ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [E-Book] I Need You To The Moon And Back...

    ลำดับตอนที่ #7 : 3/3 ||100%||

    • อัปเดตล่าสุด 19 ส.ค. 63


    เบลล์ เบลล์” แรงเขย่าจากใครซักคนทำให้ฉันรู้สึกตัวฉันพลิกตัวหนีแล้วนอนต่อแต่คนด้านข้างก็ไม่ยอมหยุด 

    ตื่นมาคุยกับฉันก่อน 

    อะไร” ฉันถามออกไปโดยที่ลืมตา 

    เมื่อคืนเรากลับได้ยังไง” เกรซถามฉัน พอลืมตามองเกรซก็เหมือนจะพร้อมออกไปข้างนอกแล้วถึงจะยังอยู่ในชุดเดิม 

    เพื่อนฉันมาส่ง 

    แล้วเพื่อนฉันไปไหน 

    หือ 

    ลลิลไปไหน 

    เออวะ” เมื่อคืนก็เมาจนลืมไปเลย เหมือนตอนที่กลับไปที่โต๊ะก็ไม่เห็นลลิลแล้วนะแล้วหายไปไหน 

    ฉันกลับแล้วนะ” เกรซบอกแล้วหยิบมือถือขึ้นมากดโทรออกฉันโบกมือให้มันแล้วล้มลงนอนต่อ ยังไม่ได้หลับอย่างที่ใจอยากเสียงเรียกเข้าก็ดังขึ้นมาก่อน 

    อะไรวะ” ไอ้อาร์มโทรเข้ามา 

    มึงต้องมาเรียนไอ้เบลล์ อย่ามาเนียน 

    เหี้ย” ฉันผุดลุกแล้วตะโกนอย่างเสียสติ วันนี้มีเรียนตอนเช้านี่นา โอ๊ยยยย ฉันวางสายจากไอ้อาร์มแล้วอาบน้ำแต่งตัวทำทุกอย่างให้เสร็จภายในสามสิบนาที ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงห้องเรียนพยายามเปิดประตูให้เงียบที่สุดแล้วแทรกตัวเองเข้ามาในห้องให้ไม่มีใครสังเกต กำลังจะก้าวไปนั่งด้านหลังกับกลุ่มเพื่อนเสียงอาจารย์ก็ดังขึ้นมาก่อน 

    เชิญนั่งด้านหน้าค่ะ 

    ฉันหันไปมองทันทีส่งยิ้มให้อาจารย์แล้วเดินไปนั่งตรงที่ที่อาจารย์บอก นั่งเรียนด้วยความง่วงไปจนหมดคาบ หลังเรียนเสร็จฉันถึงได้กลับไปนอนอย่างที่อย่างทำ เสียงมือถือที่ดังขึ้นมาระหว่างที่ฉันกำลังฝันหวานทำให้ฉันอยากจะกรี๊ด ฉันตีขากับเตียงอย่างขัดใจแล้วหยิบมือถือมากดรับ เห็นชื่อบนหน้าจอแล้วก็อยากด่า 

    อะไรอีก มึงชอบโทรมาขัดตอนกูนอนตลอดเลย 

    กูจะรู้มั้ยว่ามึงนอนอยู่” ไอ้อาร์มตอบฉัน “วันนี้ทำงานที่ห้องไอ้แดน 

    เออๆ 

    เดี๋ยวกูไปรับที่หอมึง 

    เออ อย่าเลทแล้วกัน 

    สองทุ่มนะ 

    เออ”  

    แค่นี้แหละ 

    เออ” ฉันรับคำแล้วกดวางสาย มองเวลาที่หน้าจอก็ถอนหายใจตอนนี้หกโมงเกือบจะหนึ่งทุ่มแล้ว ฉันลุกขึ้นบิดขี้เกียจแล้วอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าออกไปหาอะไรกิน แค่กินข้าวฉันก็ยังทำให้มันเกิดเรื่องขึ้นได้ ฉันบอกขอโทษคนที่ฉันเพิ่งทำน้ำหกใส่ พยายามช่วยเช็ดน้ำออกให้คิมปัดมือฉันออกแล้วลุกขึ้น เดินไปจ่ายตังค์แล้วออกไปจากร้านเลย รู้สึกผิดนะเนี่ยนิสัยซุ่มซ่ามของฉันมันแก้ไม่หาย 

    มึงนี่นะ 

    เออ กูผิดกูรู้” ฉันตอบไอ้อาร์มแล้วออกไปที่รถเพื่อที่จะทำงานกลุ่ม “แสดงว่าเสื้อเมื่อคืนก็เป็นของเขาอะดิ 

    เสื้ออะไร 

    แจ็คเกตเมื่อคืน 

    ใช่มั้ง 

    ไอ้อาร์มตอบฉันอย่างไม่ใส่ใจแล้วขับรถออกไป ถ้าเมื่อคืนคนที่ฉันคุยด้วยก่อนไอ้อาร์มจะมาเป็นคิม คนที่ให้ยืมเสื้อก็ต้องเป็นเขานี่ละ เพิ่งเอาชอปไปคืนก็ต้องเอาแจ็คเกตไปคืนแล้วเหรอ ว่าแต่หน้าจอมือถือซ่อมไปรึยังนะ ค่อยโทรไปถามแล้วกันฉันมีเบอร์เขาอยู่ 


    END BELL PART

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×