หอพักลูกสาวลูกชาย

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

Got a feeling that I'm GOING UNDER

But I know that I'll make it OUT ALIVE

If I QUIT calling you MY LOVER

MOVE ON

...ฉันรู้สึกว่าฉันกำลังเศร้า...

...แต่ฉันคิดว่าฉันจะกลับมามีความสุขอีกครั้ง...

...ถ้าฉันเลิกเรียกเธอว่าที่รัก...

...ฉันจะก้าวต่อไป...

...........



ใบสมัคร


{"เหอะ! คิดหรอว่าจะมีน้องสาวคนนั้นอีก แค่กลับมาหาพ่อแม่ยังทำไม่ได้"}

{ "พี่ชายห่วยแตกพรรค์นั้นคงไปทำตัวเส็งเคร็งอยู่ที่ไหนซักที่นั่นล่ะ.. อา..ตอนนี้ฉันก็คงทำตัวเส็งเคร็งไม่ต่างกันนักหรอก" }



 

ชื่อ:ซาแมนธ่า แมดล็อค II แซม [ Samantha Madlock II Sam ]

อายุ: 23

เพศ:หญิง

รูปร่างลักษณะ:หญิงสาวรูปร่างดีราวนางแบบ ใบหน้ายาวนั้นทรงเสน่ห์น่าเกรงขามทว่ามันเคยดูอ่อนโยนอย่างหาที่เปรียบไม่ได้มาก่อน สีเขียวราวกับหยกของนัยน์ตากลมน่าหลงใหลดวงตาเฉี่ยวคมราวกับดวงตาของเหยี่ยวที่ไม่ว่าตวัดไปทางไหนก็ต้องมีแต่คนกลัวหัวหดและยอมก้มหัวให้หรือไม่่ก็ต้องเดินปรี่เข้ามาท้าตีท้าต่อย คิ้วโก่งได้รูป จมูกโด่งเป็นสันปลายมนอย่างสวยงาม ริมฝีปากสีชมพูอ่อนอย่างธรรมชาติที่มักเคลือบด้วยทินต์ กลอย หรือแมตต์สีแดงสดหรือสีนู้ดดูแพงหหรูหรา เรือนผมสีบลอนด์ซีดจากการย้อมปนด้วยสีดำอย่างไม้มะเกลืออันเป็นสีธรรมชาติค่อนข้างยุ่ง เธอเป็นผู้หญิงที่บ่ากว้างสง่า เนินอกอิ่มมีสัดส่วนโค้งเว้ามีเสน่ห์ดึงดูด ผิวขาวเนียนละเอียดผุดผ่องเหมือนสีนวลของดวงจันทร์ยามค่ำคืน เปล่งประกายเมื่อต้องแสงราวกับดวงดาราที่ประดับประดาอยู่บนท้องฟ้า

นิสัย: ซาแมนธ่า แมดล็อคหรือ แซม เด็กสาวผู้มาจากตระกูลแมดล๊อค ตระกูลจอมเวทย์อันเลื่องชื่อลือนาม เธอเป็นเด็กสาวที่มีสำเนียงการพูดแบบอังกฤษแท้ ฟังหนักแน่นและดูมีอำนาจกระนั้นก็ดูสุภาพเช่นกัน เธอมีภาพลักษณ์ของหญิงสาวผู้สมบูรณ์แบบด้วยหน้าตาและคำพูดที่ไม่ว่าใครได้ฟังก็ต้องทำตาม เธอเป็นหญิงสาวที่ค่อนข้างเอาแต่ใจตนเองแต่ก็ใช่ว่าจะเอาแต่ใจแบบงี่เง่าง้องแง้ง เพราะเธอไม่พูดอะไรอย่างนั้น คำสั่งของเธอถือเป็นประกาสิทธิ์ สั่งเป็นสั่ง ทำไมได้ก็ต้องโดนกระทืบเสียหน่อย เธอเป็นคนบ้าอำนาจประเภทmad king ทุกคนต้องนับหน้าถือตา ไม่ว่าใครก็ขัดไม่ได้ ใครขัดต้องตาย แต่ที่เธอทำไปก็เพื่อปกปิดความอ่อนแอในจิตใจ เพราะความจริงก็หนีไม่พ้นที่เธอเป็นหญิงสาวธรรมดาที่อบอุ่นและอ่อนโยนคนหนึ่ง เธอทำทุกอย่างก็เพียงเพื่อปกปิดตัวตนอันอ่อนแอภายในของตนเอง เธอไม่ใช่คนที่จะสนิทกับใครง่ายๆและไว้ใจคนยากเพราะจากประสบการณ์ชีวิตที่พบมาทำให้เธอแทบจะไม่ไว้ใจใครอีกเลย

