คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2
Chapter 2
หลังจากที่ทั้งหมดได้เข้ามารวมตัวกันจนครบแล้ว ฮโยยอนก็เลยเปิดประเด็นที่จะพูดทันที
"อ่า.. เมื่อไม่นานมานี้ ฉันได้ยื่นเสนอให้ชุมนุมของเรานั้นจัดทำนิตยสารของมหาลัย KL แล้วทางนั้นเขาก็เห็นด้วยกับเราและตอบตกลงเรียบร้อย" ฮโยยอนเว้นวรรคการพูดนิดหนึ่ง
"เขาก็เลยบอกว่าให้เรานั้นจัดการเองเลย ส่วนเรื่องงบไม่ต้องห่วงเพราะเราสามารถเบิกจากลูกเจ้าของมหาลัยได้เลยยยยย งบไม่อั้นคร้าบบบบ" พูดจบทั้งห้องก็ส่งเสียงดีใจกัน เพราะโปรเจคนี้ส่งไปตั้งหลายครั้งแต่ไม่ผ่านสักที
"ทีนี้พี่จะนัดหมายให้พวกเราเริ่มงานกันในอีกอาทิตย์หน้านะ" "แล้วค่อยว่ากันอีกที วันนี้ก็แยกย้ายได้ครับ"
หลังจากที่ฮโยยอนสั่งงานเสร็จ ทั้งหมดก็พากันแยกย้าย โดยฟานี่ไปกับสิก้า ยุนอาไปกับแทยอน และซันนี่ก็ไปเดทกับซูยองต่อ
"เออนี่สิก้า แกไม่สบายหรือเปล่าฉันเห็นแกหน้าแดงตั้งแต่เข้ามาในห้องล้ะ"
พอเจอคำถามนี้ ภาพนั้นก็ลอยเข้ามาในหัวร่างบาง ทำให้หน้าเริ่มแดงขึ้นมาอีกครั้ง
"ปะ..เปล่า หรอก แค่อากาศมันร้อนน่ะ รีบกลับเถอะ"
"ก็ได้ แกจะแวะที่ไหนอีกไหม"
"ไม่อ่ะ กลับคอนโดเลย เหนื่อยจะแย่"
"เครงั้นก็อัญเชิญขึ้นรถเถอะเพคะ" ทิฟฟานี่ล้อแบบกวนๆ
"เดี๋ยวเถอะนะๆ"
ด้านแทยอน กับยุนอา
"นี่เล่ามาเลยนะว่าเป็นไงมาไง" พอทั้งสองเข้ามาในรถแทยอนก็ทำการสอบสวนทันที
"ก็ไม่เห็นมีอะไร" ยุนอาตอบแล้วก็อมยิ้ม
เพราะในหัวตอนนี้มีแต่ภาพของร่างบางมี่เขินเค้าจนหน้าแดง
"แน่ะ มีอมยิ้มด้วย ชอบน้องเขาอ่ะเด้" แทยอนที่พอจะรู้แผนการจากพวกพี่ๆมาบ้างแล้ว ก็เริ่มเเกล้งถามยุนอา
"ใคร๊ชอบ ฉันยังไม่เคยพูดเลยนะ" ยุนอารีบปฏิเสธเสียงสูงงงง
"อะไร ถามแค่นี้ทำไมต้องร้อนตัว" แทยอนก็ยังแกล้งต่อไป
'ไอ้ปากเเข็งเอ้ย' แทยอนคิดในใจ
"เออไปส่งฉันไปเอารถก่อนวันนี้" ยุนอารีบเปลี่ยนเรื่องทันที เพราะเดียวจะมีพิรุธไปมากกว่านี้
"ทำมาเปลี่ยนเรื่อง แล้วจะให้ส่งไปที่ไหน"
"ที่ +++ "
พอถึงที่หมายทั้งสองก็ต่างคนต่างขับรถของตนกลับคอนโด
(ยุนอากับแทยอนอยู่คอนโดเดียวกัน แต่คนละห้องทั้งสองมีกุญแจของอีกคน และเข้าออกได้ตามสบาย เพราะทั้งชั้นมีอยู่แค่สองห้อง อยู่ชั้นบนสุด)
วันต่อมา
มหาลัย KL
ทุกอย่างดำเนินไปเหมือนทุกวันที่ผ่านมา
จนกระทั่งถึงตอนพักเที่ยง สองสาวตอนนี้ก็กำลังเก็บของและเดินลงมาข้างล่าง จนถึงศูนย์อาหาร ทุี่คนเยอะเยะวุ่นวาย เจสสิก้าก็เอ่ยขึ้น
"ฟานี่วันนี้ไปกินข้าวข้า..ง....."
