นเอง ดังนั้นมีแค่เรื่องนี้ที่เธอมักจะคิดมากทำนอง 'เหงาเหลือเกิน' เสมอ และบางครั้งก็บ่อน้ำตาตื้นเวลามีคนพูดถึงมิตรภาพที่สวยงามอีกด้วย แต่ก็ไม่ถึงกับขี้แยอะไรมากมายนักหรอกนะ

   โอกาเนะค่อนข้างเชื่อคนง่ายเพราะไว้วางใจคนอื่นตลอดและไม่ค่อยเจอคนไม่ดีอยู่แล้ว ดังนั้นหากเป็นเพื่อนกับใครจะไว้ใจและเชื่อใจคนๆ นั้นมากๆ จนไม่กลัวการหักหลังเลยล่ะ รักเพื่อนมากถึงมากที่สุด

   ❤️ ประวัติ :: 

   ชิโอริ โอกาเนะ....เด็กสาวร่างสูงที่เมื่อก่อนเธอเคยอยู่ในแถวชนบทที่ยากจนและแร้นแค้น เธอเป็นลูกสาวคนเดียวของพ่อแม่ซึ่งทำงานเกษรตกรรม ต่อมา ฐานะการเงินของเธอเริ่มดีขึ้นเมื่อน้าที่ตอนนี้อาศัยอยู่ที่เมื่อหลวงนำเงินมาแบ่งปันด้วยความสงสาร และยังพูดอย่างให้ความหวังว่า "ไปทำอาชีพในเมืองกันเถอะค่ะ รายได้ต้องดีแน่ๆ" ซึ่งพ่อแม่ปฏิเสธทันที เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะว่าพ่อแม่เกิดและโตที่นี่ หากจำต้องจากบ้านไปก็รู้สึกเสียใจอย่างบอกไม่ถูก อีกทั้งพ่อแม่ยังค่อนข้างหัวโบราณ จึงไม่ยอมไปยุ่งกับสื่อแสงสีหนวกหูในเมืองเด็ดขาด ในขณะนั้น โอกาเนะที่ยังอยู่ในวัย 15 ปี ก็ส่งเสียงร้องออกมาด้วยความหวัง

"หนูจะไปเองค่ะ ถ้าเกิดว่ามันจะช่วยเรื่องการเงินได้ล่ะก็...."

   ใช่ เธอพูดเรื่องนั้นออกไปอย่างมุ่งมั่น ถึงแม้ตอนแรกพ่อแม่จะปฏิเสธ แต่เธอกลับตอบกลับอย่างใจเย็นพร้อมรอยยิ้มบางๆ ทำให้พ่อแม่พลอยตอบตกลงด้วยความห่วงใยและไม่เต็มใจนัก แต่ก็สบายใจที่ลูกสาวของตนจะได้เรียนรู้วิธีการเป็นผู้ใหญ่เสียที

"หนูจะกลับมาแน่นอนค่ะ....เชื่อใจหนูนะคะ"

"ระวังตัวด้วยนะลูก อย่าเที่ยวไปไหนมาไหนกับคนที่ไม่รู้จัก..."

"ค่ะ.....พ่อ แม่ ดูแลตัวเองให้ดีๆ นะคะ"

   หลังจากนั้น เธอก็ไปอยู่กับน้าในตัวเมืองแล้ว น้าของเธอเป็นคนจิตใจดีและอ่อนโยนมากๆ แถมยังชอบแนะนำแนวทางการทำงานให้ได้รายได้ดีๆ ให้อีกด้วย เธอทำงานอยู่ในบ้านเล็กๆ ซึ่งหน้าบ้านเปิดร้านขายขนมปัง บ่อยครั้งหลังเลิกงาน (ประมาณสี่โมงเย็น) เธอจะไปทำงานพิเศษอย่างช่วยส่งของบ้างอะไรบ้าง หรือเวลาปิดเทอมเธอจะทำงานเป็นพนักงานพาร์ทไทม์ในร้านอาหาร ซึ่งได้เงินมากและสะสมได้เรื่อยๆ เธอทำงานอย่างนั้นด้วยความสุขมาเป็นเวลา 3 ปี......และพ่อแม่ก็มีส่งจดหมายแสดงความห่วงใยมาเป็นระยะๆ ด้วยความรัก

   จนกระทั่งปีที่เธออายุ 18....

