คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ศพที่หายไปเเละปีศาจสาว
เหล่าอัศวินจำนวนมากได้เดินทางไปที่ราชอาณาจักรของเเวมไพร์
“ ฮ่าฮ่าฮ่า พวกเราก็เเค่ไปขโมยศพขององค์หญิงมาเท่านั้นเอง งานหมูๆ เงินไหลเทเข้ามา”
เหล่าอัศวินจำนวนกำลังเดินทางไปที่ราชอาณาจักรของเเวมไพร์ เเต่ว่าระหว่างที่กำลังเดินทางไปอยู่ ได้มีเเวมไพร์นั้นเฝ้าประตูอยู่
“พวกเจ้ามาที่นี่เพื่ออะไร”
ทหารเเวมไพร์นั้นได้เอาอาวุธขวางพวกอัศวินเอาไว้ ไม่ให้ผ่านไปได้
“ใจเย็นๆก่อน ทหาร พวกเราคืออัศวินที่มาในฐานะ มนุษย์เพื่อที่จะเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์เเละเผ่าเลือดยังไงล่ะ”
ทหารคนนั้นได้เก็บอาวุธลง
“เข้าไปได้”
“ชิชิชิ มันต้องเเบบนี้สิ”
กลุ่มอัศวินนั้นได้เข้าไปเข้าในของอาณาจักรเผ่าเลือดเป็นที่เรียบร้อยเเล้ว กลุ่มอัศวินนั้นก็ได้ทำการตีเนียนเซ็นสนธิสัญญาระหว่างมนุษย์เเละเเวมไพร์
“เท่านี้ก็เรียบร้อย”
“ขอบคุณมากนะ ที่เข้ามาร่วมงานครั้งนี้น่ะ มนุษย์”
“ด้วยความยินดี ฝ่าบาท”
โคมาริ เลเทมป์ (เเวมไพร์ สายเลือดพิเศษ”
“ฮัดชิ้ว!!”
“กลุ่มพวกนั้นมันเป็นใครน่ะ สักน่าสงสัยซะเเล้วสิ พวกนั้นก็มาทำอะไรเเปลกๆเเน่ๆ”
โคมารินั้นได้สงสัยในกลุ่มของอัศวินเข้าให้เเล้วสิ
หลังจากที่งานนั้นจบสิ้น กลุ่มอัศวินนั้นก็ได้เดินเข้าไปในพื้นที่ลับๆ
โคมาริเลยได้ตามไปดูเลยทันที
กลุ่มอัศวินนั้นได้เปิดโลงศพขึ้นมา กับพบกับความว่างเปล่า
“ไม่มี”
“ไม่มีอะไรงั้นหรอ พวกปรสิต คิดจะทำอะไรกับร่างของเพื่อนของเรา”
“พวกเราไม่ต้อนรับคนอย่างพวกคุณ พวกเราจะทำการจัดการพวกคุณออกไปจากอาณาจักรนี้”
เคียวสีเขียวได้ออกมาจาก โคมาริ เป็นเคียวพิเศษที่เป็นของเฉพาะตัวของโคมาริโดยเฉพาะ เคียวอันนี้มี
สามารถที่เเปลกประหลาดที่สุดในบรรดาเหล่าเเวมไพร์ด้วยกัน
“คิดมาเเค่คนเดียวจะทำอะไรพวกเราได้ ห้ะ คนเดียว ฮ่าฮ่าฮ่า ถุ้ย! ทุเรศว่ะ”
“มนต์โลหิต”
สิ่งที่ปรากฏออกมาก็คืออัศวินได้ตายไปคนละคน เเละได้ปล่อยเสียงร้องที่เจ็บปวดออกมา เลือดนั้นได้เต็มไปทั่วร่างกายของโคมาริ
“เฮ้อออ จะกวาดยังไงละเนี้ย เลอะพื้นหมดเเล้ว”
เเต่ก็มีคนนึงที่ยังรอดอยู่
“รู้ไปตอนนี้ก็สายไปเเล้ว ร่างศพคนนั้นน่ะได้มาเป็นของพวกเราเเล้ว”
คอได้ขาดไปทันที
