ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC SNSD] I'm Just In Love (Yoonsic ft.Taeny)

    ลำดับตอนที่ #12 : Chapter 11

    • อัปเดตล่าสุด 24 ส.ค. 59


    Chapter 11












    “อ่า น้องฟานี่ แบบนั้นแหละ ดีครับ ดี “   ซูยองช่างกล้องของพวกเราเอ่ยชมรุ่นน้องที่โพสท่าอยู่ตรงหน้า โดยมือก็กดชัตเตอร์รัวๆ  รุ่นน้องทำออกมาได้ดีกว่าที่เขาคิดไว้มาก การถ่ายครั้งเเรกของทิฟฟานี่เลยผ่านไปอย่างง่ายดาย

    “ อ่า คนต่อไปเลย  สิก้ามา”  


    ซูยองทึ่งกับนางแบบสองคนของเขาเหลือเกินที่สามารถโพสได้อย่างมืออาชีพ ซูยองเคยไปทำงานถ่ายแบบให้นางแบบหลายคน บางคนยังไม่มีความเป็นมืออาชีพเท่ากับรุ่นน้องสองคนนี้เลย   

    //พวกเธอในอนาคตฉันว่าต้องรุ่งเเน่ๆ ถ้าไปเป็นนางแบบนะ//  


    “สิก้าไปพักได้เลยนะ  ทำได้ดีมากเลย”

    “ค่ะ”  


    ยุนอาที่ยืนดูอีกคนถ่ายแบบไปเมื่อกี้ได้แต่ยืนอมยิ้ม  อีกคนดูสดใสร่าเริง และน่ารักมากๆอีกด้วยมันทำให้หัวใจเขาชุ่มช่ำยังไงๆไม่รู้   ความรู้สึกแบบนี้เขาจะเรียกว่าอะไรนะ  

    //บางทีฉันอาจจะชอบเธอเข้าแล้วก็ได้//



    ตอนนี้ซูยองกับฮโยยอนยุ่งอยู่กับการจัดทำฉากสำหรับถ่ายคนต่อไปอย่างดูรีบร้อน ก็เพราะว่าดูเหมือนว่าฝนจะตกน่ะสิ

    เดี๋ยวจะถ่ายไม่ทันเลยต้องให้ทีมงานเร่งมือกัน





    “ถึงตาแกล้ะไอ้ตัวดีมา!”  

    ซูยองหันไปพูดกับยุนอาที่ยืนอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล



    //ถึงเวลาโปรยเสน่ห์แล้วสินะ 5555//


    “จะให้โพสแบบไหนจัดมาเลย พร้อม!!”

    ยุนพูดอย่างมั่นใจเพราะเขาออกกำลังกายเป็นประจำแทบทุกวันสาวๆที่มหาลัยกรี๊ดกันแทบจะตายไปข้างหนึ่ง  หึๆก็คนมันฮอตอ่ะนะ



    แต่ไม่ทันที่ยุนอาจะได้โพสท่าอะไร ฝนก็เทลงมาเสียก่อน  ทีมงานวิ่งเก็บของกันจ้าละหวั่นแทบจะไม่ทัน ทั้งๆที่เพิ่งจะจัดเสร็จไปได้เมื่อกี้


     ยุนอาวิ่งเข้ามาในเต้นท์ด้วยสภาพที่เปียกปอนไปหมด เพราะฉากที่เขาถ่ายนั้น อยู่ค่อนข้างไกลกับเต้นท์  ก็เลยทำให้เปียกมาอย่างที่เห็น



    “ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไอ้ยุนแกเหมือนลูกหมาตกน้ำเลยว่ะ ฮ่าๆๆ”  แทยอนเห็นยุนอาวิ่งเข้ามา  สภาพยังกับลูกหมาตกน้ำ

    “แกอยากจะเป็นแบบฉันบ้างไหมล่ะ”  ยุนอาไม่พูดเปล่าพร้อมเดินไปดึงแทยอนให้ออกมาจากเต้นท์  (อย่าว่าถึงเลย บอกว่ากระชากออกมาจะดีกว่า)