   มีบางอย่างที่แสนโศกเศร้าที่สุด และไม่คิดว่าจะมีวันได้ยินมันในปีนี้ หรืออีกสิบปี มันเป็นคำพูดที่พรั่งพรูมาจากริมฝีปากของน้าผู้เป็นที่รักของเธอ 

"เสียใจด้วยนะโอกาเนะจัง ....พ่อแม่ของเธอ ดูเหมือนว่าจะตายไปแล้วล่ะ...."

   เป็นคำพูดที่ทั้งลึกซึ้งและโศกเศร้าเหนือคำบรรยาย เธอจำความโศกเศร้าอันลึกซึ้งนั้นได้ไม่มีลืม เนื้อความที่เธอฟังเข้าใจมีอยู่ว่า ดูเหมือนจะมีโจรแถวๆ นั้นปล้นทรัพย์สินอันน้อยนิดของพ่อแม่ไปพร้อมกับฆ่าปิดปาก

   เธอไม่ได้ร้องไห้อย่างนี้มานานแล้ว ไม่ใช่เพราะความโกรธแค้น ไม่ใช่เพราะความเสียใจ แต่เป็นความ 'ว่างเปล่า' และ 'โดดเดี่ยว'  เพราะนอกจากน้าผู้เป็นที่พึ่งของเธอ เธอก็ไม่เหลือ ไม่เหลืออะไรทั้งนั้น 

   ...หรือจะบอกว่าเธอกำลัง 'เหงา' ก็ได้   

"ข...ขอโทษนะคะ หนูยังไม่ได้กลับไปหาพ่อแม่เลย.......แต่หนูจะใช้ชีวิตแทนพ่อแม่ให้ดีที่สุดค่ะ"

   เธอยิ้มฝืดออกมาพร้อมแค่นหัวเราะแห้งๆ แบบที่มันจะทำเป็นประจำแล้วรำพึงว่า 'ไม่เป็นไร' และแม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานหลายปีแล้ว แต่เธอก็ยังฝังใจกับเรื่องนั้นอยู่ไม่เคยลืม ทุกๆ ครั้งที่คิดถึงมัน น้ำตาก็จะไหลรินอย่างช่วยไม่ได้ ถึงแม้เธอจะมีเพื่อนมากมาย แต่ก็เป็นแค่เพื่อนที่ผ่านมาแล้วจากไป ไม่ได้สนิทอะไรมากมาย เธอจึงรู้สึกเหงาอย่างช่วยไม่ได้จนถึงทุกวันนี้ เพราะชีวิตมีแต่งานกับงานที่เธอจำเป็นต้องทำเพื่อหาเงินดูแลตัวเอง

   .....ถ้ามีเพื่อนสักคนได้ก็ดี....

   ❤️ ชอบ :: 

   -คุกกี้  : โดยเฉพาะคุ้กกี้ที่ทำเอง เพราะเธอมักจะสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นของขนมแฮนด์เมดน่ะค่ะ

   -เพื่อนสนิท : นี่คือสิ่งที่เธอชอบและโหยหาแต่ไม่เคยมีมาก่อน หากเธอมีเพื่อนสนิทเธอจะรักเพื่อนมากๆ เลย

   -รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ : ไม่ว่ายังไงเธอก็ชอบนั่งมองผู้คนหัวเราะและยิ้มอย่างมีความสุขเสมอ

   -ดอกลิลลี่สีขาว : ที่จริงโอกาเนะชอบดอกไม้แทบทุกชนิท แต่ว่าดอกลิลลี่สีขาวมันดูบริสุทธิ์ เธอเลยชอบเอามากๆ อ้อ ชอบกลิ่นหอมอ่อนๆ ของมันด้วยค่ะ ถ้ามีคนเอามาให้จะดีใจใหญ่เลย

   -เงิน : ที่ขาดไม่ได้คือเงิน โอกาเนะชอบเงินเพราะว่ามันจำเป็นต้องใช้ไงล่ะ นอกจากนั้นเธอชอบเวลานำเหรียญเงินมาส่องกับแสงอาทิตย์ เป็นประกายงดงามมากเลยนะ

   -ทิวทัศน์ของภูเขาหรือแม่น้ำท่ามกลางอาทิตย์อัศดง : ที่จริงสถานที่แบบนี้มันสงบและสวยมากๆ เลย ใช่ไหมล่ะ?

