[FIC SNSD] I'm Just In Love (Yoonsic ft.Taeny)

ลำดับตอนที่ #19 : Chapter 18

Chapter 18

"อาบน้ำนานจัง  ให้ยุนช่วยอาบไหม" 

พูดจบสองขาก็ก้าวไปยังห้องร่างบางทันที  กำลังจะจับลูกบิดประตูก็เป็นต้องชะงักไป 

เพราะเจออีกคนที่แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยเปิดประตูออกมาพอดี 

"อ้าว นึกว่าอยากได้คนถูหลังให้ซะอีก เสร็จแล้วหรอ" 

"ทะลึ่ง!  ไม่ได้อาบน้ำนานขนาดนั้นซะหน่อย"

เจสสิก้าเลยจัดการฟาดไปที่ต้นแขนอย่างหมั่นไส้ 

"ไปกันได้ยัง"

"ไปกันเลยครับผมม" 

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"ที่นี่มันสวนสนุกนี่" 

หลังจากที่ยุนอาบอกว่าจะพามาเดท ตอนแรกเธอคิดว่าเขาจะพาเธอไปดูหนังอะไรทำนองนั้นเสียอีก

"ใช่ สิก้าไม่ชอบหรอ เดี๋ยวยุนพาไปที่อื่นก็ได้นะ"

เจสสิก้าเห็นยุนอาเริ่มหน้าเสีย เลยรีบแก้ตัวเพราะเธอคิดถึงเมื่อตอนที่เธอยังเด็ก

เธอเคยขอให้พ่อและแม่พาเที่ยวสถานที่แบบนี้ ความทรงจำในวัยเด็กไหลย้อนเข้ามา

และนั่นก็เป็นครั้งสุดท้ายที่เธอได้มาเที่ยวแบบนี้และก็เป็นครั้งสุดท้ายที่เธอได้เห็นหน้ามารดา

ก่อนที่ท่านจะจากเธอไปอย่างไม่มีวันหวนกลับมา  

"ป..เปล่านะ  ชอบสิแต่แค่คิดถึงตอนที่ยังเด็กน่ะ พ่อกับแม่สิก้าเคยพาไปเที่ยวที่แบบนี้ตอนเด็กๆ ก็เลยคิดถึงขึ้นมา" 

"งั้นหรอ นึกว่าสิก้าจะไม่ชอบที่แบบนี้ซะอีก"

เขาผ่อนลมหายใจออกมา โล่งอกเบาๆ ตอนแรกนึกว่าจะทำเดทแรกพังซะล้ะ

"งั้นเดี๋ยวรออยู่ตรงนี้ก่อนนะ ยุนไปซื้อตั๋วก่อน" 

"ไปพร้อมกันเลยก็ได้นะ"

"ไม่ต้องหรอก สิก้านั่งรอในรถนี่แหละ ข้างนอกมันร้อนแถวก็ยาวจะไปยืนเมื่อยเปล่าๆ"

เจสสิก้าอดที่จะอมยิ้มไม่ได้กับสิ่งที่เขาทำให้เธอ   เรียกได้ว่าดูแลแทคแคร์อย่างดี ดีเสียจนอดคิดไม่ได้ว่าถ้าวันหนึ่งเขาเปลี่ยนไป ถ้าเขาเปลี่ยนไปเธอจะเป็นยังไงนะ... 

ก็อกๆ  

ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อย พอหันไปก็เจอยุนอาเข้าพอดี   

"เหม่ออะไรอยู่หรอ ยุนเรียกตั้งนานแน่ะ" 

 ยุนอายื่นมือไปลูบหัวคนเป็นน้องด้วยความเอ็นดู   

"เปล่าค่ะ ไม่มีอะไร"  

"ถ้ามีอะไรไม่สบายใจต้องรีบบอกนะ   รู้ไหม หื้ม.." 

"อื้อ รู้แล้วน่า      ย๊าาาา ผมยุ่งหมดแล้วนะ"  

ร่างบางโวยวายออกมาเพราะอีกคนอยู่ๆก็มาขยี้ผมซะยุ่งไปหมดเลย  

จนทำให้เธอหลุดหัวเราะออกมา

"ยิ้มแล้ว"

เห็นน้องยิ้มได้แล้วก็ส่งมือไปลูบหัวด้วยความเอ็นดู  

.