    ทำให้แทยอนเองก็เปียกฝนไปพร้อมกับยุนอา

    “ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไอ้แทแกเหมือนลูกหมาตกน้ำเลยว่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า”   ยุนอาพูดประโยคเดิมแบบเมื่อกี้เป๊ะ ทำให้แทยอนหมั่นไส้ก็เลยกระโดนดึงคอยุนอา    ตอนนี้ทั้งสองคนเล่นมวยปล้ำโชว์ท่ามกลางสายฝนที่ตกลงมา และทั้งคู่นั้นดูไม่ได้เลย เพราะเสื้อผ้าเปื้อนทรายเต็มไปหมด ทำให้คนที่ยืนมองดูทั้งสองคนอยู่หัวเราะกับการแกล้งกันของสองคนนี้ไม่ได้   ทั้งคู่หันหน้าไปตามเสียงหัวเราะก็พบว่าทุกคนนั้นมองมาที่พวกเขาสองคนที่ตอนนี้ ยุนอาอยู่บนร่างของแทยอน   ยุนอาหันไปมองแทยอนแล้วทั้งคู่ก็ก็หัวเราะออกมา   ทำให้บรรยากาศนั้นเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ


    //ไอ้สองคนนี้นี่ โตป่านนี้แล้วยังเล่นกันอยู่ได้ ไม่รู้หรือไงว่าเสื้อผ้ามันตัวละเท่าไร หึ่ม//




    “นี่พวกแกสองคนเลิกเล่นกันได้ล้ะ โตกันกันขนาดนี้แล้ว ไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากันได้เเล้วไป ดูสิเปื้อนไปหมดเลย”    ฮโยยอนทนเห็นเสื้อผ้าที่เขาอุตส่าห์เลือกมาเปื้อนดินทรายเต็มไปหมด

    ไม่ได้เลยไล่ให้สองหนุ่มไปเปลี่ยนเสื้อ





    ซึ่งการถ่ายของยุนอาและแทยอนวันนี้เป็นอันต้องยกเลิกพับเก็บไปตามระเบียบเพราะฝนที่ตกลงมาทำให้จัดสถานที่ไม่ได้   แล้วก็ใกล้จะค่ำแล้วด้วย

    “งั้นทุกคนวันนี้ไปพักก่อนนะ ตอน6โมงก็ลงมาทานอาหารด้านล่างได้เลยเพราะทางโรงเเรมเขาจัดไว้ให้”


















    “เฮ้ยยุน มีไรอยากให้ช่วยหน่อยว่ะ”   หลังจากที่แทยอนและยุนอาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วกำลังจะพากันเดินไปชวนสองสาวข้างๆห้องลงไปทานข้าวด้วยกัน แทยอนก็นึกได้ว่ามีเรื่องอยากให้ยุนอาช่วย


    “หื้ม อะไร”

    “แกช่วย…..”  ซุบซิบๆ   


    หลังจากที่แทยอนขอให้ยุนอาช่วยอะไรบางอย่าง แล้วยุนอาก็หัวเราะออกมาเสียงดังลั่น  

    “ฮ่า ฮ่า ฮ่า  แกแน่ใจแล้วนะไอ้แท”

    “เออดิวะ   นะๆช่วยหน่อย”

    “เออๆก็ได้ๆ  แต่มีข้อแม้เหมือนกันนะ”

    “ข้อแม้อะไรวะ”


    ซุบซิบๆๆ  


    “ว่ะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ไอ้ยุน ฮ่าฮ่าฮ่า ที่แท้แกก็ชอบ...”  

    แทยอนยังพูดไม่จบก็มีมือมาปิดปากไว้ซะก่อน


    “คุยอะไรกันอยู่คะ”   ทิฟฟานี่และเจสสิก้ากำลังจะเดินลงไปทานอาหารข้างล่างเห็นแทยอนยืนหัวเราะเสียงดังก็เลยว่าจะชวนลงไปพร้อมกัน


    “เอ่อ..ปะ เปล่าครับไม่มีไร”  ยุนอามองสบตากับเจสสิก้าที่แต่งกายชุดสกินนี่ กับเสื้อเชิ้ตสีขาวบาง เผยให้เห็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ด้านในว่าวันนี้ร่างบางใส่บราสีอะไร  