   ❤️ ไม่ชอบ/เกลียด :: 

   -คนที่ชอบขุดเรื่องในอดีตมาล้อ : อันนี้หมายถึงขุดเรื่องไม่ดีๆ มาพูดถึงหรือล้อเลียนค่ะ เป็นเพราะฝังใจอยู่กับเรื่องพ่อแม่ที่ตายไปแล้วด้วยก็เลยออกแนวเกลียดคนประเภทนี้มากๆ จะไม่ยอมพูดด้วยเลยล่ะค่ะ

   -เสียงกลอง : ดังหนวกหูมากค่ะ(.....) อันนี้ออกแนวไม่ชอบมากกว่าเกลียด เพราะปกติโอกาเมะจะชอบเสียงเบาๆ สงบๆ มากกว่า

   -กาแฟดำ : ไม่ชอบค่ะ ขมมาก ปกติโอกาเนะจะกินโกโก้มากกว่าค่ะเพราะรสชาติไม่ได้เข้มเหมือนกาแฟ

   -คนที่ชอบมาขอยืมเงินและยืมของ : อันนี้ออกแนวเคียดแค้นค่ะ 555 เพราะรู้อยู่ว่าของตัวเองก็มียังจะมาขอ แต่เธอก็ไม่มีทางให้ยืมอยุู่แล้วล่ะ

   ❤️ กลัว :: 

   -การสูญเสียคนที่เธอรัก : มันเป็นเรื่องยากที่จะทำใจ หลังจากที่พ่อแม่จากไปเธอก็พยายามไม่ให้ใครไปจากเธออีก แม้แต่การนั่งนึกเล็กๆ ว่าจะเสียใครไปก็ทำให้เธอร้องไห้ฟูมฟายไปหลายนาทีแล้ว

   -อนาคตที่จะมาถึง : อันนี้กลัวนิดหน่อยค่ะ ชอบมานั่งนึกว่าอนาคตจะเป็นยังไงต่อไป แต่ไม่ได้กลัวมาก

   ❤️ แพ้/ภูมิแพ้ :: -

   ❤️ งานอดิเรก ::

   -ทำงานพิเศษ : มีใจรักงานบริการประเภทนี้ค่ะ ทำแล้วรู้สึกมีความสุข

   -หัดทำอาหาร

   -ฟังเพลงเบาๆ

   -นับเหรียญในกระเป่าสตางค์ : นั่งนับทุกชั่วโมงทั้งๆ ที่บางทียังมีเงินเท่าเดิมอยู่ค่ะ งานอดิเรกไง

   ❤️ จุดอ่อน :: 

   -อารมณ์อ่อนไหว : ไวต่อความรู้สึกค่ะ ถ้าเสียใจก็จะเสียใจมาก ตกใจก็ตกใจมาก เจออะไรนิดหน่อยก็เขินม้วนหน้าแดงถึงหูแล้วค่ะ

   -เชื่อคนง่าย

   ❤️ จุดแข็ง ::

    -ความมุ่งมั่น : ทำอะไรต้องทำให้สำเร็จค่ะ จะไม่มีทางทำอะไรลวกๆ เด็ดขาด

   -ความเชื่อมั่น : เชื่อในตัวเองและเชื่อในคนอื่น ประมาณว่า 'ฉันต้องทำได้' หรือ 'ฉันเชื่อในตัวเธอนะ' แบบนี้เสมอ

   -รอยยิ้ม : ไม่ใช่รอยยิ้มเวลาดีใจหรือประทับใจ แต่เป็นรอยยิ้มสู้และรอยยิ้มทั้งน้ำตาที่จะนำไปสู่วันพรุ่งนี้ที่ดีกว่า

   ❤️ ของที่พกติดตัว :: 

   -กระเป๋าสตางค์อันเล็กๆ (เก็บเหรียญเป็นส่วนใหญ่)

