เซเนซิส มิติอลวน

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

บทนำ

                คุณรู้หรือไม่ว่าทุกๆสิ่งบนโลกนี้ย่อมมาเป็นคู่.... เช่น..

                ขาว กับ ดำ

                สว่าง และ มืด

                ช้อน กับ ส้อม

                ...รวมไปถึงโลกของเราด้วย...

                อ๊ะ... แล้วถ้าคุณกำลังคิดว่าโลกที่เราอาศัยอยู่เนี่ยมีคู่แฝดอยู่อีกฟากของกาแล็คซี่อยู่ละก็... ไม่ๆคุณคิดผิดแล้ว สิ่งที่ผมต้องการบอกพวกคุณคือ ‘โลกคู่ขนาน’ ยังไงล่ะ  อะไรกันไม่เข้าใจหรอกเหรอ... งั้นเอาเป็นว่านี่เป็นเรื่องที่ผมจะเล่าต่อจากนี้ละกัน...

                กริ๊ง!!

                เสียงของออดประจำโรงเรียนดังขึ้นบ่งบอกถึงเวลาสิ้นสุดของการเรียนมาถึงแล้ว.. เหล่านักเรียนต่างๆค่อยๆทยอยกันกลับไปทีละนิดโดยไม่ได้สนใจเด็กหนุ่มที่ฟุบหลับอยู่บนโต๊ะเรียนเลย... จนกระทั่งเวลาล่วงเลยไปเรื่อยๆ... แต่มันไม่นานขนาดนั้นหรอกน่า

                ฮ้าว~

                เสียงของเด็กหนุ่มที่นอนหลับอย่างเต็มอิ่มบนโต๊ะเรียนดังขึ้น พร้อมกับแสงสุดท้ายของวันที่ค่อยๆหายลงไป

                “เฮ้ย!!...เวรล่ะ 6 โมงครึ่งแล้วเหรอเนี่ย”

                เด็กหนุ่มอุทานกับตัวเองด้วยท่าทางตื่นๆก่อนที่จะออกวิ่งให้ทันก่อนประตูโรงเรียนจะปิดในอีก 30 นาทีข้างหน้า

                อ้อ!! จริงสิคุณคงยังไม่รู้จักเขาสินะ...ไม่ต้องกังวลๆ เขามีชื่อว่า เวนเดล ฟลาวเดียส เขาหน้าตาดีสุดๆเลยล่ะคุณลองดูสิ

                เวนเดียสเดินไปยังทางเดินที่เขาใช้ประจำทุกวันในการกลับบ้าน “สายๆหมดกันกลับบ้านไปโดนด่าเละแน่ๆ” เวนเดลเอ่ยปลงกับตัวเอง พูดไม่ทันไรดูเหมือนว่าบรรยากาศจะไม่เป็นใจซะแล้ว

                ซ่า!!!

                สายฝนต่างก็โรยกระหน่ำลงมาอย่างไม่มีสาเหตุ... ไม่สิมันมีสาเหตุแต่เราไม่รู้ต่างหาก .. เวนเดลพยายามวิ่งไปหาที่หลบฝนซึ่งกว่าจะหาได้มันก็พักใหญ่เลยหล่ะ แต่ฝนก็ไม่มีท่าว่าจะหยุดตกแม้แต่น้อย เขามาหยุดยืนอยู่หน้าร้านเช่าหนังสือเก่าๆแห่งหนึ่งที่ดูเหมือนว่าจะปิดกิจการไปแล้วแต่เปล่าเลยมันยังเปิด ก็ป้ายมันบอกอย่างนั้น ... ไม่ต้องคิดให้มากความเขารีบเดินเข้าไปหาอะไรมาทำฆ่าเวลา ถึงแม้ว่าเขาเป็นพวกไม่ชอบอ่านหนังสือก็เถอะ...

                กริ๊ง!!

                เสียงของกระดิ่งกระทบกับประตูเมื่อเปิดออกภายในร้านไม่ได้สวยหรูอะไรมากมาย ตรงเค้าเตอร์เค้าเตอร์ก็มีแมวตัวหนึ่งหลับอยู่

                ‘เฮ้ย!! หรือว่าเจ้าของที่นี่เป็นแมว?’

                ความคิดที่ไม่น่าเป็นไปได้ผุดเข้ามาในหัวของคนคิดมากก่อนที่จะหาอะไรมาลบล้างความคิดบ้าๆของตน เวนเดลตัดสินใจเดินไปดูหนังสือในร้านเล่นๆอย่างไม่มีอะไรทำ โดยเดินไปบนทางที่ดูเหมือนว่าจะยาวไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุดพร้อมกับวิจารณ์หมวดหนังสือต่างๆ

                หมวดประวิติศาสตร์ – น่าเบื่อ

                ฟิสิก – เคมี – ไม่รู้เรื่อง

                วิทยาศาสตร์ – รู้ไปแล้วได้อะไร..ไม่ได้จะไปเป็นนักวิทย์ฯ สักหน่อย

                .......

                .......

                หมวดลับ

                “หมวดลับ...” เวนเดลทวนคำในความคิดแล้วย้อนกลับไปดูที่ป้ายอีกทีเพื่อความแน่ใจ “มันมีด้วยเรอะหมวดนี้” และเนื่องจากเป็นชื่อหมวดที่แปลกๆแล้วคงไม่พ้นการค้นหาอะไรลับๆ ในหมวดลับ ... หนังสือแปลกๆมากมาย

                วิธีทำให้เครียด... อย่างเป็นสเตป…

                กลวิธีลอกการบ้าน...

                เล่นไพ่อย่างไรไม่ให้เสีย...

                “ดูเหมือนว่าเค้าคงเขียนป้ายผิดมากกว่ามั้ง..น่าจะเป็นหมวดหนังสือแปลกมากกว่า” เวนเดลว่าก็คิดจะเดินกลับแต่ว่าก็ต้องไปสะดุดกับหนังสือเล่มหนึ่งที่ตกอยู่กับพื้น.. หนังสือที่ไม่คราบชื่อ ภาษาแปลกๆที่ไม่น่ามีบนโลก แถมยังอยู่ในสภาพดีต่างจากเล่มอื่นๆอีกด้วย

                “หนังสืออะไรฟะเนี่ย...”

                ว่าแล้วก็แง้มดูเนื้อหาภายในเล่ม “เฮ้ย!!!” เวนเดลอุทานเสียงดัง “ไม่มีตัวหนังสือ...” เวนเดลก้มมองหนังสือในมือ ‘เออลืมไป..มันหมวดแปลกนี่หว่า’

                ทันทีที่กำลังจะปิดหนังสือลง พลันแสงๆหนึ่งก็วาบขึ้นมาจากหนังสือ

                “ว๊ากกกก”

                วูบ!!!

                สติของเวนเดลดับวูบลงไม่ทราบว่าเพราะสาเหตุใด พร้อมกับจมไปในห้วงมิติดำๆแห่งหนึ่ง...