memory_of_love

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1

ภาพในกระจกเงา สะท้อนให้เห็นถึงสะท้อนให้เห็นถึงเด็กสาวรุ่น 14-15 ปี แว่นอันใหญ่หน้าเกลียดบังสีตาน้ำตาลหม่นของเธอ ผมม้าเต่อที่ดูเหมือนจะพยายามอย่างมากที่จะตัดให้ตรง หน้าเธอแดงก่ำส่งผลให้กระทบกระบนหน้าของเธอเด่นชัดขึ้นผิวสีขาวซีด และแขนขายาวเก้งก้าง พาเพลินมองตัวเองในกระจกพร้อมกับรำพึงกับตัวเองเบาๆ  "ฉันไม่น่าเกิดมาเลย"

ย้อนนึกไปถึงวันเลี้ยงอำลาที่จัดขึ้นในห้องเรียนชั้น ม.3/7 ภาพที่เธอพยายามจะลืมก็ย้อนกลับมาเหมือนหนังที่ฉายซ้ำๆ เสียงเฮฮาของ นักเรียนหญิงชาย กลุ่มเด็กผู้ชายส่งเสียงดังราวกับไม่ได้เจอหน้ากันมาหลายปี ส่วนเด็กผู้หญิงไม่เขียนเฟรนชิฟก็ถ่ายภาพไว้เป็นที่ระลึก พาเพลินเป็นส่วนหนึ่งของห้องนี้ หากแต่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มใหนเลย น่าแปลก ทำไม่คนไม่มีเพื่อนอย่างเธอ ถึงอยู่ร่วมงานเลี้ยงทั้ง ๆ ที่ไม่มีใครสนใจ พาเพลินนั้งอยู่มุนห้อง พยายามมองหาใครคนหนึ่ง บางที่นี่อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้เจอหน้าเค้าคนนั้น จู่ๆก็มีเสียงหนึ่งที่พยายามเรียกร้องความสนใจจากทุกคน

"อะ...แฮ่ม" เสียงเด็กชายคนหนึ่งกระแอม

 "อะ....แฮ่ม"พยายามเป็นครั้งที่สองแต่ก็ยังไม่มีผู้ใดหันมาสนใจ

"ปัง" เสียงแปรงลบกระดานที่กระทบลงบนพื้น ทำให้ทุกคนหันมามอง

 "มีอะไรวะ ไอ้เจียง" เด็กหนุ่มคนหนึ่งตะโกนถาม

 "เรามาทำอะไรให้ประทับใจก่อนจบดีไหม" เจียงว่า

"พอดีหนูจีเค้าอยากชวนพวกแกเล่นเกมส์น่ะ" จากนั้นเด็กสาวน่าตาน่ารักก็เดินออกมายืนข้างๆเจียง หากจะมีใครเรียกร้องความสนใจจากกลุ่มเด็กชายได้ก็คงจะเป็นหนูจี เด็กสาวแสนน่ารักที่เป็นดาวประจำโรงเรียนผู้นี้ ด้วยบุคลิกมั่นใจ กล้าพูดกล้าแสดงออก ทั้งยังหน้าตาผิวพรรณบอกถึงชาติตระกูล ทำให้เธอเป็นที่สนใจของคนเกือบทั้งโรงเรียน เห็นได้ชัดว่าเธอมีเรื่องสนุกๆอีกเหมือนเคย