   -ล็อกเก็ตห้อยคอ : อันนี้เป็นล็อกเก็ตที่พ่อแม่เคยซื้อให้ตอนเด็กๆ ค่ะ มีสีทองประกาย แล้วก็เป็นล็อกเก็ตรูปหัวใจ ข้างในมีรูปถ่ายของตัวเธอตอนอายุ 6 ปีใส่ชุดกระโปรงสีขาวอยู่ เธอคิดว่าถ้าเธอมีคนที่ไว้ใจได้หรือเพื่อนสนิทเธอจะเอาล็อกเก็ตนี้ให้เพื่อนเป็นของดูต่างหน้าค่ะ

   ❤️ สถานที่ที่อยากไป :: อยากไปดูทิวทัศน์ของแม่น้ำท่ามกลางอาทิตย์อัศดงค่ะ ที่จริงเป็นแค่สถานที่ๆเรียบง่ายและไม่ได้ระบุชัดเจนว่าเป็นที่ไหน แต่เธอคอยเฝ้าฝันว่ามันต้องงดงามมากแน่ๆ เพราะเธอมักจะทำงานและเดินกลับบ้านอีกทีก็ฟ้ามืดเห็นแต่ดวงจันทร์แล้ว ดังนั้นเลยอยากจะดูอะไรที่สวยงามแบบนี้สักครั้ง

   ❤️ ลักษณะการพูด พร้อมตัวอย่าง :: โอกาเนะเป็นคนพูดด้วยเสียงเบาๆ โทนนิ่งๆ แต่สุภาพอ่อนหวานเสมอค่ะ เวลาพูดกับผู้ใหญ่และคนไม่รู้จักจะมีหางเสียง 'คะ/ค่ะ' ทุกครั้งและแทนตัวเองว่า 'หนู' เรียกอีกฝ่ายด้วยชื่อและขึ้นต้นด้วยคำว่า 'คุณ' แต่ถ้าพูดกับคนที่เด็กกว่า รุ่นเดียวกันหรือแก่กว่าแค่ 1-3 ปี เธอจะใช้คำแทนตัวเองว่า 'ฉัน' ไม่มีหางเสียงแต่น้ำเสียงก็ยังคงความร่าเริง ใสกังวานชวนหลงใหล ให้ความรู้สึกผ่อนคลายไม่กดดันและไม่วางอำนาจ และจะเรียกชื่อคนอื่นลงท้ายด้วยคำว่า 'จัง' อนึ่ง แม้แต่เวลาเรียกชื่อผู้ชายก็จะใช้คำว่า 'จัง' ไม่ใช่ 'คุง' แต่อย่างใด และจะติดสำเนียงสดใสร่าเริงสบายๆ เวลาคุยกับเพื่อนสนิท และยังชอบหยอดคำชมคนอื่นอยู่บ่อยๆ ชอบเรียกคนอื่นด้วยชื่อ และไม่เคยเรียกใครด้วยนามสกุล

"สวัสดีค่ะคุณน้า วันนี้ก็แต่งตัวสวยเหมือนเดิมเลยนะคะ"

"แหม ชมกันเกินไปแล้วล่ะค่ะ ขอบคุณนะคะ"

"วันนี้หนูทำขนมมาฝากด้วยล่ะ ไม่รู้ว่าจะถูกใจคุณรึเปล่า เอ่อ...ถ้าไม่ชอบก็ติได้นะคะ"

"อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิคะ คุณไม่เหมาะกับหน้าบึ้งๆ เลยนะ อื้ม! พอยิ้มแล้วดูดีขึ้นมากเลยค่ะ!"

"เอ่อ...ไม่มีอะไรหรอกค่ะ หนูไม่เป็นไร"

"น...นี่(ชื่อเพื่อน)จัง คือว่านะ จะว่าอะไรมั้ยถ้าฉันจะขอให้เธอไปช่วยงานที่ร้านหน่อย

เอ่อ....ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะ คือ...ฉันไม่ค่อยว่างน่ะ"

[อันนี้คือการขอร้องสูงสุดของนางแล้วค่ะ]

"อึก...ย...ยืมเงินเหรอ ฉันให้ไม่ได้ ไม่ได้จริงๆ นะ ขอโทษนะจ๊ะ"

"เอ๋! อัตสึชิจัง! อย่าทิ้งกันนะ! รอด้วยสิ!"

