คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 7
Chapter 7
หลังจากที่เจสสิก้าแยกตัวออกมากำลังจะกลับคอนโด ก็เหลือบไปเห็นยูริกำลังเดินตรงมาทางนี้พอดี
“เอ่อ สิก้าจะกลับแล้วหรอครับ”
“ค่ะ กำลังจะกลับพี่ยูริมีอะไรรึเปล่าคะ”
“งั้นวันนี้สิก้าว่างไหม คือเพื่อนพี่มีนัดปาร์ตี้กัน พี่เลยอยากชวนสิก้าไปด้วย”
“เอ่อ..คือ”
“ทดแทนที่ตอนนั้นสิก้าไม่ไปดูหนังกับพี่ก็เเล้วกันนะครับ” ยูริพยายามชักชวนให้ไปให้ได้
“แต่ว่าสิก้าไม่รู้จักใครเลยนะคะ” ร่างบางพยายามจะปฏิเสธแต่ก็ไม่รรู้จะทำยังไง
“งั้นให้น้องฟานี่ไปด้วยก็ได้ครับ หรอจะชวนใครมาอีกก็ได้นะ ไปเถอะนะครับๆ”
ร่างบางทำท่าคิดหนักแต่ก็ตัดสินใจตอบตกลงไป เพราะยังไงเธอก็จะลากทิฟฟานี่มาด้วย
“งั้นก็ได้ค่ะ ที่ไหน กี่โมงคะ”
“ที่ผับY 3 ทุ่มนะครับ ให้พี่ไปรับไหม”
“ไม่เป็นไรคะ เดี๋ยวสิก้าไปกับฟานี่”
“งั้นก็ได้ครับ แล้วเจอกันนะครับ”
“ค่ะ”
ยูริยืนรอจนร่างบางขับรถออกไปพ้นรั้วมหาลัย
“หึๆ อีกไม่นานหรอกเธอจะต้องเป็นของฉันเจสสิก้า”
“เฮ้ย! ยูลเป็นไงบ้างวะ สำเร็จไหม” แทคยอนเอ่ยถามยูริที่ยืนอยู่
“หึ ระดับฉันแล้วแค่นี้ไม่มีพลาดว่ะ”
“แล้วคืนนี้จะจัดการเลยหรอวะ”
“คนนี้ยังหรอก ฉันยังมีเรื่องต้องทำอีก”
“ทำไมไม่รีบๆจัดการไปเลยวะ ฉันได้ยินมาว่าคนนี้ไอ้ยุนมันชอบนะเว้ย” แทคยอนพูดยุ
“หึ ก็เพราะไอ้ยุนมันชอบไงล่ะ ฉันถึงยังไม่รีบจัดการ แต่คอยดูคืนนี้เถอะ” ยูริพูดเสียงเรียบ
เจสสิก้าขับรถมาจนถึงคอนโดก็โทรหาทิฟฟานี่ทันที
“ฟานี่คืนนี้แกว่างไหม”
“ก็ว่างนะ ทำไม”
“ไปนัดกับพียูริเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ”
“ห้ะ นี่แกกับพี่เขาเป็นเเฟนกันแล้วหรอ”
“จะบ้าหรอ แค่ไปสังสรรค์กับเพื่อนพี่เขาเฉยๆ พี่เขาชวนอ่ะ ตอบตกลงไปแล้วด้วย ฟานี่แกต้องไปนะ ฉันไม่อยากไปคนเดียว”
“ก็ได้ๆ แต่ฉันชวนพี่แทยอนไปด้วยนะ”
“ก็ดีเหมือนกันไปหลายๆคน พี่แทยอนคงจะรู้จักกับพี่ยูลอยู่หรอก”
“แล้วนัดไว้กี่โมง ที่ไหน”
“3ทุ่ม ที่ผับY”
“โอเคร งั้นเดี๋ยว 2ทุ่ม ฉันไปรับแกแล้วกันนะ”
“อื้อ” เจสสิก้าวางสายจากทิฟฟานี่เสร็จแล้วก็เดินเข้าไปอาบน้ำ
ติ๊ดๆๆๆ ติ๊ดๆๆๆ [เสียงโทรศัพท์]