    //ไม่ได้แอบมองนะ มันเห็นเอง//

    แต่ทำไมครั้งนี้มันทำให้หัวใจเขาเต้นแรงจังนะ  

    //เธอจะน่ารักไปถึงไหนกันนะเจสสิก้า ≧ω≦//


    “พี่ว่าจะกำลังไปชวนลงไปทานข้าวพร้อมกันพอดีเลย งั้นไปด้วยกันนะ”  แทยอนพูดจบก็จูงมือทิฟฟานี่เดินไปทันที    ยุนอาเลยอดจะหมั่นไส้ไม่ได้  

    จะหันไปทำแบบคู่เมื่อกี้กับอีกคนบ้างแต่ก็เดินไปก่อนเขาเสียแล้ว

    “สิก้า รอด้วย”

















    หลังจากทั้งสี่คนทานอาหารกันเสร็จแล้ว กำลังจะเเยกย้ายกันกลับห้อง

    แทยอนเห็นว่าทั้งสองคนกำลังจะเดินไปทางลิฟท์ยุนอาก็เรียกเจสสิก้าไว้ก่อน

    “ อ เอ่อ..สิก้าดี๋ยวก่อน”

    “คะ?”

    “คือ.. จะชวนไปเดินเล่นน่ะ ว่างหรือเปล่า”

    //พอจะชวนกันตรงๆเเบบนี้ก็เขินเหมือนกันแหะ//

    เห็นอีกคนไม่ตอบอะไรก็เลยขยายความให้ชัดเจน ให้คนสวยเข้าใจ

    “ก็เห็นใกล้ๆนี้มีตลาดน่ะ อยากจะไปเดินแต่ไม่มีเพื่อนเดิน ไปเดินเป็นเพื่อนหน่อยดิ”

    “งั้นเดี๋ยวสิก้าไปตามฟานี่ก่อน”


    “เฮ้ยๆ ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวฟานี่ก็ต้องไปกับไอ้แทมัน เราไปกันสองคนนี่แหละ”   

    “แต่ว่า….”

    “น่านะ ไปๆตอนนี้เลย”  พูดจบยุนอาก็จูงมือร่างบางเดินออกไปทันที






    “อ่าวแล้วสิก้าหายไปไหนเนี๊ย เมื่อกี้ก็เห็นเดินตามมานี่นา”  

    //สงสัยไปกับพี่ยุนอีกแน่เลย  แกจะปฏิเสธหัวใจตัวเองไปอีกนานแค่ไหนนะยัยเบื่อเอ้ย//


    “ฟานี่ครับ!”  แทยอนเดินตามร่างบางมา  แต่ดูจะหอบนิดๆ

    ก็ทิฟฟานี่เล่นเดินมาอย่างเร็วขนาดนั้นนี่นา

    “อ่าวพี่แท มีอะไรคะ”

    “เอ่อ..คือ  พี่จะชวนฟานี่ไปเดินเล่นแถวชายหาดน่ะ ไปด้วยกันนะพี่มีอะไรจะให้ฟานี่ดูด้วย”

    “อะไรหรอคะ”

    “ความลับครับ”  

    แทยอนจูงมืออีกคนให้เดินตามลงมา เพื่อมุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่เขากับยุนอาได้จัดเตรียมไว้













    อีกด้านหนึ่ง


    “เดี๋ยวสิยุนอาาา”    

    //อะไรของเขาเนี๊ย ไหนเมื่อกี้จะพาไปเดินตลาดทำไมลากเธอมาที่ชายหาดได้//


    “มีอะไรครับ”     ยุนอาหันหน้ามามองคนที่ดึงมือเขาไว้เมื่อกี้แล้วโปรยยิ้มเบาๆ

    เขาเเอบเห็นอีกคนหน้าแดงด้วยล่ะ  

    //ขนาดเขินยังน่ารักเลยอ่ะ//


    “อะ..เอ่อ  ก็ไหนว่าจะพาไปตลาดไงเล่า พามาที่นี่ทำไม”    

    //คนบ้า..อย่ามามองหน้ากันแบบนั้นสิ//


    “เดี๋ยวพามานี่ก่อน แล้วค่อยไปพร้อมกันนะ”

