คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Princess Vs Prince: 01
อ่า หวาดดีทุกคนน้า^[]^ อุสาดหลงกันเข้ามา-,.- เอ๊ย! 555+^^"" ไม่รู้ว่าเรื่องนี้แต่งดีหรือป่าวอะ ช่วยกันดูๆด้วยน้า อย่าลืมเม้นแสดงความคิดเห็นล่ะ^^ อิอิ เริ่มอ่านกันได้เลย>w<!!!
::+ ************************************************************************************ +::
"พี่เทนนนน!!! ตื่นได้แล้วนะ>[]<!"สิ่งที่น่าเบื่อที่สุดในตอนเช้าก็คือการที่ไอ้น้องชายตัวดีมาปลุกเนี่ยแหละ=.=
ทำไมมันถึงตื่นก่อนตรูได้ทุกทีนะ= =""
"แกร๊กๆ เงียบๆหน่อยได้ม่ะ?= =ไอ้น้องเตนๆ วันนี้พี่ไม่ว่างไปฝึกด้วย พี่ต้องไปโรงเรียน"ฉันเกาหัวแกร๊กๆ แล้วลุกไปตบที่ไหล่ของน้องเตนๆสุดที่ร๊ากกกกก กร๊ากๆๆๆๆ
"= = พี่ท่าจะประสาทนะ ชื่อน้องตัวเองยังจำผิด ผมชื่อ เตน ไม่ใช่ เตนๆ"เมื่อกล่าวจบมันก้อเปิดประตูทำท่าจะออกจากห้องไป
"ไม่ดีหรือไง เตนๆ นายจะได้เป็นไอ้เปี๊ยกเรื่อง dragon ball ไง 555+"และด้วยขาที่ว่องไวและรวดเร็วก็เตะไปที่ประตูป้าบ ปัง!! ก่อนที่ไอ้น้องจะหันมาต่อล้อต่อเถียง "กร๊ากกกกกกก กรั๊กๆๆ"และเต้ะท่าเก็กแสดงความภาคภูมิใจในตัวเองทั้งๆที่ขายังคาอยู่ที่ประตู
ปัง! โป๊ก!! ตุบ! อ๊ากกกกก!!! หัวฉ้านนนน>[]<!!!!
"นี่ ไปทำอะไรที่พื้นห๊า!? แล้วทำไมยังไม่อาบน้ำ ต้องเอาไม้ฝาดก่อนหรือยังไง!!!"แม่ผู้บังเกิดเกล้า_/|\_ ไว้ชีวิตหนูด้วยค่ะ
จู้ดดดดดด!>+< ตึกๆๆ ปัง! ไปห้องน้ำไงล่ะครับพี่น้องครับ จะอยู่ทำไมล่ะคร๊าบบบบ เดี๋ยวก้อตายกันก่อนล่ะคร๊าบบ
"แบร่~"
แอ๊ดดด~"แบร่~ฝากไว้ก่อนเถอะย่ะ!" ปัง! ไอ้น้องบ้า คราวหน้าระวังให้ดี>.<
ปัง! ตึก!!ๆๆๆๆๆ ควับ! ปัง!! ฉันออกจากห้องวิ่งไปข้างล่างคว้าขนมปังมา 2 แผ่น พร้อมกับไอ้น้องเตนๆและปิดประตูบ้าน......................................เอี๊ยดดดดด!!!ในที่สุดก็ถึงหน้าโรงเรียน= =""""
"พี่เทน งั้นไปก่อนนะ"ไอ้เตนๆมันเรียนคนละตึกน่ะ
เอาล่ะ วิ่ง!!! ฉันวิ่งเข้าไปในโรงเรียน และแล้วก็...ปึก!!! ตุบ!! อ๊ากกก!= = เจ็บT^T
"นี่!นาย!!...อุ๊บ!!!"เฮ้ย!!! นายจะลากฉันไปไหนน่ะ?!!
แฮ่กๆๆ พวกเรามาหยุดอยู่ที่นึง นายนั่นหอบชุดใหญ่ หนีไรมาล่ะเนี่ย= = เจ้าหนี้หรือไง
แฮ่กๆ นายนั่นยังหอบไม่หยุด แต่ค่อยๆหันมาทางฉัน กึก! ตาของฉันสบเข้ากับตาของนายนั่นอย่างพอดี ฉันแกะมือของเขาที่ปิดปากฉันอยู่ออก
"นายจะทำไรน่ะ?!!"ฉันตะโกนถามขึ้น ถ้านายตอบว่า 'หนีเจ้าหนี้' ฉันจะหนีนายต่อเลย= =
"...หนีเจ้าหนี้ม้าง..."นายนั้นตอบ.....อ๊ากกก!!จริงอะO_O "นี่ จะบ้าหรือไง ผมล้อเล่น" เมื่อเขาเห็นสายตาของฉันเขาก็รีบแก้ข่าว-.- บ้าจริง นึกว่าจริงนะเนี่ย-,.-
"เธอต้องมาเป็นเจ้าหญิงให้ฉัน"เฮ้ย!!! บ้าปะเนี่ย= = ล้อเล่นอีกหรือไง= ="
"นายอย่ามาล้อเล่น บ้าไปแล้วหรือไง"ฉันทำท่าจะเดินหนี แต่นายนั่นกลับจับแขนฉันเอาไว้
"ผมเอาจริง"นายนั่นจับฉันให้หันมาทางเขาและสบตากับเขา จากนั้นเค้าก็ค่อยๆก้มหน้าลงมา..."เฮ้ย!นายจะทำไรอะ!!?" ฉันพยายามเบนหน้าหนีและดึงแขนออก แต่ริมฝีปากของเค้าก็ก้มลงมาประกบกับริมฝีปากของชั้น แล้วเขาก็ค่อยๆเอาหน้าออก
"ถือเป็นว่า มัดจำไว้ก่อน"เขาหยุดพูดไปสักครู่ก่อนเอ่ยต่อว่า "คิดซะว่าเป็นค่าเสียหายที่เธอต้องเสียเวลา อ้อ หลังเลิกเรียนมาเจอกันที่นี่"จากนั้นนายนั่นก็วิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
ฉันได้แต่ค้างและอึ้งจนเค้าวิ่งหายลับไปแล้วฉันจึงคิดได้ว่า 'ครั้งแรกของฉ้านนนนนนT[]T'แล้วความคิดต่อมา 'เฮ้ย!! ตายแน่ เข้าห้องสายแล้ว' และชั้นก็ออกตัววิ่งไปที่ห้องของฉัน
.....ห้องม.4/2.....
