คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1: เพื่อเธอ!!!!!!
“นายอย่าเป็นอะไรไปนะจุนยอง ฉันกำลังจะไปหานายแล้ว” ฉันเริ่มออกวิ่งจากโรงเรียนชองยางซึ่งเป็นโรงเรียนของฉันเพื่อไปยังหลังโรงงานร้างหลังสนามกีฬาทันทีที่มินชอลมาบอกข่าวว่า
ฮันจุนซองมีเรื่องกลับพวกโรงเรียนซังโคฝั่งตรงข้ามกลับโรงเรียนของฉัน แต่ถ้าเขาไปกลับพวกเพื่อนๆฉันคงไม่ต้องเป็นห่วงเขาแน่ เพราะฉันคิดว่าเขาต้องจัดการได้แน่ๆ แต่ครั้งนี้เขาไปคนเดียวฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องไปคนเดียว แต่ฉันยังไม่ได้ฟังมินชอลพูดจบก็รีบวิ่งมาเพื่อให้ทันที่จะช่วยจุนซองจากพวกนั้น....ทั้งที่ยังไม่รู้ว่าจะช่วยยังไง
“ฮานีกยอง !!เธอรอฉันด้วยสิ ฉันเหนื่อยนะ”ลีมินชอลพูดตะโกนไล่หลังมา แต่ฉันไม่สนใจหรอก เพราะจุนซองกำลังตกอยู่ในอันตราย
ฉันฮานีกยอง นักเรียนโรงเรียนหญิงชองยาง ฉันอยู่ชั้นม.ปลายปีสุดท้ายแล้วและคิดที่จะเรียนต่อมหาวิทยาลัย และที่สำคัญฉันต้องพยายามให้ถึงที่สุดที่จะเรียนต่อมหาวิทยาลัยโซลให้ได้ แต่แฟนตัวดีของฉันน่ะสิที่ขยันก่อเรื่องต่อยตีมากกว่าเมื่อก่อนอีก แม้ว่าเขาจะเป็นคนหัวดีกว่าฉันเป็นกอง(เธอโง่)แต่เขาก็ไม่ค่อยที่สนใจเรื่องเรียนสักเท่าไหร่ และตอนนี้ฉันก็กำลังที่จะไปช่วยเขา ฉันก็ไม่รู้ว่าเขาบ้าอะไรถึงได้ไปคนเดียวทั้งที่ลีมินชอล ซางซึงฮี และอีแจบ๊อกก็ไม่ได้ไปกับเขาเลยสักคน และทั้งๆที่รู้ว่าพวกเขาต้องมีคนมากกว่าแต่เขาก็ยังไป จะเรียกว่าอะไรดีเนี่ย
“หยุดนะ!!!!” ฉันพูดขึ้นเสียงดังเพื่อให้ไอ้พวกนั้นมันได้ยิน ฉันไม่รู้ว่าฉันเอาความกล้ามาจากไหน แต่สิ่งที่ฉันเห็นเพียงอย่างเดียวคือ ฮันจุนซอง เขานอนอยู่ตรงนั้นฉันจึงรีบวิ่งถลาไปหาเขา
“จุนซอง!!จุนซองนายเป็นอะไรมากรึเปล่าฉันมาช่วยนายนะ”ฉันพยายามพร่ำบอกจุนซอง ตอนนี้เขาน่าสงสารมาก
“นีกยองออกไป...”ฉันได้ยินจุนซองพูด แม้จะเป็นน้ำเสียงที่แผ่วเบาแต่ก็พอจับประโยคได้
“มาแล้วเหรอแม่ตัวเจ้าปัญหา เธอนี่น่าอิจฉาจริงๆเลยนะที่มีแฟนที่โง่งี่เง่าขนาดนี้ ขนาดยอมตายแทนเพื่อเธอได้”มันพูดอะไรของมันเนี่ย ฉันเริ่มงงไปหมดแล้ว
“แกหมายความว่ายังไง”
“ก็หมายความอย่างที่พูดไง”ไอ้นี่ชักกวนประสาทแล้วนะเนี่ย
“ฉันไม่เข้าใจที่แกพูด แล้วเรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกับฉัน”ฉันถามอย่างไม่เข้าใจที่มันพูดจริงๆ แล้วจู่ๆไอ้บ้าที่ฉันคิดว่ามันต้องเป็นหัวหน้าแก็งค์ก็เดินทำหน้าหื่นมาที่ฉัน แล้วมันก็เริ่มเอามือเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ ฉันเริ่มหลับตาทั้งๆที่มือยังคอยประคองหัวของจุนซองอยู่
พลัวะ!!!!
