คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : 10/2 ||60%||
BELL PART
ฉันมองคนที่เดินไปบ่นไปแล้วมองบน ไอ้อาร์มบ่นเรื่องฉันมาสายตั้งแต่เลิกคลาสจนตอนนี้ที่กำลังเดินไปเรียนอีกวิชามันก็ยังไม่เลิกบ่น
“วิชานี้มันสำคัญขนาดไหนมึงก็รู้ ยังจะมาเรียนสาย ถ้าวันนี้กูไม่โทรไปมึงก็ไม่ตื่น บลาบลา”
ฉันหยุดเดินแล้วปล่อยมันเดินไปคนเดียวเมื่อเริ่มรำคาญ จินนี่กับไอ้ปิงมองฉันทีไอ้อาร์มทีแล้วก็ส่ายหน้าเดินต่อไม่สนใจจะร่วมวงด้วย ไอ้ลิงค์ตอบข้อความกับแฟนจนไม่สนใจเรื่องที่พวกฉันกำลังคุย
“เวลา...” ไอ้อาร์มหันมามองเมื่อเห็นว่าฉันเงียบไป “มึงจะหยุดอยู่ตรงนั้นทำไม”
“มึงบ่นอะ” ฉันตอบมันแล้วเดินต่อ “กูมาสายแค่ห้านาทีเอง”
ถึงจะสายแค่ห้านาทีแต่กลับเป็นวิชาหลักในสาขาไอ้อาร์มเลยบ่นอยู่อย่างนี้
“ห้านาทีก็ไม่ได้”
“ค่ะคุณพ่อคราวหน้าจะไม่สายค่ะ” ฉันตอบ อีกนิดจะยกมือไหว้รับพรจากมันแล้วนะ
“อย่ากวนตีน”
ดู ดูมันพูดกับเพื่อนผู้หญิงหน้าตาน่ารักอย่างฉัน ฉันเบ้ปากแล้วเดินนำหน้าไปเข้าเรียนตามตาราง
“โอ๊ะ” ฉันอุทานเมื่อประตูที่ฉันกำลังจะเปิดถูกผลักออกมาก่อนและคนซุ่มซ่ามอย่างฉันก็ดันตกใจจนสะดุดขาตัวเองเกือบล้มลงไปกองกับพื้นถ้าไม่มีมือเอื้อมมาดึงแขนฉันไว้
“ขอโทษที” คนที่ช่วยฉันไว้บอก
ฉันขยับยืนตรงแล้วเงยหน้าไปส่งยิ้มให้กับคนที่ช่วยไว้
“อือ ขอบคุณนะ” ฉันบอกคิมแล้วยิ้มกว้างให้ “มาทำอะไรห้องนี้อะ” ห้องนี้มีแต่สาขาฉันที่เรียนไม่มีสาขาอื่นเรียนร่วมนะ
“เปล่าเอาของมาให้อาจารย์”
“อ๋อ”
“จะยืนขวางทางกันอีกนานมั้ย” เสียงไอ้อาร์มดังขึ้นขัดฉันกับคิม ฉันหันไปมองแล้วขึงตาใจแต่ก็รู้ว่าตัวเองขวางทางจริง ขยับตัวออกห่างจากประตูปล่อยให้เพื่อนคนอื่นเดินนำเข้าไปก่อน
“ไปนะ” คิมหันไปมองไอ้อาร์มก่อนหันมาบอกฉัน ฉันพยักหน้าให้มองจนคิมเดินลงบันไดไปค่อยเดินเข้าไปในห้องเรียน
“เพิ่งรู้ว่ามึงสนิทกับเขา” จินนี่ถามหลังฉันหย่อนตัวลงนั่ง ไอ้อาร์มที่นั่งด้านซ้ายเหล่ตามามองฉันเล็กน้อยแล้วก้มอ่านหนังสือของมันไป ไอ้ปิงกับไอ้ลิงค์ที่นั่งด้านหลังก็ยื่นหน้าเข้ามาเตรียมตัวฟัง
“เคยมีเรื่องกันนิดหน่อยก็เลยได้คุยกัน”
“เรื่องอะไร”
ถามแบบนี้ไม่กล้าเล่าเลย หลายเรื่องเสียด้วยฉันกำลังคิดว่าจะตอบเรื่องไหนดีถึงจะดูไม่เป็นคนเด๋อด๋ามากไปกว่าที่เป็นอยู่
