คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Chapter 12
Chapter 12
ณ ตลาดคนเดิน
“ยุนนน แวะร้านนี้ก่อนได้ไหม อยากกินอ่าา” เจสสิก้ามองเห็นร้านขนมสายไหมน่าตาน่ากินเลยกระตุกแขนเสื้ออีกคนรัวๆ เหมือนเด็กน้อยที่กำลังอยากได้ของเล่น
ซึ่งมันดูน่ารักมากสำหรับยุนอา พักนี้เจสสิก้าทำอะไรรู้สึกจะน่ารักไปเสียหมด
“พูดเพราะๆสิ”
“เพราะๆ” เจสสิก้าไม่ลังเลที่จะตอบแม้แต่น้อย แถมยังทำหน้ากวนๆใส่อีก
“กวนหรอ งั้นก็ไม่ต้องกิน”
“อ๊าาไม่นะ ยุนพาไปซื้อสายไหมหน่อยน้าา นะนะ”
เนื่องจากว่าตัวเองไม่ได้หยิบกระเป๋าสตางค์มาด้วยก็เลยต้องมาอ้อนคนตรงหน้า ให้เขาไปซื้อให้ ทำไงได้ก็คนมันยากกินนี่นา
//ถ้าอ้อนขนาดนี้เเล้ว ถ้ายังไม่พาไปซื้อก็เป็นตุ๊ดเเล้วแหละ//
พอยุนอาเจอคนน้องมาพูดคะขาใส่ถึงกับหุบยิ้มไม่อยู่ สุดท้ายเลยต้องพาไปซื้อตามที่ขอ
//คนอะไรน่ารักขนาดนี้นะ//
ยุนอาหันมามองหน้าอีกคนที่ก้มหน้าก้มตาอยู่ เมื่อกี้เขาเห็นนะว่าร่างบางหน้าแดง
ก็ตอนที่พาอีกคนไปซื้อสายไหมเมื่อกี้ ก่อนจะเดินออกมาถูกคนขายทักว่าเป็นแฟนกันซึ่งยุนอาก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไรไป แถมยังบอกลุงคนขายไปว่าเป็นแฟนกันอีก เลื่อนมือไปจับมืออีกคน ไหนจะสายตาที่ดูอบอุ่นนั่นอีก
“นี่ปล่อยมือก็ได้นะ เดี๋ยวคนอื่นจะเข้าใจผิด” เจสสิก้าพูดเบาๆ แต่ก็ทำให้ยุนอาได้ยินชัดเจน
“ก็ให้เขาเข้าใจผิดไปสิ” ไม่พูดเปล่ายุนอาเปลี่ยนจากจับมือร่างบางเป็นค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปประสานกับมืออีกคนและกระชับให้แน่นขึ้นอีก
การกระทำของร่างสูงมันทำให้หัวใจดวงน้อยของเจสสิก้าเต้นเร็วและรัวเหลือเกิน จนรู้สึกว่าใบหน้าเริ่มร้อนผ่าวขึ้นมา
“ไปตรงนั้นกันเถอะ” ยุนอาพูดเสร็จก็เดินนำไปโดยที่ยังไม่ปล่อยมืออีกคน
ในใจนั้นก็อยากจะเป็นคนที่จับมือเธอเเบบนี้คนเดียวและตลอดไป
หลังจากที่ยุนอาเดินไปส่งเจสสิก้าที่ห้องก็กลับมาที่ห้องของตนเอง เห็นไฟในห้องยังปิดอยู่ก็แสดงว่าแทยอนยังไม่กลับมา จึงเดินไปนั่งที่โซฟานั่งนึกย้อนเหตุการณ์ต่างๆระหว่างเขากับเจสสิก้า
ที่ผ่านมาจนถึงวันนี้ มันทำให้เขาเข้าใจหัวใจตัวเองมากขึ้น
//นับจากนี้ฉันจะลองทำตามหัวใจตัวเองดูสักครั้ง สู้ๆเว้ยยุนอา//