"ข้างในศูนย์อาหารที่นี่แหละ" เจสสิก้ายังไม่ทันพูดจบประโยคก็โดนเพื่อนสนิทตัดบทไปก่อน แถมบอกห้ามเธองอแงอีก
'นี่ฉันโตแล้วนะ ไม่งอแงเหมือนเด็กๆแล้ว' ร่างบางได้แต่พูดในใจ แต่ก็ยอมไปนั่งกินข้าวกับคุณเพื่อนอยู่ดี
ทั้งสองซื้อข้าวกันเสร็จเห็นว่างอยู่โต๊ะหนึ่ง ก็เลยรีบเดินไปนั่งทันที .......แต่ ..
ก็มีอีกสองคนที่กำลังเดินมาพอดี
"เฮ้ยยุนอดอีกแล้ววะ น้องเขานั่งไปแล้ว"
น้ำเสียงหงอยๆ ดังขึ้น ทำให้รุ่นน้องสองคนได้ยิน
แทยอนเดินหาโต๊ะนั่งทั่วแล้ว เห็นว่าว่างอยู่โต๊ะหนึ่งก็เลยรีบเดินมาแต่ก็ไม่ทันรุ่นน้องสองคนที่มานั่งก่อน แต่แทยอนก็ไม่ได้หันไปดูว่าใคร
"อ้าวพี่แทยอน พี่ยุนอา " ทิฟฟานี่ที่พอได้ยินที่แทยอนเอ่ยก็เลยว่าจะแบ่งที่นั่งให้เพราะโต๊ะหนึ่งนั่งได้สี่คน
"ไม่มีโต๊ะว่างแล้วล่ะค่ะ นั่งกับพวกเราก็ได้"
"เอ่อ.. มันจะดีหรอครับ" ยุนอาเอ่ยกับทิฟฟานี่ แต่สายตาตอนนี้จ้องไปที่ร่างบางอีกคนแล้วล่ะ
"มานั่งเถอะค่ะ ดูเหมือนพี่แทยอนจะหิวแล้วนะคะ"
"เออยุนนั่งตรงนี้แหละ ฉันหิวจนจะทนไม่ไหวล้ะเนี่ย"
พูดจบแทยอนก็เดินไปนั่งข้างๆทิฟฟานี่อัตโนมัต
"งั้นยุนนั่งด้วยคนนะสิก้า.."
