ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ผม(ฉัน)กลายเป็นลูกสาวของราชินีเเวมไพร์ [SS0-1]

    ลำดับตอนที่ #8 : เธอเป็นใคร

    • อัปเดตล่าสุด 26 ส.ค. 67


    “นี่สามารถเรียกปีกออกมาได้รึเปล่า”

     

    “ปีกหรอคะ”

     

    นาน่าจังนั้นก็นึกไปที่เอเทอร์เมื่อตอนนั้น ที่ได้โชว์ปีกออกมา

     

    “ปีกของเผ่าเเวมไพร์จะถูกเรียกว่าปีกโลหิต ปีกชื่อง่ายๆเลยใช่ไหมละ”

     

    “ปีกนั้นมีอยู่สามระดับเเต่ละระดับนั้นก็สามารถบอกความเข้ากันของพลังเวทในตัวหรือไม่ก็ความเหมาะสมที่จะขึ้นผู้นำ ปีก1คู่เป็นขั้นระดับทั่วไปที่ได้เห็นกันบ่อยๆ ปีก2คู่เป็นระดับที่พวกระดับสูงมีกันเช่นฉันเอง เเละองค์ราชินี”

     

    “เอ๋! ท่านเเม่ก็มีเเค่ปีกคู่หรอคะ”

     

    “ใช่เเล้ว”

     

    'นั้นก็เเสดงว่า อาเนส โคมาริ เเละเอเทอร์ก็อยู่ในระดับเท่ากันหรอ คือปีกคู่'

     

    โคมารินั้นก็ได้อธิบายต่อ

     

    “เเต่ว่าปี3คู่นั้นเเทบจะไม่มีใครเคยเห็นมาก่อนเลย เเทบจะไม่มีความเป็นไปได้ที่จะได้เห็น เว้นเเต่บรรพบุรุษของพวกเรา โซลลันญ่า เเวมไพร์ตนเเรกของโลก เเละยังเป็นเเวมไพร์ตนเเรกที่มีปีกถึง3คู่”

     

    “ปีกของเเวมไพร์ถูกเรียกมาได้อย่างง่ายดายมากๆ”

     

    โคมารินั้นก็ได้เรียกปีกออกมา

     

    “นี่คือปีกของฉันเอง ลักษณะของปีกของเเต่ละตนนั้นจะไม่เหมือนกันนะ”

     

    'จริงด้วยปีกของโคมารกับเอเทอร์นั้นไม่เหมือนกันเลย เเต่ก็มีความคล้ายกันเป็นอย่างมาก'

     

    โคมารนั้นก็ได้บินขึ้นโชว์ให้นาน่าจังเห็น

     

    “ว้าว สุดยอดเลย”

     

    “นี่คือการบินขั้นพื้นฐานนะ”

     

    โคมารินั้นก็ได้บินมาอยู่ตรงหน้าของนาน่าจังเเละได้คลายปีกออกไป

     

    'สุดยอดเลย การที่มีปีกเเบบนี้มันดีอย่างงี้เลยหรอ เราอยากได้ม้างซะเเล้วสิ'

     

    “นาน่าจังลองเรียกปีกออกมาลองดูนะ ลองนึกในคิดว่าจะรู้ว่ามีบางสิ่งบางอย่างอยู่ข้างหลังเเล้วพยายามรวบรวมเวทโลหิตให้ไปรวมที่จุดที่ข้างหลังเเล้วจินตนาการรูปร่างปีกออกมา”

     

    นาน่าจังก็ทำตามสิ่งที่โคมาริบอก

     

    'นึกไปที่ในใจเเล้วรับรู้พลังบางอย่างอยู่ที่ข้างหลังเเละรวบรวมเวทโลหิตให้กลายเป็นรูปร่างคล้ายปีกเเล้วปลอดปล่อยออกมา'

     

    นาน่าจังนั้นได้ตั้งสมาธิอย่างเต็มที่เเล้วรวบรวมเพื่อจะเรียกปีกออกมา โคมารินั้นก็ตั้งใจมองดูอย่างใจจดใจจ่อ เเละได้ให้กำลังใจให้กับนาน่าจัง

     

    “เธอต้องทำได้เเน่”

     

    “อึ”

    “อือ”

     

    ปีกของนาน่าจังนั้นก็ได้ปรากฏออกมาเเต่เป็นปีกเพียงเเค่คู่เดียว นั้นก็คืออยู่ในระดับทั่วไป

     

    “สำเร็จ เธอทำได้เเล้ว นาน่าจังเรียกออกมาได้เเล้ว”

     

    นาน่าจังนั้นได้เเสดงท่าทีออกมาที่เหน็ดเหนื่อยมากๆเเละเหงื่อก็เเตกไปหมด

     

    'เราทำได้ เราทำได้ เเต่ว่าเราได้เเค่ปีกเดียวหรอ'

     

    'ร่างกายของเรา เริ่มที่จะหมดเเรงเเล้ว เราจะยืนอยู่ต่อไม่ไหวเเล้ว'

     

    นาน่าจังนั้นก็ได้หมดสติเเละก็ได้ล้มลง โคมารินั้นก็ได้รับตัวได้ทันออกที่จะไปกระเเทรกกับพื้น

     

    “นาน่าจัง”

     

    “นาน่า ทำใจดีๆไว้นะ”

     

    โคมารินั้นก็ได้ใช้เวทโลหิตรักษาตัวของนาน่าจังเเละก็พยายามเรียกสติเเต่เหมือนว่าจะไม่สามารถตื่นมาได้

    ตัดมาที่ วงเวียนภายใต้จิตที่ลึก

     

    นาน่าจังนั้นก็ได้ตื่นขึ้นมาบนบ่อนํ้าที่เต็มไปด้วยเลือด

    “เลน่า เลน่า เธออยู่รึเปล่านี่เป็นฝีมือของเธอหรอ”

     

    เลน่านั้นก็ไม่ปรากฏตัวออกมาตามเสียงที่ปล่อยออกไป

    “อย่ามาเล่นตลกนะ เธอเป็นพระเจ้านี่เป็นฝีมือของเธอใช่ไหม เธองอนเราที่เราไม่ให้ออกมาใช่ไหม”

     

    “ฉันอยู่ที่นี่”

     

    นาน่าจังนั้นก็ได้ยินเสียงบางสิ่งบางอย่างออกมา เเละทำให้นาน่าจังนั้นหันไปตามเสียงนั้น

    “เราได้เฝ้ารอมานาน”

     

    “ใครน่ะ เลน่าอย่ามาเเกล้งน่ะ”

     

    “เราไม่ใช่เลน่า”

     

    “เราคือตัวเธอเอง”

     

    บริเวณรอบๆนั้นก็ได้นํ้าเลือดขึ้นออกมาเเละได้คลุมตัวของนาน่าจังเอาไว้

     

    “เราได้เฝ้ารอเธอมานาน เธอคือสิ่งที่จะทำให้เผ่าเเวมไพร์รุ่งโรจน์ขึ้นมาอีกครั้งหลังจากที่เคยล่มสลายด้วยฝีมือของมนุษย์”

     

    “นี่ต้องการอะไร”

     

    “เราต้องการจะให้เห็นสิ่งที่เราต้องการจะให้เห็น”

    “ฉันคือตัวเธอเมื่อในอดีต”

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×