คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : หาย
อนที่ 4
รถโยสารประำทามาถึหน้าโรเรียนเอนที่มาร์และแบมแบมเรียนอยู่ ทันทีที่้าวลารถแบมแบม็ไ้ยินเสียเรียอีมินับยูยอมเพื่อนสนิท ยูยอมนั้นย้ายโรเรียนามแบมแบมมาทีหลัหนึ่เือนโยให้เหุผลว่าะามมาปป้อแบมแบม หลัาแบมแบมย้ายโรเรียนมายูยอมยัไปเที่่ยวเล่นบ้านแบมแบมเสมอนระทั่ไ้ทราบว่ามีรุ่นพี่ป. 6 อบมาไถเินแบมแบมเสมอ
"ทำไมไม่บอพี่มาร์ล่ะ แบมแบมมีพี่นี่นาให้พี่มาร์ัารเลยสิ"
"ไม่อ่ะ เราไม่อยาเป็นเ็อ่อนแอ พี่มาร์บอว่าไม่อบเ็อ่อนแอ ี้แย"
"ั้นเราะย้ายไปเรียนับแบม ไป่วยแบมแบมเอนะ"
ั้แ่ยูยอมย้ายมา็ไม่มีรุ่นพี่มารัแแบมแบมอีเลย ส่วนีมินนั้นย้ายามแบอมพี่ายมาเพราะทาบ้านอยาให้นั่รถมาเรียนพร้อมัน ีมินึไ้มาเรียนที่โรเรียนแห่นี้ แบมแบมเินมาามเสียเรียอีมินับยูยอม มีมาร์ามเินามมาห่าๆหยุยืนอยู่้าหลัแบมแบม
"พี่มาร์สวัสี่ะ วันนีุ้แม่ทำิมบับมาฝาพี่มาร์้วยนะะ นี่่ะ" เ็หิีมินส่ล่อ้าวให้ับพี่ายอเพื่อนสนิทพร้อมส่ยิ้มหวานมาให้ ถึแม้ีมินะอยู่แ่ป.4 แ่แบมแบม็รู้ว่าเพื่อนสนิทปลื้มพี่ายอเามาแ่ไหน มาร์เอื้อมมือมาลูบผมีมินอย่าอ่อนโยน
"อบใมานะ ีมินราวหลับอุแม่ไม่้อลำบาหรอนะรู้มั้ย ยูยอมีมินพี่ไปเรียน่อนนะ"
น้อยใ.......บาทีแบมแบม ็น้อยใพี่มาร์ที่ไม่เยทำแบบนี้ับเาแบบที่ทำับีมินแบมแบมเยเอ่ยปาถามุแม่ว่าทำไมพี่มาร์ถึไม่่อยอยาเล่นับแบมแบม ุแม่็ไ้แ่บอว่าเพราะพี่มาร์โแล้วมีโลอเาเอ มีารบ้านมีรายาน้อทำ แบมแบมถึไม่่่อยเ้าใอะไรนัแ่้วยวามเป็นเ็และ็มียูยอมมาเล่น้วยบ่อยๆ็ทำให้ไม่ไ้สนใรุนั้นไป
มาร์เินเ้าไปในั้นเรียนแบอมับแสันนัุ่ยันอยู่บนโ๊ะนัเรียนหันมาทัมาร์
"มาร์เย็นนี้เรามี้อมบาสันนะ เี๋ยวพรุ่นี้้อไปวลับพวห้อสอนะเว้ย"
"เลิเย็นรึเปล่า"
"็เหมือนเิม เย็นๆแหละ"
"ั้นูอเลิเร็วหน่อยนะ" มาร์ถึะปาแ็บอับแบมแบมว่าไม่ไปูารแ่วาภาพอแบมแบมแ่พอเห็นสายาอ้อนๆอแบมแบมมาร์็ใอ่อน
แบมแบมอบวาภาพมาเป็นสิ่เียวที่ทำไ้ีที่สุ แบมแบมเรียนอ่อนยิ่วิาิศาสร์ วิทยาศาสร์แบมแบมยิ่อ่อนน้อมาอ้อนวอนให้มาร์สอนอยู่บ่อยๆ แ่ะให้อบว่าะไป็ลัวะทำให้เ็นั่นิว่าทำแบบนั้นแล้วเาะยอมให้ลอ
