ตามรักลงใจ [ E-Book ] เริ่มลบ 5/2/64

รากแก้ว 

&

ภานุวิชญ์

ความบริสุทธิ์ใจของเธอคือสิ่งที่เขาไม่เคยรับฟัง

*****

“แก้วผมแห้งเร็วจัง” คนนั่งเช็ดผมมองผมดกดำเคยหอมเคยดมอยู่เป็นประจำ รากแก้วน่าจะตัดผมออกไปหลายเซ็นติเมตร เพราะเขารู้สึกว่าเมื่อก่อนมันยาวกว่านี้

“ใช้ไดร์เป่าผมสิ คุณจะเอาไหม เดี๋ยวฉันไปหยิบมาให้”

ภานุวิชญ์ส่ายหน้า “พี่อยากให้แก้วเช็ดผมให้พี่มากกว่า”

“ทำเองเถอะ ฉันจะไปเอาผ้าห่มมาให้คุณ”

“เอามาทำไม” ทนายหนุ่มงุนงง

“ฝนตก อากาศเย็นแบบนี้คุณจะไม่ห่มผ้าหรอคะ”

“พี่คิดว่า...” เหมือนว่าฝันของเขากำลังจะสลาย รากแก้วแสยะยิ้มและหัวเราะในลำคอ

“คิดว่าจะได้นอนห้องเดียวกับฉันหรอ ฉันยังไม่ไว้ใจคุณขนาดนั้นหรอก” เธอเม้มริมฝีปากแล้วส่ายหน้าไปมา

“แต่เราก็เป็นผัวเมียกันแล้วนิ เป็นกันมานานแล้วด้วย” สามีทางพฤตินัยแย้ง

“ใจเย็นๆ ก่อนนะคะ คุณภานุวิชญ์ เราเพิ่งเริ่มต้นใหม่ได้ไม่กี่วันเอง แม้แต่จับมือฉันยังไม่ให้คุณจับ แล้วคิดว่าฉันจะยอมให้คุณกระโดดข้ามขั้นเข้ามานอนกอดฉันเลยน่ะหรอ ฝันไปก่อนเถอะ” รากแก้วดับฝันเขาอย่างไม่มีเยื่อใย แล้วเดินเข้าห้องไปหยิบผ้านวมสีขาวมาส่งให้เขา

“แล้วเมื่อไหร่จะได้จับมือล่ะ”

“ไม่รู้” 

__________________________

 “แอ้ อ้า พู” ร่างเล็กวัยสามเดือนยิ้มแป้น ส่งเสียงคิกคักเมื่อได้รับจุมพิตจากผู้เป็นพ่อที่อยู่ในท่าวิดพื้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า 

“พี่ภีมทำอะไรน่ะ เดี๋ยวก็ทับลูกหรอก” รากแก้วส่งเสียงดุทันทีเมื่อกลับมาเจอสองพ่อลูกในสภาพอย่างว่า

ภานุวิชญ์ชะงักกึก ส่วนเด็กน้อยก็หันมาส่งตาแป๋ว

“วิดพื้นไงแก้ว” เขาก็อยากออกกำลังกายยามเช้าบางอะไรบ้าง เพราะในขณะที่เธอกับรณกรออกไปวิ่งเขาอยู่กับลูกในบ้าน

“ยี่สิบเก้า จุ๊บ”

“แอ้ อ้า”

“สามสิบ จุ๊บ”

“แอร้”

“พอแล้วเนาะลูก พ่อเหนื่อย อีกอย่างแม่ก็ดุ” ภานุวิชญ์ลุกขึ้นปาดเหงื่อ ส่งยิ้มให้แม่ของลูกที่กอดอกยืนคุม “ถ้าแก้วกลัวว่าพี่จะทับน้องชล งั้นแก้วมานอนแทนน้องชลมา”

“บ้าหรอ!” 

https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMjM3MzE1OSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjE0MzkyMyI7fQ

๐ ก้อนเกลียว ๐