คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : มึนงง
——————————————————
ผมนอนร่าเปลือยเปล่าไม่มีอะไรปิบัร่าายเลยยเว้นถุบาอย่าที่รอบุ้ห้ามเอาไว้ ผมถูมัอยู่ แ่ร่าายอผมในอนนี้ไม่ใ่ร่าายอมนุษย์อีแล้ว าที่มีผิวาวและอ่อนนุ่มลายเป็นผิวหยาบเ็มไป้วยเล็แ็ๆสีำ เท้าอผมไม่่าันและมีรเล็บยาวๆแล้วอสัว์ยื่นออมาแทนเ่นเียวันับมืออผมแ่รเล็บที่มือถูัออนเสียวามแหลมมไปราวับนที่มัผมไว้ไม่้อารให้ผมหลุออไปริๆ ผม็รู้สึแปลๆที่้นเพราะมันมีิ่บาอย่ายื่นออมาแ่ที่น่าแปลือผมสามารถระิมันไปมาไ้ ผมพยายามมอมันและ็พบว่ามันเป็นหา แ่ที่แปลว่าือ ผมถูมัอยู่ในที่แห่หนึ่ผมสามารถเห็นแสาบไฟส่อมาาทาเินทอยาวไลๆไ้ แ่ทันไนั้นู่ๆาอผม็เห็นภาพ่าๆไ้ัและสว่าึ้น่าาอนแรที่เห็นเพียแสสลัวๆไลๆ ภาพที่ผมเห็นมันูแปลๆผมสามารถมอเห็นและแยสิ่่าๆไ้เหมือนอนอยู่ลาแ แ่ภาพเหล่านั้นไม่มีสี เหมือนผมำลัูหนัใน่วปี .ศ.1932
ผมไม่รู้ว่ามันเิอะไรึ้นและพยายามประิประ่อว่ามันเิอะไรึ้น ผมพยายามิ้นเพื่อให้หลุออาารถูมั
"ฮึบ"ผมออแรและทันไนั้นเือ็ถูีอออย่า่ายาย ผมไม่ไ้สนใสิ่รอบ้าแ่ที่ผมัวลือมันเิอะไรับร่าายอผมผมลูบลำหน้าัวเอไปทั่วและรู้สึถึวามหยาบระ้ารวมทั้ยัรู้สึหนัๆบนหลัหัวผม้วย ผมมอไปรอบๆห้อเพื่อหาอะไรมาส่อูัวเอไ้บ้าแ่็พบเศษระแๆ ที่ที่ผมถูมัอยู่มันเป็นโพรที่มีนาให่พอบรรุนไ้ห้านและมีทาออทาเ้าทาเียว ห่าาผมไปรอบๆมีออำนวนมาถูวาระัระายส่วนมาะเป็นเรื่อแ้ว่าๆ ผม่อยๆลานไปส่อเศษระ และผม็เือบ็อ ใบหน้าอผมมันลายเป็นหน้าอสัว์เลื้อยลาน สีำาสีเหลือ หมายวามไ้อย่าเียว
ร่าายอเราลายเป็นัวละรที่เราสร้าในสายริม
ผมอยาะรีร้อแ่ไม่มีเสียอะไรเล็ลอออมา ะว่าไปมันไม่เหมือนับในเมสายริมะทีเียว แม้หน้าา เา และส่วนประอบอื่นๆะเหมือน่าันเพียมีาที่เรือแสสีเหลือและมีเี้ยวหน้ายื่นออมานเห็นไ้ัราวับเสือเี้ยวาบ แ่รูปร่าอผมมีนาให่และูล่ำบึสมส่วนว่าในเม ทันทีที่ผมเห็นหน้าัวเอผม็รู้สึเหมือนมี้อมูลหลั่ไหลเ้ามาในหัว ผมปวหัวมาน้อลไปิ้นบนพื้นอย่าทรมาน ในวาอผมอนนี้ผมเห็นแสสี่าวิ่ไปมาทั่วาอผม
หยุัที