"อ่อ..ค่ะ" เจสสิก้าตอนนี้ดูไม่ค่อยประหม่าเท่าไรแล้ว แต่ก็นั่งก้มหน้าก้มตาทานข้าวไป เพราะเธอสังเกตเห็นอีกคนมองมาทางเธอบ่อยๆ ก็เลยเลี่ยงที่จะสบตา
แต่จู่ๆก็มีช้อนของใครอีกคนมาตักเอาลูกชิ้นของเธอไป
เธอเลยรีบเงยหน้ามามองเจ้าของช้อนปริศนา
"นี่เอาลูกชิ้นมาคืนเลยนะ เอาไปแบบนี้ได้ไง ของตัวเองก็มี" เจสสิก้าพยายามจะแย่งลูกชิ้นคืน
"ก็ยุนอยากกินของสิก้าอ่ะ" ยุนอาที่ตอนนี้งับลูกชิ้นเข้าปากไปแล้ว
'ชิส ของตัวเองก็มียังจะมาแย่งอีก' ร่างบางบ่นในใจ ยุนอาส่งสายตามองร่างบางที่นั่งทำหน้างออยู่ข้างๆ ก็ได้แต่อมยิ้มที่แกล้งคนข้างๆได้
แทยอนกับทิฟฟานี่ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นธาตุอากาศไปแล้วได้แต่มองหน้ากัน แล้วก็อมยิ้มกันสองคน
"หมั่นไส้คนแถวนี้ ..." แทยอนพูดขึ้นทำเอาคนถูกพาดพิงหันหน้ามามองตาขวาง
"อะไรของแก" ยุนอาสวนกลับทันที
"อะไรฉันแค่พูดลอยๆ ร้อนตัวไปไหมวะ คุณยุนอาาา" แทยอนเห็นยุนอาร้อนตัวเลยยิ่งแหย่
"ไอ้นี่นี่" ยุนอาหมดคำจะพูดกับไอ้เพื่อนกวนประสาทคนนี้เหลือเกิน
"เอ่องั้นฟานี่กับสิก้าขอตัวเลยนะคะ พอดีต้องไปทำรายงานต่อค่ะ"
"ดะ..เดี๋ยว..ฟานี่ " ทิฟฟานี่หันหน้ามาตามเสียง
"พะ..พี่...ขอไลน์ฟานี่ได้ไหมครับ เผื่อว่าพี่มีเรื่องต้องติดต่ออ่ะครับ" แทยอนพูดติดๆขัดๆ
แล้วยื่นโทรศัพท์ให้ร่างบางตรงหน้า
ร่างบางรับโทรศัพท์มาอย่างยิ้มๆ และจัดการรัวแป้นพิมพ์อย่างคล่องแคล่ว ก่อนจะยื่นคืนให้คนตรงหน้า พร้อมกับรอยยิ้มที่ทำให้แทยอนถึงกับใจเต้นรัว
'อย่ายิ้มแบบนี้สิ แทหวั่นไหวนะ'
"งั้นฟานี่ไปนะคะ แล้วเจอกันค่ะ"
"ครับ^_^" แทยอนยิ้มตอบกลับร่างบาง แต่ก็หารู้ไม่ว่ายิ้มนั้นก็ทำให้ร่างบางใจสั่นเล็กๆเหมือนกัน
"หึ หมั่นไส้คนเเถวนี้ว่ะ" ยุนอาที่นั่งดูทั้งสองคนอยู่นานเอ่ยขึ้นหลังเห็นไอ้เพื่อนตัวดีนั่งอมยิ้มอยู่คนเดียว
"อิจฉาหรือไงวะ" แทยอนก็สวนกลับไปทันที
"เปล๊าาา แกชอบฟานี่ใช่ไหมล่ะ ฉันมองนิดเดียวก็รู้ล้ะ"
"เออชอบ แล้วก็กำลังจะจีบด้วยโว้ย" แทยอนยักคิ้วกวนๆ
"ห้ะ นี่แกเอาจริงหรอวะ"
"ฉันไม่ป๊อดเหมือนแกนะโว้ย "
"อะไรวะใครป๊อด ฉันไม่ได้ป๊อดโว้ย"
"เหอะ ชอบน้องเขาก็รีบๆจีบเลยนะโว้ย ได้ข่าวมาว่าสิก้าก็ฮอตไม่เบา มีคนมาจีบไม่เว้นวัน"
"ฉันไม่ได้ชอบสักหน่อย แกอย่ามาโมเม"
แทยอนส่ายหัว กับไอ้เพื่ิอนปากเเข็งคนนี้
"เออระวังจะเสียใจทีหลัง"
16.00 น.
