Pora_Planet

ลำดับตอนที่ #4 : เลือกจะร้องตอนนี้หรือร้องตลอดไป

"ความรัก"

ดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่มนุษย์มีอยู่มากมายราวกับว่าจะไม่มีวันหมด

แต่สิ่งที่มนุษย์มีอยู่จำกัดจนดูเหมือนคับแคบเห็นแก่ตัวก็คือ "ความอดทน"

ยิ่งรักมากก็ยิ่งต้อง "อดทน"

กับปัญหาต่างๆ รอบข้างเพื่่อรักษาความรักนั้นไว้ให้ยั่งยืน

แต่ในทิศทางตรงกันข้าม เมื่อใดที่สิ้นรัก

เมื่อนั้น "ความอดทน" ก็หามีไม่

สิ่งใดที่เคยทนได้ ก็กลับแปรเปลี่ยนไป

สิ่งใดที่เคยเห็นดี เห็นชอบ กลับกลายเป็นขวางหูขวางตา

ทั้งๆ ที่อีกฝ่ายหนึ่งกระทำต่อกันอย่างเสมอต้นเสมอปลาย

ท้ายที่สุดอีกฝ่ายหนึ่งก็ทอดทิ้งปล่อยให้ความรักนั้นต้องจบลง

บางครั้งความรักนั้นอาจจบลง...

ทั้งๆ ที่ความรู้สึกรักของเรายังมีอยู่เต็มหัวใจ

เพียงแต่การถูกกระทำซ้ำแล้วซ้ำเล่า . . .

จนกระทั่ง "ความอดทน" บอกให้เราต้องไป...ไปทั้งที่ยัง "รัก"

เพราะหากรักแล้วต้องเจ็บ ต้องช้ำ ทางเลือกที่ดีที่สุดก็น่าจะหมายถึง

"การจากไปในวันนี้

เพื่อที่จะเข้มแข็งและลุกขึ้นได้ใหม่ ในวันข้างหน้า"

อย่างนั้นไม่ใช่หรือ . .

หากรักแล้วต้องทนร้องไห้ไปตลอดชีวิต . .

คุณก็จะเจ็บเพราะความรักไปตลอดชีวิต

แต่หากคุณร้องไห้วันนี้ . . แม้จะเจ็บกว่า

แต่ก็จะเป็นความรู้สึกก็จะิเจ็บไม่นาน ไม่กี่วันคุณก็ลืมไปเอง . .

สุดท้ายก็ขึ้นอยู่กับตัวเองแล้วว่า

จะร้องไห้ไปตลอดชีวิต

หรือร้องไห้แค่วันนี้ แล้วยิ้มไปตลอดชีวิต . . .

เพียงแค่เราอดทนได้แม้ต้องใช้เวลานานพอดูเลยก็ตาม

แต่มันก็คุ้นที่ทนไม่จริงหรอ?

ชีวิตรักที่เราฝันกับชีวิตรักที่มีจริงมันไม่เหมือนกันหรอกนะ

ไม่มีอะไรจะดีำพร้อม สวยหรูไปสะทุกอย่าง

เปิดตา เปิดใจ รับรู้ถึงความเป็นจริงกันสักที

ลืมตารับแสงสว่างวันใหม่ เรายังมีทางเดินให้เลือกอีกหลายทาง

อยู่ีที่เราจะตัดสินใจแล้ว....

แต่ตอนนี้ขอร้องไห้ก่อนนะ....