“เฮ้ย ยุนหยิบโทรศัพท์มาให้หน่อยดิ” แทยอนตอนนี้กำลังเล่นเกมเเข่งกับยุนอาที่ห้องของยุนอา
“อยู่ตรงไหนวะ” พูดไปมือก็กดไป
“บนโต๊ะตรงหน้าแกอ่ะ”
ยุนอาเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์จากบนโต๊ะส่งให้แทยอน
แทยอนรับโทรศัพท์มาจากยุนอาแล้วมองดูชื่อก็อมยิ้มขึ้นมาทันทีกดรับอย่างไม่รีรอ แล้วเดินออกไปหน้าระเบียงทันที ปล่อยให้ยุนอาโวยวายอยู่คนเดียว
“พอแฟนโทรมานี่ทิ้งทุกอย่างเลยนะ”
“ว่าไงครับ” แทยอนกรอกเสียงหวานลงไป ทำให้อีกคนในสายอดอมยิ้มไม่ได้
“คืนนี้พี่แทว่างรึเปล่าคะ”
“ว่างครับ ฟานี่จะชวนพี่ไปเดทหรอครับ” แทยอนพูดด้วยเสียงหยอกล้อ
“ จะบ้าหรอคะ ฟานี่ไม่ได้จะชวนไปเดทสักหน่อย”
“อ้าวหรอครับ พี่ก็นึกว่าฟานี่จะชวนพี่ไปเดทซะอีก 5555”
“ฟานี่จะชวนพี่แทไปปาร์ตี้เป็นเพื่อนสิก้าด้วยกันน่ะค่ะ พี่แทไปกับฟานี่ได้ไหมคะ” ร่างบางพูดเสียงหวาน
“อืมมม ก็ได้ครับ งั้นพี่ขอชวนยุนอาไปด้วยแล้วกันนะ”
“ค่ะ 3ทุ่ม ที่ผับY นะคะ”
“ครับบ”
“งั้นแค่นี้นะคะ ฟานี่จะไปอาบน้ำก่อน”
“คับบ”
หลังจากวางสายจากทิฟฟานี่แล้วแทยอนก็เดินมาหายุนอาในห้อง
“เฮ้ยยุน ไปแต่งตัวไป คืนนี้แกต้องไปกับฉัน”
“ไปไหนวะ”
“ไปผับ Y “
“ไม่อ่ะ เล่นเกมอยู่ที่นี่แหละ”
“สิก้าอุตส่าห์ให้ฟานี่มาชวนจะไม่ไปหน่อยหรอ”
คราวนี้แทยอนนำชื่ออีกคนมาอ้าง ยุนอาที่กำลังเล่นเกมอยู่ถึงกับปิดเกมทันที
“อ้าวปิดไม ไหนว่าไม่ไป” แทยอนเอ่ยถามคนปากแข็งที่บอกว่าจะไม่ไปอยู่เมื่อกี้ๆ
“ใครพูด” พูดเสร็จยุนอาก็เดินเข้าห้องไปจัดการตัวเองทันที
แทยอนส่ายหน้าเอือมเพื่อนตัวดีที่ไม่ยอมรับว่าตัวเองชอบเขาแค่ไหน สักที
21.10 น. ผับ Y
แทยอนกับยุนอามาถึงผับโดยรถของยุนอา ตอนนี้แทยอนกำลังโทรหาทิฟฟานี่ว่าให้เข้าไปเลยไหม
“อ่อครับๆ”
“ว่าไงแท โต๊ะไหน”
“เออเข้าไปชั้นวีไอพี”
พูดเสร็จทั้งสองก็เดินไปในผับชั้นวีไอพีทันที
“น้องสิก้าครับ เดี๋ยวพี่ขอไปตามเพื่อนพี่เเปปหนึ่งนะครับ” ยูริกับแทคยอนที่มาถึงก่อนแล้วเอ่ยขึ้น
“อ่อค่ะ”
ขณะที่ยูริกับแทคยอนกำลังเดินลงไปข้างล่างนั้นทั้งคู่ก็เดินสวนกับยุนอาและแทยอนพอดี