“มันเคยไปอ้วกใส่เขา” ฉันยังไม่ทันได้ตอบแต่คนที่เคยอยู่ในสถานการณ์เดียวกันอย่างไอ้อาร์มเป็นคนตอบให้ ฉันหันไปตีแขนมันหนึ่งทีอย่างอดไม่อยู่ตั้งแต่เช้าแล้วนะ
“อี๋” เสียงจินนี่
“โหมึง” เสียงไอ้ลิงค์ ไอ้ปิงทำท่าปิดจมูกใส่ฉัน
“คนมันเมาอะ”
“เลยสนิทเหรอวะ” จินนี่ยังคงถามต่อ “เป็นกูด่าลืมทางกลับบ้านแล้วนะถ้าโดนอ้วกใส่เนี่ย”
“คิมเนี่ยเพื่อนในกลุ่มคนที่เพิ่งมีเรื่องกับไอ้วีปะ” ไอ้ปิงถามขึ้นมาบ้างเปลี่ยนเรื่องไปจากฉันได้ซักที
“ใช่ๆ ไอ้กันต์ไง” ไอ้ลิงค์สนับสนุน ที่มาของรอบช้ำบนหน้าไอ้วีมาจากกันต์นี่เอง
“เห็นว่าต่อยกันหลังโรงอาหารคณะนี่เอง” จินนี่เสริมเรื่องชาวบ้านขอให้บอกมันรู้หมด
“แล้วเขาตีกันเรื่องอะไร” ฉันถามคงไม่ใช่เรื่องผู้หญิงหรอกนะ
“ผู้หญิง” จินนี่ตอบ
“คนที่มึงพามาที่ร้านเหล้าวันนั้นไง ชื่ออะไรนะ” ไอ้อาร์มที่นั่งเงียบอยู่เอ่ยขึ้นมันทำท่านึกแล้วบอกต่อ “ลลิลอะ”
“อ๋อ” ฉันก็พอจะเดาได้ตั้งแต่วันที่เห็นลลิลลงจากรถมากับกันต์แล้ว
ฉันพยักหน้าเข้าใจพอดีกับที่อาจารย์เดินเข้ามาพวกเราจึงเลิกคุยกันแล้วเริ่มเรียน เริ่มคลาสไปได้สิบนาทีฉันก็เริ่มหาวหลายรอบจนไอ้อาร์มยื่นมือมาตีหน้าไปหนึ่งที ฉันด่าแบบไม่มีเสียงไปหนึ่งทีแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมาเล่น นิสัยไม่ดีไม่ควรเอาเป็นแบบอย่างแต่ตอนมันง่วงแล้วได้เล่นโทรศัพท์มันช่วยได้จริงๆนะ
ฉันส่งข้อความไปหาคนที่เป็นสาเหตุทำให้ฉันตื่นสายทันทีที่ปลดล็อคโทรศัพท์
Beauty_BELL : ทำอะไรอยู่
Kiim_Kung : นั่งเล่น เรียนอยู่ไม่ใช่เหรอทำไมเล่นโทรศัพท์
Beauty_BELL : ง่วง นั่งเรียนไม่รู้เรื่องแล้ว
Kiim_Kung : ไปทำอะไรมาถึงง่วง
Beauty_BELL : กล้าถามนะ เพราะนายนั่นแหละ
เมื่อคืนฉันคุยกับคิมจนเกือบเที่ยงคืน แล้วมีเรียนตอนสองโมงเช้าอีก
Kiim_Kung : ใครชวนคุยก่อน
Beauty_BELL : นายแหละ
Kiim_Kung : เหรอ เหรอครับคุณเบลล์
ฉันอดยิ้มกับคำประชดของคิมไม่ได้ ช่วยไม่ได้ที่ฉันจะง่วงเพราะตอนที่คุยกับคิม เราคุยกันจนลืมเวลารู้อีกทีก็ตอนที่เหลือบไปเห็นเวลาบนนาฬิกา แต่ฉันก็ไม่ใช่คนที่ชวนคุยฝ่ายเดียวแน่ๆ
Kiim_Kung : ตั้งใจเรียนได้แล้ว
Beauty_BELL : ค้าบ
ฝากเรื่องของพี่วินกับกันตืด้วยนะคะ
ความคิดเห็น