คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : สวนสนุก (งั้นเหรอ)==;;
-4-
-TeaZer tAlk-
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด”
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด”
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกก....อุ๊บบ”ใครก็ได้ ใครก็ได้ช่วยผมที ไม่ไหวแล้ว T^T
“สนุกมากเลยค่ะ ^^”
“ ^^;; ” ผมหันไปมองหน้ายัยเฉิ่มนี่ แม่เจ้า!!! ผมคิดว่าเธอจะชวนผมไปที่สนุกกว่านี้ซะอีก นี่ดันชวนผมมาที่สวนสนุกบ้าๆแบบนี้ แล้วยังชวนผมไปเล่นบ้าอะไรก็ไม่รู้อีก ไวกิ้งบ้างล่ะ รถไฟเหาะบ้างล่ะ ไจแอนด์ดรอปบ้างล่ะ ไม่รู้หรือไงว่าผมเวียนหัวจะเป็นบ้า = =;;; เสียดายที่อุตส่าห์ยืมรถไอคูปเป้มาขับ
“คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ @.@”เธอหันมามองหน้าผม
“เปล่าครับ แค่ดีใจที่เห็นว่างดงามสนุก” ผมหันไปยิ้มให้เธอ ลำบากเหลือเกินกว่าจะยิ้มได้ อ้วกมันพุ่งมาถึงคอแล้ว
“แต่หน้าตาคุณดูไม่ดีเลยนะคะ”
“เหนื่อยนิดหน่อยน่ะฮะ แต่ไม่เป็นไรครับ เพื่องดงาม ผมทนได้^^;;”
“ถ้าอย่างนั้น.... ฉันขอโทษนะคะ”
วืดดดด
เธอจับหัวผมไปวางไว้บนตักเธอ ยัยบ้านี่เกิดคึกอะไรขึ้นมาเนี่ย อ๊า~แต่ก็รู้สึกดีจัง เย้ยย นี่ทำไมเราต้องรู้สึกดีกับยัยนี่ด้วยเนี่ย แต่ตัวยัยนี่ก็หอมดีนะ (=00=)
“คือเวลาที่ดิฉันไม่สบาย อาหมอมักจะให้ดิฉันนอนพักมากๆ”
“…….”
“คุณดีขึ้นหรือยังคะ @//////@” แล้วอยู่ๆเธอก็ก้มลงมามองหน้าผม หน้าเธอแดงเรื่อทันที
โครมมมมมมม!!!!
“โอ๊ยยยย”บ้าเอ๊ย!! อยู่ดีๆยัยนี่ก็ลุกขึ้นเฉยเลย ผมก็เลยลงมากลิ้งอยู่ที่พื้นนี่
“ขะ..ขอโทษค่ะ @/////@ คือดิฉันเห็นว่ามันเย็นมากแล้ว ควรจะกลับบ้านได้แล้วล่ะค่ะ คุณพ่อกับคุณหญิงแม่ของดิฉันคงจะเป็นห่วง เอ่อ คุณไม่เป็นไรใช่ไหมคะ”เธอพูดกับผมแต่หันไปมองทางอื่น ยัยบ้านี่เป็นอะไรขี้นมาอีกวะเนี่ย = =;;;
“งั้นเรากลับกันเถอะที่รัก ผมจะไปส่งคุณเอง”
“ขอบคุณค่ะ”
ฟิ้วววววววววว~~
เธอพูดจบแล้ววิ่งไปเลย ปล่อยให้ผมนอนอยู่บนพื้นทั้งอย่างนั้น =0=;; บ้าเหอะ ผมคิดถูกหรือผิดที่คิดจะจับยัยนี่กันนะ!!!