.

..

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"ยุนนนน  อยากเล่นเครื่องเล่นอันนั้นอ่ะ" 

ร่างบางที่เขย่าแขนร่างสูงข้างๆ ชี้ไปที่ WAVE SWINGER  หรือเก้าอี้เหินฟ้า  

เหมือนเด็กน้อยที่อยากได้ของเล่น   

ยุนอามองไปยังเครื่องเล่นที่ร่างบางบอก เห็นแล้วก็ได้เพียงแค่ยิ้มเห่ย 

เพราะเมื่อกี้เค้าทั้งคู่ก็เพิ่งจะนั่งรถไฟเหาะมา 2 รอบ  บอกตามตรงคือตอนนี้ยุนอา

ยังไม่ได้พักเลย   แต่พอคนน้องอ้อนหน่อยเท่านั้นแหละ...

"ก็ได้"

"เย้"  

ร่างบางกระโดดดีใจอย่างกับเด็กน้อยที่ดีใจตอนที่พ่อแม่ซื้อของเล่นให้ไม่มีผิด

ก็เพราะว่าเธอน่ารักขนาดนี้ยังไงล่ะ จะไม่ให้ใจอ่อนได้ยังไง 

"รอตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวยุนไปซื้อน้ำมาให้"    

หลังจากที่เล่นเครื่องเล่นสุดหฤโหดมา  ยุนอาก็พาอีกคนให้มานั่งพักที่ใต้ต้นไม้ก่อน

เพราะตอนนี้เหมือนจะเริ่มหอบกันแล้วทั้งคู่

เจสสิก้านั่งอยู่ที่ม้านั่งระหว่างที่รอร่างสูงไปซื้อน้ำมาให้  ร่างบางกวาดสายตามองไปรอบๆ 

เห็นเด็กๆ ที่มากับครอบครัว  หรือแม้แต่คู่รักที่เลือกมาเดทที่นี่ แล้วก็เผลออมยิ้มออกมา  

ตอนนี้เธอมีความสุขมากๆ  เลยล่ะ 

ปึก

"พี่สาวครับ ผมขอลูกบอลคืนได้ไหมครับ" 

เจสสิก้าหันไปตามเสียง ก็พบเด็กผู้ชายหน้าตาน่ารักมายืนข้างๆ    

ก้มลงมองรอบๆตัว ก็เห็นลูกบอลกลิ้งมาอยู่ข้างๆที่เธอนั่ง 

"หื้ม  หมายถึงลูกบอลลูกนี้ใช่ไหมครับ"

"ครับ"

เจสสิก้าหยิบลูกบอลส่งให้เด็กน้อยตรงหน้า 

แทนทีเด็กคนนี้จะเดินกลับไปเล่นกับเพื่อนๆ 

แต่กลับเดินมานั่งลงข้างๆเธอ   

"พี่สาวนั่งอยู่คนเดียวคงเหงาแย่ใช่ไหมครับ  เดี๋ยวมินกุกนั่งเป็นเพื่อนนะครับ"

เจสสิก้ายิ้มตอบเด็กน้อย แล้วลูบหัวเด็กน้อยข้างๆด้วยความเอ็นดู 

 เพราะเธอเป็นคนชอบเด็กอยู่ทุนเดิมอยู่แล้วด้วย  

"มานั่งกับพี่แล้วไม่ไปเล่นกับเพื่อนต่อหรอ หื้ม"

"มินกุกจะปล่อยให้พี่สาวคนสวยนั่งอยู่คนเดียวได้ไงล่ะครับ เดี๋ยวมินกุกนั่งเป็นเพื่อนนะพี่สาวจะได้ไม่เหงาไง" 

เจสสิก้านั่งคุยกับหนุ่มน้อยไปพลางๆ  จนยุนอาเดินกลับมาพร้อมกับน้ำเปล่าแล้วก็แฮมเบอร์เกอร์ 

เขาดูจะตกใจนิดๆที่เห็นเธอนั่งคุยกับเด็กน้อย  

"ขอโทษทีนะที่ให้รอนาน  คนเยอะมากๆเลยอ่ะ"  

ยุนอายื่นแฮมเบอร์เกอร์ที่ซื้อมาให้แฟนตัวเอง   ก่อนจะหันไปถามเด็กผู้ชายข้างๆแฟนของเขา 

