ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ผม(ฉัน)กลายเป็นองค์หญิงเเวมไพร์งั้นหรอ (I am a Vampire Princess?)

    ลำดับตอนที่ #7 : ทดสอบเข้าอัศวินจันทรา

    • อัปเดตล่าสุด 23 มี.ค. 67


    “นายยังไม่มีอาวุธเลยไม่ใช่หรือ”

    “มันยังสร้างไม่เสร็จน่ะ ชั้นก็เลยออกมาทดสอบรอก่อน”

    “งั้นก็ดี เดี๋ยวจะอธิบายให้ ที่นี่เป็นสนามประลองของกลุ่มอัศวินจันทรา เเต่ว่าสำหรับคนที่สมัครเข้าอัศวินจันทรา ที่นี่จะเป็น กรณีพิเศษสำหรับผู้สมัครจะเป็นสนามสำหรับการทดสอบน่ะ กฎก็ง่ายๆมาก ถ้าฝ่ายไหนยอมเเพ้ก่อย ฝ่ายนั้นจะเป็นเเพ้ หรือ ฝ่ายไหนหมดสติก่อน ฝ่ายนั้นจะเป็นฝ่ายเเพ้”

    เคลาท์ได้โยนดาบให้กลับไคลน์ไปใช้ก่อน

    “เข้าใจเเล้ว”

    เคลาท์นั้นเตรียมตัวเป็นที่เรียบร้อยเเล้ว

    "เคลาท์เป็นผู้ใช้ดาบใหญ่งั้นหรอ คงมีพละกำลังทางกายภาพเยอะสินะ ถึงจะสามารถถือได้เเบบสบายๆ"

    “อะอะ ฉันจะเป็นคนบอกเริ่มให้เอง เนื่องจากเขาไม่อยู่”

    “เริ่มการประลองเเบบสมจริงได้”

    เคลาท์ได้เริ่มการโจมตีด้วยการเขวี้ยงดาบไปที่ไคลน์

    "ความเร็วในการเขวี้ยงดาบนี้อะไรกัน เร็วมาก"

    ไคลน์ได้ใช้ดาบปัดดาบของเคลาท์ออกไปได้ เเต่นั้นเป็นเพียงเเค่กลยุทธ์ เคลาท์ได้กระโดดพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว ต่อยเข้าไปที่ท้องของไคลน์อย่างเต็มเเรง

    “ผัวะ”

    ไคลน์นั้นกระเด็นออกไป ขณะนั้นเคลาท์ก็ได้ไปหยิบดาบของตัวเองเเละเขวี้ยงเข้าไปอีกรอบ

    “เเอ่ก เเอ่ก”

    "นี่เเรงหมัดอะไรกัน"

    ไคลน์นั้นได้มองเห็นดาบที่เขวี้ยงมาที่ไคลน์

    "กลยุทธ์เดิมสินะ"

    ขณะที่ไคลน์คิดว่าจะใช้กลยุทธ์เดิม เเต่มันกลับไม่ใช่ ดาบนั้นที่เขวี้ยงมาที่ไคลน์ ไคลน์นั้นจะปัดออกมา
    เหมือนเดิมเเต่ละ เคลาท์นั้นก็ได้วาปมาที่ดาบเเละจับดาบนั้นโจมตีไปที่ไคลน์

    "เเย่เเล้ว หมอนี่มันโจมตีเเบบไม่พูดไม่จาอะไรเลย"

    ในเสี้ยววินาทีนั้นดวงตาทั้งสองของไคลน์ได้เปลี่ยนไป เป็นดวงตาที่เเปลกประหลาด

    “เกินกว่าที่ฉันคิดอีกนะเนี้ย”

    เคลาท์พูดด้วยอารมณ์ที่สนุกเเละหันกลับไป
    ไคลน์นั้นสามารถหลบการโจมตีของเคลาท์นั้นได้ จึงทำให้เคลาท์ประทับใจขึ้นมา

    "เกือบไปเเล้ว"

    “นายเองก็เก่งใช่ย่อยเลยนะ ทำเอาเกือบไม่รอด”

    ทั้งสองนั้นเตรียมท่าต่อสู้อีกครั้ง

    อาโกะนั้นที่ได้ดูอยู่ก็คิดในใจนิดน้อย

    "นี่เป็นครั้งเเรกเลยที่มีคนที่สามารถหลบได้"

    ทั้งสองนั้นได้เข้าโจมตีอย่างรวดเร็ว

    เเคร่ง!!!