“ฝันดีนะฟานี่อาา” แทยอนขยี้ผมอีกคนจนผมเสียทรงไปหมด
“ฝันดีนะแทแทอาาา” ทิฟฟานี่ก็เลยเอาคืนโดยการเอื้อมมือไปหยิกแก้มอีกคน
ทั้งคู่จ้องตากันแล้วก็หัวเราะออกมาพร้อมกัน
“กลับห้องได้แล้วค่ะ ดึกแล้วนะ”
“งั้นแทกลับแล้วนะ”
หลังจากแทยอนเดินออกไปแล้วทิฟฟานี่กำลังจะหันหลังกลับเข้าห้อง ดันมาเจอยัยเพื่อนตัวดียืนทำหน้าเตรียมจะล้อเลียนอยู่ เลยต้องพูดเบรกไว้ก่อน
“นี่ๆๆหยุดเลยนะ ฉันรู้นะว่าแกจะพูดอะไร”
“ฝันดีนะแทแททททท 5555”
“ย๊าา ยัยสิก้า” เจสสิก้าไม่รอ รีบวิ่งหนีเข้าไปในห้องทันที ก่อนที่จะโดนหมีตะปบเอา
ทั้งคู่แกล้งกันไปแกล้งกันมาจนเหนื่อยทั้งคู่ เจสสิก้าทิ้งตัวนอนที่เตียงตามด้วยทิฟฟานี่อีกคน
“นี่ยัยหมีอ้วน ไปอาบน้ำเลยถ้าไม่อาบไม่ต้องมานอนบนเตียงเลยนะ”
“ตัวฉันออกจะหอมนะยะ”
“ไม่ต้องเลย ตัวแกจะหอมแค่ไหนแกก็ต้องไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นฉันจะฟ้องพี่แทยอนว่าแกขี้เกียจอาบน้ำ”
“ก็ได้ๆจะไปอาบเดี๋ยวนี้แหละ ฉันจะฟอกสบู่ให้หอมจนแกนอนไม่หลับเลยคอยดู”
“รีบๆไปอาบเลยไป”
หลังจากอาบน้ำเสร็จออกมายัยเพื่อนสุดที่รักก็เข้าบรรทมไปเรียบร้อยเเล้ว
“ชิส์นึกว่าจะแน่จริง” ทิฟฟานี่ก็ทิ้งตัวลงนอนข้างๆเพื่อนรัก แล้วก็เข้าสู่นิทราไปตามๆกัน
เช้าที่สดใสของใครหลายๆคน แต่จะเป็นเช้าที่สดใสที่สุดของทิฟฟานี่ ฮวัง ก็เพราะแทยอนมาเคาะประตูห้องตั้งแต่เช้ามืด เพราะอะไรน่ะหรอ เขาบอกว่าจะพาเธอไปดูพระอาทิตย์ขึ้นน่ะสิ โรเเมนติกใช่เล่นเลยนะแทแทของฟานี่..
วันนี้ถ่ายแบบวันสุดท้ายผ่านพ้นไปด้วยดี ตอนถ่ายคู่กับยุนอาก็มีเขินกันบ้างเล็กน้อย
แต่ก็จะมีแต่ยัยฟานี่นี่แหละที่เขินจนหน้านี่แดงไปหมดเเล้ว
ก็เพราะพี่แทแทของยัยหมีน่ะสิถ่ายเสร็จปั๊บก็ไม่ยอมใส่เสื้อ เดินถอดเสื้อโชว์ซิกแพคมาอ่อยถึงเก้าอี้ยัยฟานี่เห็นแล้วแทบสำลักน้ำส้ม ยังจำหน้าตอนมันเห็นพี่แทยอนเดินมาขอน้ำได้เลย หน้างี้เหวอมากอ่ะ อ้าปากค้างเลย รู้งี้น่าจะถ่ายรูปเอาไว้แกล้งดีกว่า
“คิคิ”
“หัวเราะอะไรยะ”
“ก็ดูหน้าแกสิ ยังไม่หายเหวอเลยอ่ะ 5555”
“ชิส์ ว่าแต่แกกับพี่ยุนไปถึงไหนกันเเล้ว” ทิฟฟานี่ได้ทีเลยลองแกล้งถามดู ทั้งที่รู้จากปากแทยอนแล้วว่ายุนอาคิดยังไงกับเจสสิก้า แต่ยัยเพื่อนตัวดีของเธอนี่สิ ไม่รู้ว่าชอบใครกันแน่ระหว่างพี่ยุนกับพี่ยูริ