"แล้วเราล่ะ มานั่งทำอะไรตรงนี้หื้มเด็กน้อย" 

"มินกุกมานั่งเป็นเพื่อนพี่สาวคนสวยครับ  แล้วพี่คนไม่หล่อเป็นใครครับ รู้จักกับพี่สาวคนสวยของมินกุกด้วยหรอ" 

เด็กน้อยพูดว่าเจสสิก้าเป็นของตัวเองอย่างหน้าตาเฉย  แถมยังบอกว่าเค้าไม่หล่ออีก

 ยุนอาหันไปหาร่างบางก็เห็นเธอนั่งหัวเราะอยู่ 

"คนนี้แฟนเราเองแหละ เป็นไงล้ะสวยใช่ไหมล้าา" 

ยุนอาหันไปยักคิ้วให้เด็กน้อย ที่ตอนนี้ทำหน้าตาเหมือนจะไม่เชื่อ 

ยุนอาก็เลย หอมแก้มร่างบาง โชว์เด็กมันไปเลย 

"ยุนอ๊าา ทำอะไรน่ะอายมินกุกนะ" 

ส่วนเจสสิก้าคนที่ถูกกระทำก็ได้แต่แกล้งเป็นตีไปที่แขนร่างสูง 

เธอทั้งเขินแล้วก็อายมินกุกที่นั่งมองอยู่ตรงนี้ด้วย 

"เป็นไง เชื่อหรือยังล่ะว่าพี่สาวคนสวยของนายน่ะเป็นแฟนพี่เอง" 

"มินกุกเชื่อแล้วก็ได้ครับ   แต่มินกุกก็ชอบพี่สาวคนสวยเหมือนกันนี่นา พี่สาวเป็นแฟนกับมินกุกด้วยไม่ได้หรอครับ"   

เด็กน้อยทำหน้าตาเศร้า  เพราะพี่สาวคนสวยมีแฟนแล้ว  เค้าเองก็ชอบพี่สาวคนสวยเหมือนกัน

"เอาไว้มินกุกโตก่อนนะครับ"   

เจสสิก้าหันไปปลอบเด็กน้อยที่ทำหน้าเศร้า  เธอรู้สึกเอ็นดูเด็กคนนี้มาก ถึงจะเพิ่งเคยเจอกันก็เถอะ 

"งั้นมินกุกไปก่อนนะครับ"   

ก่อนจะไปเด็กน้อยก็ไม่วายหันมาหาร่างบางแล้วดึงคอในโน้มลงมาใกล้ๆ 

จากนั้นก็   

จุ๊บ

ริมฝีปากของเด็กผู้ชายแนบกับส่วนเดียวกันของพี่สาวคนสวยจนเกิดเสียงดัง จุ๊บ ออกมา 

"งั้นถ้ามินกุกโตแล้ว มินกุกจะมาขอพี่สาวคนสวยเป็นแฟนนะครับ" 

พูดจบเด็กน้อยก็วิ่งไปเล่นกับเพื่อนๆต่อ   

"เฮ้ย  นายทำไรแฟนเราอ่ะ  มาจุ๊บแฟนเราได้ไง"  

ยุนอาโวยวายลั่น เพราะเด็กน้อยตัวเล็กเมื่อกี้บังอาดมาขโมยจูบแฟนสาวของเค้า 

ยุนอาทำท่าจะเดินตามเด็กมินกุกไป แต่เจสสิก้าก็มาดึงแขนไว้เสียก่อน 

"ยุนอา พอได้แล้วน่าขี้หวงไปได้  มานั่งตรงนี้เร็วสิก้าหิวแล้วนะ"    

พอคนน้องพูดแค่นี้แหละ ก็หันมาทำหน้างอนๆใส่น้อง  

"ขี้หวงเป็นเด็กๆไปได้  ไหนยิ้มหน่อยเร็ว" 

เจสสิก้าจับแก้มยุนอาแล้วโยกไปมา แต่อีกคนก็ไม่แม้จะหลุดยิ้มออกมาเลย 

เธอรู้ว่ายุนอาน่ะแค่แกล้งงอนเธอเท้านั้นแหละ 

"ไหนขยับมาใกล้ๆหน่อยเร็ว มีอะไรติดที่หน้าอ่ะ" 

