เช้าวันอาทิตย์ ที่ดูเหมือนจะสงบสุข
ยูคาริ : เจ้าเป็ดบ้า นายทำงานเสร็จหรือยังฮะ
(คนนี้ชื่อว่า ซาอิวะ ยูคาริ อายุ 14 ปี)
โคเกะ : เสร็จแล้วขอรับ ท่านยูคาริ แควก แคว้ก
ยูคาริ : วันนี้ฉันจะออกไปข้างนอก เฝ้าบ้านให้ดีล่ะ
ยูกิโอะ :จะไปแล้วหรอครับพี่
(คนนี้ชื่อว่า ซาอิวะ ยูกิโอะ อายุ 13 ปี)
ยูคาริ : จ้าๆ พี่มีงานเดี๋ยวเย็นๆจะกลับนะ
หลังจากนั้นต่อมา
ยูกิโอะ : พี่ไม่อยูจะทำอะไรดีละ โคเกะคุง
โคเกะ : งั้น วันนี้ก็นั่งดูทีวีสิขอรับ ท่านยูกิโอะ แควก แคว้ก
ยูกิโอะ : ก็ได้
ทั้งสองนั่งดูทีวีด้วยกันจนกระทั่ง
ยูกิโอะ : น่าเบื่อชะมัด งั้นผมจะขึ้นไปอ่านหนังสือก็แล้วกันน้ะ อย่าก่อเรื่องล่ะ เดี๋ยวพี่จะโกรธเอา
โคเกะ : ขอรับ แควก แคว้ก
หลังจากนั้นต่อมา
โคเกะ : รายการทีวีก็สนุกอยู่หรอกขอรับ แต่ตอนนี้ชักจะหิวขึ้นมาแล้วสิ เข้าไปดูในครัวดีกว่าว่ามีอะไรกินบ้าง แควก แคว้ก
หลังจากนั้นต่อมาโคเกะ ก็เข้าไปเปิดตู้เย็นเพื่อหาอะไรกิน เจ้าเป็ดสีเหลือง หยิบของกินออกมาจากตู้เย็นวางระเกะระกะบนโต๊ะอาหาร จนกระทั่งเต็มโต๊ะ และในที่สุด
เพล้ง!!!!!!!!!!!!
แก้วใส่ชานมที่เจ้าเป็ดหยิบออกมาจากตู้เย็นแล้วเอาไปวางบนโต๊ะก็หล่นแตกกระจัดกระจายไปหมด
โคเกะ : แคว้กๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!
เจ้าเป็ดเหลืองเห็นดังนั้น ก็ตีปีกด้วยความตกใจ
ยูกิโอะ : โคเกะ นายกำลังทำอะไร คะ...คะ...โคเกะคุง ก่อเรื่องอีกแล้วน้ะ ก็อุตส่าห์บอกแล้วไง ว่าไม่ให้ก่อเรื่องน่ะ ยึย!!!!!!!!!!!!!!!!!! แก้วนี่มัน โคเกะ แก้วใบนี้
โคเกะ : แก้วใบนี้มันทำไมหรือขอรับ
ยูกิโอะ : เออ...!!!!! มันเป็นแก้วที่คุณพ่อ ซื้อให้พี่ เป็นของขวัญวันเกิดก่อนท่านจะเสียน่ะ
โคเกะ : แคว้กๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!! อ้าว อ้าว อ้าว อ้าว ท่านยูคาริต้องเอาข้าน้อยตายแน่ๆ เลยขอรับ ท่านยูกิโอะ
ยูกิโอะ : มันก็แหงแหละ ผมก็เตือนแล้ว แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวผมจัดงานศพให้อย่างดีเลย ไม่ต้องห่วงนะ
โคเกะ : แคว้กๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!!
หลังจากนั้นต่อมาครู่เดียว
ยูคาริ : ขอบใจมากน้ะซายูริ พรุ่งนี้เจอกันนะ
ซายูริ : จ้า แล้วเจอกันน้ะ บ๊ายบายจ้า
ยูคาริ : บ๊ายบายจ้า
หลังจากนั้นต่อมา
ยูคาริ : กลับมาแล้วจ้า
ยูกิโอะ : พี่กลับมาแล้วนิ โคเกะ
โคเกะ : แคว้กๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!! ข้าน้อยตายแน่
ยูคาริ : ยูกิโอะ เจ้าเป็ดบ้า
ยูคาริ ค่อยๆเดินไปในครัว แต่ก็ไม่พบใคร
ยูคาริ : ยูกิโอะ เจ้าเป็ดบ้า อยู่กันหรือเปล่า
ยูกิโอะ : อยู่ อยู่ครับพี่
ยูคาริ : เฮ้อ ร้อนจังเลย อะนี่ มีขนมมาฝาก แบ่งกับเจ้าเป็ดบ้าน้ะ เอาชานมออกมากินดีกว่า ป่านนี้คงจะเย็นแล้ว
และในไม่ช้ายูคาริก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่าง
ยูคาริ : เจ้าเป็ดเน่าสิน้ะ วันนี้ไม่รอดแน่
ยูคาริ วิ่งลงไปที่ห้องใต้ดินทันที
ยูกิโอะ : เออ พี่ครับ
เมื่อยูคาริวิ่งไปถึงหน้าห้อง แล้วก็หยุดอยู่หน้าห้อง จากนั้นก็ใช้เท้าถีบไปที่ประตูห้องจนประตูเปิดออก
ยูคาริ : เจ้าเป็ดเน่าโสโครก วันนี้ไม่รอดแน่
โคเกะ : แคว้กๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!!! ท่านยูคาริขอรับ โอ้ย!!!! โอ้ย!!!! โอ้ย!!!! โอ้ย!!!!
ยูกิโอะ : ยึ้ย!!!!!!!!!!!!!!!! สยอง โคเกะคุง
แล้ววันนั้นก็จบลงด้วยดี (หรือเปล่า) ด้วยสภาพของเจ้าเป็ดสีเหลืองโคเกะ เละไม่มีชิ้นดี
เพื่อนๆคงสงสัยว่าทำไม บ้านซาอิวะ ถึงมีเป็ดสีเหลืองพูดได้ เข้ามาเป็นสมาชิกใหม่อยู่ในบ้าน ซึ่งแน่นอนว่า เจ้าเป็ดตัวนี้ อาจจะดูเหมือนหุ่นยนต์ แต่จริงๆ นี้ไม่ใช่หุ่นยนต์ แต่เป็นสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่ง แล้วตอนต่อไป ก็จะเสนอตอน ที่จะทำให้รู้สาเหตุถึงการมาของเจ้าเป็ดเหลืองตัวนี้
ความคิดเห็น