ผมถูกอัญเชิญมาต่างโลกกลับได้กลายเป็นลูกสาวของราชาปีศาจไปซะงั้น

ลำดับตอนที่ #2 : ทำไมสภาพของชั้นทำไมถึงได้กลายเป็นเเบบนี้ไปเเล้ว

ณ ที่ดินเเดนสวรรค์ (มั่ง)

“เเย่จริงๆเลย ความคิดของมนุษย์ เเค่คนนึงไม่มีพลังมันทำถึงขนาดนี้เเล้วหรอ”

พระเจ้าชิน

“มันเป็นความผิดของชั้นเอง ที่ชั้นไม่ได้ใส่พลังลงไปให้

 ทั้งๆที่ชั้นเป็นคนสร้างขึ้นมาเองเเท้ๆ”

มนุษย์ธรรมดาที่ไม่ธรรมดา ไคลน์ ไม่ต้อง งงนะ

ไคลน์กำลังกังวลอย่างมากเพราะว่าไคลน์นั้นไม่ได้ใส่พลังลงไปให้กลับฮิโตริ

“เรื่องเเบบนี้ก็มีเเต่เรื่องเดิมๆ สินะอัญเชิญผู้กล้าเพื่อไปปราบจอมมารเหมือนเคย อืมมมมม คิดไปคิดว่า ชั้นว่าชั้นจะใส่พลังลงไปให้นิดหน่อยก็เเล้วกัน”

ภาพได้ตัดมาที่ฮิโตริ

ฮิโตรินั้นได้สติขึ้นมา ดวงตาของฮิโตริออกมาทีละน้อย

“นี่ชั้นยังไม่ตายหรอ”

ฮิโตริพยายามลุกขึ้นมา เเต่ว่าร่างกายกลับไม่ไหว ได้ล้มลงไป

“ไม่เเปลกที่ร่างกายมันจะลุกไม่ไหว คนธรรมดาอย่างชั้นตกจากที่สูงขนาดนั้น ชั้นรอดมาขนาดนี้ก็ดีเเค่ไหนเเล้ว เจ้าพวกนั้น สักวันคงได้เอาคืนเเน่นอน”

สเตตัสได้ปรากฏขึ้นมาตรงหน้าของฮิโตริ

“สเตตัส!?”

ฮิโตรินั้นกำลังตะลึงอยู่กับที่จู่ๆสเตตัสที่ตัวเองไม่สามารถเรียกขึ้นมาได้เลยจู่ๆก็เด้งขึ้นมา

“ทำไมจู่ๆถึง...ชั้นไม่ใช่คนธรรมดา”

เสียงเเปลกได้ออกมา

“ดีใจไหมละที่ไม่ได้เป็นคนธรรมดาเเล้ว”

“คุณเป็นใคร”

“ชั้นเป็นใครเรื่องนั้นเอาไว้ทีหลัง ตอนนี้ชั้นเปลี่ยนให้เป็นเพลเยอร์เเล้ว ถ้าอยากจะเเข็งเเกร่งขึ้นจงจัดการมอนเตอร์ในที่นี่ให้หมด”

เสียงดีดนิ้วได้ดังขึ้นพร้อมกับฝูงเเมงมุมจำนวนมากเข้ามาโจมตี

“มันเสี่ยงเเต่ว่าไม่มีทางเลือก”

ฮิโตรินั้นจัดการฝูงเเมงมุมโดยการดึงเเขนขาของมัน
เเต่ว่าฮิโตรินั้นก็โดนเเมงมุงกัดด้วยเช่นกัน

“พิษของมันกำลังเข้ามาสู่ร่างกาย”

ฮิโตริฉีกเสื้อของตัวเองออกมามัดที่เเขนเอาไว้

“ชั้นยังไม่ต้องการอีก”

ฮิโตรินั้นได้จัดการเเมงมุมไปทีละตัวทีละตัวจนหมดสิ้นไป

“อั๊ก”

“อ้วกก!”

