ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : FAT LOVE [รักต้องอ้วน] ตอนที่5/1
พระพายที่ื่นแ่เ้าแ่ัวแล้วนั่รอให้ลมมารับ แ่สวันนี้แปลไปว่าทุวัน ปิร่าสูไม่เยมารับสายนานี้ พระพายหยิบโทรศัพท์ออมาาระเป๋า่อนะโทรหาร่าสู
ู๊....ู๊
[ฮัลโหล] ปลายสายรับ พระพายที่ำลัะพูออไป็้อะั เมื่อเสียที่รอออมานั้นไม่ใ่เสียอร่าสูแ่เป็นเสียผู้หิ
"..อสายพี่ลมหน่อย่ะ" พระพายพูออไป
[ลมเหรอ แปปนะ อื้ออ..ไม่เอาสิ่ะลม มีนะุย้วยนะ] ปลายสายที่พู พระพายที่ฟัอยู่็นั่เอามือปิปา้วยน้ำาที่ลอเบาๆ
[ลมเาไม่ยัไม่อยาุย อโทษ้วยนะ] ปลายสายพู
"ม..ไม่เป็นไร่ะ" พระพายพู ่อนะวาสาย พระพายพยายามที่ะิในแ่ี และพยายามไม่ให้น้ำาไหล นระทั้มีเสียเือนัาแททาเฟส พระพายมอ็พบว่าเป็นเฟสอร่าสูที่ส่รูปมา ่อนะเ้าไป
รูปที่พระพายเห็นเป็นรูปายหิู่หนึ่ที่ผู้ายนั้นนอนหลับบออผู้หิ้วยสีหน้าหมแรไม่บอ็รู้ว่าทำอะไรัน แ่เธอะไม่อะไรเลยถ้าผู้ายนนั้น ไม่ใ่นเียวับที่เธอำลับอนนี้ และผู้หินนั้นไม่ใ่นเียวับที่บอว่าท้อับนอเธอ
"พี่ลม...." พระพายพูเบาๆ ่อนน้ำาะ่อยๆไหลอมา
'เาไม่ผิที่ะเป็นแบบนี้ ผิที่ันเอทีรัเาแล้วยัไมู่สารรูปัวเอ' พระพายิในใ่อนะร้อไห้อย่าหนั
ทา้านลมที่นอนหลับยัไม่รู้สึัว นิรินหันไปมอร่าสูพร้อมับยิ้มร้ายออมา
"รินบอแล้วไ่ะที่รั ถ้ารินไม่ไ้ ยัยอ้วนนั้น้อย่าหวั" นิรินพูพร้อมับเอามือลูบไล้โรหน้าหล่ออร่าสูไปมาเบาๆ ยิ่เธอถ่ายรูปส่แทเฟไปให้ยัยอ้วนนั้นแล้วมันเปิอ่าน เธอ็ยิ่สะใ
'หึ!อแายไปเลยสิยัยอ้วน' นิรินิในใ่อนะลุึ้นไปแ่ัวแล้วเินออาห้ออลมไป
ทาพระพายที่หลัาร้อไห้เสร็็มาถึมอ วันนี้เป็นที่เธอไม่อยาทำอะไรเลย พระพายเินเหม่อไปเรื่อยๆ นเนับพลอยที่เินมาถึแล้วเรีย พระพาย็ยัไม่ไ้ยิน
"ยัยพาย"เนเรีย พระพาย็ยัไม่หันแล้วมอเหม่อ ทำให้เน้อหันไปมอพลอย พลอยรส่ายหน้าเบาๆ่อนะเินเ้าไปบ่าลมๆอนัวลม
"พาย เป็นไร" พลอยพู พระพายที่รู้สึัว็หันไปมอเพื่อนทั้สอ ่อนะน้ำาไหลออมาแล้วอเพื่อนทั้สอแน่น
"ฮึ...อึ..แ...ันเหนื่อย ฮึๆ" พระพายสะอื้นแรนเพื่อนทั้สอ้อ่วยันปลอบ
"ทำไม ใรว่าอะไรแ บอพวันมา"เนที่พุพร้อมับลูบหลันัวลม พระพาย่อยๆ ผละอออ พร้อมับส่ายหน้าเบาๆ เธอไม่อยาให้เพื่อนเลีย เธอรู้ว่าเพื่อนนั้นรัเธอมา
"หรือพี่ลม"พลอยที่พูึ้น พระพายสะอึ ่อนะรีบส่ายหน้าแรๆ แ่็ไม่สามารถโหพลอยไ้
