คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ของขวัญจากเฮอร์ไมโอนี่
พวกคุณเคยมีความทรงจำที่ไม่อยากจดจำบ้างไหมครับ ผมคนหนึ่งล่ะที่มี และมัน...ออกจะเยอะเอาการ
" แฮปปี้เบิร์ธเดย์จ๊ะ แฮร์รี่ "
เสียงใส ๆ ของเฮอร์ไมโอนี่ดังขึ้นในความทรงจำของผม พร้อมกับสัมผัสนุ่มชื้นที่แก้ม นาทีนั้น ผมจำได้ว่า ผมกระพริบตาถี่ ๆ มองเธอ พร้อมกับรับรู้ถึงบางอย่างที่เกิดขึ้นอย่างกระทันหันเกินจะควบคุม ผมรู้สึกได้ถึงความร้อนที่ไล่ตัวแผ่ซ่านขึ้นมาตามใบหน้า คาง คอ และฉีดพ่นไปถึงใบหูทั้งสองข้าง ผมกำหมัดพลางรับรู้ถึงการมาของมัน…
แกทำฉันอีกแล้วนะ ไอ้ฮอร์โมนบ้า!!!!!!
นี่คือปีที่ 16 ของผม ปีที่เต็มไปด้วยการเปลี่ยนแปลง ปีที่ไม่มีดัมเบิลดอร์ แต่มีโวลเดอมอร์ ปีที่ผู้เสพความตายเริ่มก่อกวน ปีที่กระทรวงเวทมนตร์ต้องปวดหัว ปีที่ผมต้องฝึกฝนหนักแบบที่คุณหรือใครก็คงนึกไม่ถึง เมื่อไม่มีดัมเบิลดอร์…โวลเดอมอร์จึงเป็นความรับผิดชอบของผมเต็ม ๆ จริง ๆ แล้ว ตอนนี้ผมรับมือกับเขาได้ดีพอควร พอรู้สึกเจ็บแผล ผมก็ปิดใจตัวเอง แค่นี้…เขาก็แทรกเข้ามาไม่ได
แล้วนายมานั่งบ่นทำซากอะไร…แฮร์รี่ พอตเตอร์ พวกคุณคงคิดแบบนี้ ใช่…ผมรับมือกับโวลเดอมอร์ได้ เพียงแต่มีบางสิ่งที่ผมรับมือกับมันไม่ไหว และมันก็คือปัญหาใหญ่ของผมตอนนี้ ค่าที่มันจะมาก็มาโดยไม่ทันให้ผมได้ตั้งตัว อย่าไปพูดถึงการควบคุมเลย เจอสกรู๊ตปะทุไฟยังง่ายซะกว่า อย่างตอนงานวันเกิดเล็ก ๆ ของผมที่บ้านโพรงกระต่ายนั่นไงครับ…พอโดนเฮอร์ไมโอนี่หอมแก้ม มันก็ตื่นขึ้นมาทันที ฉีดพล่านในตัวผมอย่างรุนแรง ทำให้ผมหน้าแดงเถือก มันทำให้ผมถูกโห่ฮา แถมยังถูกรอนกับพี่ชายฝาแฝดแซวว่าอ่อน…
ผมไม่รู้ว่าเพื่อน ๆ คนอื่นจัดการกับมันยังไง แต่มันคงมีผลกับพวกเขาบ้างแหละ เพราะเห็นได้ชัดเลยว่า พวกเขาเริ่มยิ้มแปลก ๆ ให้กัน แถมยังสายตาวิบวับนั่นอีก แต่ไม่รู้ว่าจะมีใครได้อายเหมือนผมบ้างมั๊ย จะให้ไปปรึกษาใครก็จนใจ ค่าที่จะเริ่มต้นก็ยากซะแล้ว นาทีนี้…ผมยอมรับว่า มันร้ายกาจ เอาเรื่อง ถ้าเป็นผู้เสพความตายหรือแม้กระทั่งโวลเดอมอร์ ผมยังพอรู้ว่าจะเอาตัวรอดด้วยคาถาอะไร แต่เจ้าฮอร์โมนนี่ เราจะเอาอะไรรับมือกับมันดีล่ะ ในหนังสือก็ไม่มีสอน ซิเรียส ( เอ่อ...ขอโทษ พอเป็นเรื่องแบบนี้ ผมอดคิดถึงคุณไม่ได้ ) ก็ไม่อยู่ให้ถาม แฮกริดเหรอ...ถ้าเธอคนนั้นเหมือนมาดามมักซีม แฮกริดคงมีข้อคิดดี ๆ ให้
นั่นแหละ…ปัญหาของผม บอกได้เลยว่า ฮอร์โมนนี่ร้ายกาจมาก อาจจะร้ายกว่าโวลเดอมอร์ด้วยซ้ำ!!!!
ผมคิดอย่างไร้หวัง ในขณะที่มือก็ลูบไปมาบนหนังสือปกหนังนุ่มมือสีดำสนิท สมุดไดอารี่…ของขวัญวันเกิดจากเฮอร์ไมโอนี่ ผมจำได้ว่าพอเห็นผมหน้าแดง เฮอร์ไมเฮอร์นี่ก็ถอยหลังไปยืนปิดปากหัวเราะคิกคักกับจินนี่…นั่นก็อีกคนที่ชอบก่อกวนฮอร์โมนของผมบ่อย ๆ
หรือไดอารี่เล่มนี้จะเป็นนัยจากเฮอร์ไมโอนี่ ถ้ามีบางสิ่งที่เธอบอกใครไม่ได้…จงเขียน!!!
โอเค…ได้กัน
ความคิดเห็น