ยุนอาขยับหน้าเข้าไปใกล้ร่างบางมากขึ้นตามคำสั่งน้อง 

แต่ก็ยังแกล้งงอนน้องอยู่  ก็เลยไม่ทันได้เห็นใบหน้าของอีกคนที่อมยิ้มอยู่ข้างๆ

จุ๊บ  จุ๊บ

เจสสิก้าก้มหน้างุดไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมามองอีกคน 

อยากจะตีปากตัวเองที่เมื่อกี้เผลอทำอะไรตามใจอีกคนไป 

จะบอกว่ามันเขินมากๆ แล้วคนก็เยอะด้วย 

"น่ารักที่สุดเลยยย"  

ตอนแรกเขาก็ดูจะอึ้งๆเล็กน้อย ไม่คิดว่านี่จะเป็นวิธีง้อของน้อง 

ถ้ารู้งี้เค้าน่าจะงอนให้หนักๆกว่านี้หน่อย   เผื่อจะได้รางวัลที่ใหญ่กว่านี้ 

แต่แค่นี้เค้าก็มีความสุขมากๆแล้วล่ะ 

------------------------------------------------- 30%-----------------------------------------------------

สนามบินอินชอน เกาหลีใต้ 

ผู้คนโดยรอบกำลังให้ความสนใจกับชายร่างสูงที่หน้าตากับอายุนั้นดูแปรผกผันกัน 

หลายๆคนคงสงสัยว่าเขาผู้นี้เป็นใครกัน    ผู้ชายที่ดูดีมีสกุลแถมถูกรุมล้อมไปด้วยบอดี้การ์ดไม่ต่ำกว่าสิบคน 

เป็นใครๆก็ต้องสงสัยเป็นธรรมดา 

 

"ท่านประธานครับ จะให้โทรแจ้งคุณหนูก่อนไหมครับ" 

"ไม่ต้อง   อ้อ! โทรหาทิฟฟานี่ให้มารับฉันแทนก็แล้วกัน"       

"ครับท่านประธาน"    

พูดจบเลขาลีก็ต่อสายตรงไปหาบุคคลที่นายสั่งทันที 

.

.

.

.

.

.

..

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"ฟานี่ทานข้าวเสร็จแล้วไปไหนกันต่อดี" 

แทยอนเอ่ยถามทิฟฟานี่ที่นั่งอยู่ตรงข้ามกัน วันนี้เขาพาเธอออกมาทานดินเนอร์ด้วยกันข้างนอก

"แล้วแต่พี่แทแล้วกันค่ะ ฟานี่ไม่อยากไปที่ไหน"    

ทิฟฟานี่พูดกับคนตรงหน้าไปพลางตักของหวานตรงหน้าเข้าปากไปด้วย   

"งั้นไปนอนเล่นที่คอนโดพี่ดีไหม พี่ยังอยากอยู่กับฟานี่อยู่เลย" 

"คิดอะไรอยู่คะ หื้ม" 

ทิฟฟานี่จ้องตากับคนเจ้าเล่ห์  แล้วก็เผยรอยยิ้มออกมาให้อีกคนได้ยิ้มตาม 

"ก็ยังอยากอยู่ด้วยกันนานๆนี่ครับ นะๆ"  

แทยอนถือวิสาสะเอื้มมือไปกุมมือน้อง  หวังว่าน้องจะเชื่อใจเขาสักครั้ง 

เพราะเขาแค่อยากมีเวลาอยู่ด้วยกันนานๆก็เท่านั้น ไม่ได้คิดไปในทางที่ไม่ดี 

"งั้นก็ได้-"     จู่ๆเสียงโทรศัพท์ของทิฟฟานี่ก็ดังแทรกขึ้นมา  ร่างบางหยิบขึ้นมาดูก็แปลกใจเล็กน้อย

เพราะเป็นเบอร์มือถือที่ไม่ค่อยคุ้นเท่าไร ก่อนที่จะกดรับสายทันที 

"สวัสดีค่ะ ทิฟฟานี่พูดค่ะ"   

//สวัสดีครับคุณทิฟฟานี่   ผมมินโฮเองนะครับ//

"มินโฮ...  อ้อมินโฮที่เป็นเลขาคุณอาใช่ไหมคะ" 