สนามบาส
"เฮ้ย ยูริแกจะจีบน้องสิก้าจริงๆใช่ไหมวะ" แทคยอนเพื่อนสนิทของยูริเอ่ยถาม
"เออ ฉันจะจีบเจสสิก้า"
"คนนี้จริงจังปะ"
ยูริเลือกที่จะไม่ตอบ
"งั้นแสดงว่าคนนี้ก็เหมือนคนอื่นๆใช่ไหมวะ"
“คนนี้ไม่เหมือนคนอื่น”
ยูริก็เหลือบไปเห็นร่างบางที่แยกกับเพื่อนของเธอพอดี เลยเดินเข้าไปหาร่างบางทันที
“อ้าวน้องเจสสิก้าจะกลับแล้วหรอครับ”
“อ่อค่ะ พอดีสิก้ามีงานต้องรีบไปทำต่อน่ะค่ะ พี่ยูริมีอะไรหรือเปล่าคะ”
“แหม ไม่ต้องเรียกพี่ยูริหรอกครับ เรียกพี่ยูลดีกว่าเราจะได้สนิทกันมากขึ้น”
“ค่ะเอางั้นก็ได้ค่ะ พี่ยูล งั้นพี่ยูลก็เรียกว่าสิก้าหรือเจสก็แล้วกันนะคะ ไม่ต้องเรียกชื่อเต็มก็ได้ค่ะ”
“ครับสิก้า แล้วนี่สิก้ากลับยังไงหรอครับ ให้พี่ไปส่งไหมครับ”
“สิก้ากลับแท็กซี่ค่ะ พี่ยูลไม่ต้องไปส่งหรอกค่ะ สิก้ากลับเองได้”
“อ่าครับงั้นพี่ขอไลน์สิก้าหน่อยได้ไหมครับ” ยูริพูดพร้อมยื่นโทรศัพท์ไปที่ร่างบางทันที
“ก็ได้ค่ะ”
เจสสิก้าคิดอยู่ชั่วหนึ่ง เธอก็เลยรับโทรศัพท์มาพิมพ์สิ่งที่ยูริต้องการไปทันที แล้วรีบเอ่ยลาเพราะมันค่ำมากเเล้ว
“งั้นสิก้าขอตัวเลยนะคะ”
“ครับ เดินทางปลอดภัยนะครับ” พอเสร็จทั้งคู่ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
18.20 น.
หลังจากที่แทยอนกลับไปที่คอนโด ก็ลงมาเดินเล่นที่สวนสาธารณะใกล้ๆกับคอนโด ปกติก็มาเดินอยู่ทุกวันอยู่แล้ว
แทยอนเดินไปเรื่อยๆ จู่ๆก็ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างเหมือนเสียงทะเลาะกันเสียงดัง
แต่เสียงที่เขาได้ยินนั้นมันรู้สึกคุ้นๆ
'เดินไปดูหน่อยดีกว่า'
อีกด้านหนึ่ง
ตอนนี้ทิหฟานี่กำลังถูกโจรจี้จะชิงกระเป๋าเธออยู่
"ปล่อยนะ!!!" ทิฟฟานี่พยายามจะแย่งกระเป๋าคืน เพราะว่าใบนี้เป็นใบโปรดของเธอมีแค่สองใบในโลกเท่านั้น
“ช่วยด้วยค่ะ!! ช่วยด้วย! โจรขโมยกระเป๋าค่ะ”
ทิฟฟานี่เห็นว่าเธอไม่สามารถสู้เเรงของโจรได้เลยเลือกที่จะตะโกนให้คนช่วย
"ยัยนี่นี่ อยากตายรึไงวะ!!"
เพี๊ยะ!!!