ประวัติ: ซาแมนธ่า แมดล็อคหรือแซม น้องสาวของแมททิว แมดล็อก ผู้มาจากตระกูลจอมเวทย์อันโด่งดังอีกตระกูลหนึ่ง เธอเป็นเด็กสาวที่มีความประพฤติดี น่ารัก เป็นที่รักของคนในครอบครัวมาโดยตลอดตั้งแต่เด็กจนโต เป็นผู้ได้รับคำชื่นชมและได้คำสรรเสริญเยินยอเพราะทำในสิ่งที่คนส่วนใหญ่คิดว่า 'ถูกต้อง'ต่างกับพี่ชายที่ทำตัวนอกคอกอย่างคนละขั้ว แม้จะเป็นอย่างนั้นเธอกับพี่ชายก็ยังรักกันดีแต่ก็ต้องมีที่ทะเลาะกันอยู่บ่อยครั้งเพราะแนวคิดที่ไปกันคนละทาง เธอเป็นเพียงคนเดียวที่เลือกที่จะรั้งพี่ชายเอาไว้หวังว่าเขาจะกลับตัวกลับใจเป็นคนดี เธอเฝ้าคอยตามพี่กลับบ้านมาโดยตลอดแต่ก็ไม่เคยเห็นแม้เงาเขา แม้พ่อกับแม่จะบอกให้ปล่อยเขาไปแต่เธอก็ทำเป็นไม่ได้ยิน จนวันสุดท้ายที่เธอได้ติดต่อกับเขา ที่บ้านเธอจัดงานเลี้ยงฉลอง เธอก็หวังให้พี่ชายได้กลับมาในวันพิเศษบ้างก็ยังดี เธอโทรหาเขาและขอให้เขากลับบ้าน แต่สุดท้ายทุกเสียงก็ดับวูบไป รู้สึกตัวอีกที เท้าของเธอมันกลับวิ่งออกมาด้วยความตื่นกลัวและขาดการติดต่อกับพี่ไปเลยหลังจากนั้น แต่เธอก็รอดมาได้เพราะได้ออกมาทางประตูมิติที่พาเธอมายังประเทศอิตาลี น่าเสียดายที่เธอไม่สามารถพูดอิตาลีได้และไม่โชคดีเผอิญมีคนมาช่วยไว้ เธอใช้ชีวิตยากลำบากอย่างคนข้างถนน ไม่มีใครยื่นมือเข้าช่วยสักคน ซ้ำยังมีนักเลงต๊อกต๋อยมาหาเรื่องไถเงินจะจับเธอข่มขืนอีก เธอใช้พลังเวทย์จัดการมันไปโดยไม่สนอะไรทั้งสิ้น หลังจากนั้นก็มีคนมาเล่นงานเธอหนักขึ้นเรื่อยๆแต่เธอก็เลือกใช้พลังเวทย์ไปเสียทุกครั้งก่อนจะบอกว่ามันเป็นแค่มายากลเท่านั้น 

"นั่นเธอทำได้ยังไงน่ะ!?"

"ผิว!!! ผิวฉัน!! ไหม้หมดแล้ว อ้ากกก!!"

เสียงซุบซิบจากเหล่าแกงสเตอร์ทั้งชายและหญิงดังระงมผสมปนเปไปกับเสียงกรีดร้องของชายหนุ่มที่เธอพึ่งจะให้เวทมนตร์เผาผิวเขาไปเมื่อสักครู่ บ้างถึงกับเป็นลมด้วยจิตอ่อน ซึ่งนั่นก็คงไม่พ้นพวกเด็กติ๋มที่โดนขู่มาเป็นเบ๊

"ทริคมายากลเล็กๆน้อย..นักมายากลเขาไม่บอกทริคตัวเองหรอกนะ ไม่งั้นก็ไม่ใช่มายากลน่ะสิ!"

