คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : มาฝึกบินกันเถอะ
“นี่คือห้องชั้นเอง”
เลน่านั้นได้เเปลงร่างกลายเป็นภูตตัวน้อย
“ทำเเบบนั้นทำไม”
“ก็เพื่อไม่เป็นที่สังเกตุได้ง่ายน่ะ”
“พวกเขาจะมากันเเล้ว พยายามอย่าออกมาบ่อยๆนะ ออกมาเฉพาะที่ฉันเรียกหรือไม่ก็จำเป็นจริงๆ”
เเก๊ก
“ตื่นเเล้วหรอคะ องค์หญิง”
“หนูตื่นมานานเเล้วค่ะ”
'วันนี้เป็นวันที่เรานั้นต้องฝึกเรื่องการบินเพื่อที่จะได้เคลื่อนที่ได้สะดวก'
“ดิฉันได้รับอนุญาตให้มาจัดระเบียบห้ององค์หญิงค่ะ เเละ ดูเเลความเรียบร้อยภายในห้องค่ะ”
“ลิลลี่ได้รับอนุญาตมากจากใครหรอคะ”
“ท่านเเม่ขององค์หญิงไงคะ”
'อย่างงั้นหรอ สาวใช้หรือไม่ก็เมดจะต้องได้รับอนุญาตก่อนที่จะได้เข้ามาทำสิ่งต่างๆ เช่นไม่ได้รับให้เข้ามาในห้องของเราเวลาที่เรานั้นนอนหลับ'
'เรากังวลเรื่องพี่ของเรามากว่าจะคิดยังไงกับเรา ถ้าเราเกิดมาเเล้วจะได้ตำเเหน่งที่พิเศษกว่าคนอื่นเเต่ว่าอาเนสก็ไม่ได้เกลียดเราเลยอะไรขนาดนั้นเเต่ว่าพี่คนเล็กกับพี่คนโตละ จะคิดยังไงกับเรา เรานั้นไม่ได้มีความสามารถที่พิเศษอะไรมากขนาดนั้น ถ้าเราได้เป็นราชินีเเล้วเราจะเป็นจักรพรรดินีละจะเป็นยังไงนะ จักรพรรดินีที่ด้อยที่สุดหรอ'
“วันนี้องค์หญิงจะได้ลองบินนะคะ”
“บินหรอคะ”
“ก็องค์หญิงยังไม่เคยบินมาก่อนเลยใช่ไหมคะ ใช่เเล้วค่ะ วันนี้จะเป็นวันที่องค์หญิงจะได้ฝึกลองบินดูค่ะ จะมีท่านโคมาริเป็นผู้สอนค่ะ”
“ท่านเเม่ไม่ได้มาสอนหรอคะ”
“ติดเรื่องการเจรจาสินค้าค่ะ”
“อาเนสละคะ”
“อายองค์หญิงค่ะ”
นาน่าจังก็คอตกไปเลยทันทีเมื่อได้ยิน
'วอทเดอะเอฟ อะไรของหมอนั้นละนั้นอายผู้เป็นน้องได้ไง'
หลักจากนั้นเอมิเลียกับเเอนนาก็ได้เข้ามาพานาน่าจังอาบนํ้าเเละจัดการเรื่องเสื้อผ้าให้เเละได้ทำผม เเต่งหน้าสวมเครื่องประดับ ติดกิ๊บติดโบว์
“หนูชอบโบว์สีขาวค่ะ เปลี่ยนได้ไหมคะ”
นาน่าจังอยากได้โบว์สีขาวเพราะคิดว่ามันน่าจะเข้ากว่า
“เเบบนั้นจะดูไม่เข้ากับองค์หญิงนะคะ สีเเบบนี้จะเข้ากับองค์หญิงเป็นอย่างมากค่ะ จะเพิ่มน่ารักเพิ่มมากขึ้นค่ะ”
“ก็ได้ค่ะ”