โจรตบเข้าไปที่ใบหน้าหน้าของร่างบางจนล้มไปกองอยู่กับพื้น แล้วก็รีบแย่งกระเป๋าหนีไปทันที
"ช่วยด้วยค่ะ!!! โจรขโมยกระเป๋า!!" ทิฟฟานี่พยายามตะโกนให้คนช่วย แล้วกำลังจะลุกขึ้นวิ่งตามแต่ก็รู้สึกเจ็บแปร๊ปที่ข้อเท้าทำให้เธอนั้นทรงตัวไม่อยู่
หมับ
ร่างบางหันไปหาคนที่มาประคองเธอไว้ ก็พบกับใบหน้าที่คุ้นตา
“พี่แทยอน..” ร่างบางเอ่ยด้วยน้ำเสียงเหมือนคนจะร้องไห้
“ไม่เป็นไรนะฟานี่ พี่อยู่นี่แล้ว” แทยอนไม่รู้จะทำยังไงเพราะเหมือนร่างบางจะร้องไห้เลยเอ่ยปลอบไปก่อน
“ฟานี่รออยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวพี่ไปจัดการกับมันเอง คงยังไปไหนไม่ได้ไกล” พูดจบแทยอนก็รีบวิ่งตามโจรไปทันที
“พะ..พี่แทยอน เดี๋ยวค่ะ “ ร่างบางกำลังจะเอ่ยห้าม แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว เธอรู้ว่าโจรมันมีอาวุธอะไร
ก็ได้แต่เป็นห่วงคนที่วิ่งไปเมื่อกี้
ด้านแทยอน
“เฮ้ย!! หยุดเดี๋ยวนี้นะเว้ย!!” แทยอนเห็นโจรเริ่มเหนื่อยก็เลยวิ่งไปสะกัดที่ขาทำให้โจรนั้นเสียหลักล้มลง แทยอนกำลังจะแย่งกระเป๋าจากโจร แต่โจรมันตั้งหลักทันเอามีดขึ้นมาตวัดไปโดนที่ไหล่ของแทยอน
“โอ้ย!!” แทยอนไม่รอช้า ใช้เท้าซัดโจรมันไปสองที ถึงกับสลบไปเลย แล้วก็จัดการโทรหาตำรวจทันที
อีกด้านหนึ่ง
“พี่แทยอน!!! “ ทิฟฟานี่เห็นแทยอนเดินมาพร้อมกับกระเป๋าของเธอพร้อมกับกระเป๋าของเธอ ก็ทำท่าจะลุกเดินไปหาแต่ลืมไปว่าตัวเองเจ็บเท้าอยู่ ทำให้เธอนั้นต้องทรุดลงนั่งตามเดิม
“โอ้ย!!”
“ฟานี่!!” แทยอนเห็นร่างบางทรุดนั่งลงก็รีบวิ่งไปประคองทันที
“พี่ว่าฟานี่ไปหาหมอดีไหม ไปให้หมอดูสักหน่อยนะครับ”
“ไม่เอาค่ะ ฟานี่ไม่อยากไปหาหมอ แค่นี้เดี๋ยวก็หายค่ะ พี่แทยอนเจ็บตรงไหนรึเปล่าคะ”
“พี่ไม่เป็นอะไรครับ งั้นฟานี่ขึ้นไปทำแผลที่คอนโนพี่ก่อนก็เเล้วกันนะ อยู่ใกล้ๆแถวนี้เอง” แทยอนมองดูรอยฟกช้ำที่ใบหน้าของร่างบาง ก็นึกแค้นไอ้โจรนั่นทันที รู้งี้น่าจะเอาให้นอนโรงพยาบาลสักอาทิตย์
“ก็ได้ค่ะ” ทิฟฟานี่ตอบตกลงเพราะเห็นว่าแทยอนเป็นคนช่วยเธอไว้
“อ่า งั้นฟานี่เดินไหวไหม”
“ไหวค่ะ…. โอ้ย!!!” ทันทีที่ร่างบางลุกขึ้นความเจ็บก็แล่นเข้ามาทันที
“ไหนบอกว่าไหวไง มาเดี๋ยวพี่อุ้มไปก็แล้วกัน” พูดเสร็จแทยอนก็จัดการยกร่างบางขึ้นทันที
“ว๊ายยยย พี่แทยอน ปล่อยฟานี่ลงนะคะ”