"ไปนั่แล้วเล่าทั้หม" พลอยที่พูพร้อมับูมือนัวลมไปนั่ในที่ประำที่พวเธออบนั่ แ่พอไปถึ็พบว่า เนมับมิ์นั้นไ้นั่อยู่่อนแล้ว
"อ้าว สาวๆมาไเนี้ย" เนมที่พูึ้นเมื่อเห็นทั้สามเินมา
"บินมา่ะ"เนอบลับอย่าวนๆ
"วนีนนะที่รั" เนมพูพร้อมัฟันแบบยิ้มๆ เน้ไม่แพ้ัน
"แน่นอนอ่ะที่รั" เนพูอย่ายิ้มๆ่อนะสบัผม ทั้สามนั่ลโยพระพายนั่หัวโ๊ะ พระพาย้มหน้า เม้มปาแน่น พลอยที่มอ่อนะเอื้อมมือไปับมืออวบ
"เล่ามา" พลอยพู พระพายเยหน้ามอ ่อนะพยัหน้าเบาๆ พร้อมับหยิบโทรศัพท์ พร้อมับเปิแทอลม่อนะเ้าไปที่่รูปแล้ววาไว้ลาโ๊ะ
ทั้4นพร้อมใันมอไปที่รูป่อนะะลึับสิ่ที่ไ้เห็น
"ไอ้เหี้ยลม..." เนมับมิ์พูึ้นมาพร้อมัน ่อนะหันไปมอนัวลมที่อนนี้นั่ร้อไห้อย่าไม่อายใร เนมับมิ์หันมอหน้าัน ่อนที่มิ์ะวัโทรศัพท์ออมาโทรหาลมทันที
ุ๊....ู๊...
[ฮัลโหล] เสียปลายสายที่ัวเียนั้นเป็นเสียอเพื่อนรัอเา
"ลมมึมามอเียวนี้" มิ์พูพร้อมับเสีย่ำ
[แ่วันนี้ไม่มีเรียนไม่ใ่เหรอวะ] ปลายสายอบลับอย่าๆ
"ูบอให้มา็ือมา เี๋ยวนี้ ูให้เวลามึ30นาที ถ้ามึไม่โผล่หัวมาเี๋ยวมึับูไ้เห็นีัน" มิ์พูเสียเหี้ยม ส่วนเนมนั้นนั่หน้านิ่ผิไปาเิม
[เออ] ปลายสายอบ่อนะวาสาย
ไม่นานนัลม้มาถึมอในสภาพาเยีนับเสื้อยืสีาวธรรมา ่อนะเินเ้าไปในโรอาหาร เินไปยัที่ประำที่อนนนี้ทุนนั่เียบันหม
"มาแล้ว" ลมพู่อนะหันไปทานัวลมที่นี้เอาแ่้มหน้าอนแรเารีบับรถไปรับ แ่พ่อับแม่บอว่ามามอแล้ว เาเลยรีบับมามอทันที
"พาย.." ลมยัไม่ทันพูอะไร เนม็ลุึ้นระาอเสื้อพร้อมับ่อยไปที่ลมแรๆ
ปึ๊!!! ลมเไปเล้น้อย่อนะเอามือเ็เลือที่มุมปา พร้อมับวิ่เ้าไปะ่อยเนม แ่ไม่ทันเพราะโนมิ์เอาเท้าถีบเ้าที่ท้ออย่าแร
"พวมึสอัวเป็นเหี้ยอะไรเนี้ย!!" ลมโนถีบนล้มล่อนะพูออมาเสียั
"ู้อถามมึมาว่าไอ้เหี้ยลม!!! ทำเหี้ยอะไรไปมึรู้ไหม นอย่ามึนี้เหี้ยเสมอ้นเสมอปลาย ูิว่ามึะเปลี่ยนไ้ แ่มึแม่!!! ไอ้เหี้ยเอ้ย!!!!" เนมะโนออไปอย่าั่อนะวิ่เ้าไปร่อมลมแล้ว็่อยลมไปหลายที
"นอย่ามึแม่ไม่สมวรที่ะบับพายริๆว่ะ" มิ์พูเสียเรียบ ไม่ิะเ้าไปห้ามเนมที่ำลั่อยลมอย่าบ้าลั่
ลมที่ทนไม่ไหว็ถีบเ้าที่ท้ออเนมนเนมระเ็นออมา ่อนะ่อยๆพยุัวเอึ้น พร้อมับมอที่นัวลมที่มอเา้วยน้ำา
"พ...พาย" ลมพูเบาๆ ่อนะ่อยๆพยุัวเินเ้าไปหวัะอนัวลมที่ร้อไห้ แ่็โนเนับพลอยั้นไว้
"พี่ไม่มีสิทธิ์เ้าไปใล้พาย" พลอยพูเสียนิ่