"ฉ....ฉันมัน.... ไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ"

[บางทีจะเผลอพูดแบบนี้กับตัวเองเวลานึกถึงพ่อแม่ค่ะ]

"ไม่เป็นไรนะ(ชื่อเพื่อน)จัง! แม้แต่ท้องฟ้าที่เคยฝนตกก็ยังสดใสได้เลย นี่...เห็นไหม

ตัวเธอก็เหมือนกัน เข้มแข็งเข้าไว้นะ!"

"เอ๋!?! ใช้เงินเยอะขนาดนั้นเพื่อไปซื้อขนมเหรอ ไม่ได้นะ! ถ...ถ้าเงินหมดขึ้นมาจะทำยังไงล่ะ!!"

[เป็นการเตือนเล็กๆ น้อยๆค่ะ------]

   ❤️ คู่ :: มุระซากิบาระ อัตสึชิ

   ❤️ เพิ่มเติม :: 

   เพิ่มข้อมูลเล็กๆ น้อยๆ 

   -วันที่โอกาเนะเกิดคือ 20 กันยายน ตรงตามนั้นก็ราศีกันย์พอดีค่ะ

   -เวลาร้องไห้จะน่าสงสารมากๆ คือเป็นการร้องไห้ที่จะค่อยๆ สะอื้นเบาๆ แล้วมีน้ำตาร่วงเผาะ ผ่านไปซักพักก็จะเริ่มร้องหนักขึ้นค่ะ คนดูเลยอดสงสารไม่ได้

บทสัมภาษณ์ผู้ปกครอง

 -สวัสดีค่ะ ไรท์ชื่ออัสเตรียนะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ

(ตอบ)โอไฮโย มายเนมอีสฮานะเจ้าค่ะ

-ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้เหรอคะ?

(ตอบ)แค่ก---พอดีเป็นติ่งKNB อยู่แล้วค่ะ แล้วก็ชอบแนว...(หลบตา) นิยายแนวนี้ด้วยค่ะ

-อยากส่งมากี่คนกันคะ?

(ตอบ)คนเดียวก็เกินพอแล้วค่ะ จะตายแล่ววว เอ้อ ถ้าว่างจะส่งอีกสักคนค่ะ

-ทำไมถึงส่งคู่กับคนนี้กันคะ? (คนที่คู่ด้วย)

(ตอบ)ชอบน้องมุคค่ะ (ถึงจะชอบนายน้อยกับคิเสะมากกว่านิดนึง) เอ้อ...พอดีว่าอยากลองปั่นผู้หญิงตัวสูงๆ ดูบ้างน่ะค่ะ ไม่เคยปั่นแนวนี้เลย ท้าทายดีค่ะ

-เรื่องนี้มีความดาร์ก โหดและส่อเสียดสังคมนะคะ พอรับได้ไหมหากเรื่องนี้มีความดราม่าและความดาร์กเต็มพิกัด

(ตอบ)ต้องการ......ต้องการมากค่ะ (ทำหน้าคนสาย SM)

-อาจมีการดองยาวเกิดขึ้นเพราะฟิคนิยายอีกเรื่องของไรท์นะคะ แต่ไรท์อัพแน่นอนแต่อาจช้าไปหน่อยน้าาา

(ตอบ)ฮือออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ ไม่เป็นไรค่ะ จะรอนะคะ

-ถ้าติดอาจมีการเปลี่ยนแปลงข้อมูลตัวละครนิดๆหน่อยๆนะคะ อนุญาติไหมค้าาาา?

(ตอบ)ได้ค่าา

-ถ้าไม่ติด จะว่าไรท์ไหมคะเนี่ย ToT?

(ตอบ)จะผูกคอตาย---แอ้ก ล้อเล่นค่ะ ตั้งใจปั่นมากๆ เลยนะคะเนี่ย ถ้าไม่ติดจะเสียใจมากกว่า

-ขอให้ผ่านนะค้าาาาาา ❤️

(ตอบ) ขอบคุณค่าา

★STAR