“ว่าไงยะ”
“ถึงไหน อะไร ยังไง แกพูดอะไรของแก” เจสสิก้าไม่ตอบเลือกที่จะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
“อย่ามาทำเป็นไม่รู้อะไรหน่อยเลย ฉันรู้นะว่าแกก็รู้สึกได้น่ะ”
“รู้สึกอะไร”
“ก็รู้สึกได้ว่าพี่ยุนเขาชอบแกไงล่ะ พี่ยูริด้วยอีกคน”
“บ้าหรอ ฉะ.. ฉันจะไปรู้สึกแบบนั้นได้ไง”
“แน่ะ ร้อนตัวแบบนี้ แสดงว่าแกต้องชอบใครในสองคนนี้แน่เลยใช่ไหม พี่ยุนอาก็หล่อ แสนดี เพอร์เฟค พี่ยูริก็หล่อ คม ใครได้เป็นแฟนก็ต้องอิฉาา แกชอบใครอ่ะ บอกฉันหน่อยสิ”
ทิฟฟานี่คิดว่าวันนี้เธอจะต้องเอาความจริงจากปากเพื่อนให้ได้
“แกพูดอะไรของแก มโนไปไกลเลยนะยะ” มีหรือว่าเจสสิก้าจะไม่รู้ว่าทิฟฟานี่จะหลอกถามว่าเธอชอบใคร
“ฉันเป็นเพื่อนแกมาตั้งแต่จำความได้เลยนะ แกไม่คิดจะบอกเพื่อนที่แสนจะน่ารักคนนี้หน่อยหรอ”
//ในเมื่อถามแล้วไม่ได้ ลองอ้อนดูก็ได้ ยัยสิก้าเป็นคนชอบให้คนอ้อน//
“ฉันรู้ว่าเพื่อนฉันคนนี้น่ารักกที่สุดดดเลยยยย” เจสสิก้าพูดพลางใช้มือดึงแก้มยัยหมีน้อยผู้น่ารักไปมาอย่างเอ็นดู
“แต่ฉันว่าเรื่องแค่นี้แกน่าจะรู้ดีนะฟานี่อาาาาา” พูดหยอกล้อกันไปมาจนใครเห็นก็มองดูว่าน่ารักมากๆ
“แหมมม ก็เคสนี้มันเดายากนี่นาา มีหนุ่มหล่อขายขนมจีบถึงสองคน ถ้าแกไม่บอกฉันเเล้วฉันจะไปรู้ได้ยังไงล่ะสิก้าอาาา”
ทิฟฟานี่ก็ไม่ยอมเหมือนกัน ใช้มืออีกข้างดึงแก้มเพื่อนตรงหน้าไปมาอย่างน่ารักเช่นกัน
แทยอนกับยุนอายืนดูอยู่สักพัก ถึงจะไม่รูว่าสองสาวคุยอะไรกัน แต่เห็นสองสาวหยอกกันได้น่ารักขนาดนั้น ทำให้ทั้งสองอดที่จะอมยิ้มตามไม่ได้
แต่ตอนนี้ก็ใกล้เวลาพักเที่ยงเเล้ว
“ไงสองสาวทำอะไรกันอยู่หรอ”
แทยอนกับยุนอาเดินมาหาทั้งสองที่กำลังบีบแก้มกันอยู่ กะว่าจะชวนไปทานข้าว
“ก็ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะพี่ยุน แค่แสดงความรักต่อกันน่ะค่ะ^^”
ทิฟฟานี่เห็นยุนอากับแทยอนเดินมาก็เลยปล่อยมือจากแก้มนุ่มๆของเพื่อนที่แสนจะน่ารักตรงหน้า
เป็นอันว่าทั้งคู่นั้นยอมสงบศึก(หยิกแก้ม) แต่โดยดี โดยไม่มีใครเป็นฝ่ายชนะแค่อย่างใด แต่ดูเหมือนทิฟฟานี่จะยังได้เปรียบอยู่
