รสหวาน ณ กลางใจ [ มี E-Book ]

 

รสหวาน ณ กลางใจ ก้อนเกลียว www.mebmarket.com ความโกรธแล่นพล่านทั่วหัวใจ เมื่อรู้ว่าเธอปิดบังก้อนเลือดที่เขาเคยฝากไว้ท้องนานเกือบสามปี ในเมื่อเธอกลับแล้วก็ต้องรับผิดชอบ!เนื้อหาบางส่วน....ครื... Get it now

ความโกรธแล่นพล่านทั่วหัวใจ เมื่อรู้ว่าเธอปิดบังก้อนเลือดที่เขาเคยฝากไว้ท้องนานเกือบสามปี ในเมื่อเธอกลับแล้วก็ต้องรับผิดชอบ!

"แย้วกิงปาทู จานเก๊าะ กิงปาทู"

เครดิตรูป :https://pixabay.com/

Story by ... ก้อนเกลียว

เนื้อหาบางส่วน...

ครืด ๆ ๆ เสียงมือถือของหญิงสาวที่ตกบนพื้นสั่นครืดเหมือนนาฬิกาปลุกน่ารำคาญ นนท์ปวิศจิปาก เอื้อมมือเก็บเครื่องมือสื่อสารของคนใต้ร่าง คาดโทษลูกพี่ลูกน้องในใจที่โทร. มาไม่รู้เวล่ำเวลา 

“หนูเทียนโทรมา จะรับมั้ย หรือจะเคลียร์ปัญหาที่คุณสร้างไว้กับผม” 

รมณรสมองพ่อของลูกด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ ไม่ว่าจะสะสางปัญหาเก่าหรือใหม่ อย่างไรเสียผลลัพธ์มันก็ชัดอยู่แล้วว่าเธอไม่มีวันชนะเขา

“น้องจันทร์อาจจะตื่นแล้ว”

“เหรอ” ชายหนุ่มไม่ค่อยเชื่อนัก เธอออกมาหาเขายังไม่ถึงชั่วโมง ก้อนจันทร์จะนอนกลางวันน้อยขนาดนั้นเชียวหรือ

“รสอยู่กับพี่ ว่าไงหนูเทียน” เขาถามทันทีเมื่อกดรับสาย

“เฮียเหรอ น้องจันทร์ตื่นแล้ว ร้องหาแม่อย่างเดียวเลย บอกพี่รสให้กลับมาดูหน่อย แกร้องไม่หยุดเลยเนี่ย” เทียนหอมรีบรายงาน หากเดาไม่ผิด น้องจันทร์น่าจะฝันร้ายจนตกใจตื่น 

“แม่จ๋า แม่ปายหนาย ฮึก ฮือ” เสียงสะอื้นเล็ดลอดเข้ามาพาหัวใจดวงโตสั่นไหว อยากจะทะลุโทรศัพท์เข้าไปกอดปลอบ ไม่พอยังอิจฉาสาวสวยใต้ร่างเพราะลูกเอาแต่ร้องเรียกหาเธอ ไม่มีคำว่า ‘พ่อ’ อยู่ในนั้นเลย

__________________

“น้องจันทร์จะเอากระเป๋าแม่ไปไหนคะ” รมณรสเอ่ยถามทันที 

“ในนี้มียุปพ่อ พ่อม่ายมีโผม” เจ้าก้อนเปิดกระเป๋า หยิบรูปที่แม่ชอบเอามาให้ดู ร่างสูงหนาของนนท์ปวิศที่อาบน้ำเสร็จพอดีได้ยินลูกสาวพูดว่าเขาไม่มีผม รีบชะโงกมองตัวเองในกระจก ผมเผ้าเขายาวจนมัดเป็นทรงน้ำพุได้ จะไม่มีได้อย่างไรกัน

“พ่อขา พ่อไม่มีโผม” ยัยหนูเอารูปถ่ายของบิดาสมัยเรียนมหาวิทยาลัยปีสองมาเปรียบเทียบกับคุณพ่อตัวจริงเสียงจริง นนท์ปวิศนั่งลงปลายเตียงดูรูปตัวเอง เขาหัวเราะขบขัน

“ตอนนั้นพ่อตัดทรงสกินเฮดครับ มันมีผมอยู่นะ น้องจันทร์ลองดูดี ๆ สิคะ” ยัยตัวตุ่นดูรูปภาพอย่างพิจารณาก่อนจะแหงนหน้ามองบิดา นิ้วป้อมชี้ข้างศีรษะ

“ตงนี้ม่ายมีโผม”

“มีค่ะ เดี๋ยวมันก็ยาวเหมือนหน้าม้าแบ๊ว ๆ ของก้อนจันทร์ไงลูก” คุณพ่อทรงผมไถข้างเปิดหน้าม้าแหว่งของลูกน้อย จุมพิตหน้าผากเกลี้ยงเกลา เจ้าก้อนรู้งานหอมแก้มสากฟอดใหญ่

“หนูเอารูปไปคืนแม่นะคะ ให้แม่เก็บไว้ ถ้าไม่มีรูปพ่ออยู่ในกระเป๋าแม่จะดุเอานะคะ” 

คำเตือน！

น้ำในเรื่องนี้อาจจะมีกลิ่นนิดหน่อย 

ใครไม่ชอบเลื่อนผ่านนะคะ 

แต่ถ้าตรงใจก็แวะมาอยู่ด้วยกัน^^

  ตั้งแต่บทที่ 22 เป็นต้นไปจะเปิดเนื้อหาไว้ 24 ชั่วโมง แล้วจะปิดตอนนะคะ ใครไม่อยากพลาด กดเฟบ เก็บเข้าชั้นหนังสือไว้เลยงั้บ 

หมายเหตุ:  นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่ง สถานที่และบุคคลในนิยายไม่มีอยู่จริง และหากว่าเนื้อเรื่องไม่สมเหตุสมผลต้องขออภัย  

พูดคุยทักทายกันได้ที่เพจ ก้อนเกลียว แตรนางฟ้า

 https://www.facebook.com/ก้อนเกลียว-แตรนางฟ้า-101332642211436/