"แ่พายร้อไห้" ลมพูพร้อมับมอ้อไปที่นัวลม
"ให้..ฮึ..พี่เามาเถอะพลอย" พระพายพูพร้อมสะอื้นเบาๆ พลอยถอนหายใ่อนะหลีทาให้ลมเินเ้าไปหาเพื่อนัวลมอเา
ลมที่เินเ้าไปใล้พร้อมับุเ่า พระพายเอามือลูบไปที่แ้ม้ำอร่าสู
"..เ็บมาไหมะ" พระพายพูพร้อมับเอามือลูบอย่าเบามือ ลมับมืออวบแน่น
"ไม่เป็นไรรับ บอพี่สิ ว่าพายเป็นอะไร" ลมพูพร้อมับมอไปในวาอีน มันยิ่ทำให้พระพายิถึรูปที่อีนส่มา พระพายพยายามหายใเ้าลึๆ และปรับน้ำเสียให้เป็นปิ
"พี่ลม.." พระพายเรียร่าสูที่นัุ่เ่ามอาเธอ ลมที่มอ้อไม่ไ้อบรับอะไร
"พายเื่อใพี่ไ้ใ่ไหมะ" พระพายพูพร้อมลั้นสะอื้น
"ไ้สิรับ" ลมพู่อนะเอามืออวบอนัวลมนาบไปที่แ้ม้ำๆอน
"แล้วพี่ทำร้ายพายทำไม" พระพายพูพร้อมสะอื้นออมา ่อนที่พลอยับเนะับมือพระพายออาลม พร้อมับพาึ้นึเรียนโยไม่สนใใรทั้สิ้น
ลมที่ยัอึ้ับำพูอนัวลม ่อนะหันไปมอเพื่อนรัทั้สอที่ยืนมอนิ่ มิ์หยิบโทรศัพท์อพระพายส่ให้ลม ลมรับมาู่อนะำโทรศัพทืแน่น
"อย่าอยู่เลย" ลมพูพร้อมับัฟันแน่น ทำอะไรเา้ไ้ไม่ว่า แ่อย่ามาบัอาทำให้นัวลมอเา้อมาเสียน้ำา ไม่ั้นแม่ไม่ายี
...........................................................................................................................................................................................
TBC.
"สนุมาไหม"
"สนุอะไระลม"
"สนุมาไหมที่มาทำให้แฟนูเสียน้ำา"
.............................................................................................................................................................................................
ฝาพี่ลมับหนูพระพายไว้ในใ้วยนะะ><
.
.
.
.
.
.
.
สามารถอมเมน์ หรือิไ้ามใอบ
ทาเราะพยายามนำไปปรับปรุแ้ไ
#อย่าลืมอมเมน์และิามเยอะๆนะะ
TBC.
"สนุมาไหม"
"สนุอะไระลม"
"สนุมาไหมที่มาทำให้แฟนูเสียน้ำา"
.............................................................................................................................................................................................
ฝาพี่ลมับหนูพระพายไว้ในใ้วยนะะ><
.
.
.
.
.
.
.
สามารถอมเมน์ หรือิไ้ามใอบ
ทาเราะพยายามนำไปปรับปรุแ้ไ
#อย่าลืมอมเมน์และิามเยอะๆนะะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น