“งั้นหรอ พี่ว่า.. น่ารักดีนะ ^^” ยุนอาเน้นคำว่าน่ารักแต่สายตานั้นกลับมองไปยังร่างบางตรงหน้า
ทำให้เจสสิก้าเบนหน้าหนีแทบไม่ทัน
//หันหน้าหนีหรอ เขาเรียกว่าเขินรึเปล่านะ//
“อ้าวอยู่ตรงนี้กันนี่เอง ยุน แท ดีเลยฟานี่กับสิก้าก็อยู่ด้วยพอดี”
“มีอะไรหรอคะพี่ซันนี่”
“พี่จะมาบอกว่า งานทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยเเล้วนะ ทุกคนทำได้ดีมาก พี่ขอชื่นชม
แล้วก็ พี่จะให้ทุกคนทานอาหารกลางวันกันที่โรงแรมให้เรียบร้อย แล้วก็ไปเตรียมกระเป๋ากลับบ้านกันได้เล้ยยย บ่ายโมงยี่สิบเจอกันที่ลานจอดรถนะ พี่จะมาบอกแค่นี้แหละ”
“เย้ๆๆ จะได้กลับแล้วว” ดูเหมือนทิฟฟานี่จะดีใจกว่าทุกคนไปหน่อย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
วันจันทร์…
มหาลัย KL
ดูเหมือนว่าวันนี้ใครหลายๆคนทั้งหญิงและชายนั้นอกหักกันอย่างถ้วนหน้า
เพราะว่าวันนี้ หนุ่มหล่อสุดฮอตอย่างแทยอนนั้นเดินมาพร้อมกับทิฟฟานี่ สาวสวยตายิ้มที่หนุ่มๆหลายคนนั้นหมายปอง
ซ้ำยังสวีทหวานฉ่ำ ต่อหน้าประชาชนไม่แคร์สื่อ ทำให้หลายๆคนนั้นอิจฉาไปตามๆกัน
“ฟานี่ วันนี้ไปดูหนังกันนะ”
“ค่ะ”
“งั้นแทไปล่ะนะ ตั้งใจเรียนนะเด็กน้อย” ส่งมือไปลูกหัวอีกคนเบาๆ เรียกเสียงโห่ แซว จากเพื่อนในห้องได้ไม่น้อย ตอนนี้หน้าทิฟฟานี่เริ่มร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างเลี่ยงไม่ได้
“แหมมม หวานจังเลยนะ” เจสสิก้าเอ่ยเเซวทันทีที่เพื่อนมาถึงโต๊ะ
“แกก็เลือกให้ได้สักทีสิยะ จะได้หวานบ้าง” ทิฟฟานี่ไม่พอแหวะเพื่อนไปอีกทีนึง
“ไม่พูดกะแกเล่า ตั้งใจเรียนดีกว่า”
.
16.00 น.
สนามบาส
“เฮ้ยไอ้ยูล ไหนว่าแกชอบยัยเด็กนั่นไงวะ ทำไมปล่อยให้ไอ้ยุนมันคาบไปได้วะ” เพื่อนของยูริคนหนึ่งเอ่ยขึ้น
“แกพูดอะไรของแกวะ”
“ก็ฉันได้ยินเขาพูดกันว่าไอ้ยุนมันไปเที่ยวมากับเด็กนั่นเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมานี่เอง”
“แกว่าไงนะ!!”
“ก็อย่างที่ฉันบอกไปนั่นแหละ แกจะปล่อยให้ไอ้ยุนมันตัดหน้าแกหรอวะยูล แกเจอเจสสิก้าก่อนมันอีกนะเว้ย”
“ฉันไม่ปล่อยให้มันได้เจสสิก้าไปหรอก ให้มันได้มีความสุขไปก่อนเถอะ หึ”
ยูริพูดด้วยเสียงเหี้ยม
//ไอ้ยุน อย่าฝันว่าแกจะได้เจสสิก้า เพราะเจสสิก้าต้องเป็นของฉันคนเดียว//
ความคิดเห็น