The curse lady ชะตากรรมหญิงต้องสาป

“ความสุขงั้นหรอ มันคือไรกัน”

 ทุกวันที่ชั้นต้องมุดซ่อนตัวหนี ขโมยของ และเอาชีวิตรอดไปวันๆ และได้ยินเสียงหลอนในหัวตลอดทั้งคืน เด็กต้องสาปบ้างล่ะ เธอไม่น่าเกิดบ้างล่ะ สีผมเหมือนปีศาจบ้างล่ะ 

“ชั้นเกลียดพลัง”

“พลังที่ชิงทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต จนทำให้ชั้นอยากตายด้วยซ้ำ”

“แต่เรื่องนั้นมันก็เป็นอดีตไปแล้วล่ะ ตอนนี้ชั้นได้พบเส้นทางชีวิตใหม่แล้ว”

ใช่แล้วชีวิตของคนทั่วไปที่สังคมมนุษย์ตั้งไว้ก็อยู่บนแสงสว่างมีความสุขในชีวิต ในขณะที่พวกเราที่ถูกทิ้งหรือคนต้องสาปก็ต้องอยู่ในความมืดที่สังคมกดขี่ขมเหง รอวันตายสักวัน

“ชั้นล่ะ อยากหัวเราะเลยล่ะปากบอกว่าเราเป็นเด็กปีศาจ แต่มนุษย์เองก็ไม่ได้ต่างกันเลยหรืออาจจะชั่วช้ากว่านั้นอีก”

“หืม ทำไมชั้นถึงคิดอย่างงั้นหรอ จะบอกให้ก็ได้น่ะฟังเอาไว้ดีๆล่ะ”

“ก็เพราะว่าชั้นเจอมาด้วยตัวเองเต็มสองตาแล้วไงล่ะ

 เอาล่ะๆ เกริ่นนำไว้แค่นี้ก่อน สวัสดีผู้อ่านทุกท่าน เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรกที่ผมพึ่งแต่งเป็นครั้งแรกตอนช่วงกักตัว ถ้ามีข้อผิดพลาดหรือคำผิดไรก็บอกแก้กันได้น่ะ ส่วนผมจะใช้นามปากกาว่าแกรนไปก่อน ส่วนเนื้อเรื่องจะแต่งไว้ยาวๆแน่นอน ถ้างั้นขอตัวแต่เพียงเท่านี้ ขอให้ผู้อ่านได้สนุกกันน่ะ