ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ผม(ฉัน)กลายเป็นองค์หญิงเเวมไพร์งั้นหรอ (I am a Vampire Princess?)

    ลำดับตอนที่ #8 : หาต้นตอของปีศาจเเละเเผ่นดินไหว

    • อัปเดตล่าสุด 24 มี.ค. 67


    ...

    ...

    ...

    ...

    ลบล้างเผ่าเลือด!!

    ลบล้างเผ่าเลือด!!

    ลบล้างเผ่าเลือด!!

    ...

    “หึ! เเกตั้งใจที่จะฆ่าตัวเองตายเเล้วสินะ”

    ราชอาณาจักรของเผ่าเลือดได้เสียหายไปกว่า80% จนเต็มไปด้วยซากปรักพังเเละเต็มไปด้วยไฟที่ลุกลามไปทั่วราชอาณาจักร

    “ถึงขนาดนี้เเล้วเเกยังไม่ปล่อยวางเเละลุกออกจากบัลลังก์อีก ไอเผ่าผีดูดเลือด”

    องค์หญิงเเห่งราชอาณาจักรเผ่าเลือด โซลลันญ่า(เป็นร่างที่กลับชาติมาเกิดใหม่ของราชินีรุ่นเเรกหรือจักรพรรดิโลหิตวิญญาณรุ่นเเรก) ได้นั่งอยู่ที่บังลังก์ของราชินีหรือบังลังก์ของเเม่ตัวเอง

    “จักรพรรดิคิรัน ทายาทของเเกเละอัศวิน ยังจะกล้ามาเสนอหน้ามาเหยียบที่ราชอาณาจักรของพวกเราอีก”

    “คิดจะล้างเผ่าพันธุ์ด้วยเหตุผลที่น่าสมเพช เพื่อจะขยายอำนาจของตัวเอง”

    โซลลันญ่าได้ลุกขึ้นมาจากบังลังก์ของตัวเอง เเละได้เตรียมการที่จะล้างบาปพวกมนุษย์

    “เตรียมตัวตายซะ พวกมนุษย์”

    จู่ๆ ภาพก็ได้จางหายไป

    “เฮื้อกกกก”

    ไคลน์ได้ตื่นขึ้นมา ด้วยอาการที่หายใจอย่างหนัก

    "เมื่อกี้มันอะไรน่ะ ฝันหรอ"

    ไคลน์นั้นได้กลับกลายเป็นฮินะ เเละส่องไปที่กระจก

    “ผู้หญิงคนนั้นที่เราเจอในฝันมันเหมือนเราเเบบเป๊ะมาก ทั้งหน้าตาเเละรูปร่างเหมือนทั้งเสียง หรือว่านั้นคือตัวเรา”

    ฮินะยังสับสนกับตัวเองอยู่ว่าตัวเองนั้นอยู่ในร่างของใครกันเเน่ เเต่จริงๆเเล้ว นั้นคือคนเดียวกันที่ปรากฏขึ้นมาในฝัน

    ฮินะได้ออกมาจากห้องพยาบาล ฮินะได้หันมองซ้าย-ขวา พยายามมองหา เคลาท์เเละอาโกะ

    “ไปไหนกันนะ”

    ได้วิ่งนั้นได้มาทางนี้ ตรงมาทางฮินะ ฮินะได้เปลี่ยนร่างทันทีเมื่อได้ยินเสียง

    “ไคลน์ พวกเรามีงานด่วน นายจะมาด้วยไหม”

    “งานด่วนหรอ!?”

    “ใช่ค่ะ ได้มาสดๆร้อนๆเลย ต้องรีบออกไปหยุด”

    เคลาท์ได้ยื่นตราอัศวินจันทราให้

    “เอานี่ไป นายผ่านการทดสอบเเล้ว”

    ไคลน์ได้รับตรานั้นมา

    “ชั้นผ่านเเล้วหรอ ทั้งไปที่เเพ้เนี้ยนะ”

    ตัดภาพไป

    ทั้งสามนั้นออกมาจากที่ตั้งของฐานเเล้ว ก็รู้สึกได้ถึงเเผ่นดินไหว
    ตามตึกต่างๆได้ถล่มลงมา