//ครับ นึกว่าคุณหนูจะลืมผมเสียแล้วสิ//       

"ฟานี่ยังไม่ลืมหรอกค่ะ  ว่าแต่มีอะไรหรอคะถึงโทรมาหาฟานี่"   

  //ผมมีเรื่องต้องรบกวนคุณหนูหน่อยน่ะครับ  คือตอนนี้ผมอยู่ที่เกาหลีจะขอรบกวนให้คุณหนูมารับที่สนามบินหน่อยได้ไหมครับ//

ห้ะ!  อยู่เกาหลีงั้นหรอ  งั้นก็แสดงว่าคุณอายุนโฮก็ต้องอยู่ที่เกาหลีด้วยงั้นสิ

"แล้วเจสสิก้ารู้หรือยังคะว่า.. คุณอากลับมาที่เกาหลี" 

//เรื่องนั้นท่านประธานอยากจะเซอร์ไพรท์คุณเจน่ะครับ ท่านเลยให้คุณทิฟฟานี่พาท่านไปหาคุณเจน่ะครับ// 

"อ่างั้นหรอคะ งั้นเดี๋ยวฟานี่จะรีบไปเดี๋ยวนี้ค่ะ" 

ทิฟฟานี่วางสายแล้วก็ลังเลเล็กน้อยว่าควรจะต่อสายหาเจสสิก้าดีไหม 

เพราะตอนนี้เธอก็ไม่แน่ใจว่าเจสสิก้าจะอยู่ที่คอนโดหรือเปล่า 

ถ้าอยู่ที่คอนโดก็คงไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง แต่ถ้าอยู่กับพี่ยุนอานี่แหละ น่าห่วงเลยล่ะ 

"มีอะไรหรอฟานี่ ทำหน้าเครียดเชียว" 

แทยอนที่สังเกตเห็นสีหน้าร่างบางดูยุ่งๆหลังจากวางสายโทรศัพท์เมื่อกี้   

ที่จริงก็สงสัยตั้งแต่ได้ยินชื่อผู้ชายคนหนึ่งหลุดออกมาจากปลายสายแล้วล่ะ 

"เดี๋ยวฟานี่เล่าให้ฟังนะคะ แต่ตอนนี้พี่แทต้องพาฟานี่ไปที่นี่ก่อน" 

.

.

.

.

.

.

.

.

.

..

.

.

.

.

แทยอนได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดจากทิฟฟานี่แล้ว  ตอนนี้ตนเลยต้องเป็นคนขับรถพาท่านประธาน

หรือ จอง ยุนโฮ  พ่อของเจสสิก้ามาส่งที่คอนโดของเจสสิก้า   

ตอนที่เค้าได้พบกับคุณยุนโฮครั้งแรกและแนะนำตัวเองนั้น รู้สึกได้ถึงรังสีบางอย่างที่ส่งมา

ทำให้ขนลุกไปหมดตอนที่เค้าบอกว่าเป็นแฟนกับทิฟฟานี่  

นี่ขนาดทิฟฟานี่เป็นแค่เพื่อนลูกสาวยังหวงขนาดนี้เลย

เค้านี่เตรียมสวดมนต์ให้ยุนอามันเลยล่ะ สงสัยจะเจอศึกหนักอยู่ไม่น้อย   

เพราะทิฟฟานี่เล่าให้เค้าฟังว่าคุณยุนโฮเป็นคนหวงลูกสาวเขามากๆ  

เมื่อตอนไฮสคูลมีคนมาจีบเจสสิก้ามากมาย  แต่ก็ต้องล่าถอยไปหมดเพราะกลัวคุณยุนโฮ  

และเพราะแม่ของเจสสิก้านั้นเสียไปตั้งแต่ตอนพวกเธอยังเด็ก  

คุณยุนโฮเป็นคนเลี้ยงดูเจสสิก้ามานับจากนั้น เลยทำให้หวงลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนมากๆ 

"ถึงแล้วค่ะคุณอา"  

ทิฟฟานี่เดินนำผู้เป็นอามาถึงหน้าห้องเพื่อนสาวตัวเอง 

แต่กดกริ่งอยู่นานก็ไม่มีเสียงตอบรับจากคนด้านใน 

"ทำไมเจสสิก้ายังไม่ออกมาอีกล้ะ" 

ยุนโฮหันไปถามทิฟฟานี่ที่ยืนอยู่ข้างๆกัน  

'เอาแล้วไงฟานี่  ยัยสิก้าไม่อยู่ห้องแน่ๆ'

