คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : รังของเเมลง
“ฉันไม่นึกเลยว่าพวกเราจะได้มาที่ทางเข้าท่อระบายนํ้ากันนะ”
โยมิ หน่วยจู่โจม ระยะประชิด ปี3
“ภารกิจครั้งเเรกเลยเป็นภารกิจด่วน ฉันจึงมาด้วย”
อาเครอน หน่วยจู่โจม ระยะประชิด ปี3
“เรียกฉันมาเพื่อ ช่วยภารกิจนี้สินะ ฉันเข้าใจเเล้วละ”
แซม หน่วยจู่โจม ระยะประชิด ปี3
“ขอบคุณที่มานะ ที่นี่ก็มากันครบเเล้ว”
อาโกะ ครูฝึก
“งั้นก็อย่าให้เสียเวลาเลย ไปกันเถอะ ฉันอยากจะซัดไปทีละตัวไม่ไหวเเล้ว”
เคลาท์ ครูฝึก
“ทำไมชั้นเป็นคนเดียวละเนี่ยที่เเปลกสุด”
ไคลน์ ยังไม่มีหน่วย
โคลท์ได้ตัดท่อนเหล็กที่ปิดอยู่ออกมาเป็นที่เรียบร้อย
“เเน่ใจว่าตรงนี้ถูกใช่ไหม”
“สกิลการตรวจจับของฉันไม่พลาดง่ายๆหรอกเลยนะ”
ทั้งหกนั้นได้เข้าที่ท่อระบายเเล้ว
“เเหวะ กลิ่นมันเหม็นมากเเละยังสกปรก ฉันไม่ชอบเลย”
อาโกะได้ถือไฟ ไว้ที่มือเเละเป็นคนเดินนำทางไปให้กับทุกคน
“ไม่ผิดเเน่ มาถูกทางเเล้ว ดูเหมือนว่าพวกมอนสเตอร์นั้นจะอยู่ที่ข้างล่างนะ”
อาโกะได้ก้มลง
“อย่ามองนะ”
เคลาท์กับเเซได้หันหน้าหลบไป ยกเว้นไคลน์ที่ไม่หลบ
อาโกะได้เอาชอล์กเขียนเป็นวงกลม
“ขอเเรงหน่อยนะ พวกบ้าพลัง”
“จัดไป”
เเซมกับเคลาท์ต่างก็ได้หยิบอาวุธออกมา อาวุธของเคลาท์เป็นดาบใหญ่ เเซมเป็นขวาน
“พร้อมนะ”
“อา ลุย!”
ทั้งสองนั้นได้โจมตีพร้อมกันไปที่จุดมาร์คของอาโกะ
ตู้มม หลังจากที่โจมตีเสร็จสิ้นนั้นก็ได้มีรูลึกๆอยู่
“ว้าว...ดูเหมือนจะจริงเหมือนที่คุณอาโกะบอกเลย มีทางลง”
“สองคนนี้เป็นพวกที่บ้าพลังเหมือนกันเลยนะ”
“รูลึกมากเลยนะ”
อาโกะนั้นได้มองลงไปที่ข้างล่างของรูนั้น
“นี่ใครจะเป็นคนอาสาลงไป”
“ฉันไม่ลง ถ้าข้างล่างมีนํ้าเหนียวหนึบสกปรก ฉันไม่เอาด้วยหรอก”
“ฉันมีคิวที่ห้ามตัวเหม็น”
อาโกะ ก็ได้ทำหน้าตาเเบบนิ่งๆ
ในขณะนั้น เคลาท์กับเเซมได้โดนลงในรูนั้นก่อนเเล้ว
จุ่ม!