เหมือนพวมันะรู้เรื่อทันทีที่ผมิแบบนั้น มัน็หยุผมเห็นาราไออนเป็นรูปสิล่าๆเหมือนในเมสายริมที่เป็นรูปสัลัษ์อสาย่าๆ พวมันลอยเ้ามาในัวผม ทันไนั้นสัาิาอผม็บออะไรบาอย่าับผม ผมยื่นมือออไปและพูว่า
" Detect life " มันเป็นื่อเวทย์มนร์ในสายริมที่ใ้สำหรับรวับสิ่มีีวิรอบๆถ้ามีมันะเรือแสทะลุสิ่ีวาเ้าา หาสิ่นั้นเป็นมิรมันะเรือแสสีน้ำเิน แ่หาเป็นศัรูะเรือแสสีแ ไม่มีผลับ อันเธ เรื่อัร หรือ เรา มืออผมเรือแสและผม็เห็นร่าเรือแสสีแทะลุำแพถัไป้าน้ายาบไฟรปลายทาเินออไปาห้อที่ผมอยู่ พวมันมีันสามัว รูปร่าเล็ทำท่าเหมือนำลัุยอะไรบาอย่าและี้มาทิศเียวับที่ผมอยู่ มันอีัวทำท่าเหมือนหยิบอะไรออมาาพื้น ผมยัไม่ทันะไู้อะไร่อเวทย์มนร์มัน็หมฤทธิ์
ผมไ้ลิ่นเหม็นสาบโยออมา ผมัสินใ่อยๆย่อออไปามทาเินแบๆ ที่น่าแปลือแม้ผมะเ้าใล้แสมาเท่าไหร่ทิศทาร้ามาผมลับไม่มีเาเิึ้นบนพื้นเลยและยิ่ผมเ้าใล้ไฟมาเท่าไหร่แสและวามร้อนอมัน็ทำให้ผมรู้สึันแปลๆ แม้ะอยู่ห่ามาถ้าเป็นเหุาร์ทั่วไปแทบะไม่รู้สึถึวามร้อนเลย้วย้ำและเสียย่ออผมมันเบามานไม่มีเสียอะไรเล็ลอออมา
หรือว่าเราะหลุเ้ามาในโลอเมแล้วไ้ร่าอัวละรและพลัมาใ้
แ่ผม็ไม่ปัใเื่อ ในบรราที่ผมเห็นออยู่ในโพร พวมันทั้หมเป็นเรื่อแ้วที่ผมไม่เยเห็นในเมมา่อนเพราะในเมพวมันมีรูปทรและลายเหมือนันหม แ่นี่มันไม่ใ่ ลวลายอมันถูแะมาอย่าประีว่ามา เมื่อผมย่อมาถึทาออผม็ลอมอออไปผมเห็นร่าสามร่านั่หันหลัให้ผม เมื่อผมอยู่ในที่ที่มีแสอบเพลิผม็เริ่มเห็นสีอสิ่่าๆ และ้ออบุที่ผมเป็นแวมไพร์ทำให้ไม่เิเาสะท้อน(แม้ในสายริมะไม่มีสิลนี้็เถอะ)แ่ผม็พอไ้ยินำนานเี่ยวับแวมไพร์ในนิยายอยู่บ้า
ไม่ั้นสามัวนั้นรู้แล้วว่าผมแอบ้อพวมันอยู่
สิ่มีีวิพวนั้นมีรูปร่าเี้ยเล็ นาน่าะราวๆเ็เล็ไ้ แนาผอมลีบ ใบหูยาวผิวสีเียว นุ่าเหนัและเปลือยท่อนบน พวมันทั้สามัวนั่อยู่บนร่าเลืออาบอายใสุ่เราะนนึ พวมันวาอาวุธทีู่ะเป็นหอไว้้าๆัว แ่ที่ผมใว่าือ พวมันถือเสื้อผ้าอัวละรที่ผมใส่ในเมสายริม รวมทั้บนพื้นยัมีวโพั่นแๆอผมออยู่้วย อนนี้พวมันำลัสนุับารหยิบหน้าานับวมัรมาใส่หลอผีัน