ยูริหยุดเดินแปปหนึ่ง ยุนอาก็เช่นกัน ทั้งคู่สบตากันแต่ก็เป็นยูริที่ยิ้มมุมปากให้แล้วเดินออกไปทันที
“ไปเถอะยุน ไม่ต้องสนใจหรอก” แทยอนดันยุนอาให้เดินไป ได้แต่หวังในใจว่าทั้งคู่คงแค่บังเอิญเจอกัน คงไม่ใช่แบบที่เค้าคิดหรอก
แทยอนกับยุนอาเดินมาจนถึงที่ที่ทิฟฟานี่บอกไว้ก็ผลักประตูเข้าไปทันที
สองสาวที่กำลังคุยกันอย่างสนุกสนานได้ยินเสียงคนเปิดประตูเข้ามาก็หันไปมองตามเสียง
แล้วก็เป็นทิฟฟานี่เองที่เอ่ยขึ้นมา
“สวัสดีค่ะพี่แทยอน พี่ยุน เชิญนั่งก่อนเลยค่ะ” ร่างบางพูดเสียงร่าเริงเพราะตอนนี้ยังไม่เมาา55
“ครับ” แทยอนกับยุนอาเดินอ้อมไปนั่งที่เก้าอี้ แต่ยุนอานั้นเดินไปนั่งข้างอีกคนเฉยเลย
“ไม่ยักจะรู้ว่ามาที่แบบนี้ด้วย” ยุนอาพูดกับเจสสิก้า
“ก็ไม่เห็นแปลก”
“แล้วดูใส่ชุดอะไรก็ไม่รู้” ยุนอามองดูชุดที่เจสสิก้าใส่แล้วรู้สึกว่ามันจะเว้าลึกเกินไป แถบยังสั้นอีก
“ก็มาผับ ใส่ชุดแบบนี้ก็ไม่เห็นจะเเปลกตรงไหน”
“ใส่มาอ่อยผู้ชายหรือไง” คราวนี้ดูเหมือนยุนอาจะพูดเเรงไปหน่อยทำให้ร่างบางหันมามองเค้าตาเขียว
“ก็คงงั้นมั้ง”
คำตอบของร่างบางทำให้ยุนอาหงุดหงิดไม่น้อย
ผ่านไปสักพัก ยูริกับเพื่อนของยูริก็พากันเข้ามา ทำให้คนที่อยู่ในห้องหันไปมองอัตโนมัต แต่ยกเว้นอยู่สองคนที่นั่งสวีทหวานกันอยู่(คงไม่ต้องบอกนะคะว่าคู่ไหน) จนยูริพาเพื่อนมาเเนะนำถึงได้เงยหน้าขึ้นมามอง
“สิก้าครับ นี่เพื่อนพี่ที่เพิ่งจบมาจากเยอรมันครับ เนเวล” ยูริพาเพื่อนมาแนะนำกับร่างบาง แต่มองไปที่คนที่นั่งข้างๆร่างบางอยู่
“อ่อค่ะ เจสสิก้าค่ะ” ร่างบางแนะนำตัว
“ครับ ผมเนเวลครับ”
แนะนำตัวเสร็จยูริก็พาเนเวลไปนั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับเจสสิก้าโดยให้เนเวลนั่งตรงข้ามเจสสิก้าแล้วยูรินั่งตรงข้ามกับยุนอา ทั้งสองมองหน้ากันแต่ไม่ได้พูดอะไร
แทยอนกับทิฟฟานี่ที่นั่งอยู่ด้วยกันเห็นท่าจะไม่ค่อยดีเท่าไร ทิฟฟานี่นี่เลยชวนคุยเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศ
“พี่ยูริ คงจะรู้จักกับพี่ยุนแล้วก็พี่แท แล้วใช่ไหมคะ”
“ครับ รู้จักดีเลยล่ะครับ” ยูริตอบแล้วยิ้มให้ทิฟฟานี่
“งั้นเรามาสนุกกันเถอะค่ะ เชียร์!”
“เชียร์!!!”