โคมารินั้นพอได้ยินเเบบนั้นก็ได้รีบไปที่พื้นที่ตัวเองซ่อนเอาไว้
“นี่มัน”
สิ่งที่ตัวเองเห็นก็คือโลงศพที่ถูกเปิดออกมาเเละก็มีคนเเละนักวิจัยนั้นได้สลบอยู่ข้างๆ
“คนพวกนี้ ยังไม่ตาย เเค่สลบไปหรอ”
ตัดมาๆ
“น่าเเปลกจังเลยเเฮะ เรานั้นปล่อยเวทเเวมไพร์ออกมาตลอดเวลาเเบบนี้ กลับไม่มีใครคิดว่าเป็นเรื่องที่เเปลกเลย กลับเหมือนว่าเป็นเรื่องปกติของเมืองนี้ไปเเล้ว”
“วันนี้เราจะยังไงดีนะ พอดีว่าเราก็เป็นคนเเปลกหน้าซะด้วยสิ ถ้าเข้าไปในฐานอัศวินเเบบนี้หวังว่าเกิดเรื่องเเบบเลย หว่าา ไม่สิไม่สิ เราจะเข้าไปเเบบมีวินัย อื้มมมม ใช่เเล้ว”
“นี่คุณหนูมาทำอะไรคนเดียว”
“อื้ม เราหรอ”
“เราจะมาสมัครเข้าอัศวินน่ะ มีปัญหาหรอ”
“เปล่าๆ เเค่มาถามเฉยๆ”
“นี่คุณลุงช่วยพาไปหน่อยได้ไหม”
“เเน่นอนไว้ใจชั้นได้เลย”
หลังจากนั้นฮินะก็ได้เดินตามลุงคนนั้น
“ตรงนั้นมัน”
ฮินะได้ชี้ไปที่ตรงที่ผู้คนอยู่จำนวนมาก
“ตรงนั้นเอาไวัเเสดงตัวของปีศาจน่ะ”
ฮินะได้หายไปเเล้ว
“เอ้ยเดี๋ยว อย่าไปทำอะไรมั่วซั่วละ”
“เข้าใจเเล้ว”
ฮินะนั้นได้เดินเข้าเเละพยายามแทรกตัวเข้าไปดู
“เดี๋ยวนะ”
สิ่งที่ฮินะเห็นอยู่ตรงหน้าก็คือมีเจ้าเมืองเเละอัศวินนั้นกำลังทำร้ายร่างกายของปีศาจสาวอยู่
“นี่คุณ พวกเขากำลังทำอะไรน่ะ”
“นี่คุณหนูไม่ได้รับรู้เรื่องเลยหรอ ชั้นจะถามให้ ทุกๆเดือนจะมีการเเสดงโชว์ปีศาจมาที่ตรงนี้เเละทำร้ายร่างกายของพวกมันจนตายไปเลยละ”
“โหดร้ายชะมัด”
"เรื่องเเบบนี้เราจะยอมอยู่เฉยๆไม่ได้ เราต้องช่วยออกมา"
“จริงๆนะคุณหนู จริงๆพวกเราก็อยากช่วยอยู่หรอก เพราะตัวเธอนั้นไม่มีความผิดอะนะ เเต่มันเป็นกฏน่ะสิ พวกเราเลยไม่สามารถทำอะไรได้ มันเป็นคำสั่งของจักรพรรดิ”
ฮินะได้พุ่งเข้าไปถีบเข้าไปที่คางของเจ้าเมืองในทันที เจ้าเมืองนั้นถึงกระเด็นออกไป
“เอาละ หมดเวลาสนุกเเล้ว”
“ทุกคนอย่าเอาเเต่ดูสิ มาช่วยเราสิ”
อัศวินที่ได้เห็นดังนั้นก็ได้จับดาบออกมา เเละเตรียมที่จะโจมตีเข้าไปที่ฮินะ เเต่พวกชาวบ้านนั้นก็ได้ผลักตัวล้มเข้าไปเเละได้นอนทับลงไป ทำให้อัศวินขยับตัวไม่ได้
“รีบไปเลยคุณหนู ถึงจะไม่รู้จักก็เถอะ รีบพาไปซะ”
ฮินะก็ได้อุ้มปีศาจคนนั้นไป
“ไปกันเถอะคุณลุง”
“เเล้วจะพามาตรงนี้ทำไมกันละเนี้ยจะมาพาซวยกันทำไม”
ความคิดเห็น