คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : 3/2 ||80%||
ฉันเพิ่งถูกบอกเลิกจากแฟนรุ่นพี่ที่คบกันมาครบหนึ่งปีถ้วน เมื่อคืนเลยเป็นการฉลองความโสดของฉันที่ได้มาแบบไม่ทันตั้งตัวหรืออีกอย่างก็คือการปลอบใจคนอกหักอย่างฉัน พี่เอกเป็นแฟนที่ฉันคบนานที่สุดที่เคยคบมา ทุกอย่างมันก็ไม่มีอะไรเป็นสัญญาณของการถูกเท จนสุดท้ายก็ถูกบอกเลิกพร้อมเหตุผลว่าเข้ากันไม่ได้ ฉันพยายามหาเหตุผลสุดท้ายก็พบว่าไอ้พี่เอกมันมีคนอื่น เหอะ ฉันอยากจะข่วนหน้าซักที
“เข้ากันไม่ได้เหี้ยอะไร คบกันมาตั้งปีมันพึ่งมารู้เหรอ” ฉันบอกเกรซแล้วยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม วันนี้ไม่เมาไม่กลับ
“เข้ากันไปถึงไหนแล้ววะ” ไอ้ลิงค์เพื่อนฉันที่ยืนเต้นอยู่ข้างๆทักขึ้นมา
ฉันยกมือไปตีปากมันหนึ่งทีอย่างอดไม่อยู่ ปากพวกมันแต่ละคนเหมือนมีฟาร์มหมาอยู่ข้างใน
“ไอ้เหี้ย”
“สรุปคือแกอกหัก” เกรซกระซิบถามฉัน
“เออ” ฉันบอกเสียงขุ่น เกรซเป็นเพื่อนต่างคณะที่ฉันชวนมาวันนี้เพื่อนอีกคนของเกรซนั่งเฝ้าโต๊ะให้
“อาร์มมึงอย่ามาเต๊าะเพื่อนกู ถอย” ฉันเดินกลับไปที่โต๊ะทันเห็นเพื่อนฉันที่กำลังชวนเพื่อนเกรซคุยพอดี เพื่อนที่แทบจะไม่พูดกับใครถ้าไม่สนิท
“กูแค่มาชวนคุย”
“ไปคุยกับคนอื่นไป” ฉันไล่ไอ้อาร์มออกไป เพราะรู้ดีว่าลลิลไม่ชอบคุยกับคนที่ไม่สนิท พอไอ้อาร์มเดินออกไปฉันก็นั่งลงแล้วคุย
“ลลิลไม่ดื่มจริงอะ”
“ไม่ละ”
“ถ้างั้นวันนี้ฝากลลิลขับรถกลับนะ ฉันกับเกรซไม่น่าจะไหว” ฉันบอกอย่างไว้ใจ ฉันเป็นคนขับไปรับเกรซกับลลิลแต่คิดว่าตอนนี้ตัวเองไม่น่าจะขับพากลับไว้ หลังจากเข้ามาแล้วยกเพียวไปสองแก้ว
“ได้สิ”
“เก็บกุญแจไว้เลยแล้วกัน” ยกกระเป๋าไปให้ลลิลแล้วลุกขึ้น ยกแก้วในมือไปแตะแก้วของลลิลแล้วเดินกลับไปเต้นกับเพื่อนต่อ ดื่มไปเยอะจนลืมไปเลยว่ามากับใครและฝากอะไรกับใครไว้ รู้อีกทีฉันก็มายืนอยู่ข้างห้องน้ำหลังจากมาเข้าห้องน้ำกับไอ้อาร์มก่อนกลับ
จู่ๆเพลงรับน้องก็ลอยขึ้นมาในหัวจนต้องร้องออกมา
“โอ้ทะเลแสนงามมมม ฟ้าสีครามสดใสสสส”
ฉันร้องออกไปแล้วงึมงำต่อ รอไอ้อาร์มจนเพี้ยนไปแล้วแน่ๆ มันเข้าห้องน้ำไปแล้วหลับในนั้นรึไงไม่ออกมาซักที ฉันก้าวออกไปแล้วคว้าไหล่ของไอ้อาร์มไว้
“อาร์มมม กูนึกว่ามึงตายในห้องน้ำแล้ว”
“ฉันไม่ใช่เพื่อนเธอนะ”
ไอ้อาร์ม นี่มันก็จะทิ้งฉันไปอีกคนแล้วเหรอ ชีวิตไอ้เบลล์มันทำไมถึงได้ซวยขนาดนี้