“ข้างล่างเหมือนว่าจะเป็นนํ้าตามที่อาเครอนคิดไว้”
“ช่วยเปิดไฟให้ด้วย คุณเคลาท์”
เคลาท์ได้จุดไฟออกมาที่มือ พบว่ารอบบริเวณเต็มไปด้วยนํ้าเหนียวๆ เต็มไปหมด
“มีนํ้าเหนียวๆอยู่จริงด้วย กริ๊ดดด ไม่เอานะ ไม่เอานะ ฉันไม่ได้โดนนํ้าเหนียวๆ”
“ไม่เป็นไร ฉันกางบาเรียเอาไว้”
“ขอบคุณนะ โยริ น่ารักที่สุด”
โยริถอดหายใจเบาๆ เเละหันหน้าหนี เเละเดินไปกับ
ไคลน์
“ไปกันต่อเถอะ"
ระหว่างที่เดินไปอยู่นั้น
“นี่คุณไคลน์ คุณเป็นเด็กใหม่ใช่ไหม”
“เเฮะๆ ใช่ครับ ผมเพิ่งเข้ามาใหม่สดๆร้อนๆเลย”
“อะเเฮ่ม เนื่องจากที่ฉันเป็นรุ่นพี่ งั้นช่วยปกป้องเค้าหน่อยน๊าาาาา”
“อะฮะ โอเครฮะ”
เดินมาถึงทางเเยกสามทาง
“หือ!? ทางเเยก”
“พวกเราควรจะไปทางไหน”
อาโกะนั้นก็ได้เดินนำทางไปเหมือนเดิม
“ทางนั้นสินะ”
“หยุดก่อนอาโกะ”
อาโกะได้หยุดตามที่เคลาท์บอก
“ฉันได้เสียงของเเมลง สกิลของเธอไม่ได้ตรวจจับสิ่งที่ชีวิตก่อนถึงต้นต่อของมันใช่ไหม”
“ฉันลืมคิดไปเลย ฉันน่าจะตรวจสอบให้หมด”
“มันไม่ทันเเล้วเพราะว่ามัน”
“ไกล้เข้ามาเเล้ว ทุกคนเตรียมตัว”
ฝูงเเมลงได้โผล่ออกมาทุกซอกทุกมุมทั้งทางเดินเเละกำเเพง
เคลาท์นั้นจัดการอย่างรวดเร็ว เคลาท์นั้นได้ถีบ ทุกคนถอยออกไป ทุกคนนั้นได้ตกลงไปที่ข้างล่าง
“เคลาท์”
“ไม่ต้องห่วง ฉันสบายมาก ถ้าจัดการหมดเเล้วจะตามไป ล่วงหน้าไปก่อนเลย ถ้าไม่จัดการต้นต่อมัน มันจะไม่มีวันหมด”
ทั้ง5คนนั้นได้ตกลงไปที่ข้างล่าง
“เอาละ ขอฝากด้วยละ”
พื้นที่รอบตัวของเคลาท์ได้เปลี่ยนเป็นสีขาวเเละเต็มไปด้วยเส้นสีดำตามกำเเพง
“จัดการให้หมดให้เร็วที่สุด”
“โอ้ย เคลาท์ ถีบฉันซะเเรงมากเลย นี่ฝังใจอะไรฉันรึเปล่า”
“คุณอาโกะ ช่วยจุดให้หน่อยค่ะ”
ไฟที่จุดออกมาได้ส่องสว่างขึ้นได้กับไข่ของเเมลงจำนวนมากที่กำลังฟักตัวอยู่
“นั้นไง ราชินีของเหล่าเเมลง”
ทึม!
“อะไรน่ะ"
ทางที่ตกลงมานั้นถูกปิดด้วยดินถล่ม
“เเย่เเล้วทางเข้าถูกปิด”
จู่ๆนั้นอาโกะก็สามารถจับสัมผัสได้ อาโกะเป็นสายจับสัมผัสอาร่าที่เป็นอันตราย เคลาท์จะเป็นการฟังเสียงที่ดี
“ทุกคนรีบเเยกตัวออกจากกัน”
รอยกรงเล็บนั้นปรากฏออกมาจากพื้นเเละกำเเพง
“กี้ก กี้ก กี่ซซซซซ”
เเมลงที่เป็นรูปร่างระหว่าง ตั๊กแตนกับหมาป่า ได้อยู่ตรงหน้าเเล้ว
“นี่มันเเม่ทัพของราชินี”
To be continued
ความคิดเห็น