คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่ 13 ภารกิจเพิ่มเติมด่านที่หนึ่ง ตอนต้น
่ำืนที่ผ่านมาลมหนาวนอนไวว่าปิเพราะวันนี้เธอะเ้าป่าหมอรัิาล เธอให้ไอาวาแผนารเินทาให้ับเธอเรียบร้อยหมแล้ว
วาร์ปทาเ้าป่าหมอรัิาล
ลมหนาวยืนอยู่รหน้าวาร์ป้วยวามรู้สึื่นเ้น เธอไม่ไ้มีวามหวาลัวอยู่ในสายา ถึแม้ว่าะมีวามรู้ภายในหัวว่าป่าหมอรัิาลเป็นสถานที่ที่น่าลัวมาแ่ไหน
ยืนยันเ้าป่าหมอรัิาล
ลมหนาวมอ้อวาม้านหน้าพร้อมสูลมหายใเ้าเพื่อเรียวามพร้อม่อนยืนยัน
ลมหนาวเสีย่าวาร์ปสำหรับารเ้าป่าหมอรัิาลเป็นำนวนเิน 100,000 ลิบลู หลายนสสัยว่าเหุใป่าหมอรัิาลึมี่าเ้าที่สูมานานี้ สาเหุที่มีราาสูแบบนี้ ส่วนหนึ่เพื่อเป็นารัรอบุลที่ะเ้ามายัสถานที่แห่นี้ภายในัว ล่าวือนที่สามารถเ้ามาในป่าหมอรัิาล้อเป็นนที่มีำนวนเินมาพอสมวร และนมีเินเหล่านั้นส่วนมาะเป็นอมยุทธ์เิน 70% ึ้นไป
ลมหนาวมีวามรู้สึเหมือนอนที่เธอวาร์ปไปยัาวหมายเลที่ 17 - 5
“สวัสีป่าหมอรัิาล”
ลมหนาวพูึ้นท่ามลาวามเียบ
อนนี้เธอยืนอยู่เพียลำพับริเวปาทาเ้าป่าทีู่แล้วเหมือนมีมน์ลัแบบที่เธอไม่สามารถอธิบายออมาเป็นำพูไ้
ลมหนาวเรียภาริพิเศษอเธอออมาูอีหนึ่รั้
“ภาริพิเศษ”
ภาริพิเศษ เริ่ม้นารผภัยอย่าแท้ริ
รายละเอีย ผภัยป่าหมอรัิาล (มีีวิรอ)
รายละเอียเพิ่มเิม ฝึฝนนเอ 0/4
ระยะเวลา 5 วัน
อราวัล สิลระับ SSS (แบบสุ่ม)
บทลโทษ าย
‘มันนี่แสรายละเอียเพิ่มเิมให้ลมหนาวหน่อย’
ลมหนาวบอมันนี่ในใ สถานที่แบบนี้เธอไม่มั่นใว่าารที่เธอพูออไปะทำให้ัวเอเป็นเป้าสายราหรือไม่ เพราะเธอเอ็ไม่รู้ว่าภายในป่าแห่นี้มีนอยู่มาน้อยนาไหน
“เอ๊ะ?”
ลมหนาวอุทานออมาเมื่อเธอิไ้ว่าะเป็นไปไ้หรือไม่ที่เธอะให้มันนี่สแนพื้นที่ให้เธอบริเวป่าหมอรัิาลแห่นี้ เธอำไ้ว่า่อนหน้านี้ เธอเยให้มันนี่สแนพื้นที่รอบบ้านอเธอ รวมไปถึป่าใล้บ้านอเธอไ้
‘ทำารสแนพื้นที่’
ลมหนาวไ้ยินเสียที่ัเ้ามาภายในหัวอเธอ เธอยิ้มอย่ามีวามหวั มันนี่ือผู้่วยที่ีที่สุอเธอ
‘อบใมามันนี่’
ลมหนาวอบุระบบในใ อนนี้ลมหนาวรู้แล้วว่าัวเอ้อไปเริ่ม้นทีุ่ไหน่อนเป็นอันับแร
รายละเอียเพิ่มเิมภาริพิเศษ
- ทำารฝึฝนประสาทสัมผัส
- ทำารฝึฝนร่าาย
- ทำารฝึฝนโยาร่อสู้
- ทำาร่อสู้ับสัว์อสูรระับำนาน
