เด็กหนุ่มและทวีปมืด

   หยาดฝนตกโปรยปรายลงมากระทบพื้นและเสียงฟ้าร้องที่ดังเป็นระยะในตอนนี้ ชวนให้หนุ่มน้อยนึกถึงช่วงชีวิต 15 ปีที่ผ่านมา มันช่างเป็นความเคยชินสำหรับเขา แต่สำหรับคนที่เดินไปมาตรงหน้าเขานั้นไม่ใช่เลย 

 "ไปกันได้แล้ว" ชายสวมผ้าคลุมคนหนึ่งเรียกหาเขาพร้อมกับเดินนำไปยังสถานที่แห่งหนึ่งใจกลางเมืองนี้

 เมื่อเดินมาเรื่อยๆ ก็พบว่าตรงหน้าเขานั้นมีรั้วสูงขนาดใหญ่ทอดยาวออกไป ที่ด้านบนของรั้วมีสัญลักษณ์รูปหมาป่าเต็มไปหมด

 "จากนี้ไปเจ้าจะต้องใช้ชีวิตที่นี่ เอาจดหมายนี้ไปส่งให้ใครก็ได้เขาจะบอกทุกอย่างเอง" ชายสวมผ้าคลุมยืนกระดาษใบหนึ่งให้เขา แล้วชี้ให้เขาเดินไปยังทางเข้าที่ไกลออกไป

 "ลุงผมไปไหน แล้วลุงเป็นใคร"

ชายสวมผ้าคลุมไม่ได้ตอบอะไร แล้วเขาก็ใช้สกิลหายตัวไป

 เด็กหนุ่มผู้มีผมยาวสีดำ สวมเสื้อคลุมขนหมีอสูรเหล็ก ในตาสีฟ้าของเขานั้นเต็มไปด้วยความเข้มแข็งราวกับว่าเขาเป็นเจ้าชีวิตของทุกสิ่ง

    เมื่อมาถึงทางเข้าที่มีประตูขนาดใหญ่เปิดอยู่

 "สถานที่ฝึกศาตร์ตราและเวทย์มนต์ คาเซีย (หน่วยหมาป่าสีขาว)"

 เด็กหนุ่มพยายามใช้การอ่านที่เคยเรียนมาจากลุง สถานที่แห่งนี้นั้นเต็มไปด้วยต้นสนและต้นไม้รูปทรงแปลกๆมีอาคารและตึกสูง ณ ใจกลางลานกว้างมีการมารวมตัวกันของเหล่าจอมเวทย์ อัศวิน นักผจญภัย และอีกมากมาย เพื่อรับการทดสอบคัดกรองบรรจุเข้าฝึกในสถานที่แห่งนี้

 "ทุกคนจงฟัง" เสียงของหัวหน้าสภาศูนย์ฝึกดังขึ้น

เป็นชายแก่หนวดสีขาวมีไอเวทย์พวยพุ้งออกมาจากร่างกาย

 "เนื่องจากปีนี้ มีการบุกโจมตีของสัตว์อสุรจากทวีปมืดเป็นจำนวนมาก จึงมีงบประมาณจัดบุกคลากรไปประจำอยู่ตามเมืองต่างๆที่ติดกับทวีปมืด ทางหน่วยของเราซึ่งเป็น 1 ใน 5 หน่วยองค์รักที่แข่งแกร่งที่สุดในประเทศนี้ จะรับเฉพาะ คนผ่านการทดสอบที่มีทักษะระดับ 3 ขึ้นไปจำนวน 100 เท่านั้น"

 แล้วเสียงพึมพำของเหล่าคนที่มารวมตัวกันก็ดังขึ้น

"ใช้ความสามารถให้เต็มที่ หัวหน้าของหน่วยย่อยทั้ง 11 จะคัดเลือกท่านเข้าหน่วยเอง เชิญทุกท่านไปรับการทอดสอบที่อาคารต่างๆตามความถนัดได้เลย "

  จากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันไปทดสอบเหลือเพียงหนุ่มน้อยที่ยืนมองไปยังชายแก่หัวหน้าสภาและเหล่าลูกน้องของเขา

"ทำไมมีเด็กหนุ่มมาอยู่ที่นี่ ไปเรียกมาซิ" พูดแล้วเขาก็ให้ลูกน้องไปพาเด็กหนุ่มเข้ามาคุย 

 เมื่อเดินมาถึงก็ได้ยืนกระดาษที่ลุงให้ไว้กับเขาไป

พอหัวหน้าสภาได้อ่านก็นิ่งไปสักพักหนึ่ง และได้ก็พูดขึ้น

"เจ้าไปอยู่หน่วยย่อยที่ 11 "

พูดจบลูกน้องก็ตกใจเป็นอย่างมากจึงถามขึ้น

"เด็กหนุ่มอายุน้อยคนนี้มีทักษะดับ 3 เลยหรอครับ"

"ไม่ใช่ระดับ 3 แต่เป็นระดับที่ประเมินไม่ได้"

เหล่าลูกน้องพากันหน้าถอดสี และยิ่งสังเกตุเห็นเสื้อคลุมขนหมีอสูรเหล็กที่ทำจากสัตย์อสูรชั้นสูง ก็ยิ่งมั่นใจได้ว่าสิ่งที่เขากำลังคิดเป็นเรื่องจริง

"ข่าวที่ว่ามีคนอาศัยอยู่ทวีปมืดเป็นเรื่องจริงหรอครับท่าน"

"นี่คือเด็กที่ถูกฝึกและเลี้ยงดูในทวีปมืด"

..........................................................