    ไม่รอช้ายุนอาดึงมือร่างบางตรงหน้าให้เดินตรงไปยังที่ที่เตรียมการไว้ทันที












    ยุนอาพาเจสสิก้าเดินออกมาค่อนข้างไกลห่างจากโรงเเรมที่พักอยู่  แล้วจู่ๆยุนอาก็ปล่อยมือเธอแล้วเดินเข้าไปเอาอะไรสักอย่างที่ใต้ต้นไม้แถวนั้น


    //เทียนหอม?  ดอกไม้?//


    เขาหยิบเทียนหอมจำนวนหนึ่งออกมาและยังมีดอกกุหลาบสีแดงอีกหลายช่อเลยล่ะ


    “ยุนเอามาทำไมอ่ะ”

    “ถึงเวลาเดี๋ยวก็รู้เองแหละน่า ตอนนี้มาช่วยจัดการพวกนี้หน่อยสิ”


    ถึงเธอจะดูงงกับการกระทำของร่างสูงก็เถอะ แต่ก็ยอมไปช่วยอีกคนจัดอยู่ดี



    พอจัดเสร็จแล้ว มันดูเหมือนสถานที่เอาไว้สำหรับให้คู่รักมาบอกรักกันยังไงยังงั้นเลยล่ะ  

    มีเทียนหอมที่วางไว้รอบๆเป็นรูปหัวใจ  และกลีบดอกกุหลาบที่โรยไว้พองามนั่นอีก   ทั้งหมดนี้ไม่น่าเชื่อว่ายุนอาเป็นคนคิดเองทั้งหมดเลยหรอนี่   


    “ยุนอา…”

    “อ๊ะยังไม่ต้องถามอะไรหรอก เรารีบไปซ่อนกันเร็วเดี๋ยวไอ้แทก็มาแล้วล่ะ”


    ยุนอาไม่ปล่อยให้เธอได้พูดอะไรเลยสักอย่าง เขาดึงเธอให้ไปหลบอยู่แถวพุ่มไม้ไม่ไกลจากตรงนั้นเท่าไร


    “นี่ยุนมันอะไรกัน สิก้างงไปหมดเเล้วนะ”  

    “ชู้ว…. เงียบๆสิแทยอนมาโน่นแล้ว    เดี๋ยวก็จะรู้เร็วๆนี้แหละ”

    เธอทำได้เเต่เพียงนั่งเงียบตามที่เขาบอกแล้วสังเกตการณ์ไปเรื่อยๆ    จนเห็นแทยอนเดินจูงมือฟานี่มาแต่ไกลแล้วล่ะเ  


    ฉันพอจะเข้าใจอะไรๆมากขึ้นแล้วล่ะ

    //เพื่อนฉันจะมีเเฟนแล้วหรอนี่  แถมเป็นพี่แทยอนสุดเพอร์เฟคอีก แอบอิจฉานิดๆเลยแฮะ//















    “ฟานี่”  แทยอนพูดเสียงที่ดูเต็มไปด้วยความรักความอบอุ่น บอกผ่านสายตาไปยังร่างบางตรงหน้า

    “คะ?”  เธอเผลอไปสบตากับเขาพอดี  สายตาที่เขามองมายังเธอนั้นทำให้หัวใจของเธอเริ่มจะทำงานผิดปกติอีกแล้ว   

    //ทำไมมันรู้สึกเหมือนพี่เขาจะสารภาพรักเลยนะ   อ๊ายยฟานี่เธอคิดอะไรเนี๊ย//



    “หลับตาก่อนสิครับ พี่มีอะไรจะให้ฟานี่”


    ร่างบางยอมทำตามที่เขาบอกอย่างว่าง่าย แต่แอบขัดใจนิดๆที่นึกว่าพี่เขาจะสารภาพรัก


    “เดินตามพี่มานะ”    แทยอนจูงมือทิฟฟานี่ที่หลับตาอยู่ให้ไปตรงที่ยุนอาเเละเจสสิก้าได้เนรมิตึ้นมาให้เข้ากับสิ่งที่เขาจะทำต่อไปนี้

    แทยอนพาทิฟฟานี่เดินมาหยุดอยู่ตรงกลางของเทียนหอมที่เรียงไว้เป็นรูปหัวใจ  มีกลีบดอกกุหลาบโปรยอยู่ที่พื้นทราย  


    “ฟานี่..”  