"นักเรียนทุกคน วันนี้เรามีเด็กใหม่เข้ามานะ"โอ้ ฉันได้ยินเสียงอาจารย์แว่วมาแล้ว
ตายแน่เลยตรูวันนี้T^T
เอี๊ยดดดดดด ก๊อกๆ
"เข้ามา"เมื่อสิ้นสุดเสียงอาจารย์ฉันก็หายใจเข้าลึกๆ
"เธอมาสายอีกแล้วนะ- -"ประโยคแรกกับความเคยชินในเหตุการณ์แบบนี้ จึงได้แต่ทำตาเหล่ใส่"ไปนั่งที่ซะ!"ประโยคที่พูดแสดงถึงความโกรธที่แฝงอยู่ลึกๆ
"แฮะๆ ขอโทษด้วยค่ะ อาจารย์^^" "ฉันพูดพร้อมกับยิ้มแห้งๆและเดินไปนั่งที่ประจำของฉัน แต่พอเงยขึ้นมาก็พบกับเด็กใหม่ที่อาจารย์บอก หน้ามันคุ้นๆนะ= =..........เฮ้ย! นายนั่นO_O ไหง่มาอยู่ห้องเดียวกับฉันได้ล่ะเนี่ย= = แล้วยังจะมาทำหน้าตายอีก!!= =""
"อืมม...เธอไปนั่งข้างๆคนที่มาสายตะกี้แล้วกัน"ห๊า!!!O.Oม่ายยยยยยยยยยเจรงงงงงงงงงT[]T
"ครับ"นายนั่นตอบรับหน้าตายและเดินมานั่งลงข้างๆฉัน
"เน่!นาย ทำไมมาอยู่ห้องเดียวกับฉัน?!"น้ำเสียงฟังดูตะโกนแต่เบาราวกระซิบ นายนั้นทำคิ้วขมวดอย่างสงสัยสุดขีด"แล้วผมจะไปรู้อาจารย์ไหมเล่า!!"และคำตอบก็กวนส้น...และความหมายออกมาอย่างกับตรูเป็นคนบ้า= =
..........ช่วงพัก..........
ขณะที่ฉันกำลังเก็บของต่างๆ เพื่อนสนิทที่นั่งอยู่ข้างหน้าก็หันมาคุยกับฉันแต่เมื่อมันเจอะกับหน้าของคนข้างๆมันก้อหันไปคุยกับเขาจนลืมไอ้เพื่อนมันที่นั่งอยู่ตรงนี้= =
"อ้าว ชื่อไรเหรอ?นายน่ะ"ยัยโมเพื่อนฉันคนนี้ มันเริ่มอ่อยเหยื่อแล้วไง= =
"โฟน"แต่นายนั่น นามโฟน ก็ยังตอบหน้าตาย
"เฮ้!โฟน เรามาแล้ว"คนจากห้องอื่นเดินเข้ามานั่งข้างๆเพื่อนฉัน
โอ้+[]+หน้าเหมือนเป๊ะ!!
"อย่าบอกนะว่า นาย 2 คน เป็นฝาแฝดกัน"
"ใช่^^"แฝดนายโฟนเป็นคนพูด "จำผมได้ไหม?คนเมื่อเช้าไง^^"พูดทั้งๆที่ยิ้มเลยเนี่ยนะเฟ้ย= ="หัดอายซะบ้างเซ่!!
"เออ"ตอบหวนๆไปแระกัน-,.-
"อะไร เทน แกรู้จักกับเขาด้วยเหรอ?"ยัยโมหันมาถามฉันด้วยความสงสัย
"ไม่/ใช่^^"ฉันตอบพร้อมกับนายนั่น
"ก็ฉันยังไม่รู้จักชื่อเลย แค่เคยเห็นแถมครั้งเดียวด้วย"ฉันอธิบายเหตุผลและครั้งเดียวนั่นมันก็เป็นเหตุการณ์ที่ฉันจะจำไม่จนตาย= =
"555+ผมชื่อ เฟน เป็นแฝดคนน้องของโฟน แค่นี้ก้อถือว่ารู้จักแล้วใช่ไหม อ้อ และเราก้อเจอกันครั้งที่ 2 แล้วด้วย^^"ชอบยิ้มจริงๆเลยนะ= = เพราะนาย ทำให้ฉันเกลียดรอยยิ้ม
"นายคงไปทำอะไรเค้าใช่ไหมล่ะ?"โฟนพูดขึ้นบ้างหลังจากที่เงียบไปอยู่นาน
"ทำอะไร??"อย่าสงสัยให้มันมากนักได้ไหม ยัยโม= ="
"ก็..."ก่อนที่นายนั่นจะพูดจบ ฉันก็คว้ากล้องดินสอมาอยู่ในมือเตรียมพร้อมบุกยัดเข้าใส่ปากเต็มที- -
::+ ************************************************************************************ +::
ความคิดเห็น