ดูเหมือนพวกเขาจะเชื่อกันจริงๆ อย่างว่าแหละ มีแต่พวกสมองทึบไม่ฉลาดรู้นักหรอก ใครรู้ก็จัดการให้มันกระทบกะเทือนสมองเสียหน่อยคงจะลืมไปเอง ไม่นานนักเธอก็ขึ้นเป็นหัวหน้าแก๊งอันธพาล เธอลืมเสียซึ่งสายสัมพันธ์ของครอบครัว ในเมื่อหากเขาไม่สนใจครอบครัวแล้วใยเธอจะต้องไปใส่ใจใยดีกับคนซังกะบ๊วยพรรค์นั้นด้วยเล่า? เธอทนใช้ชีวิตอย่างยากลำบากมานานขนาดนี้ เขายังไม่เคยคิดจะตามหาเลยหรือ?(บางทีอาจจะไม่ได้เรียกว่าลำบากมากเพราะเธอก เธอใช้ชีวิตอย่างอันธพาลข้างถนนทั่วไปเสมอมา เหลวแหลกจนแทบไม่มีอะไรเหลือเป็นส่วนดี เธอมีพรรคมีพวก มีอำนาจขนาดนี้ ในตอนแรกที่ได้ข่าวการประลองก็ไม่คิดจะมาด้วยซ้ำแต่เธอกลับรู้สึกอยากมาหาเรื่องออกกำลังกายฝึกปรือพลังเวทย์จริงๆเสียบ้างเพราะการใช้พลังเวทย์สู้กับมนุษย์ธรรมดาหรือใช้ขู่เบาๆนั้นมันคล้ายกับว่าเธอไม่ได้ใช้มันเลยเธอเลยเข้าร่วมการประลองด้วย
อัญมณี: อำพัน

ตำแหน่งของอัญมณี:กำไลข้อมือ

ระดับพลัง: 9ปลายๆใกล้10

ความสามารถเฉพาะตัว: 

๏ใช้พลังเวทย์จากธาตุดินและไม้เป็นหลักและก็สามารถใช้อย่างอื่นได้เช่นกัน

๏สามารถใช้พิษจากพืชได้ เช่น ยางไม้ ยางดอกราตรี พิษเห็ดเมา พิษเห็ดตับเต่า

๏สามารถใช้การรักษาด้วยฤทธิ์ที่คล้ายพืชสมุนไพรได้ เช่น ผงขมิ้น มะนาว

๏สามารถทำให้พืชกลายเป็นอาวุธได้ เช่น แส้ไม้หนาม

พลังเวทจากอัญมณีที่ใช้บ่อย: 

๏งอกพืชออกมาจากพื้นไม่ว่าชนิดใดก็ตาม

๏งอกพืชออกมาจากตัวเป้าหมายได้

๏ปาระเบิดพิษที่สามารถทำให้มึนงงไปชั่วขณะใหญ่ๆหากได้รับสารพิษมากอาจตายได้

๏ควบคุมทุกอย่างที่เกี่ยวกับไม้และดิน

๏เกราะหินไฟ สร้างเกราะขึ้นมากำบังตัวเองโดยข้างนอกมีไฟปกคลุมอยู่

ท่าไม้ตาย: เค้าไม่บอก--

เหตุผลที่อยากชนะการประลอง:ได้ตำแหน่งสุพีเรีย

ถ้าตัวละครบาดเจ็บสาหัสหรือตาย จะรับได้ไหม:ได้ค่ะ

ถ้าตัวละครพบรักในการประลอง จะอนุญาตให้ตัวละครสมหวังในความรักไหม:อนุญาตไปเยย

ถ้าตัวละครจะต้องประลองกับคนที่รัก จะยอมให้อีกฝ่ายจัดการหรือจะจัดการอีกฝ่ายแทน:ทางนี้จะจัดการค่ะ--

แล้วรู้สึกยังไงถ้าเหตุการณ์แบบนั้นเกิดขึ้นกับตัวละคร: ช๊อคจนเสียสติ

คิดยังไงกับตำแหน่งสุพีเรียซิกส์ผู้มีอำนาจรองจากสุพรีม:เป็นตำแหน่งที่น่าสนใจดี น่าท้าทาย

คิดยังไงกับสุพรีมคนเก่งของเหล่าจอมเวททั้งหมด:จะลึกลับเข้าถึงยากไปไหน...อืม..เขาอาจอยู่ใกล้ตัวกว่าที่คิดก็ได้นะ

สิ่งที่ชอบ: ความสนุกสนานไม่น่าเบื่อ ความรัก ความอบอุ่น

สิ่งที่ไม่ชอบ:การโกหกปลิ้นปล้อน

สิ่งที่กลัว:การโดนกีดกัน
 

.......................................

You watch me BLEED until I CAN'T BREATH

I'm shaking, FALLING  ONTO MY KNEES

And now that, I'm without your KISSES

I'll be needed STITCHES

TRIPPING over myself

ACHING, BEGGING you to come HELP

And now that, I'm without you KISSES

I'LL BE NEEDED STITCHES

...เธอมองฉันหลั่งเลือดจนหายใจไม่ออก...

...ตัวสั่นเทา เข่าทรุด...

...ไม่มีจูบของเธออีกแล้ว...

...ฉันต้องการการเยียวยา...

...สะดุดขาตัวเอง...

...เจ็บปวดเหลือเกิน ร้องขอให้เธอมาช่วย...

...ไม่มีรอยจูบของเธออีกแล้ว...

...ฉันต้องการการเยียวยา....

Hash