บรรยากาศเป็นไปอย่างสนุกสนาน มีแต่ยุนอาเท่านั้นที่ไม่สนุกไปด้วย ส่วนยูรินั้นเทคแคร์ดูแลเจสสิก้าเป็นอย่างดีทำให้ยุนอานั้นอดหมั่นไส้ไม่ได้ แทยอนกับทิฟฟานี่ก็คงไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง
แต่แทคยอนกับเนเวลนั้นออกไปเหล่สาวข้างล่างเรียบร้อยแล้ว
“สิก้าลองดื่มนี่สิครับ พี่ว่ารสชาติใช้ได้เลยนะ” ยูริเห็นเจสสิก้าไม่ค่อยดื่มเท่าไร เขาพยายามให้เธอดื่ม
“เอ่อ..ไม่ดีกว่าค่ะ” ร่างบางเอ่ยปฏิเสธที่จริงเธอก็ไม่ได้ดื่มเก่งมากนักดื่มเยอะไปก็เมาได้เหมือนกัน
“ไม่ลองหน่อยหรอครับ มาทั้งที ลองหน่อยนะๆ” ยูริพยายามยุร่างบางเต็มที่ แต่ร่างบางก็ยังไม่รับแก้วมาจากยูริ
“หึ แก้วเดียวคงไม่พอหรอกมั้ง” ยุนอาที่นั่งอยู่ข้างๆร่างบางเอ่ยขึ้นเบาๆ แต่ร่างบางได้ยินชัดเจน
ก็เลยคว้าแก้วที่ยูริวางไว้เมื่อกี้ขึ้นมาซัดรวดเดียวหมดแก้ว
ยูริเห็นอย่างนั้นก็ยกยิ้มขึ้น เหล้าที่ร่างบางดื่มไปเมื่อกี้เป็นเหล้าที่แรงพอควร ซึ่งเจสสิก้าเล่นซัดรวดเดียวหมดแก้วยังนี้ ต่อให้คอแข็งยังไงก็ต้องสยบทุกราย
หลังดื่มหมดแก้วร่างบางก็แสดงสีหน้าเหยเก ยุนอาเห็นดังนั้นก็พูดขึ้นเสียงเรียบ
“ไม่คิดว่าจะกล้าดื่ม”
ร่างบางไม่พูดอะไรแต่คว้าอีกแก้วที่ยูริเทไว้มาดื่มอีกรอบ
ร่างบางดื่มไปประมาณ 3-4 แก้ว ตอนนี้ยุนอารู้สึกว่าตัวเองไม่น่าไปประชดร่างบางอย่างนั้นเลย
เจสสิก้ากำลังจะยกอีกแก้วขึ้นดื่มก็ถูกอีกมือแย่งแก้วไปดื่มเองเสียก่อน ร่างบางตวัดสายตาไปมองอีกคนแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ทำท่าจะแย่งแก้วมาคืน ก็ถูกอีกคนฉุดให้ลุกขึ้นเสียก่อน
“ปายหนาย ปล่อยยนะะ” ยุนอาไม่พูดอะไรแต่ดึงร่างบางให้เดินไปที่ประตูกับเค้า
แต่ไม่ลืมหันมาบอกกับแทยอนที่นั่งเป็นหลักให้ทิฟฟานี่ซบหลับอยู่
“แทยอนแกไปส่งฟานี่แล้วกันนะ ”
“อื้อ”
ยุนอาพาเจสสิก้าลงมาถึงชั้นล่างแต่ก็ถูกยูริขวางเอาไว้ก่อน
“แกจะพาสิก้าไปไหน” ยูริเอ่ยขึ้นมืออีกข้างก็จับข้อมือร่างบางไว้
“มันไม่เกี่ยวกับแก ถอยไป”
ยุนอาปัดมือยูริออก
แต่ยูริก็ไม่ยอมหลีกทางให้
“แกจะพาเจสสิก้าไปไหน”
“ฉันบอกว่ามันไม่เกี่ยวกับแกไง อย่ามายุ่ง” ยุนอาเริ่มหงุดหงิด
“ฉันจะไปส่งเจสสิก้าเอง แกนั่นแหละถอยไป”ยูริพูดพร้อมกับดึงร่างบางมาไว้ข้างๆ
เจสสิก้าไม่รับรู้อะไรเลยตอนนี้
ว่าสองหนุ่มกำลังจะเปิดวอร์กัน