ลมหนาวอ่านรายละเอียเพิ่มเิม้วยสายาที่เ็มไป้วยวามท้าทาย ภาริสุท้ายหรือภาริที่สี่นับเป็นภาริที่อันรายมาสำหรับเธอ ลมหนาวสะบัศีรษะอัวเอเพื่อับไล่วามิที่ยุ่เหยิอยู่ในอนนี้
“เราวรฝึฝน่านแรให้ไ้่อน”
ลมหนาวพูับัวเอ เธอสั่ให้มันนี่แสรายละเอีย่านแรที่เธอ้อทำ
ทำารฝึฝนประสาทสัมผัสโยารแยรูป รส ลิ่น เสีย
ภาริเพิ่มเิม หาสมุนไพรระับ่ำถึระับสู
ลมหนาวเียบไปอย่าใ้วามิ เธอลอนึถึสิ่ที่เธอ้อทำารฝึฝน ารที่เธอ้อหาสมุนไพรระับ่ำไปถึระับสูามที่ระบบบอ นั่นแสว่าเธอ้อแยแยะสมุนไพรให้ออแบบหนึ่ร้อยเปอร์เ็น์
สมุนไพร ระับ่ำ ห้าลิ้นหมา ห้าฟ้าราม ห้าสมฤี และห้าสับรร
สมุนไพร ระับสู บัวเ็สี บัวาวมร บัวเพรรม และบัวบานเ้า
ลมหนาวเมื่อไ้อ่านรายละเอียทั้หม ภายในหัวอเธอ็แสรายละเอีย้อมูลอสมุนไพรทั้หมึ้นมาทันที เธอรู้้อมูลทั่วไปนถึ้อมูลเิลึอสมุนไพรที่เธอ้อทำภาริ
หาเป็นโลเิม ถ้าเธอมีวามสามารถแบบนี้ เธอเรียนไ้เียรินิยมอันับหนึ่เหรียทอไปแล้ว
ลมหนาวิในใอย่าบัน
ลมหนาวั้สิอีรั้่อนูแผนที่ที่มันนี่แสพื้นที่ให้เธอเห็น ระบบไม่ไ้อำนวยวามสะวให้เธอมานัเพราะในแผนที่ไม่ไ้บอรายละเอียว่าุสีแที่เธอเห็นเหล่านั้นมันืออะไร เธอะ้อทำารสุ่มเินทาไป้วยัวเอ
‘หวัว่าะเป็นห้าวันที่ีสำหรับเธอ ไปทานี้็แล้วัน’
ลมหนาวิในใ เธอทำารสุ่มเินึ้นไปทาทิศเหนือ่อนเป็นอันับแร สาเหุที่เธอเลือเส้นทานี้ เพราะในแผนที่แสุสีแมาว่าทิศอื่นที่เธอเห็น ในใลึ ๆอเธอแอบิว่าุสีแที่เธอเห็นเหล่านั้นอาะเป็นสัว์อสูรหรืออะไร็ไ้หรือเป็นสิ่ที่ไม่เี่ยว้อับภาริ็อาเป็นไปไ้ทั้นั้น อนนี้สิ่ที่เธอมีือวามมุ่มั่นและวามพยายามเพียเท่านั้น
30 นาทีผ่านไป
ลมหนาวเินไปหยุทีุ่สีแในแผนที่ที่แสให้เห็นเป็นุแร ปราว่าสีแที่เธอเห็นในแผนที่ือสมุนไพร เธอยิ้มว้าออมา้วยวามีใ เธอหวัว่ามันะเป็นหนึ่ในสมุนไพรที่เธอามหา
‘อให้โี้วยเถิ’
ลมหนาวอธิษานในใ เธอมอึ้นไปบนท้อฟ้าที่สใสมาในวันนี้ เธอยิ้มรับับสิ่ที่เิึ้นอย่ามีสิ
ลมหนาวเินไป้าหน้า้วยวามมั่น เธอนั่ลรสมุนไพรที่เธอพบ าลัษะที่เธอไ้รู้ ระูลห้าเหล่านี้ะมีลิ่นและรสสัมผัสแ่าัน เธอเ็ยอห้าใบหนึ่ึ้นมาแล้วยึ้นรมูเล็อัวเอ ลมหนาวสูเอาลิ่นอมันเ้าไป เธอหลับาพร้อมินนาารถึ้อมูลที่เธอไ้รับมา่อนหน้านี้
“มันือห้าฟ้าราม”
ลมหนาวพูออเสีย้วยวามีใ