ฮิโตริอะอักเลือดออกมาจากปากเป็นจำนวนมาก

“นี่มันเลือด สะติมัน”

หัวของฮิโตริจะมึนหัว สติเริ่มจะหายไป ตาเริ่มจะมัว

“พิษของเเมงมุมมันเข้าสู่ร่างกายเยอะเกินไป ตามปกติเเล้วไม่ควรได้รับพิษเยอะขนาดนี้ ชั้นไม่น่าโลภขนาดนี้”

“ความตายของชั้นไกล้จะมาถึงเเล้วหรอ ชั้นมันอ่อนเเอ
ชั้นจะยอมรับความพ่ายแพ้อยู่ตรงนี้หรอ ชั้นยังไม่ได้เเก้เเค้นพวกนั้นเลยเเม้เเต่น้อย”

ฮิโตรินั้น ซุกตัวลงเป็นพื้น

พยายามคลานไป

“ชั้นจะไม่ตายในพื้นที่เเบบนี้ ชั้นจะต้องล้างเเค้นพวกมัน ชั้นจะต้องเก่งขึ้น”

ฮิโตริใช้แรงเอื้อมสุดท้ายคลานตัวเองไปข้างบน ผ่านมา10นาที พิษของเเม่งมุมได้เข้าสู่หัวใจของฮิโตริเป็นที่เรียบร้อย ฮิโตริเหลือชีวิตเพียงเเค่1นาทีเท่านั้น

“1นาทีเองหรอ ชั้นจะตายเเล้วสินะ หนทางของชั้นมันจบลงเเล้วสินะ”

หัวของฮิโตริได้ไปกระเเทกเป็นอะไรบางอย่าง สายตาของฮิโตริได้มองไป กลับเป็นว่ามีโลงศพตั้งไว้อยู่ตรงหน้าของฮิโตริ

“โลงศพของใคร ทำไมมันมาอยู่ในพื้นที่เเบบนี้”

ฮิโตริได้โลงศพออกมาพบเป็นหญิงสาวปริศนาอยู่ในนั้น เเต่ว่าฮิโตริกลับเสียชีวิตเเล้ว เเล้วร่างของฮิโตรินั้นได้ร่วงลงไปในโลงนั้น เเล้วขณะนั้นร่างกายของทั้งสองนั้นก็ได้รวมกันกลายเป็นหนึ่ง

เวลาได้ผ่านไปเป็นเวลา1วัน

ฮิโตริได้ลืมตาอีกครั้ง

“ทำไมที่นี่ไม่เหมือนที่สวรรค์เลย ทำไมเหมือนเหวที่ชั้นเคยผ่านมา”

ฮิโตริได้สังเกตข้างๆ ได้พบว่าตัวเองได้อยู่ที่ที่เหมือนกับโลงศพ

“โลงศพ นี่ชั้นอยู่ในโลงศพ”

ฮิโตริได้ตื่นขึ้นมา ลุกขึ้นมาด้วยอาการที่ไม่อยู่กับเนื้อไม่อยู่กับตัว

“หือ?”

“ทำไมชั้นรู้สึกเเปลกๆตั้งเเต่เมื่อกี้เเล้ว”

ฮิโตริกลับไปที่มองโลงศพนั้น ร่างหญิงสาวปริศนาคนนั้นได้หายไปเเล้ว

“หายไปเเล้ว!”

ฮิโตรินั้นรู้สึกเเปลกกับตัวเอง เเละเดินไปที่นํ้าขังเอามาเป็นกระจก

“ฮัดชิ้ว!”

“ทำไมมันหนาวเเท้”

ฮิโตริได้มองไปที่นํ้า เเละสิ่งที่เห็นก็คือ ร่างหญิงที่อยู่โลงกำลังโป๊อยู่

“ทำไมสภาพของชั้นทำไมถึงได้กลายเป็นเเบบนี้ไปเเล้ว”