“อยู่นิ่งๆครับเดี๋ยวตกแล้วหลังหักพี่ไม่รู้ด้วยนะ”
ในห้องของแทยอน
แทยอนอุ้มร่างบางมาวางที่โซฟา แล้วก็จัดการไปเอาผ้าชุบน้ำมาส่งให้ร่างบาง ใจจริงก็อยากจะเช็ดให้อยู่หรอก แต่กลัวจะเป็นการล่วงเกิน
“ฟานี่ทานอะไรมารึยังครับ”
“เอ่อ.. ยังเลยค่ะ”
จ๊อกกก จ๊อกกกกก (คงไม่ต้องเดาว่าเสียงท้องใครร้อง)
“55 สงสัยพี่จะต้องรีบทำอาหารให้ฟานี่ทานแล้วล่ะ งั้นฟานี่รอพี่ตรงนี้นะครับเดี๋ยวพี่ไปทำอาหารมาให้ทาน” ก่อนที่จะไปทำอาหารให้ร่างบางก็เดินไปเปิดทีวีให้ร่างบางดูฆ่าเวลารอ
เมนูที่แทยอนทำให้ร่างบางทานคือ ข้าวห่อไข่ เพราะไม่ต้องใช้เวลานานเท่าไร
ทั้งสองทานอาหารกันเสร็จแล้วแทยอนก็พาทิฟฟานี่มานั่งที่โซฟา และหยิบกล่องยานวดที่เตรียมไว้มานวดข้อเท้าให้ร่างบาง
“อะ...เอ่อ พี่แทยอนคะ เดี๋ยวฟานี่นวดเองก็ได้ค่ะ”
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่นวดให้” พูดเสร็จก็จัดการนวดเท้าให้ร่างบางทันทีไม่รอให้ร่างบางได้ตอบ
ทิฟฟานี่นั่งมองหน้าแทยอน เธอเพิ่งเคยมองหน้าร่างสูงชัดๆแบบนี้เป็นครั้งแรก จมูกโด่ง ใบหน้าเกลี้ยงเกลา จัดว่าเป็นใบหน้าที่ดูดีมากๆ
“ขอบคุณนะคะ ที่ช่วยฟานี่” ร่างบางเอ่ยเสียงเบา แต่ก็ทำให้อีกคนนั้นได้ยินชัดเจน เงยหน้าขึ้นมามองร่างบางตรงหน้า
“ถ้าเป็นฟานี่ พี่เต็มใจครับ” ร่างสูงพูดด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่นมากๆ ทำให้ร่างบางนั้นรู้สึกดีกับคำพูดเมื่อกี้มาก
แต่ร่างบางก็เหลือบไปเห็นรอยเลือดที่ไหล่ของแทยอน
“พี่แทยอน! ที่ไหล่พี่มีเลือดค่ะ” ทิฟฟานี่ดูจะตกใจกับแผลนั่น
“ไหนบอกว่าไม่เป็นไรไง มานั่งเลยค่ะเดี๋ยวฟานี่จะทำแผลให้”
ร่างบางที่ท่าทีดูจะเป็นห่วงอีกคนมาก ทำให้คนเจ็บแอบอมยิ้มนิดๆ
ทิฟฟานี่บรรจงทำแผลให้แทยอน จนเสร็จเพราะว่าแผลไม่ลึกถึงกับต้องเย็บ
“ทีหลังอย่าทำให้ตัวเองเจ็บตัวนะคะ”
“คร้าบบ”
“งั้นฟานี่ขอตัวกลับเลยเเล้วกันนะคะ”
“งั้นเดี๋ยวพี่เดินไปส่งครับ”
แทยอนเดินมาส่งร่างบางที่รถ
“ขับรถกลับได้แน่นะครับ ให้แทไปส่งไหม”
“ไม่เป็นไร ฟานี่กลับเองได้ค่ะ”
“งั้นถ้าถึงแล้วไลน์มาบอกด้วยนะ”
“ค่าาา”
“งั้นกลับปลอดภัยนะครับ”
แทยอนยืนรอจนร่างบางเคลื่อนรถออกไป จึงกลับขึ้นห้องไป
Xolovestephi : ถึงบ้านแล้วนะคะ ขอบคุณสำหรับวันนี้ค่ะ ^^
Read
Taeyeon_ss : งั้นฝันดีนะครับ ทายาไว้ด้วยนะ ^^
ความคิดเห็น