“ฝันไปเถอะว่าฉันจะปล่อยเจสสิก้าไปกับแกยูริ” ยุนอาดึงร่างบางมาหาตนอีกครั้ง
ยูริตอนนี้หมดความอดทนแล้วกำลังจะง้างมือต่อยหน้ายุนอาแต่ก็มีเสียงเรียกขึ้นมาก่อน
“เฮ้ย!!ไอ้ยูลไอ้เนเวลมันกำลังมีเรื่องเว้ย”
แทคยอนวิ่งมาหายูริเพื่อที่จะให้ไปห้าม
ในจังหวะที่ยูริหันไปหาแทคยอนยุนอาก็พาเจสสิก้าขึ้นรถแล้วขับไปยังคอนโดของเจสสิก้าทันที
ยูริหันมาอีกทีรถของยุนอาก็ขับออกไปแล้ว
“โถ่โว้ย!!!” ยูริสบถอย่างอารมณ์เสีย
“ปล่อยมันไปก่อน ตอนนี้ไปดูเพื่อนแกก่อนเถอะจะตายยังก็ไม่รู้”
แทคยอนพูดแล้วก็ดึงยูริให้เดินไปทันที
ยุนอาขับรถมาได้ครึ่งทางตอนนี้ติดไฟแดงอยู่
หันไปหาร่างบางที่ตอนนี้นอนหลับ
“ฉันควรจะทำยังไงกับเธอดี” ยุนอาพูดเบาๆ แล้วจ้องมองที่ใบหน้าของร่างบางที่ออกแดงๆเพราะพิษเหล้า เลื่อนมือไปปัดผมที่หล่นลงมาปกหน้าร่างบางอย่างเบามือ
สายตาเลื่อนต่ำลงไปเห็นชุดที่ร่างบางใส่มามันเลิกขึ้นมาเหนือเข่า ซึ่งเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เค้าหงุดหงิดวันนี้ ก็เลยถอดเสื้อแจ็คเก็ตของเค้าคลุมไว้ที่ต้นขาของร่างบาง
“ใครอนุญาตให้ใส่ชุดแบบนี้ไปที่แบบนั้นกัน มันอันตรายไม่รู้หรือไง”
ยุนอาพึมพัมอยู่คนเดียว เห็นหน้าร่างบางตอนนี้ยังหลับอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราวก็ยื่นมือไปบีบจมูกร่างบางอย่างนึกหมั่นเขี้ยว
ผับ Y
“ฟานี่ครับ เรากลับกันเถอะ” แทยอนที่ตอนนี้นั่งอยู่กับทิฟฟานี่สองคนในห้อง
“มายยอาวว ฟานี่ยังมายกาบบ”
“พี่ว่าเรากลับเถอะ ฟานี่เมามากแล้วนะ” แทยอนพยายามประคองร่างบางให้ลุกขึ้น แต่ดูเหมือนกว่าจะเดินมาถึงรถก็ลำบากอยู่เหมือนกัน
“เอาไงดีวะ ถ้าพากลับบ้านต้องโดนคุณอาดุแน่ๆเลย”
แทยอนหันมามองหน้าร่างบางที่หลับไปเรียบร้อยแล้ว ไม่รู้จะทำยังไงดี
“เอาก็เอาวะ ฟานี่ไปอยู่คอนโดพี่ก่อนก็แล้วกันนะ”
พูดจบแทยอนก็ขับรถออกไปทันที
ด้านยูริ
“แกไม่น่ามาตามฉันเลย กำลังจะจัดการเจสสิก้าได้แล้วเชียว” ยูริพูดกับแทคยอนด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดนิดๆ
“เออคราวหน้าก็มีนี่หว่า แล้วคนที่แกควรจะโทษคือไอ้เพื่อนตัวดีของแกโน่น” แทคยอนมองไปทางเนเวลที่ตอนนี้สภาพยับเยิน ถ้าไม่ได้ยูริกับแทคยอนเข้าไปช่วยคงไม่ตายดี
คอนโด เจสสิก้า