ผมไม่พอใและัสินใะใ้เวทย์ไฟล์บอลระเบิพวมันทั้สามัวพร้อมัน ฮึบ
ไม่มีอะไรเิึ้น ไม่มีอะไรพุ่อมาามือผมเลยผมไม่สามารถใ้เวทย์มนร์นี้ไ้ ทำให้ผมสสัยมาๆ แ่ผมเอ็รู้สึอบุัวเอที่เวทย์มนร์นี้ใ้ไม่ไ้ เพราะอนนี้ถึผมะหลุเ้ามาในเมหรือไม่ ารที่ผมยิไฟล์บอลออปแบบสุ่มสี่สุ่มห้า อาะทำใหุ้เราะและหน้าาอผมเสียหายไ้ และอาะทำให้พวมันัวอื่นๆที่อยู่นอรัศมีารทำานอ detect life แห่ันเ้ามา็ไ้
ะเอาไล่ะทีนี้ ผมเอามือับาัวเอและเพ่ไปที่ศพ ทำให้ผมนึอะไรบาอย่าออ
ผมูมือึ้นมารหน้าในมือผมอนนี้มีลูพลัสีม่วำอยู่รลามือ ผมยิมันไปที่ศพที่พวมันนั่อยู่
อให้สำเร็ที่เถอะ
ผมภาวนาในใ ที่ผมยิออไปือเวทย์ Reanimated Corps ึ่ะทำให้ศพนายลุึ้นมาและ่อสู้แทนผมไ้ แ่หาศพมีวามแ็แร่เินไปมนร์ะไร้ผล
ฟุ่บ
มันพุ่เ้าระแทศพอย่าแรนพวมันระเ็นไประแทับผนัถ้ำพวมัน ุมหัวัวเออย่าเ็บปวและบ่นพึมพำใส่ัน มันัวหนึ่วิ่ไปหยิบอาวุธ้าๆศพและวิ่เ้ามาที่่อทาเินที่ผมแอบอยู่
เวร
ุ๊บ มันหล้มเมื่ไ้เห็นภาพอเพื่อนหล้มโยไม่มีสาเหุพวมันอีสอัว็หัวเราะเสียันสะท้อนไปทั่ว เสียอพวมันแสบหูมานผม็ไม่อยาบรรยาย เอา่ายๆผมยอมฟัเพลที่ไแอนท์าโราเอม่อนร้อยัีว่าฟัเสียอพวมัน แ่ทันไนั้นพวมัน็หยุและสีหน้าอมันมีวามลัวึ้นมาแทน ศพที่ผมปลุ้วยเวท์มนร์่อยๆลุึ้นมันับาอัวที่หล้มไว้และโยนมันลพื้น่อนะเหยียบหัวมัน
แผละ เสียเนื้อแหลและเสียระูแัึ้นลิ้นาวเลือลอยมาเ้ามูผมมู สภาพหัวอมันูไม่ไ้ มันลายเป็นเศษเนื้อทีู่ไม่ออว่าส่วนไหนเป็นส่วนไหน วาแฟบแบนมีรอยีานวุ้นาไหลทะลัออมา ส่วนสมอ็ลายเป็นเศษเนื้อเละๆอบนพื้น ยัไม่ทันที่พวมันอีสอัวะไ้ทำอะไร่ิอ พวมัน็ถูอมบี้อผมฟันนายทัู้่ เมื่อผมมั่นใว่าไม่มีใรอยู่แ้วมึเินไปหยิบุและหน้าสาที่พวมันโมยมาาผมมาใส่ หน้าานับวมัรอมยัอยู่รบและผมัสนใ่อนพวมันไว้ใ้เสื้อเราะ แ่แหวนที่ผมปลุเสบาวและสร้อยออผมมันหายไป
"เอื้อ" อมบี้อผมส่เสียแปลๆมันล้มลและเนื้อหนัอมัน็่อยๆหลุออมา มันสลายลายเป็นผสีม่วทิ้ไว้แ่เสื้อเราะและอผสีม่ว
"้อออาที่นีให้ไ้่อน" ผมสวมหน้าาและย่อออไป
บบทแร
หน้าาพระเอ
ความคิดเห็น