อย่ากลัว(มีอา)เลยนะคะ - นิยาย อย่ากลัว(มีอา)เลยนะคะ : Dek-D.com - Writer
×

อย่ากลัว(มีอา)เลยนะคะ

โดย GGASD_

เมื่อองค์หญิงหน้าผีได้พบผู้ชายในสเปคเข้า "ไม่ทราบว่าท่านมีคู่หมั้นหรือยังคะ?" "ยัง" "งั้นมาหมั้นกับมีอาเถอะค่ะ" "เหตุใดเราต้องหมั้นกับเจ้า?" "เพราะมีอาชอบท่านค่ะ" "ปัญญาอ่อน!" และเขาก็เดินจากเธอไป...

ผู้เข้าชมรวม

728

ผู้เข้าชมเดือนนี้

6

ผู้เข้าชมรวม


728

ความคิดเห็น


5

คนติดตาม


67
จำนวนตอน : 0 ตอน
อัปเดตล่าสุด :  1 มิ.ย. 62 / 02:22 น.

อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ



    "ย่า!!"

    "อ๊ากกก!!  ข..ข้ายอมแพ้แล้ว!!"

    ทุกท่วงท่าที่ชายหนุ่มผู้มีเรือนผมสีเงินและนัยตาสีอเมทิสต์ขยับดาบเพื่อฟาดฟันคู่ต่อสู้ในลานกว้างนั้น ได้ถูกจับจ้องโดยหญิงสาวผู้หนึ่งมานานพอสมควร 

    "ชอบ...ซะแล้วค่ะ.." มีอา... หญิงสาวผู้ที่เป็นถึงองค์หญิงรัชทายาทแห่งเผ่ายักษ์มารเอ่ยขึ้นกับตัวเองเบาๆ มีอายืนดูชายหนุ่มผู้มีเรือนผมสีเงินคนนั้นซ้อมดาบมาได้นานพอสมควรแล้ว ใช่แล้ว... ทั้งสีหน้าที่เรียบนิ่ง สายตาที่คล้ายดูถูกผู้อื่นอยู่ตลอดเวลา และยังบรรยากาศเงียบขรึมที่เขาปล่อยออกมาอยู่ตลอดนั้นอีก... เขาช่าง... มีบุคลิกที่เหมือนพระเอกนิยายในสเปคเธอเหลือเกิน~ มีอาชั่งใจคิดอยู่ประมาณ 3 วินาที ก่อนที่จะตัดสินใจเดินเข้าไปในลานกว้าง ที่ชายหนุ่มคนนั้นซ้อมดาบอยู่

    ฟึบ!!

    "ขอประทานโทษนะคะ..."

    "!!!!"

    "เฮ้ย!! ผีหลอกกกก!!!" 

    "กรี๊ดดดดดดดดดด!!!!" เมื่อมีอาคิดว่าการเดินมันช้าไม่ทันใจ เธอจึงตัดสินใจใช้เวทเคลื่อนย้ายระยะใกล้เจ้ามาหาชายหนุ่มแทน แต่เมื่อเธอโผล่มากลางลานกว้างเท่านั้นแหละ ผู้คนไม่ว่าจะหญิงหรือชาย ต่างก็ส่งเสียงกรีดร้องกันเสียยกใหญ่ มีแต่ชายหนุ่มผู้นั้นที่ยังคงเก็บอาการเอาไว้ได้ มีอาพอรู้สึกตัวว่าตัวเองทำให้คนอื่นๆตื่นกลัว เธอจึงรีบเอ่ยประโยคที่พอจะทำให้เหตุการณ์นี้สงบลงได้

    "อย่ากลัว...มีอาเลยนะคะ..."

    "กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!"

    "..??.." แต่ด้วยน้ำเสียงที่ยืดยาวจนน่าสยดสยองของเธอ บวกกับหน้าตาที่ราวกับจะมาดูดกินวิญาณของผู้คนแถวนี้ จึงทำให้คำปลอบโยนของมีอานั้น ไม่ได้ผล...

    "มีอะไร?" ถึงผู้คนโดยรอบจะตื่นตกใจอยู่ แต่ชายหนุ่มผู้มีเรือนผมสีเงินนั้นก็หาได้สนใจ เขาเอ่ยถามหญิงสาวเพื่อเข้าประเด็นทันที 

    "ไม่ทราบว่าท่านมีคู่หมั้นหรือยังคะ?" มีอาถามออกไปด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง

    "ยัง" ซึ่งเขาก็ตอบเธอกลับมาด้วยใบหน้าเรียบนิ่งเช่นกัน

    "งั้นมาหมั้นกับมีอาเถอะค่ะ"

    "เหตุใดเราต้องหมั้นกับเจ้า?" ชายหนุ่มขมวดคิ้วทันทีเมื่อมีอาพูดแบบนั้นกับเขา เธอเป็นใครเขายังไม่รู้จักด้วยซ้ำ จะมาให้หมั้นกันได้ยังไง!

    "เพราะมีอาชอบท่านค่ะ"
    
    "ปัญญาอ่อน!" ชายหนุ่งกล่าวเพียงแค่นั้น และเขาก็เดินจากเธอไป... 

    "...." มีอามองตามแผ่นหลังที่ก้าวเดินออกไปจากลานกว้างด้วยความรู้สึกมากมาย นี่เขาเมินเธอใช่มั้ย? สายตาที่เขามองเธอนั้นมัน...


    "ฮ่าาาๆๆๆๆๆ!!!!"

    "!!!!!" จู่ๆมีอาก็หัวเราะด้วยน้ำเสียงชั่วร้ายออกมาเสียเสียงดัง จนทำให้คนในบริเวณลานกว้างตกใจ รวมถึงหวาดกลัวเธออีกครั้ง

    "เฮ้ย!! หัวเราะอะไรวะ!!??" และก็มีชายหนุ่มตัวประกอบคนหนึ่งที่อดทนกับพฤติกรรมแปลกๆของมีอาไม่ไหว จึงตะโกนถามสวนเสียงหัวเราะของเธอ ซึ่งมันก็ได้ผล... มีอาหยุดหัวเราะ และค่อยๆหันหน้าไปทางชายหนุ่มคนนั้นอย่างช้าๆ ก่อนจะฉีกยิ้มบางๆให้กับเขา ท่าทางของเธอนั้น ช่างน่าสยองจริงๆ...






     "มีอา... เขินค่ะ" 







"อย่ากลัว... มีอาเลยนะคะ..."










    มาเปิดเรื่องใหม่เฉยเลยยยยย พอดีว่าในระหว่างที่ไรท์กำลังนอนคิดงานอยู่นั้น จู่ๆพลอตของเรื่องนี้ก็เข้ามาในหัวเฉยเลยค่ะ 55555555555 ทั้งๆที่เรื่องเก่ายังแต่งไม่จบเลยแท้ๆ!! ยังไงก็ฝากเอ็นดูนางเอกคนใหม่ของไรท์ด้วยนะคะ จุ๊บุ๊ๆ


    


    

นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

คำนิยม Top

ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

คำนิยมล่าสุด

ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

ความคิดเห็น