ระบบไม่ไ้บอว่าให้เธอเ็บสมุนไพรำนวนมาหรือน้อยนาไหน แ่เธอิเอาเอว่าในอนาเธออาะนำสมุนไพรเหล่านี้มาทำประโยน์ให้แ่ัวเอไ้ ันั้นเธอึเ็บพวมันเ้าไปใน่อเ็บออัวเออย่ารวเร็ว
อนนี้ประสาทสัมผัสอเธอร่วมับสิลหยั่รู้อนาอเธอยัไม่ทำาน มันทำให้เธอรู้ว่าอนนี้ยัไม่มีสิ่ใที่เป็นอันราย่อัวเธออย่าแน่นอน
ลมหนาวยิ้มเมื่อเห็นรายละเอียเพิ่มเิมที่มีห้าฟ้ารามอยู่หายไปาหน้า้อมูลที่เธอเห็น่อนหน้านี้ เธอไม่รอ้าที่ะไปยัุสีแถัไปาเธอไม่ไลมา
“เร๊”
เสียเหยียบิ่ไม้ที่ัมาาทา้านหลัอลมหนาวทำให้เธอรู้สึถึวามไม่ปลอภัย
“ใร”
ลมหนาวถามเสียเ้มออไป เธอหันไปทา้านหลัทันทีที่ไ้ยินเสีย เธอไ้ยินเสียเือนามันนี่ อนนี้ทัษะหยั่รู้อนาอเธอไ้ทำานึ้นอีรั้ สัว์อสูรรหน้าที่เธอเห็นอนนี้เรียว่าเป็นสัว์อสูรที่หายาพอสมวรใน้อมูลที่เธอไ้รับรู้
“สล๊อาแมน”
ลมหนาวพูื่ออสัว์อสูรออมา ลัษะอมันเหมือนสล็อที่เธอรู้ั แ่ที่่าออไปน่าะเป็นวามไวที่มีมาว่าสล๊อในอีที่เธอเยเห็นมา
(ื่อสัว์ พื สมุนไพร สิ่อภายในเรื่อเป็นสิ่ที่ไม่มีอยู่ริ เป็นเพียินนาารอผู้เียนเท่านั้น)
ำัสล๊อาแมน 20 ัว
ลมหนาวะัไปเมื่อเห็น้อวามที่เ้ึ้นมารหน้าอเธอ
‘มันนี่มันหมายวามว่ายัไ’
ลมหนาวถามระบบอเธอในใ
‘ภาริที่ลมหนาวเห็นอยู่รหน้า ลมหนาวสามารถเลือไ้ว่าะทำหรือไม่ทำภาริ็ไ้’
เสียอบลับอมันนี่ทำให้ลมหนาวสบใลไ้ เธอถอนหายใออมาเมื่อรู้ว่าเธอไม่ำเป็นที่ะ้อทำภาริที่ระบบให้มา็ไ้ แ่ที่เธอ้อทำให้สำเร็ือภาริที่เธอไ้รับมาแล้ว
ลมหนาวูอราวัลที่เธอะไ้รับหลัาที่เธอำัสล็อาแมนไ้
“น่าสนใมา”
ลมหนาวพึมพำับัวเอ่อนะยืนยันับมันนี่ว่าะทำภาริำัสล๊อ
ลมหนาวเรียเอาาบอันใหม่ที่เธอไ้ื้อาระบบื้อายทั่วราอาาัรอที่นี่ออมา เธอทำท่าเรียมพร้อมสำหรับาร่อสู้ที่ะเิึ้นในไม่้านี้ ภายในหัวอลมหนาวปรา้อมูลุอ่อนอสล็อรหน้า
อนนี้สล็อที่เธอเห็นมีอยู่ประมา 5 ัว เธอ้อำัสล็อาแมนถึ 20 ัว้วยัน
“อโทษนะ”
ลมหนาวบอับสล็อพร้อมเปิาร่อสู้่อนทันที เธอพุ่เ้าไปหาพวมันอย่ารวเร็ว เธอลอฟันไปที่ลำัวอมัน ปราว่าาบที่เธอื้อมานั้นมมา มันสามารถทำให้สล็อที่ถูเธอฟันมีอาารปาายไ้ในทีเียว
‘สล็อเป็นสัว์อสูรระับ่ำ ทาที่ีลมหนาววรำัมันให้เร็วที่สุ่อนที่ฝูอมันะมา’
ลมหนาวเมื่อไ้ยินเสียเือนอมันนี่ เธอ็ทำาโ้วยวามใ หาเป็นไปามที่มันนี่บอ เธอ้อรีบำัสล๊อที่อยู่รหน้าให้เร็วที่สุ เธอระับาบในมือให้แน่นึ้น
ความคิดเห็น