-Beauty Talk-
รถสปอร์ตสีแดงเปิดประทุนขับมาจอดหน้าประตูบ้านฉัน (อันที่จริงต้องเรียกว่าคฤหาสน์ถึงจะถูกมากกว่า =.=;;) ตอนแรกเขาจะเข้าไปส่งฉันถึงในบ้าน แต่ฉันห้ามเขาไม่ให้เข้าไป ขืนเขาเข้าไปล่ะก็ มีหวังหัวฉันหลุดออกจากบ่าแน่T^T ที่บ้านยังไม่มีใครรู้เรื่องที่เขามาตามตื๊อฉัน เพราะฉะนั้นฉันต้องเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ T^T ทำไมฉันถึงต้องทำแบบนี้ด้วยเนี่ย ชีวิตที่ไม่เคยโกหกใครของฉันกำลังเปลี่ยนไป โอ้ววววววววว >0<
“ที่รักครับ เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” เขาหันมามองหน้าฉัน ก่อนจะเลื่อนหน้าเขามาใกล้มากขึ้น -/////- ฉันรีบเปิดประตูลงจากรถทันที ให้ตายเถอะ ไอ้หมอนี่ไม่มีเรื่องอื่นให้ทำนอกจาก เอาหน้าหล่อๆมาทำร้ายหัวใจฉันรึไงนะ
“ขอบคุณมากนะคะ สำหรับวันนี้ ดิฉันรู้สึกสนุกมากๆเลยค่ะ แต่ถ้าเป็นไปได้คุณไม่ควรทำแบบวันนี้อีกนะคะ ดิฉันเสียหายค่ะ สวัสดีค่ะ” ฉันยิ้มให้เขาก่อนจะเดินเข้าบ้านไป ต้องตัดสัมพันธ์แบบนี้ดีแล้ว ชีวิตฉันจะได้กลับไปอยู่วงจรเดิมสักที
“อ้าว คุณหนูกลับมาแล้วเหรอคะ กลับมากับใครคะ ตอนตาอ่ำกลับมาแล้วไม่มีคุณหนู ป้าตกใจแทบแย่แน่ะค่ะ”ป้านุ่มถามฉัน ป้าแกเป็นหัวหน้าแม่บ้านที่บ้านฉันเอง
ฉันยิ้มให้ป้านุ่ม^0^ “งดงามไปติวที่บ้านเพื่อนมาค่ะ ขอโทษด้วยนะคะที่ไม่ได้บอกก่อน อย่าบอกคุณหญิงแม่กับคุณพ่อนะคะเดี๋ยวพวกท่านจะไม่สบายใจ แล้วนี่พวกท่านกลับกันมาหรือยังคะ”
“ยังหรอกค่ะ สงสัยวันนี้คงกลับดึก ก็มีงานการกุศลนี่คะ”
เฮ้อ~ โชคดีนะที่พวกท่านไม่อยู่ ขืนอยู่ล่ะก็ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะตอบคำถามพวกท่านว่ายังไง >0<
“อ๋อค่ะ ถ้าอย่างนั้นงดงามขอตัวก่อนนะคะ”ฉันพูดก่อนจะเดินขึ้นไปบนห้องนอน
“ให้ป้าตั้งอาหารเย็นเลยไหมคะ”ป้านุ่มถามฉัน
“ไม่เป็นไรค่ะ วันนี้งดงามไม่หิว” ก็โต๊ะอาหารตัวยาวที่มีแค่ฉันนั่งอยู่คนเดียวมาเหงานี่นา เฮ้อ~
ฉันปิดประตูห้องนอนตัวเอง ก่อนล้มตัวลงนอนบนเตียงใหญ่ บ้านฉันก็เป็นแบบนี้แหละนะ คุณหญิงแม่กับคุณพ่อไม่ค่อยจะอยู่บ้านหรอก งานนู่นงานนี่ เยอะแยะไปหมด เฮ้อ~ บ้านก็ตั้งใหญ่ มีแค่ฉันกับคนรับใช้แค่ไม่กี่คน มันเงียบเกินไปจริงๆ
อยู่ดีๆหน้าของหมอนั่นตอนที่ฉันให้นอนหนุนตักก็แวบขึ้นมาในความคิดฉัน ทำไมหมอนั่นต้องมองหน้าฉันด้วย ใบหน้าของฉันแดงซ่าน >//////< จะจองล้างจองผลาญฉันไปถึงไหนนนนนนนนนน!!!!!
..........................................................................
พยายามจะอัพให้ได้วันละหลายตอน แต่หัวสมองตีบตันจริงๆ 55555+
ความคิดเห็น