    ทิฟฟานี่ลืมตามขึ้นมาสบสายตากับอีกคน


    “ตั้งแต่ที่พี่ได้เจอกับฟานี่คนที่ทำให้หัวใจดวงเล็กๆ ตรงนี้ทำงานผิดปกติเสมอ   จนวันนี้พี่แน่ใจแล้วว่าที่ตรงนี้มันมีฟานี่อยู่ในใจเสมอมา”  แทยอนกุมมือร่างบางมาวางไว้ที่ตำแหน่งหัวใจของเขา    ทิฟฟานี่รับรู้ได้ถึงหัวใจของคนตรงหน้าที่เต้นแรงเหลือเกิน ซึ่งในตอนนี้หัวใจเธอก็เช่นกัน



    “พี่รักฟานี่นะ……”     

    ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก

    “แล้วฟานี่ล่ะ รู้สึกยังไงกับพี่ครับ”


    //โอ้ยย พี่แทอ่ะ มาถึงขนาดนี้แล้วยังต้องถามอีกหรอคะ  ฟานี่ก็เขินเป็นนะ//


    “ก็...ก็”   

    ทิฟฟานี่อึกอักไม่กล้าพูดออกไปว่าตัวเองก็รู้สึกแบบเดียวกันกับแทยอน

    จนแทยอนคิดว่าร่างบางตรงหน้าคงจะไม่ได้คิดแบบที่เขาคิดกับเธอ

    “ม..ไม่เป็นไรครับ ถ้าฟานี่ไม่ได้รู้สึกเหมือนกันก็ไม่เป็นไร..”


    แทยอนพูดด้วยน้ำเสียงค่อนข้า้งแตกต่างจากเมื่อกี้สิ้นเชิง

    //สงสัยรักแรกฉันคงจะอกหักแล้วล่ะว่ะไอ้ยุน//

    แทยอนค่อยๆปล่อยมือที่กุมมืออีกคนไว้ช้าๆและพยายามจะยิ้มรับความจริงว่าน้องเขาไม่รัก

    แต่…




    “ฟานี่ก็ชอบพี่แทยอนค่ะ!!”


    เร็วเหมือนสายฟ้าผ่าทิฟฟานี่ก็กลั้นใจพูดออกมาจนได้

    แทยอนได้ยินมันชัดเจน จากเมื่อกี้ที่ทำเหมือนคนอกหักตอนนี้กลับกลายเป็นโผเข้ากอดคนตรงหน้าแนบแน่น


    “เป็นแฟนกับพี่นะครับ”

    เสียงของแทยอนดังอยู่ข้างหูร่างบาง  แถมยังกระชับอ้อมกอดให้แนบแน่นไปอีก จนเธอแทบจะหายใจไม่ออกอยู่แล้ว   

    “ไม่ค่ะ..”

    “..จนกว่าพี่แทจะปล่อยฟานี่ก่อน ฟานี่หายใจไม่ออกแล้วนะ”


    ได้ยินดังนั้นแทยอนก็ปล่อยน้องทันที สงสัยจะดีใจเกินไปหน่อยเลยเผลอกอดแรงไป


    “แหะๆ ขอโทษคร้าบบ”


    //อ๊าา ทำตัวน่ารักอีกแล้วอ่ะ น่าจับหยิบแก้มชะมัด ผู้ชายอะไรน่ารักจัง//


    ทิฟฟานี่ยื่นมือไปตรงหน้าแทยอน   แทยอนก็ยืนงงว่าจะยืนมือมาทำไม





    “โถ่ไอ้งั่งเอ้ยย  เขาให้สวมแหวนให้ไงวะ”    ยุนอาที่ซ่อนตัวดูคนเขาบอกรักกันกับเจสสิก้าสองคน ได้แต่บ่นเพื่อนรักตัวเอง

    “อ๊ายย โรแมนติกสุดๆเลยอ่ะ อิจฉาฟานี่จัง”

    เจสสิก้าก็นั่งเคลิ้มไปกับการบอกรักกันของเพื่อนสาวตัวเอง  อิจฉาสุดๆไปเลยล่ะ

    //ฉันจะได้มีโอกาสแบบนี้บ้างไหมนะ//








    “อะ..อะไรครับ ฟานี่ยื่นมือมาทำไม”  แทยอนทำหน้างงไม่เข้าใจ     จนทิฟฟานี่ต้องเอ่ยปากเอง