ยุนอาขับรถเข้ามาถึงคอนโดก็พยายามปลุกร่างบางแต่ดูเหมือนจะไม่ตื่นก็เลยต้องอุ้มขึ้นมาส่งถึงในห้องนอนอย่างทุลักทุเล แต่ดีที่ดึกแล้วคนเขาคงหลับกันไปหมดเเล้ว
กว่าจะเข้ามาในห้องได้ยุนอาต้องใช้ความอดทนเป็นอย่างมาก ไม่ใช่เพราะหนักแต่เพราะมือเจสสิก้าอยู่ไม่เฉยเลยน่ะสิเลื้อยไปทั่วตัวร่างสูง แถมยังลูบที่หน้าท้องของเค้าอีก
“นี่อยู่เฉยๆได้ไหมยัยตัวดี” ยุนอาพยายามเอามือร่างบางออกจากเสื้อเค้าแต่ดูเหมือนจะยากเหลือเกิน ยุนอาก็เลยปล่อยเลยตามเลย
ยุนอาอุ้มอีกคนที่ยังคงลูบกล้ามหน้าท้องของเค้าอยู่มาถึงเตียงนอนวางร่างบางลงอย่างเเผ่วเบา
กำลังจะลุกขึ้นไปจู่ๆคนที่นอนอยู่ก็คว้าคอเขาลงมา
แล้วประกบริมฝีปากโดยที่เขาไม่ได้ตั้งตัว ร่างบางใช้ลิ้นของเธอลุกล้ำเข้ามาข้างในของร่างสูง
ตอนนี้ยุนอาไม่รู้ว่าคนข้างล่างนี้ละเมอหรือเพราะเมากันแน่
ร่างสูงยอมให้ร่างบางแทรกลิ้นผ่านเข้ามา ร่างสูงจูบตอบร่างบาง หัวใจของยุนอาตอนนี้เต้นแรงแทบจะทะลุออกมาข้างนอก กลัวว่าอีกคนจะได้ยิน
ทั้งสองแลกเปลี่ยนความหวานกันเนิ่นนาน จนรู้สึกเหมือนร่างบางประท้วง ร่างสูงจึงถอนริมฝีปากออกมา จ้องมองมาที่หน้าร่างบางตอนนี้ยังคงหลับตาสนิทอยู่ ก็เลยคิดว่าเมื่อกี้ร่างบางคงจะละเมอ ไม่รู้สึกตัว
“นี่เวลาเมาเป็นแบบนี้ทุกครั้งไหมเนี๊ย ถ้าเป็นคนอื่นจะว่ายังไง” ร่างสูงบ่นกับร่างบาง แต่มีหรือที่อีกคนจะรับรู้
ผ่านไปสักพักยุนอาก็นำผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้ร่างบาง
“แล้วนี่จะต้องเปลี่ยนชุดด้วยไหมเนี๊ย” ยุนอาไม่รู้จะทำยังไงเลยตัดสินใจเปลี่ยนชุดให้ร่างบางเอง
“ยุนไม่ได้แอบมองอะไรเลยนะ ยุนกลัวสิก้าจะนอนไม่สบายเลยเปลี่ยนชุดให้”
ร่างสูงเปลี่ยนชุดให้ร่างบางจนเสร็จ (เปลี่ยนแต่ชุดนะจ๊ะ ข้างในไม่ได้เปลี่ยน) กำลังจะกลับคอนโดตัวเองจู่ๆ ก็ได้ยินเสียงอีกคน เหมือนละเมออะไรสักอย่าง
“อื้ออออ แม่คะ”
“แม่อย่าทิ้งสิก้ากับพ่อไปนะคะ อยู่กับสิก้าก่อนนะ” ร่างบางละเมอพูดเสียงเหมือนคนกำลังร้องไห้
ร่างสูงเดินมาหยุดและนั่งลงข้างๆร่างบางหลังจากหยุดละเมอแล้ว กำลังจะลุกขึ้น แต่ก็โดนคนที่หลับอยู่คว้าแขนเอาไว้
“ไม่นะคะแม่ อย่าทิ้งสิก้า” ยุนอาเลยตัดสินใจนอลงข้างๆร่างบาง แล้วร่างบางก็ขยับตัวมากอดเค้าเอาไว้ ร่างสูงกอดตอบและยกมือลูบหัวอีกคนเบาๆ
จนร่างบางหยุดละเมอเเละก็หลับไปทั้งคู่
ความคิดเห็น