ารประววาภาพบไปั้นานแล้ว แ่พี่มาร์็ยัไม่มารับแบมแบมัทีแบมแบมอยาอวใบประาศะแย่ แบมแบมที่เ้าแ่ันรั้แรไ้ั้ที่สออนัเรียนระับั้นประถมสี่ในเนี้ทั้หม แบมแบมนั่รอพี่ายอยู่ที่ป้ายรถประำทาหน้าโรเรียนนระทั่ท้อฟ้าทาทับไป้วยสีำ ลมเริ่มแรึ้นเรื่อยๆอีไม่นานมีฝนลมาแ่แบมแบม็ยันั่อยู่รออยู่อย่านั้น
ถ้ามาร์เินออมา้อผ่านป้ายรถประำทานี้อย่าแน่นอน แ่แล้วฝน็เริ่มโปรยปรายลมาและเริ่มหนัึ้นเรื่อยๆแบมแบมลัวว่าใบประาศะเปียฝน ึรีบวิ่เ้าไปหลบในป้อมยามหน้าโรเรียน พอีับมาร์ที่วิ่ออมาาโรเรียนถือร่มันฝนออมา พยายามะเ้อมอที่บริเวป้ายรถประำทาแ่ไม่พบร่าเล็ึเบาใว่า เ็แบมแบมนั่นลับบ้านไปพร้อมยูยอมแล้ว แบบที่เยลันไว้ว่าถ้าหาออมาแล้วไม่เอเาให้ลับไปับยูยอม ร่าผอมสูอมาร์ึ้าวึ้นรถประำทาึ้นไปโยไม่เอะใันิ
มาร์เปิประูบ้านเ้าไปพบว่าีูำลัระวนระวายรอลูอยู่
"มาร์ทำไมวันนี้ลูลับเย็นนัล่ะ แบมแบมล่ะลูไม่ลับมา้วยันเหรอ"
"แบมแบมยัไม่ลับเหรอรับ"
"แม่โทรถามยูยอมับีมินแล้ว บอว่าแบมแบมะนั่รอลับพร้อมลู วันนีุ้พ่อ็มีเลี้ยับลู้า้วย" แย่แล้วเ็นั่นหายไปไหนันนะ
"แม่รับ แม่รออยู่ที่บ้านนะรับเผื่อแบมแบมลับมาผมะออไปามหาน้อนะรับ"ร่าผอมสูรีบวิ่ออไปอย่ารีบร้อนนลืมหยิบร่มับเสื้อันฝนไป้วย
มาร์วิ่ลารถประำทาที่อส่เาหน้าโรเรียน พยายามมอหาเ็ายแบมแบมนทั่วบริเวหน้าโรเรียนแ่็ไม่พบ เป็นไปไม่ไ้ที่ะยัอยู่ในโรเรียนเพราะหลัเลิเรียน ประูโรเรียนฝ้่ประถมะปิไม่ให้ผู้ใเ้าออ ทำไีเ็นั่นหายไปไหนันนะ เาไม่เยรู้สึระวนระวายใเท่านี้มา่อนเลย
พลันสายา็หันไปเห็นในป้อมยามมีร่าเ็ายนอนอยู่ในนั้น ใ่แน่......ใ่แบมแบมแน่ ในที่สุเา็หาแบมแบมเอ มาร์เินเ้าไปในป้อมยาม้อนอุ้มร่าเ็ายึ้นมาแนบอ หลับไม่รู้เรื่อรู้ราวเลยสินะเ็น้อย มาร์รู้ีว่าแบมแบมเป็นเ็หลับ่ายและหลับลึมา
ยืนอุ้มน้ออยู่อย่านั้นนระทั่รถประำทามา็ยัอุ้มน้อึ้นรถไปนั่ที่ประำโยยัมีแบมแบมนั่หลับอยู่บนั เ็หนุ่ม่อยๆทาบมือลไปบนหน้าผาสวยอนเป็นน้ออย่าเบามือ สายาอ่อนโยนลอบมอหน้าน้อยๆนั่นอย่าห่วใย ถ้าเป็นอนื่นแบมแบมไม่มีโอาสไ้เห็นสายาแบบนี้เป็นแน่
ความคิดเห็น