    “ก็สวมสิคะ  พี่แทยังไม่ได้สวมแหวนให้ฟานี่เลยนะ”


    //บ้าจริงไอ้แท ลืมไปได้ไงฟร่ะ อุตส่าห์เตรียมการณ์มาอย่างดี แต่ลืมสวมแหวนเนี๊ยนะ  

    แต่เอ๊ะ สวมแหวน…  แสดงว่าฟานี่ยอมเป็นแฟนเเล้วสินะ  เย้ๆๆๆ

    ว่าแต่ฟานี่รู้ได้ไงว่าฉันจะให้แหวนนะ  แต่ช่างมันก่อนเดี๋ยวค่อยไปถามก็ได้//




    แทยอนหยิบแหวนวงที่เขาไปซื้อให้ร่างบางในวันนั้นออกมาจากกระเป๋าเสื้อ พร้อมบรรจงสวมลงไปที่นิ้วเรียวของร่างบางอย่างช้าๆ  และก้มลงจูบไปที่แหวน ก่อนจะเอ่ยคำหวานออกไปให้คนตรงหน้าได้หน้าแดง





    แป๊ะ   แป๊ะ ๆๆ  หู้ววววว  หู้วววววววว   เย้ๆๆๆๆๆ  หวีดวิ้ววววววววว


    อยู่ๆก็มีเสียงไม่พึงประสงค์ดังออกมาจากหลังต้นไม้ต้นใหญ่ต้นหนึ่ง   ตอนแรกนั้นแทยอนนึกว่าคงจะเป็นยุนอา แต่ไหงกลับกลายมาเป็นรุ่นพี่สุดที่รักของเขาทั้งสามได้ล่ะเนี๊ย

    “น้องฉันมีแฟนเเล้วโว้ยยยย” เสียงซูยองได้ยินมาแต่ไกล

    “ไอ้แทไม่โสดแล้วโว้ยย ฮ่าฮ่าฮ่า” ตามมาเ้วยเสียงฮโยยอน


    “โอ้ยเพื่อนฉันมีแฟนแล้วหรอนี่”  ต่อจากนี้ก็เป็นเสียงเจสสิก้าที่เดินออกมาจากพุ่มไม้พร้อมกับยุนอาแล้วเดินไปแซวทิฟฟานี่ ทันที  แล้วก็โดนฝ่ามือฟาดมาหนึ่งที


    “งั้นอย่างเป็นทางการเลยแล้วกันนะ”  แทยอนพูดพร้อมกับรั้งเอวอีกคนให้เข้ามาใกล้ๆ

    “แทกับฟานี่เรา...ตกลงเป็นเเฟนกันแล้ว”


    หวี้ดดด  วิ้วววว  ฮู้ววววววว   


    หลังจากที่แทยอนพูจบก็มีเสียงเชียร์ตามมา    



    หลังจากนั้นฮโยยอน ซันนี่และซูยอง ก็ต่างแยกย้ายกันกลับห้องของตน  เหลือแค่สี่คนที่ยืนอยู่

    “สิก้าฉันว่าเราไปเดินเล่นที่ตลาดเเถวนี้กันดีกว่า ปล่อยให้คนเป็นแฟนกันเขาอยู่กันสองต่อสองดีกว่า”  ยุนอาพูดชวนเจสสิก้า  ทำให้แทยอนหมั่นไส้ไม่น้อย


    “จะพาสิก้าไปเดทก็ว่ามาเถอะ”  


    “ใครบอกฉันไม่อยากอยู่เป็นช้อยของแกต่างหากล่ะ เราไปกันเถอะสิก้า”

    ยุนอาจูงมือเจสสิก้าเดินไปที่เป้าหมายทันที  ซึ่งเจสสิก้าก็ไม่ได้ปฏิเสธ เพราะเธอก็ไม่อยากเป็นช้อยกับคนมีเเฟนแล้วเหมือนกัน


























    ----------------------------------------------------------
    ขอบคุณที่ยังติดตามนะคะ  เรื่องนี้ยังเป็นเรื่องเเรกของไรท์ อาจจะแต่งยังไม่ค่อยดีเท่าไร แต่อยากให้เป็นแบบไหนบอกได้เลยนะ  

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×