"ฟานี่ว่าบางทีสิก้าอาจจะอาบน้ำอยู่มั้งคะ"  

"มินโฮไปเอาคีย์การ์ดสำรองมาหน่อยสิ"  

ยุนโฮหันไปสั่งเลขาของเค้าที่ยืนอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลนัก

"เอ่อ..คุณอาคะฟานี่มีคีย์การ์ดสำรองอยู่ค่ะ เดี๋ยวฟานี่เปิดเองนะคะ" 

พูดจบทิฟฟานี่ก็คว้านเอาคีย์การ์ดที่เพื่อนเคยให้ไว้เปิดเข้าไปทันที 

แล้วก็พบกับความว่างเปล่า... เงียบ

แปลว่าไม่มีคนอยู่  

'เอาแล้วยัยสิก้า ทำไมวันนี้แกไม่อยู่ห้องล้ะเนี่ย'

"เอ่อ..สงสัยสิก้าจะออกไปข้างนอกน่ะค่ะคุณอา เดี๋ยวก็คงกลับมา  คุณอาดื่มน้ำเย็นๆก่อนนะคะเดี๋ยวฟานี่ไปเอาน้ำมาให้" 

ทิฟฟานี่เดินเข้าไปเอาน้ำในห้องครัวแทยอนก็เดินตามไปด้วย เพราะเค้าก็ไม่ค่อยกล้านั่งอยู่กับคุณยุนโฮเท่าไร

พูดง่ายๆคือยังกลัวไม่หายนั่นแหละ เลยขอเดินตามน้องมาด้วยดีกว่า

"พี่แทช่วยโทรหาพี่ยุนอาให้หน่อยได้ไหมคะ ฟานี่โทรหาสิก้าไม่ติด ฟานี่ว่าสิก้าน่าจะอยู่กับพี่ยุนอา" 

"อ่า เดี๋ยวพี่โทรเดี๋ยวนี้เลย"  

แทยอนต่อสายตรงไปที่ยุนอาทันที 

//ฮัลโหล// 

"ยุนอาเจสสิก้าอยู่กับแกด้วยหรือเปล่า" 

//อือ อยู่ด้วยกันนี่แหละ มีอะไรหรอ// 

"ฟานี่จะขอคุยกับเจสสิก้าหน่อยน่ะ"   

//ฮัลโหล ว่าไงฟานี่//

"เจสสิก้า แกต้องรีบกลับคอนโดแกเดี๋ยวนี้!!" 

//ทำไม มีอะไรงั้นหรอทำไมต้องให้รีบกลับ// 

"แกกลับมาแล้วแกก็จะรู้เอง  ที่แกต้องทำตอนนี้คือกลับมาคอนโดแกภายใน 15 นาทีนี้!!" 

//อะไรของแกเนี่ย//

"คุณอามานั่งรอแกอยู่ที่ห้อง แค่นี้พอจะเข้าใจอะไรหรือยัง รีบมาซะ" 

.

.

.

.

.

.

.

------------------------------------------------------------------------------------------------

งายยย  สวัสดีรีดเดอร์ทุกคน ไรท์คัมแบคแล้วน้าาา 

ขออภัยที่ให้รอนานนะคะ แต่ตอนนี้จะเริ่มอัพให้บ่อยๆขึ้นล้ะนะ 

เพราว่าใกล้กีฬาสีแล้วค่ะ เราเลยมี้เวลาว่างมากขึ้น ฮิฮิ   

ยังไงก็ขอบคุณที่ๆคอมเม้นที่เม้นมาน้า ไรท์อ่านของทุกคนเลยนะ 

-------------------------------------------------------------------------------------------------

มาต่อ 30% ที่เหลือให้แล้วนะคะ 

เผื่อใครสงสัย คือเจสสิก้ามีบ้านอยู่ที่อเมริกา แต่อยากมาเรียนที่มหาลัยที่เกาหลี

กับทิฟฟานี่  ท่านประธาน(ยุนโฮ)ก็เลยอนุญาตให้มาได้   แต่มีข้อแม้อยู่เล็กน้อย 

ข้อแม้นั่นจะคืออะไร ก็รอตอนต่อไปนะคะ  

-------------------------------------------------------------------------------------------------