'ผมสีเงินเเล้วตาสีเเดง มันจะเข้าดูนะ เเต่ชั่งเถอะ ไม่อยากรบกวนใจเขาอะ'
หลังจากที่เเต่งตัวเสร็จเเล้ว ก็ให้ดูในกระจก
"เท่านี้ก็พอเเล้วละ"
“นี่จะเป็นเรื่องที่ดีเลยนะคะ องค์หญิงจะได้ออกมาข้างนอกด้วยนะคะ”
“ข้างนอกหรอ”
“ใช่ค่ะ การฝึกต้องมีพื้นที่ที่กว้างมากเลยค่ะ”
“เเต่ว่าหนูน่ะ ร่างกายไม่เเข็งเเรง หนูเกรงว่าหนูจะทำไม่สำเร็จ”
เเอนนาเเละเอมิเลียนั้นก็ได้กอดตัวของนาน่าจังเอาไว้
“ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไรนะ ดิฉันมั่นใจค่ะว่าองค์หญิงจะต้องทำได้อย่างเเน่นอนค่ะ”
“ความสำเร็จไม่ได้จำเป็นต้องมาจากพรสวรรค์เท่ากันหรอกค่ะ ถึงองค์หญิงจะไม่เเข็งเเรงเเต่ว่าองค์หญิงก็มีพรแสวงค่ะ ก็สามารถทำสำเร็จได้เช่นกันค่ะ”
“หนูจะต้องทำมันได้อย่างเเน่นอนค่ะ หนูมีความมั่นใจเพิ่มมาเเล้วค่ะ”
'การที่มีพี่สาวเเบบนี้เป็นเรื่องที่ดีจัง อยากจะอยู่กับเขาบ่อยๆจัง'
เเอนนากับเอมิเลียก็ได้พานาน่าจังออกไปที่ข้างนอกเเต่ระหว่างนั้น
เอเธอร์ พี่คนโต
“นี่กำลังจะไปที่ไหนกัน”
“พี่เอเธอร์หรอ”
“หืม นี่ชั้นดูเเปลกๆไปหรอ”
“ไม่ใช่ค่ะ ท่านอาเธอร์ องค์หญิงเเค่เพิ่งตื่นน่ะค่ะ”
“อ่ออย่างงั้นเองหรอ พวกเธอกำลังจะฝึกบินอย่างนั้นสินะ”
อาเธอร์นั้นก็หันหลังให้ดูเเละก็ได้เรียกปีกออกมา
“นี่คือปีกที่ชั้นภูมิใจมากเลยละ ปี2คู่ของชั้นชั่งงดงาเเละเเข็งเเรง ชั้นสามารถบินได้ด้วยความเร็วสูง”
อาเธอร์นั้นก็ได้เห็นนาน่าจังนั้นได้เเสดงที่ไม่มีความสุขอาเธอร์นั้นเลยลูบที่หัวของนาน่าจัง
“พี่เชื่อว่าน้องว่าทำได้อย่างเเน่นอน ถึงพี่จะโอ๋อวดเเต่พี่เชื่อว่าสักวันน้องจะต้องเหนือกว่าพี่ได้อย่างเเน่นอน พี่เป็นกำลังใจให้น้องเสมอนะ พี่สนับสนุนที่จะให้น้องขึ้นเป็นราชินีต่อจากท่านเเม่”
อาเธอร์ก็ได้หอมเเก้มของนาน่าจัง
“พี่รักน้องนะ พยายามเข้าละ พี่อยู่เคียงข้างเสมอถ้าจะได้อยากเจอพี่ มาหาพี่ได้เสมอ พี่ขอไปห้องเอกสาร”
อาเธอร์นั้นก็ได้เดินออกไป
'ฮือ~ ทำไมเราถึงเขินได้ละ เเค่โดนเขาหอมเเก้มเองนะ'
ก็ได้เดินต่อไปเเละนั้นก็ถึงประตูเเล้ว
“ไกล้ถึงเเล้วค่ะ”
เเอ๊ดดด
“อ่าวมากันเเล้วหรอ ฉันกำลังรออยู่เลย”
ความคิดเห็น