    “ทำไมไม่ช่วยผู้คนก่อนละ ตึกมันถล่มลงมาเเล้ว”

    “มองดีๆก่อนไคลน์ พวกเราไม่ได้เเค่สามคน”

    กลุ่มอัศอัศวินได้ออกมาช่วยผู้คนเเละอพยพไปจำนวนมาก

    “พวกเราเป็นฝ่ายจู่โจมต้องหาเเหล่งที่มาการเกิดเเผ่นดินไหวนั้น”

    จู่ๆก็มีสิ่งมีชีวิตชนิดนึงได้เข้ามาโจตีทั้งสาม

    “ระวัง”

    อาโกะนั้นได้ผลักทั้งสองล้มลงเเละอาโกะนั้นก็หลบได้ทันเวลา สิ่งมีชีวิตตัวนั้นได้ปรากฏออกมาเป็น
    เหมือนตั๊กเเตนผสมกับด้วง

    “เเล้วจะทำยังไงต่อดีละ พวกนี้มันมีเยอะขึ้นอีกเเล้ว ถ้าจะไปหาต้นตอของมัน ยังไงก็ต้องผ่านพวกนี้มันไป”

    “เเย่ละสิ ชั้นไม่มีอาวุธ”

    “ฉันจะหยุดเอาไว้เอง พวกนายไปหาต้นตอก่อนได้เลย”

    สิ่งมีชีวิตที่เป็นตั๊กเเตนผสมด้วงนั้นหยุดนิ่งลงทันที

    “คนที่ควรหาต้นตอมันไม่ใช่พวกเรา พวกเราไม่ได้มีสกิลในการตรวจเหมือนเธอนะ”

    เคลาท์ได้จับดาบออกมาของหลังเเละบูสต์สปีด เเละได้โจมตีปีศาจนั้นอย่างรวดเร็วภายในพริบตา

    “จัดการเสร็จสิ้น”

    “อาโกะ ช่วยตรวจสอบที เธอเป็นคนที่สามารถรับรู้ตำเเหน่งของมันถ้าใช้สกิลของเธอ”

    “ฉันขอเวลาสักพัก เวลานี้ก็ช่วยปกป้องฉันด้วยนะ”

    ปีศาจนั้นออกมาโจมตีกลุ่มของเคลาท์เยอะขึ้น เมื่อได้รู้ว่าจะตรวจหาตำเเหน่งต้นตอของที่มาของสิ่งมีชีวิต 
    ้เเบบนี้เเละเเผ่นดินไหว

    เคลาท์ได้สู้กับปีศาจนั้นอย่างต่อเนื่อง โดยที่ไม่มีการหยุดพักเลยเเม้เเต่น้อย

    "สุดยอด หมอนั้นมันไม่มีวันเหนื่อยเลยรึไง"

    “ไคลน์หมอบลง”

    เคลาท์ได้ปาดาบมาทางที่ไคลน์ ไคลน์นั้นได้หมอบลง
    ดาบนั้นได้เเทงเข้าไปที่หัวของปีศาจนั้นเเละได้ล้มลง

    “ไคลน์ใช้ดาบนั้น นายจะสู้ไม่ได้ถ้าไม่มีดาบใช่ไหม ใช้ดาบของฉันไปสิ”

    “เคลาท์นี่นาย”

    ไคลน์ได้ดึงดาบออกมาจากร่างของปีศาจนั้น เเละได้โจมตีปีศาจนั้นไปพร้อมกับเคลาท์

    “พวกมันไม่หยุดเลย เหมือนกับว่าพวกมันมีเเบบไม่จำกัด”

    จู่ๆนั้นปีศาจนั้นก็โดนไฟเผา

    “มาได้ทันเวลา”

    “ฉันจะเป็นถ่วงเวลาไว้ให้ หน่วยจู่โจมไปจัดการต้นตอเถอะ”


    ขณะนั้น อาโกะก็สามารถรับรู้ต้นตอเเล้ว

    “ต้นตอ มาจากทางเข้าของท่อระบายนํ้า”

    “เข้าใจเเล้วไปกันเถอะ”

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×