“มึงก็จะเลิกคบกับกูอีกคนเหรอ” ฉันตัดพ้อมัน คว้าคอเสื้อของมันแล้วดึงไว้ “หนาววะ”
ตอนที่อยู่ในร้านคนมันเยอะฉันเลยรู้สึกร้อนจนถอดเสื้อคลุมของตัวเองออก พอออกมาแล้วก็รู้สึกหนาวจนต้องยกมือกอดตัวเอง เสื้อแจ็คเกตยื่นมาตรงหน้า ไอ้อาร์มเป็นคนดีมาก ฉันหยิบมาใส่แต่มันก็ใส่ไม่ได้ซักทีจนไอ้อาร์มยื่นมือมาช่วยใส่ให้
“อาร์มมม”
หางตาฉันเห็นว่าไอ้อาร์มกำลังจะเดินหนีฉันพุ่งเข้าไปหามัน ดึงมันไว้แต่เพราะความเมาทำให้ขาฉันไม่มีแรงฉันถึงได้ลงไปกองกับพื้น
“กูไม่สวยเหรอวะ” ฉันคร่ำครวญกับขาของไอ้อาร์มที่ฉันจับไว้ มันพยายามดึงขาออกจากมือฉัน “ไอ้พี่เอก ไอ้เหี้ย” ฉันด่าเป็นรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ของวันนี้ กำลังจะด่ามันอีกรอบฉันก็รู้สึกถึงของทั้งหมดที่กินเข้าไปในวันนี้ไล่ขึ้นมาถึงคอหอยแล้ว กำลังจะบอกมันก็พุ่งออกมา
“อาร์มกูจะ...อ้วกกก” ของเหลวทั้งน้ำและเนื้อพุ่งออกไปใส่คนที่นั่งตรงหน้า ถึงไอ้อาร์มมันจะกระโดนหลบทันแต่มันก็เลอะโดนรองเท้าไปเกือบหมด
“กูขอโทษษษษษ”
ฉันรีบบอกออกไป พยายามลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปหา ฉันรู้สึกผิดกับมันจัง
“มึงทำอะไรเพื่อนกู” เสียงของคนที่ดึงฉันให้พิงเขาไว้ขึ้น อ้าวแล้วนี่ใคร
“เหี้ย เบลล์มึงไหวมั้ยเนี่ย” นี่เพื่อนฉันเหรอแล้วคนที่ฉันคุยกับเขาตั้งนานนี่ใครวะ
“ไหว กูยังไหว”
ฉันตอบแล้วเดินเซจะเดินเข้าไปหาคนที่ฉันเพิ่งอ้วกใส่เพื่อดูหน้าให้ฉันชัดๆแต่เขาเดินหนีไป
“ยืนดีๆสิวะ”
“อาร์มมมม กูเสียใจ”
“เออๆ รู้แล้ว”
“มึงหายไปไหนมาอะ” ฉันถามพยายามตั้งสติ
“กูนึกว่ามึงกลับไปที่โต๊ะแล้วซะอีก” ฉันพยายามเดินให้ตรงที่สุดแต่มันก้ยังต้องอาศัยความช่วยเหลือจากไอ้อาร์มที่คอยพยุงฉันไว้
“เดินดีๆ อย่าไปทางนั้น” แรงดึงจากอาร์มทำให้ฉันเซไปพิงกับมันแล้วเดินต่อพอกลับถึงโต๊ะฉันก็ดื่มต่อได้นิดหน่อย กว่าจะกลับถึงห้องฉันก็แทบไม่มีสติไอ้ลิงค์โทรเรียกแฟนของมันให้มารับและมาส่งฉันที่ห้อง
“ขอบคุณนะ” ฉันบอกน้ำแฟนของไอ้ลิงค์ที่ช่วยพาฉันและเกรซขึ้นมาบนห้อง ถึงจะเมาและยืนไม่ไหวแต่ฉันก็ยังคุยรู้เรื่องอยู่นะ
“อือ ฉันปิดไฟเลยนะ”
น้ำบอกฉันหลังฉันขึ้นไปบนเตียงและพร้อมนอน น้ำช่วยฉันกระทั่งเช็ดเครื่องสำอางค์บนหน้าให้ ฉันจัดท่าทางให้สบายสุดแล้วตะโกนบอกคนที่ยืนหน้าห้อง
“ขอบคุณนะโว้ยยย”
หลังน้ำปิดไฟและล็อกประตูให้ฉันเรียบร้อย ฉันก็หลับตาแล้วเข้าสู่นิทราไป
ความคิดเห็น