    เเคร่ง!!!

    เเคร่ง!!!

    เสียงดาบกระทบกันนั้นเกิดขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง ไม่มีใครเป็นฝ่ายที่เสียเปรียบเลยเเม้เเต่น้อย
    ทั้งสองได้ต่อสู้กันบนอากาศ

    “ประหลาดใจอีกครั้งละสิ ว่าทำไมชั้นถึงเก่งขึ้นมาเเต่ก่อน”

    “เเฮะๆ เเบบนี้มันน่าสนุกขึ้นซะอีก”

    “โอร่า”

    ในขณะนั้นดาบของไคลน์ก็ได้เกิดรอยร้าวขึ้นมา ทำให้ไคลน์นั้นตกใจไม่น้อย เเละก็ยังโจมตีต่อไปไม่หยุด
    จนในที่สุดดาบของไคลน์ก็เเตกสลายไป

    “ซวยจริงๆ”

    ไคลน์นั้นได้การโจมตีของเคลาท์เข้าไปอย่างหลบไม่ได้
    ไคลน์นั้นกระเด็นลงไปอย่างรวดเร็ว ไปชนกับเสาของห้อง

    “ผัวะ”

    ไคลน์นั้นได้กระอักเลือดออกมา

    อาโกะที่ได้ไคลน์นั้นก็ได้เป็นห่วงขึ้นมา

    "ต่อสู้ยังไม่ไปถึงไหนเลย จบเเล้วหรอ จบเร็วกว่าที่คิดนะเนี้ย"

    เคลาท์นั้นได้ลงมาเเละกำลังเดินเข้าไปที่ไคลน์

    “เอาละ ฉันจะทำให้นายยอมเเพ้หรือสลบไปเอง”

    "ชั้นโดนเเค่นี้ชั้นจะหมดสติเเล้ว"

    “เห๋ นี่นาย ทำไมไม่ใช่พลังสุดโกงของนายกันละ เอ๋ ทำไมกันนะ เราจะดำเนินการต่อเองนะ ไม่ต้องห่วง”

    ได้มีมือสีเเดงทำมาจากเลือกจำนวนมากได้จับตัว
    ไคลน์เเละลงไปที่มือนั้น

    “นี่เราไม่ได้ออกมานานเเค่ไหนเเล้วนะ”

    “อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณมนุษย์ เราโซลลันญ่า(ฮินะ) เราเป็นองค์หญิงของราชอาณาจักรเผ่าเลือด หรือ เราก็คือ
    องค์ราชินีรุ่นที่12 ถ้าเราไม่ได้เสียก่อน”

    “เผ่าเลือดที่ได้ข่าวว่าเป็นเผ่าที่อยู่เเต่ใน ราชอาณาจักรไม่ออกมาสู่โลกภายนอก ชื่อเเบบนี้ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน”

    โซลลันญ่าได้บินมาที่เคลาท์ เเละได้เอามือไปที่หน้าผากของเคลาท์

    “เจ็บนิดเดียวนะคะ คุณมนุษย์”

    โซลลันญ่าได้ดีดไปที่หน้าผากของเคลาท์ จนเคลาท์กระเด็นออกไปอย่างรุนเเรงกว่าที่เคลาท์ทำ10เท่า 
    โซลลันญ่าได้กลับกลายมาเป็นไคลน์เหมือนเดิมเเละสลบไป

    ขณะนี่อยู่ที่ใครนั้นจะลุกขึ้นมาก่อน

    “การดีดนิ้วอย่างเบาของเธอคนนั้น รุนเเรงขนาดนี้เลย ขนาดเป็นเคลาท์ยังต้านทานไม่ได้เลย”

    สิ่งที่ปรากฏขึ้นมา เคลาท์ได้ออกมาจากกำเเพงนั้น เเต่ก็อาการสาหัสเอาเรื่อง

    เคลาท์เป็นฝ่ายชนะ ไคลน์เป็นฝ่ายเเพ้ เพราะไคลน์นั้นหมดสติ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×