“โอ้ย!!!บ้าเอ้ย”เสียงเจ้าหัวหน้าแก็งค์ร้องดังสนั่นทั้งโกดัง หรือหน้าฉันมีหนามแหลมเหมือนทุเรียนจะได้ทิ่มมือเจ้าบ้านี่ ฉันจึงค่อยๆลืมตาขึ้นมาเพื่อดูสถานการณ์ที่เกิดขึ้น
“จุนซอง”ฉันเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นจุนซองกำลังถูกพวกนั้นลากขึ้นมา ....แล้วเขาลุกตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมถึงฉันไม่รู้สึกสักนิดเลย
“ไอ้บ้าเอ้ย แกมาต่อยฉันทำไมวะ” เสียงของเจ้าหัวหน้าแก็งค์ดังขึ้นเรื่อยๆ มือก็ยังคงกระชากคอเสื้อของจุนซองให้ยืนขึ้น ทั้งที่จุนซองอยู่ในสภาที่แทบจะสู้ใครไม่ไหวแล้วพวกแกก็ยังรังแกเขา ใจร้ายจริงๆไอ้พวกนี้ ฉันจะต้องทำเพื่อเธอสักอย่างให้ได้เลยจุนยอง
“เธอออกไปซะนีกยอง เดี๋ยวเรื่องนี้ฉันจัดการเอง”จุนซองพูดขึ้น
“แต่ว่าเธอ....”ฉันกำลังจะพูดต่อ เพราะยังลังเลอยู่ว่าจะไปหรืออยู่ข้างๆเขาดี เพราะยังไงเขาก็ได้ชื่อว่าเป็นแฟนของฉัน
“เธอไม่เชื่อใจฉันหรอกเหรอ!!”ฮันจุนซองทำหน้าแบบจริงจังมาที่ฉัน น้อยครั้งนักที่เขาจะทำหน้าเช่นนี้มาที่ฉันมันจึงทำให้ฉันเริ่มลังเลและรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกแต่ก่อนที่ฉันจะพูดออกไป
“ไม่!!!ฉันไม่อนุญาตให้ใครหน้าไหนไปจากที่นี่ทั้งนั้น ยิ่งแม่ตัวเจ้าปัญหาคนนี้ยิ่งห้ามออก”ไอ้หัวหน้าเผ่านั่นพูดพลางหันหน้ามาทางฉัน ฉันเริ่มที่จะหมดความอดทนกับไอ้พวกนี้แล้วนะ มันเกี่ยวอะไรกับฉันกันแน่ แล้วก็เรื่องที่จุนซองมาสู้กับพวกนี้คนเดียวอีก
“มันเกี่ยวอะไรกับฉันกันแน่ หา!!!!! พวกแกมีอะไรกับฉันกันแน่” ฉันพูดออกไปโดยที่หันไปมองหน้าของเจ้าพวกนั้นทีละคนอย่างเหลือทน ทุกคนทำหน้าเหมือนไม่เชื่อตัวเองที่เห็นฉันตะโกนอย่างบ้าดีเดือด
“แปะๆๆๆๆ!!”เสียงปรบมือของเจ้าหัวหน้าเผ่า
พวกมันไม่ยอมพูดกับฉันแม้แต่คนเดียว แล้วจู่ๆเจ้าหัวหน้าเผ่าก็เดินออกมา
“เพราะมีเธอ ฉันถึงต้องสูญเสียทุกอย่าง ....เพราะเธอ ฉันต้องเสียคนที่ฉันรัก .....เพราะเธอทุกอย่างเกิดจากเธอ”มันตะโกนใส่หน้าฉันปาวๆ ทั้งๆที่ฉันไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่ามันพูดเรื่องอะไร เท่าที่ความจำอันดีของฉันจะจำได้ ฉันคิดว่าฉันไม่เคยไปทำอะไรให้มันเลย....ไม่เคยเลยด้วยซ้ำ
“เธอคงจำโฮบินนาได้ซินะ ..เอ๊ะหรือว่าเธอจะจำไม่ได้ว่าเธอเคยทำอะไรเขาไว้ ฉันเฝ้าอุส่าห์ตามล่าเธอมานานแสนนานแล้ววันนี้ฉันก็ได้เจอกับเธอ”คำพูดของมันทำให้ความรงจำทุกอย่างที่ไม่ดีเกี่ยวกับฉันและเธอ.....โฮบินนากลับมาอีกครั้ง
โฮบินนาคือ คนที่ทุ่มเททุกอย่างในชีวิตเพื่อความรัก แล้วคนที่เธอทุ่มเทนั้นคือผู้ชายที่อยู่เคียงข้างฉันในตอนนี้ เธอคือคนที่รักจุนซองอย่างเต็มเปี่ยม ฉันไม่เคยรู้เลยว่าเธอรักจุนซองมากขนาดไหน เธอคือรุ่นน้องของจุนซอง เธอบอกให้ฉันเลิกยุ่งกับจุนซองหลังจากที่ฉันกับจุนซองเพิ่งคบกันได้14วัน เธอบอกว่าเธออยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีจุนซอง ความจริงฉันสงสารเธอมาก แต่ฉันอยากจะบอกว่าฉันก็รักจุนซองไม่หน่อยไปกว่าหล่อนเหมือนกัน
"แล้วแกยุ่งอะไรด้วย" ฉันถามอย่างเอาเรื่อง หรือว่ามันเป็นคนที่แอบชอบโฮบินนา ทุ่มทุนจริงๆ
"แล้วเธอจะรู้ไปทำไม" มันยังตอกกลับฉันมาอีก
ความคิดเห็น