ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ผมก็เเค่องค์หญิงเเวมไพร์เเห่งกาเล็ต เอมไพร์ [SS0-1]

    ลำดับตอนที่ #10 : ตัวตนของนาน่าจัง

    • อัปเดตล่าสุด 2 ก.ย. 67


    “ขอบคุณที่ท่านเสียสละมาครับ”

     

    “ไม่ต้องห่วงเรามาเพื่อคำเรียกร้องจากลูกสาวที่น่ารักของเรา”

    เซเลสเทียนั้นทำหน้าที่เย็นชาขึ้น เเละได้พานาน่าจังมาที่ห้องเก็บร่างของโซลลันญ่า โดยที่มีผู้รักษาปกป้องเอาไว้

     

    “ท่านมาที่นี่เพื่อจะมาเยี่ยมยายทวดของท่านเมื่อครั้งก่อนใช่ไหมครับ”

     

    “ไม่ใช่”

     

    “งั้นเเสดงว่ามาเพื่อเจตนาขององค์หญิงน้อยใช่ไหมครับ”

    ผู้ที่รักษานั้นก็ได้เปิดประตูให้กลับเซเลสเทียเข้าไปข้างใน

     

    'สำเร็จ ชั้นสามารถเเตะต้องเธอได้ ชั้นคือร่างที่กลับชาติมาเกิดของโซลลันญ่า ถ้าชั้นได้เเตะต้องร่างนั้นชั้นก็ได้สิ่งนั้นมาอย่างง่ายดาย'

     

    'นี่เเหละเป็นเเผนการที่จะทำให้ชั้นไม่อ่อนเเออีกต่อไป เเละจะทำให้ชั้นเหมาะสมตำแหน่งราชินี ถึงอยากจะเป็นราชามากก็เถอะ'

     

    'เเต่ว่าทำไมท่านเเม่ถึงทำหน้าที่ไม่ดีตั้งเเต่ครั้งที่เเล้วละ เขาไม่พอใจที่ชั้นอยากเห็นงั้นหรอ'

     

    นาน่าจังนั้นก็ได้เห็นสิ่งที่อยู่ในข้างในเเล้ว มันถูกตกเเต่งด้วยของหรูหรามากมายเเละร่างนั้นยังอยู่กระจกที่เก็บรักษามาอย่างดี

     

    “องค์หญิงน้อยครับ ท่านคงจะเเปลกอยู่ใช่ครับ ว่าทำไมฝ่าบาทถึงมีสีหน้าที่ไม่ดี ท่านน่าจะรู้ดีอยู่ใช่ไหมละครับ ว่าคือท่านทวดของฝ่าบาท เลยรู้สึกไม่สบายใจน่ะครับ”

     

    'อย่างนี้เองหรอ'

    โซลลันญ่าก่อนจะเสียชีวิตในวัย52ปี

     

    “นี่คือท่านทวดของเเม่เมื่อที่ท่านยังมีชีวิต”

     

    นาน่าจังนั้นพยายามยื่นมือไปเเตะที่ร่างของโซลลันญ่าเเต่ว่าเซเลสเทียนั้นก็ได้หยุดมือของนาน่าจังเอาไว้

     

    “ไม่เล่นพิเรนนะคะ นี่คือท่านทวดเลยนะ”

     

    นาน่าจังนั้นหันได้หันหน้ามาเเล้วทำหน้าตาที่น่ารักเเบบอ้อนๆ

    “หนูขอเเตะหน่อยได้ไหมค๊าาา หนูอยากจะลองค่ะ ได้ไหมคะ”

     

    เซเลสเทียนั้นก็พานาน่าจังเข้าไปไกล้

     

    'โอกาสเเล้ว ถึงเวลาลองเเล้วละ'

     

    นาน่าจังนั้นได้ยื่นมือไปเเตะร่างของโซลลันญ่าเเละสิ่งที่เกิดขึ้น นาน่าจังนั้นได้ปล่อยพลังงานที่มหาศาลออกมา 
    ทำให้เซเลสเทีย เเละคนรักษานั้นกระเด็นออกไป

     

    “นาน่าจัง”

     

    นาน่าจังนั้นได้กริ๊ดร้องออกมา เเละก็ได้ทำลายสิ่งของรอบข้างไปมา เเบบไม่มีสติ

     

    “ฝ่าบาทเกิดเรื่องใหญ่เเล้วละครับ เรื่องเเบบนี้จะเกิดในเมื่อถ้าทั้งสองตนเดียวกันมาเเตะนั้นจะเกิดการถ่ายโอนอีกร่างไปยังอีกนึงครับ”

     

    “นาน่าจังของเราก็คือ ท่านทวดของเราที่กลับชาติมาเกิดใหม่งั้นหรอ”

     

    “ยังไม่เเน่นอนครับเเต่ตอนนี้ต้องหยุดให้ได้ก่อนครับ ก่อนที่จะควบคุมไม่ได้เเละอาจะเผลอๆทำลายมากกว่า”

     

    นาน่าจังได้ลอยตัวขึ้นเเละยังได้คำรามออกมาเเละยังจะปล่อยคลื่นพลังออกมาเป็นจำนวนมหาศาล จนทำให้สาวใช้หรือไม่ก็คนที่อยู่คฤหาสน์นั้นหมดสติไป

    เซเลสเทียนั้นได้มองไปที่นาน่าจังที่กำลังบ้าคลั่งจากพลังการโอนถ่ายที่มหาศาลเกินไปจนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้

     

    “นาน่าจังน้อยของเเม่ เเม่เชื่อว่านาน่าจังต้องควบคุมได้ เเม่เชื่อในตัวนาน่าจัง เพราะนาน่าจังคือลูกของเเม่”

     

    ปีกนั้นได้ออกมาเป็น4คู่ ซึ่งเยอะกว่าของโซลลันญ่าที่มีเพียงเเค่3คู่ นาน่าจังนั้นได้หยุดการกระทำลงเเละบินอยู่บนเหนือตัวของเซเลสเทีย พลังที่ปล่อยออกมาเริ่มจะหายไปเเล้วกลับเข้ามาที่ตัว เเละทั้งปีก4คู่เเละพลังที่ปล่อยออกมาได้เเตกสลายไป เเละสิ่งที่ถูกทำลายไปนั้นก็วนกลับมาเป็นเหมือนเดิม นาน่าจังได้กลับมามีสติอีกครั้งเเล้วปล่อยตัวตกลงมา

     

    เซเลสเทียนั้นก็มารับตัวของนาน่าจังเอาไว้

     

    “ฮิฮิ นาน่าจังทำให้เเม่ประหลาดใจอีกเเล้วนะ ทำได้เเล้วนะ”

     

    “ฝ่าบาท จะเอาอย่างไงต่อหรอครับคือว่าสิ่งที่จะพวกเรารักษานั้น ไม่อยู่เเล้วครับ เหมือนกับว่าจะไปรวมกับองค์หญิงเลยน่ะครับ”

     

    “เรื่องนั้นไม่เป็นอะไรหรอก เราไม่ได้คิดอะไรมากหรอก ในเมื่อเราได้เห็นสิ่งที่ทำให้เราประหลาดใจเเล้ว เเทบจะไม่เชื่อเลยนะว่าท่านทวดของเราจะมาเกิดใหม่ในตัวของนาน่าจัง”
     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×